تصویر

کاراسو‌: حکومت ‌‌آک‌پ-م‌ه‌پ می‌خواهد جنگ نسل‌کشی علیه کوردها را به نتیجه برساند

عضو شورای اجرایی ک‌ج‌ک، مصطفی کاراسو گفت حکومت آک‌پ-م‌ه‌پ در تلاش است تا جنگ نسل‌کشی علیه کوردها را به نتیجه برساند و خلق کورد و طرفین دمکراتیک را به ادامه مبارزه فراخواند.

مصطفی کاراسو

عضو شورای اجرایی کنفدرالیسم جوامع کوردستان ‌(ک‌ج‌ک)، مصطفی کاراسو در برنامه ویژه تلویزیون مدیا هابر شرکت کرد. کاراسو در رابطه با تلاش‌های اخیر حکومت آک‌پ-‌م‌‌ه‌پ، غصب اراده و دستاوردهای سیاسی خلق کورد، ۲۵ نوامبر روز مبارزه ضد خشونت علیه زنان و سالگرد بنیانگذاری حزب کارگران کوردستان ‌(پ‌ک‌ک) صحبت کرد.

کاراسو اعلام کرد که حکومت آک‌پ-م‌ه‌پ در این برهه در خاورمیانه دچار بحران و مشکل شده است و می‌خواهد جنگ نسل‌کشی علیه کوردها را به نتیجه برساند و گفت‌: ‌«در رابطه با مسئله کورد، ذهنیت خود را تغییر نداده‌اند. ذهنیت دمکراتیک را فهم نکردند و مسئله کورد را به رهیافت نمی‌رسانند.‌»

کاراسو بیان کرد که دولت فاشیست ترکیه به خلق‌ کورد پیام‌هایی مبنی بر دست برداشتن از کورد بودن خود می‌دهد و اشاره کرد که باید برضد این امر مبارزه گسترش یابد.

ارزیابی‌های مصطفی کاراسو بدین شرح است‌‌: ‌«پس از ۴ سال ملاقات با رهبر آپو صورت گرفت. رهبر آپو به همگان درود فرستاد. ما نیز با حسرت، عشق و احترام درودهای خود را ابراز می‌کنیم. سلام گرفتن از رهبر آپو برای ما و تمام خلق‌مان به روحیه مبدل شد. واقعا هم ۴ سال عدم دریافت اطلاع از وی، بسیار سخت بود. به همین علت نیز این امر برای ما به یک خبر مهم مبدل شد.

روز ۱ ژوئن دولت باغچلی با نمایندگان پارلمانی دم پارتی دست داد و چنین سخنانی را بیان کرد‌: ‌ 'اگر در خارج صلح وجود داشته باشد، باید در داخل هم صلح وجود داشته باشد'. در چنین زمانی، ملاقات صورت گرفت، این ملاقات بسیار متفاوت ارزیابی و شرح داده شد. بی‌گمان زمانیکه دولت باغچلی، رهبری را فراخواند و اردوغان هم از این فراخوان پشتیبانی کرد، باید چنین ارزیابی و شرح‌هایی نیز به ذهن انسان خطور کند. چنین ارزیابی‌هایی از سوی کسانیکه بر واقعیت‌ها آگاه نیستند و نمی‌بینند، قابل درک است. اما این ملاقات، مستقیما با سخنان دولت باغچلی و گفتگوهای پس از آن ارتباط ندارد.

سال‌هاست برای از میان برداشتن انزوای تحمیلی علیه رهبر آپو و برای آزادی وی، مبارزه‌ای عظیم انجام می‌شود. ۴ سال است که هیچ ملاقاتی انجام نمی‌شود. به همین‌خاطر مبارزه خلق ما وجود دارد، خلق‌مان در اروپا و مبارزه دوستان‌مان وجود دارد. این امر بحران و دشواری‌های زیادی را برای دولت ترکیه به وجود آورد. مرتبط با این امر البته که بر دادگاه حقوق‌بشر اروپا هم فشارهای زیادی وجود داشت، بر شورای وزیران اتحادیه اروپا هم فشار وجود داشت. تمام این موارد در عین‌حال علیه ترکیه نیز فشارهای بسیاری ایجاد کرد. همین امر ترکیه را برای ادامه دادن به تحمیل انزوا با سختی‌های بسیاری مواجه کرد و موضوع اجازه ندادن به ملاقات‌ها، به یک فشار علیه دولت ترکیه مبدل شد. اجازه ملاقات داد و خواست که از این فشار، رها شود. همچنین خواست که در چنین برهه‌ای ذهن خلقمان را مغشوش کند.

ملاقات در نتیجه مبارزه عملی شد

چیزی که باعث گشودن راه این ملاقات شد، مقاومتی است که سال‌هاست علیه انزوای تحمیلی ادامه دارد و مبارزه آزادی رهبری است. این امر به دلیلی برای چنین ملاقاتی مبدل شد. اما به دلیل اینکه دولت دچار سختی و دشواری‌های بسیاری شده است در زمانیکه چنین گفتگوهایی جریان دارد، امر ملاقات را عملی کرد و به این شیوه قصد داشت که خود را از فشارها رها کند و کمی هم که شده ذهن افراد را مغشوش کند، اینطور نشان بدهد که مثلا گشایشی ایجاد شده یا مثلا در رابطه با مسئله کورد رفتاری جداگانه درست شده است.

