نعیمه املیک ۶۵ ساله یکی از ۷ خانواده‌های TAYADی است که از ۶ نوامبر ۲۰۲۴ به دلیل آنکه از شرایط غیرانسانی انزوا در زندان‌های نوع Y، S، R صحبت کرده و برای زندانیان سیاسی نامه نوشته است، به صورت خودسرانه دستگیر شده است.

اسماعیل کارا همسر نعیمه املیک که با وجود کهولت سن و بیماری سخت دو ماه است در زندان مرمره (سیلیوری) گروگان گرفته شده است و پدر فکرت کارا، که او نیز در زندان کورکچولار نوع F آدانا به گروگان گرفته شده است، با خبرگزاری فرات (ANF) صحبت کرد.

کارا با بیان اینکه زندان‌ها به شکنجه‌گاه تبدیل شده‌اند، اظهار کرد که زندانیان سیاسی که به دلیل اعتصاب غذا از زندان‌های نوع Y به زندان‌های نوع F منتقل شدند، «زندانی خطرناک» عنوان می‌شوند و ۴۰ روز است که با دستبند برای دیدار با خانواده‌ها، وکلا و انتقال برده می‌شوند.

«وقتی از ملاقات پسرم آمدم، به خانه من یورش بردند»

اسماعیل کارا اظهار داشت که وقتی از ملاقات با پسرش فکرت کارا که در زندان کورکچولار نوع F در آدانا گروگان است به خانه خود در استانبول بازگشت، متوجه شد که پلیس به خانه او یورش برده و اظهار داشت که نیروهای پلیس‌ خسارات زیادی به خانه او وارد کرده‌اند و همسایه او را که به عنوان ناظر آورده شده بود، تهدید کردند. کارا گفت که در بازگشت به استانبول توسط پلیس متوقف شد و گفت: «یک پلیس وارد اتوبوس شد و از من و همسرم شناسنامه خواست و نعیمه را با خود برد. همه به ما نگاه می‌کردند. واقعاً موقعیت غم‌انگیزی بود. آنها به شناسنامه‌های ما نگاه کردند و مستقیماً همسرم نعیمه را به کلانتری وطن شعبه مرکز مبارزه با ترور (TEM) بردند.»

آنها به دستور پلیس دستگیر شدند

کارا گزارش داد که وقتی به دادگاه چاغلایان مراجعه کرده و همسرش و سایر خانواده‌های TAYADی را به دادگاه آورده‌اند، شنیده است که یکی از نیروهای پلیس‌ به دادستان دادگاه دستور داده که تصمیم بازداشت داده شود و گفت: «من در آنجا شاهد حرف‌های یک نیروی پلیس بودم. او به دیگر نیروهای  پلیس‌ گفت که 'من با دادستان صحبت کردم، همه آنها دستگیر خواهند شد'. وقتی او این موضوع را مطرح کرد، من پشت سر آنها بودم. وقتی یکی مرا دید، صدایش را بلند کرد و گفت: 'اینجا چه کار می‌کنی؟' وقتی به آنها گفتم که غذا آورده‌ام، آن پلیس به سایر پلیس‌ها گفت: 'آیا صدای من را شنید؟' پلیس دیگری گفت: 'بله، شنید. 'منظورم این است که دستگیری انسان‌ها به همین راحتی است.»

افشای انزوا و نامه‌نویسی جرم است…

کارا در ادامه سخنان خود نامه‌نگاری به زندانیان را بعنوان اتهامی برای دستگیری نشان داده می‌شود و گفت: «فراخوان برای زندانیان بیمار در رسانه‌های مجازی، افشای شرایط انزوا در زندان‌های تیپ Y، S، R و نامه‌نگاری، به عنوان جرایم سازمان نشان داده شده است. بیانیه‌های مطبوعاتی در حال حاضر توسط پلیس بطور خودسرانه و با بازداشت‌ها مسدود می‌شوند. آنها نمی‌خواستند این نقض حقوق را در رسانه‌های مجازی افشا کنند. اگر اینگونه نباشد، چطور می‌توان به افکار عمومی اطلاع‌رسانی کنیم و صدای خود را به گوش مردم برسانیم؟»

«فرزندان ما در این سلول‌ها نگهداری می‌شوند!»

کارا با اشاره به اینکه زندان‌های تیپ S، Y، R که به صورت ویژه ساخته شده‌اند، مکان‌هایی بر خلاف حیثیت و سلامت بشریت هستند، گفت: «این زندان‌ها مانند سلول‌های مرگ هستند.» کارا یادآور شد که کمپینی را برای بستن این زندان‌هایی که کرامت انسانی را نادیده می‌گیرند، آغاز کرده‌اند.

کارا با بیان اینکه در آمریکا نیز چنین زندان‌هایی ساخته شد اما پس از ۴۰ روز اعتراض تعطیل شد، ادامه داد: «این زندان‌ها ۴-۵ سال پیش در ترکیه ساخته شد و در کل کسانی را که به اینجا تبعید می‌کنند، زندانیان سیاسی هستند. یعنی فرزندان ما در این سلول‌ها نگهداری می‌شوند.»

کارا با بیان اینکه ظلم و شکنجه تنها به این اعمال محدود نمی‌شود، اظهار داشت: «زندانیان سیاسی معترض به دلیل این شرایط شدید انزوا دست به اعتصاب غذا زده و به زندان‌های تیپ F تبعید شده و «زندانی خطرناک» عنوان شده‌اند و پس از آن به مدت ۲ ماه زندانیان را با دستبند برای ملاقات با خانواده برده و به بیمارستان می‌برند. کارا همچنین اظهار داشت که زندانیان مخالف این اقدامات نیز از ملاقات با خانواده و وکلای خود محروم می‌شوند.

زندانی بیمار را تهدید می‌کند

کارا گفت: «با زندانی سیاسی به نام مولا زینجیر نیز همین رفتار را داشتند. او از زندان نوع Y آدانا به زندان نوع F آدانا منتقل شد و به او برچسب 'زندانی خطرناک' زدند و به مدت ۴۰ روز با دستبند شکنجه شد. حسن کاراپینار بیمار سرطانی هنوز در همان زندان به سر می‌برد، نگهبانان او را تهدید کردند که 'جنازه‌ات از اینجا بیرون می‌رود، نمی‌گذاریم بروی'. وضعیت زندان‌ها بسیار بد شده است، کسانی که با این اقدامات مخالفت می‌کنند و گزارش می‌دهند نیز مجازات می‌شوند.»