هلین امید از اعضا کمیته مرکزی پ.ک.ک در پیوند با تحولات سیاسی در باکور کوردستان و ترکیه به سوالات آژانس خبری فرات نیوز پاسخ داد.

هلین امید از اعضای کمیته مرکزی حزب کارگران کوردستان ضمن اشاره و یادآوری معاهده لوزان که در ۲۴ ژوئیه ۱۹۲۳ امضا شد و متعاقب آن کوردستان به چهار قسمت تقسیم شد، تاکید کرد که کوردستان و ملت کورد تاریخی‌ترین سرزمین و ملت این جغرافیا هستند که برای تامین منافع نظام سرمایه‌داری تقسیم شد. وی گفت: "ما به پایان این روند ستم ۹۸ ساله رسیده‌ایم. اما این پیمان که زمینه‌های نسل‌کشی ما را فراهم کرد، همچنان پابرجاست. از روزی که این توافقنامه به امضا رسید، ملت کوردستان مبارزه و جنگ علیه آن را شروع و هیچگاه آن را متوقف نکرده است.

اگر چه فرهنگ مقاومت ملتمان دچار فراز و نشیب‌های زیادی شده است، اما میراث مهمی را برای ملت، زنان و جوانان کورد به جا گذاشته و تمام این تجربیات در نهایت به پ.ک.ک رسیده است. پ.ک.ک به رهبری رهبر آپو، ۵۰ سال است که با نسل‌کشی، انکار و ویرانی مبارزه می‌کند. نتایج آن مشخص است. نه تنها دولت-ملت فاشیستی ترکیه، بلکه سیستم بین‌المللی نیز نمی‌تواند این جنگ که علیه ملت کورد در جریان است را پنهان کند و حتی در انجام آن اسرار نیز دارند. این توافق‌نامه پس از جنگ جهانی اول به امضا رسید و و به سلطه و اشغال مناطقی از عرب‌ها و فارس‌ها توسط دولت ترک یک چارچوب قانونی داد، و این خود زمینه‌های یک جنگ جهانی سوم را فراهم کرده است. نباید گفت که این اتفاق به طور خودکار اتفاق می‌افتد. باید دقت کرد و دید که چگونه ادغام در سیستم جهانی همزمان با مبارزه زنان، مردم و جوانان روبرو شده است، مبارزه ملت کوردستان در شخصیت پ.ک.ک و با پیشاهنگی آن به پیروزی خواهد رسید و چهار میخ استبداد را بیرون خواهد کشید.

ما هر روز مشاهده می‌کنیم که استقرار سیاست نسل‌کشی در کوردستان توسط سیستم بین‌المللی محافظت می‌شود و از جایگاه ویژه‌ای برخوردار است. این نسل‌کشی که با رهبری دولت-ملت ترکیه انجام می‌گیرد، نشان می‌دهد که این جنگ پنجاه ساله ما علیه سلطه دولت ترکیه به مذاق سیستم بین‌المللی خوش نیامده و نظام جهانی از این حکومت فاشیستی حمایت می‌کند. ایالات متحده و اتحادیه اروپا نیروهای درجه اول نظام سرمایه‌داری هستند، اگر روزی آنها حمایت خود را قطع کنند، ترکیه قادر به ایستادن روی پاهای خود نخواهد بود. همانطور که مشاهده می‌کنید، مبارزه ما در وهله اول یک مسئله ترکی-کوردی نیست و قبل از هرچیز مبارزه با  نظام سرمایه‌داری که علیه زندگی آزاد و دمکراتیک مردم است، می‌باشد. رهبر آپو این واقعیت را روشن ساخت، مبارزه ما برای آزادی و مقاومت در برابر توطئه‌های سیستم جهانی اشغالگری و نسل‌کشی را به بالاترین حد کمال خود رساند.

