جمیل بایک از اعضای شورای رهبری کنفدرالیزم جوامع کردستان در نوشته‌ای که در روزنامه "آزادی ولات" به چاپ رسید به سیاست‌های فریب‌دهنده ترکیه که به مدت 90 سال است ادامه دارد اشاره داشته و گفت: "دولت ترک به مدت 90 سال است که جهانیان را فریب داده، اکنون نیز امیدهای را خلق کرده،‌ همگان را مشغول کرده و با اسرار در چاره‌یابی درصدد است تا قتل‌عام فرهنگی را به اتمام برساند". بایک خاطر نشان ساخت که عبدالله اوجالان رهبر ملت کرد مخاطب اساسی مسئله کرد در پروتکل‌هایی که ارائه داده بود، راه حل مسئله کرد را مشخص ساخته بود. وی در ادامه گفت: "رهبر ملت کرد مورد تهدید قرار دارد و تمامی مطالبات نیز رد می‌شوند در چنین وضعیتی نمی‌توان امیدوار بود".

نوشته جمیل بایک از اعضای شورای رهبری کنفدرالیزم جوامع کردستان که در روزنامه آزادی ولات منتشر شد چنین است: " دولت ترک به مدت 90 سال است که جهانیان را فریب داده، اکنون نیز امیدهای را داده،‌ همگان را مشغول کرده و با اسرار در چاره‌یابی درصدد است تا قتل‌عام فرهنگی را به اتمام برساند.

جامعه در ترکیه آنچنان تشنه صلح و آرامی است که کلمه‌ای در رابطه مسئله کرد، امیدها را بار دیگر زنده می‌کند. سیاست‌های فاشیزم و ظلم تنها متوجه کردها، علوی‌ها، کارگران و سوسیالیست‌ها نبوده، بلکه متوجه تمامی جامعه می‌باشد. تنها به خاطر اینکه کردها سودمند نشوند، یک گام دموکراتیکی هم برداشته نشد. برای اینکه کردها را در استعمار خود باقی بگزارند،‌ به رژیم ظلم و ستم ادامه داده‌اند. به همین خاطر است که چاره‌یابی مسئله کرد، به تمامی دموکراتیک شدن ترکیه است. جامعه ترکیه برای چاره‌یابی مسئله کرد در انتظار می‌باشند. به خاطر چنین انتظاری،‌ همیشه به سخنانی که در چارچوب جنگ روانی انجام می‌گیرد گوش می‌دهند.

حکومت مخالف با خودمدیریتی دموکراتیکی و آموزش به زبان مادری می‌باشد،‌ به حملات سیاسی ادامه می‌دهد. روزانه با حزب صلح و دموکراسی در جنگ می باشد، اما هنگامی که اردوغان می‌گوید "رویدادهای خوبی روی خواهند داد"، رئیس‌جمهور و نمایندگان حزب عدالت و توسعه با حزب صلح و دموکراسی دیدار انجام می‌دهند و بدین شکل اتمسفر مناسبی برای چاره‌یابی خلق می‌کند.

اما این شیوه به معنی این است که جامعه را به تمسخر می‌گیرد. برخی از اقشاری که خود را دموکرات و میهن‌دوست می‌بینند نیز به وسیله‌ای برای این سیاست‌های حکومت مبدل می‌شوند.

هنوز مشخص نشده که مسئله کرد به چه شیوه‌ای چاره‌یابی خواهد شد. مشخص نیست که ترکیه چگونه راه دموکراتیک شدن را در پیش می‌گیرد. تا زمانی که ذهنیت تغییر نیافته و گام اساسی برداشته نشود، تمامی سخنان، فریبی بیش نیست. تمامی جوانب مسئله کرد مورد گفتگو و بحث قرار گرفته است، مطالبات و حقوق دموکراتیک کردها مشخص هستند. عبدالله اوجالان رهبر ملت کرد مخاطب اساسی مسئله کرد در پروتکل‌هایی که ارائه داده بود، راه حل مسئله کرد را مشخص ساخته بود. رهبر ملت کرد مورد تهدید قرار دارد و تمامی مطالبات نیز رد می‌شوند در چنین وضعیتی نمی‌توان امیدوار بود.

سخنان اردوغان در شهر العزیز به تمامی نشان از جنگ داشت، این نیز بدان معنی است که دیگر امیدی نمانده است. تا زمانی که ملت کرد و اقشار دموکراتیک سطح مبارزات خود را ارتقا نبخشد و سیستم دموکراتیک را خلق نکند، مورد مثبتی روی نخواهد داد. نباید هیچ کس با این سخنان فریب بخورد. سخنان اردوغان در رابطه با رخ دادن رویدادهای خوب، باید بلعکس درک شود، سخنان او به این معنی است که رویدادهای بد روی خواهند داد. هنگامی که اردوغان چنین سخنانی را بر زبان آورد بدین معنی است که حملات نظامی و قتل‌عام‌های گریلا افزایش خواهد یافت. رویدادهای خوب برای حزب عدالت و توسعه، افزایش بازداشت و قتل‌عام کردها می‌باشد. صدها زندانی در اعتصاب غذای نامحدود هستند، هزاران نفر نیز در راستای حمایت از آنها در اعتصاب می‌باشند. اما مطبوعات ترکیه این موارد را نادیده می‌گیرد، آیا در چنین شرایطی می‌توان از رویدادهای خوب بحث کرد؟

حزب عدالت و توسعه حکومت فاشیست سبز ترک می‌باشد و درصدد است تا در فرصتی مناسب کردها را با قتل‌عام روبرو سازد. مخالفت سیاسی را تحمل نمی‌کند. در کشوری که اگر روزنامه‌نگاری حزب عدالت و توسعه را مورد انتقاد قرار دهد، از کار اخراج خواهد شد،‌چگونه می‌توان امیدوار بود. بدون مبارزه و تلاش نه مسئله کرد چاره‌یابی خواهد شد و نه ترکیه دموکراتیک خواهد شد.

حزب عدالت و توسعه به همراه حزب جمهوری‌خواه خلق می‌گویند که آموزش به زبان کردی ممکن نخواهد بود، چون در این صورت به معنی تجزیه شدن ترکیه است. دولت ترک درصدد است تا با طرح خود، کردها را به ترک مبدل سازد. مخالفت با آموزش زبان مادری به این معنی است.

می‌گویند که خودمدیریتی دموکراتیک ممکن نخواهد بود و این به معنی تجزیه ترکیه است. آنها می‌گویند که نمی‌توانیم کردها را به عنوان جامعه قبول داشته باشیم، اراده سیاسی و مدیریت آنها را قبول نخواهیم داشت، این نیز خود بدین معنی است که کردها را هنوز برده خود دانسته و درصدد قتل‌عام آنها می‌باشند.

سیاست‌های دولت ترک چنین است. حزب عدالت و توسعه چنین سیاستی را اجرا می‌کند. به همین خاطر نیز تا زمانی که در برابر این ذهنیت مبارزه‌ای انجام نگیرد، کسی نباید منتظر رویدادهای خوب باشد. با مبارزه است که گام‌های اساسی برداشته خواهند شد. با آزادی ملت کرد، زندگی دموکراتیک خلق خواهد شد".