هنگامی که کوردستان به چهار قسمت تقسیم شد و هر قسمت آن تحت حاکمیت یک دولت-ملت جداگانه قرار گرفت و با این کار حافظه ملی دمکراتیک ملت کوردستان نیز از هم گسیخته شد. به عنوان خانواده‌ای که اعضای آن در حال فروپاشی هستند، حافظه اجتماعی ملت کورد نیز در هم شکسته است. پ.ک.ک با مداخله در این روند بیگانگی و انکار ماهیت خود که موجودیت جامعه کوردستان را با خطر مواجهه کرده بود، این روند را معکوس کرد. پس از پیمان لوزان، ملت کوردستان قیام‌ها و نارضایتی‌های زیادی از خود نشان دادند. در ماهیت این مقاومت‌ها، اگر میهن‌دوستی نیز وجود داشته باشد، مقاومت‌هایی منطقه‌ای برای حفظ و تداوم وضع موجود بود. از سیستم بین‌الملل نیز انتظاراتی وجود داشت. بر اساس نظر نیروهای معترض آن زمان، قدرت هژمونیک آن دوران، یعنی انگلیس برای کوردها فضایی ایجاد کرده بود. نظر جنبش آزادی ما در این باره کاملاً واضح است. در وحله نخست، پ.ک.ک مسئله تقسیم کوردستان را نپذیرفته و به مرزهای دولت- ملت‌های شکل گرفته در خاک کوردستان مشروعیت نداد. ملت کورد را به عنوان یک ملت مطرح و پذیرفت، بر اساس این خط‌مشی حرکت کرده و در نهایت الگوی ملت دمکراتیک را خلق کرد. نکته دوم این است که تنها روی توان و قدرت خود حساب باز کرد. پ.ک.ک بر این نظر است، وقتی که برای حل مشکلات و مسائل موجود دست به دامان دولت‌های اشغالگر و فاشیست شوید، این به این معنی است که هنوز مفهوم دشمن را درک نکرده‌اید. متاسفانه برخی از جریان‌ها در کوردستان اینگونه به حیات سیاسی خود ادامه داده و با وابستگی به دشمنان از سودهای شخصی بهرمند شده‌اند. در بین این جریان‌ها اگر کورد و کوردستان جایگاهی نیز داشته باشند، در نهایت از ستم، قتل‌عام، انکار و تخریب بی‌نصیب نبوده‌اند. جنبش آزادی ما از همان لحظه شروع مبارزه، راه حل مسئله کورد را در ملت کوردستان دیده و بر این باور است که کلید رهایی خود ملت کوردستان است. این سیستم بین‌المللی را رد کرده، از تمدن و حکومتداری سیستم سرمایه‌داری جهانی حذر کرده و به نیروی اصلی تمدن دمکراتیک تبدیل شده است.

پیماننامه لوزان که هیچ حقوقی برای کوردها در آن تعبیه نشده است، در عمل و در عرصه پراکتیک نیز قابلیت اجرایی خود را از دست داده است. به همین دلیل است که می‌خواهند این توطئه بین‌المللی را تجدید ساختار کنند. این مسئله به طور کامل روشن نیست که، آیا برداشتی که توسط ذهنیت دیکتاتور و فاشیست ایجاد شده است، باعث تغییر دیدگاه آنها نسبت به ملت کورد و مبارزه آن شده است. اما من می‌خواهم توجه شما را به این نکته جلب کنم که اقدامات آنها از سخنانشان مهمتر است. از نظر عملی می‌بینیم که آنها از هر نوع حمله دولت-ملت ترکیه پشتیبانی می‌کنند. چندین بار با سلاح‌های شیمیایی به کوهستان‌های ما حمله کرده‌اند، با استفاده از نیروهای مزدور به مناطق ما حمله می‌کنند، زمینه حملات اشغالگران را فراهم آورده و در کوچه و خیابان جوانان را هدف حمله قرار می‌دهند. اما دیگر هیچ کس نمی‌تواند انکار کند که ملت ما ۴۳ سال است که هزینه‌های سنگینی متحمل شده است و مبارزه خود را به مانند آتش شعله‌ور کرده است. ما به لطف ملت انقلابی و مبارزه بی‌امان خود به این نقطه رسیده‌ایم. اگر آن‌ها موجودیت ملت کورد را قبول دارند، باید به حق تعیین سرنوشت این ملت اذعان و اعتراف کنند.

حاکمیت فاشیستی آ.ک.پ- م.ه.پ ترکیه از این تحولات مطلع است. به این معنی که آنها می‌دانند که ملت کوردستان با پیشاهنگی پ.ک.ک طرح توسعه دمکراتیک را کامل خواهد کرد. این مبارزه در حال رسیدن به نتیجه است و ملت کورد سیاست تقسیم و امحایی که توسط اشغالگر انجام می‌شود را در هم شکسته است. با این هدف که مانع حل مسئله هویت و آزادی ملت کورد شوند، جنگ بزرگی را علیه ملت ما آغاز کرده‌اند. اما دیگر توانی ندارند. ترکیه یا خود را تغییر می‌دهد و بر مبنایی دمکراتیک خود را بازسازی خواهد کرد، یا اینکه تقسیم خواهد شد. سیستم بین‌المللی تا کنون از ترکیه پشتیبانی زیادی کرده است. اما باید این واقعیت را در نظر گرفت که حضور ترکیه در افغانستان با هدف دفاع و ایجاد یک نیروه دفاعی نیست و هیچ امتیاز دیگری نیز نمی‌تواند ترکیه را سرپا نگه دارد. پیشرفت و توسعه‌ای که در کوردستان در حال شکل گیری است، سرنوشت‌ساز خواهد بود و جهان با توجه به این تحولات، موقعیت خود را بازتعریف خواهد کرد."

هلین امید، عضو کمیته مرکزی پ.ک.ک در ادامه اظهار داشت که فاشیسم آ.ک.پ- م.ه.پ حملات سال ۲۰۱۵ را برای اشغالگری و نابودی کامل کوردستان به انجام رساند و در ادامه گفت: "حملات ۲۴ ژوئیه تصادفی نبود. پیام آنها روشن است، آنها می‌خواهند بگویند که ملت کورد را به عنوان هویت اجتماعی و یک جامعه مستقل نخواهند پذیرفت. کودتای ۲۴ ژوئیه ۲۰۱۵ که علیه جنبش آزادیخواهی ما انجام گرفت، یکی از شدیدترین حملات علیه ما بود که معاهده لوزان را برای خود اساس گرفته و بر اساس آن ما را هدف قرار داد. من تاکید می‌کنم که هدف از این حملات جلوگیری از انجام توافق مبتنی بر خودگردانی دمکراتیک خلق کوردستان بود. پیش از این حملات در راستای مفهوم همزیستی و سرزمین مشترک، اقدامات زیادی برای دمکراتیزه کردن ترکیه انجام گرفت، یک انقلاب دمکراتیک مردمی شکل گرفت. اگر چنین ترکیه و کوردستانی شکل می‌گرفت، به امید و الگوی جوامع خاورمیانه تبدیل می‌شد و می‌توانست در مقابل حملات نظام سرمایه‌درای محکم‌تر و بهتر مقاومت کند. برای مقابله و متوقف کردن آن، حملات ۲۴ ژوئیه ۲۰۱۵ بر مبنای نیروهای واپس‌گرا شکل گرفت.

هر چقدر حملات دولت و حاکمیت ترک سیستماتیک باشد، مقاومت و مبارزه ما در شخصیت و نگرش رهبر آپو نیز سیستماتیک است. رهبر آپو این حملات اشغالگرانه را در برنامه ۲۰۱۵ خود مطرح کرده و مقدمات مقابله با آن را نیز طرح ریزی کرده بود. رهبری ما نشان صلح و راه حل اجتماعی است. جهان و دولت دیکتاتوری ترکیه خوب می‌دانند که رهبر آپو ملت کورد را به طور کامل آماده کرده است، تمامی آحاد جامعه، خانواده‌ها و پیکره کوردستان سازماندهی شده و در قامت ملت مبارز و آزادیخواه آماده شده‌اند.

رهبر آپو که در سیستم شکنجه و انزوا امرالی زندانی شده است،  قبل از حملات تصفیه و اشغالگری، ملت، رفقا و نیروهای مقاومت را آماده کرده و پاسخ این حملات را تدوین کرده بود. مبارزه و مقاومت وی در برابر فاشیسم حزب آ.ک.پ- م.ه.پ منجر به جسارت و تشویق نیروهای آزادی و دمکراسی شد. ما نباید فراموش کنیم که همه این حملات علیه استراتژی "راه حل" رهبر آپو است. ما این مهم را می‌دانیم که یک مبارزه چند جانبه در این استراتژی وجود دارد. اگر مردم و جنبش ما این حملات گسترده را بدون استراتژی واقعی انجام می‌دادند، متحمل خسارات سنگینی می‌شدند. اما رهبر آپو شرایط جهان، منطقه، سرزمین، وضعیت ملت و نیروهای مبارزه را تحلیل کرده و اقدامات لازم را جهت مقابله با آن مشخص کرده است. به همین دلیل است که از قبل نتیجه را پیش‌بینی و مشخص کرده است: "آزادی پیروز خواهد شد."

نهضت آزادی ما جنبش رهبر آپو است. جنبش و ملتی که او خلق کرده، فاصله چندانی با هم ندارند و در عمل یکی هستند. برخی‌ها تلاش کردند که رهبر آپو را از جنبش، جنبش را از ملت و خلق را از رهبر آپو جدا كنند. اما همچنان که در گذشته شکست خوردند، امروز و فردا نیز شکست خواهند خورد. همین مسئله و حقیقت آنها را به مرحله‌ای رساند که آحاد ملت کوردستان را هدف حملات قرار دهد. ما در مورد یک رژیم فاشیست ناتوان صحبت می‌کنیم. کوردستان دوباره به گورستانی برای فاشیسم تبدیل خواهد شد. جنبش ما در حال تلاش برای اجرای استراتژی رهبر آپو است.

دولت کنونی ترکیه تحت حاکمیت آ.ک.پ- م.ه.پ در یک روند فروپاشی بزرگ قرار دارد. طرح نابودی ملت کورد و نیروهای دمکراسی، دولت ترکیه را به سمت ورشکستگی سوق می‌دهد. دولت ترکیه  به جنایتکارترین قدرت تبدیل شده و مشروعیت خود را از دست داده است. شکست این ائتلاف فاشیستی به معنای پیروزی مردم و جوامع در کوردستان و ترکیه خواهد بود.

هلین امید، عضو کمیته مرکزی پ.ک.ک همچنین اظهار داشت که نیروی اساسی که جنبش سیاسی کورد را تشکیل داده است، قیام‌های مردمی هستند که با مبارزه برای آزادی خیزش کرده‌اند و گفت: ملت کورد با قیام و خیزش خود به خودآگاهی رسیده و بر اساس این خودآگاهی به مبارزه گام نهادند. واقعیت ملت کورد، واقعیتی سیاسی است، صاحب اراده شد و به مبارزه پرداخت. مانند آبی که روی آتش ریخته می‌شود، ولی آن را شعله‌ور می‌کند، هر تلاشی برای نابودی ملت کورد نیز، آتش مقاومت و مبارزه این ملت را شعله‌ورتر می‌کند. شهادت و رفیق میهن دوست "ودات آیدین" که به شعله‌ورتر شدن مبازره انجامید، نمودی از این ادعاست. مراسم تشییع جنازه خود تبدیل به شورش شده است. ۱۶ میهن دوست دیگر شهید شدند. این نشان می‌دهد که هوشمندی و سازماندهی کوردستان با جنگ و نسل‌کشی از بین نخواهد رفت و اگر لازم باشد، این ملت حاضر است که هزینه‌های بیشتری متحمل شده و با اعتماد کامل بر خواست خود که حق تعیین سرنوشت و خودمدیریتی است، پافشاری خواهد کرد.

حزب دمکراتیک خلق‌ها (ه.د.پ) و نیروهای دمکراسی روند مهمی را پشت سر می‌گذارند. اگر آنها بتوانند تصمیمات درست بگیرند، احتمالاً اولین بار خواهد بود که در تاریخ ترکیه یک جمهوری دمکراتیک وارد عرصه سیاسی می‌شود، اتحاد کورد و ترک که نقشی اساسی در ساخت این جمهوری داشت، می‌تواند درهای دمکراسی در خاورمیانه را باز می‌کند. در ترکیه، این دولت فاشیستی سقوط کرده و مشروعیت خود را از دست داده است. بنابراین ه.د.پ باید خود را نه فقط به عنوان یک حزب مهم، بلکه به عنوان حزب حاکمیت دمکراتیک ارائه کند، بر این اساس آماده شود و خود را سازماندهی کند. ه.د.پ باید به عنوان یک حزب جامعه دمکراتیک مبارزه خود را ادامه داده و برای اداره حاکمیت در ترکیه خود را آماده کند.

هلین امید از اعضا کمیته مرکزی پ.ک.ک در مورد گام "زمان، زمانِ آزادی است" که در ۱۲ سپتامبر سال ۲۰۲۰ اعلام شد، اظهار نظر کرد و خاطر نشان کرد که مناطق و عرصه‌های مقاومت مهمی در باکور کوردستان پدید آمده است و اظهار داشت: "البته لازم است که نقاط ضعف آن مورد بحث قرار گیرد. خط مقاومت و مبارزه که گریلاها و زندانیان سیاسی پیشاهنگی آن را می‌کنند، در وهله اول تحت تاثیر نیروی جوانان قرار گرفت است. جوانان کورد در قبال حاکمیت فاشیستی آ.ک.پ-م.ه.پ به شدت عصبانی هستند. توجه داشته باشید که نوک پیکان سیاست‌ها و حملات اردوغان، جوانان کورد بوده‌اند. جوانان میهن‌دوست زیادی زندانی شده و حتی پیکر رفقای جانباخته ما را نیز هدف بی‌حرمتی قرار داده‌اند. با این هدف که جوانان کورد به موضوعات خود و جامعه کوردستان توجه نکنند، آنها را به مواد مخدر آلوده کرده، بیکار کرده است و برای اینکه آینده‌ای نداشته باشند، اقدامات تخریبی ویژه‌ای علیه آنها انجام داده است. در کوردستان به منظور جلوگیری از پیشرفت جنبش جوانان میهن‌دوست، آنها را به جرم و جنایت کشانده و این اقدامات ضدانسانی را در بسیاری از مراکز به ویژه در شهرهای آمد و باتمان انجام داده‌اند. این به معنای نسل‌کشی جوانان است. برای مقابله با آن جنبش جوانان ما گام‌های اساسی برداشته‌اند. لازم به ذکر است که این حملات و اقدامات تخریبی توسط دولت، پلیس، جاسوسان و مزدوران ایالتی انجام می‌شود، آنها باید هدف قرار گرفته و علیه آنها اقدام انقلابی انجام داد. ‌همچنین باید جوانانی که گرفتار این نقشه‌های شوم دولت شده‌اند را نجات داد و آنها را آموزش داد که بتوانند آزادنه و با اعتماد و اتکا به خود بیاندیشند و برای آینده برنامه ریزی کنند.

پس از پیروزی گاره، میلیون‌ها جوان کورد در میدان‌های نوروز جمع شدند. رهبر آپو هدف حملات دشمن قرار گرفته است، جوانان کوردستان نشان دادند که آنها فداییان رهبر آپو هستند و در میادین تجمع کردند. مهمترین وظیفی جنبش جوانان انقلابی کوردستان این است، جوانانی که در نوروز ۲۰۲۱ شرکت کردند را سازمندهی کند. زمانی که فاشسیم از هر ناحیه ملتمان را هدف قرار می‌دهد، این وظیفه جوانان ما است که از جامعه دفاع کنند. همانطور که جوانان کورد در هفتانین، زاپ، آواشین، متین و خاکورک مبارزه می‌کنند، لازم است که جوانان کورد در شهرها و خیابان‌های آن و هر جایی از کوردستان که توسط حکومت ترک اشغال شده است، مبارزه کنند. طرز، روش و ابزارهای مبارزه ممکن است متفاوت باشد، اما آنچه مهم است تداوم مبارزه است. باید اشغالگر و دولت استعماری را از کوردستان بیرون کرد.

در برابر طرح تسلیم و تخریب ۲۰۱۴ دشمن، جنبش زنان به مقاومت خود ادامه داده است. فاشیسم حکومت آ.ک.پ- م.ه.پ با سیاست تهاجمی خود در بسیاری از بخش‌ها تاثیرات منفی و خرابکارانه خود را برجایی گذاشته است. اما جنبش زنان کورد با وجود تمامی حملاتی که متوجه آنها بود، به نمادی از تعهد و وفاداری خود به رهبر آپو تبدیل شده و در برابر سیاست‌های ظالمانه دشمن عقب‌نشینی نکرد و نخواهد کرد. جنبش زنان کورد با پیروی از خطوط ایدئولوژیک مهمترین نقش را در توسعه مقاومت اجتماعی ایفا می‌کند. آنها تعیین کردند که برای چه مبارزه می‌کنند. در این راستا لازم است معیارهای آزادی و زندگی، ساخت خط‌مشی و بیان سیاسی آن، تصمیم‌گیری صحیح روزمره وارد عرصه عملی شده و پراکتیزه شوند. علاوه بر این، جنبش زنان آزاد باید همچنان پیشاهنگ مقاومت و انقلاب ملتمان باشد."