افراد بسیاری در رابطه با این مسئله فکر کردند‌‌؛ گفتگو کردند. اما ما باید این امر را مشخص کنیم، این ملاقات یقینا هیچ ربطی به گفتگوهای اخیر ندارد. همان‌گونه که بیان کردم، این ملاقات در نتیجه مبارزه ۴ ساله انجام شد.

رهبری نگفت، انزوای تحمیلی از میان برداشته شده است، در هر صورت اگر برخوردی جداگانه در رابطه با مسئله کورد صورت گیرد، مطمئنا انزوای تحمیلی ادامه نخواهد داشت. باید انزوای تحمیلی از میان برداشته شود. پس از انجام ملاقات‌ها، در مدت زمان کوتاهی، مجازات انضباطی علیه رهبری صادر کردند. بدین‌صورت باید این ملاقات امری متفاوت ارزیابی نشود، باید اینگونه به آن فکر نکرد که مثلا بخاطر دلایل جداگانه‌ای انجام شده است، باید دیده شود که در نتیجه مبارزه سال‌هاست که این امر عملی شده و دانسته شود که هنوز هم انزوای تحمیلی ادامه دارد و مبارزه باید ادامه داشته باشد. یقینا باید آسودگی خاطر درست نشود. بخاطر اینکه ملاقات با رهبری مثل روحیه‌ای است که به خلق داده شده، بیرون آمدن چند سخن از او برای پیام دادن مهم است. از این نظر باید مبارزه علیه انزوای تحمیلی ادامه داشته باشد.

انزوای تحمیلی ادامه دارد، مبارزه نیز باید ادامه پیدا کند

درواقع رفقا هم در چارچوبی وسیع به ارزیابی آن پرداختند. خود رهبری نیز می‌گوید  'انزوای تحمیلی ادامه دارد'. این حرف به معنی ادامه مبارزه از سوی ما است. اگر این ملاقات در نتیجه مبارزه صورت گرفته باشد، پس در اینصورت باید به مبارزه ادامه بدهیم. رهبری اشاره کرده است که این امر نباید به دلیلی برای آسودگی مبدل شود. زیرا در جامعه و افراد، نگرش جنگ ویژه وجود دارد. در نتیجه کمپین‌های نیروهای جنگ ویژه، فهم اشتباه ایجاد می‌شود. در روزگار ما که ده‌ها تلویزیون وجود دارد، ابزارهای جنگ ویژه وجود دارند، انسان‌ها فریب داده می‌شوند. باید با این موارد فریب نخورد. در واقع خلق‌ ما نیز اکنون در همه جا می‌گوید که انزوای تحمیلی ادامه دارد. در اروپا، باکور کوردستان و در همه جا می‌گویند که تحمیل انزوا ادامه دارد و این مبارزه نیز ادامه خواهد داشت.

روز ۱۶ نوامبر در شهر کلن یک راهپیمایی بزرگ انجام خواهد شد. در آنجا مبارزه علیه انزوای تحمیلی نشان داده خواهد شد. در دومین سال کارزار آزادی برای رهبر آپو، یک گام نوین برداشته خواهد شد. البته‌ که باید در آنجا یک مشارکت قوی صورت گیرد.

باید این امر دیده شود. هیچ مبارزه‌ای تهی و بی‌نتیجه نیست. از سوی دیگر، کورد خلقی تحت نسل‌کشی است. رهبر خلق کورد نیز تحت فشار نسل‌کشی قرار دارد. تحت قتل‌عام نگه داشته می‌شود. سیاست‌ علیه رهبری، سیاست نسل‌کشی است. نابودی رهبر یک خلق، نابودی دانش و در عین‌حال نابودی تمام ارزش‌های این خلق است. زیرا برای هر جامعه و یا خلقی، رهبر یک تجسم از همه ارزش‌هاست. جمع ارز‌ش‌ها می‌باشد. مهم‌ترین نماینده ارزش‌ها است. نابود کردن آن، به معنای، نابود کردن تمام ارزش‌ها و حمله علیه تمام ارزش‌ها است. از این منظر، خلق‌ ما باید از رهبر خویش صیانت کند. ما بر این باور هستیم که رهبری با مبارزه آزاد خواهد شد.

بله، مبارزه دشوار است. در میان سختی‌ها و دشواری‌ها انجام می‌شود. در همه عرصه‌ها، مبارزه در میان شرایطی دشوار عملی می‌شود. اما این مبارزه‌ای که در میان شرایط سخت اجرایی شده است، یقینا به نتیجه خواهد رسید. درواقع سختی و دشواری، اهمیت مبارزه و ذات پلید دشمن را نشان می‌دهد. علیه چنین واقعیتی، شرایط هر چه که باشد، بدون مبارزه هیچ نتیجه‌ای بدست نمی‌آید. بصورتی راحت و آسان منتظر پیروزی و نتیجه گرفتن ماندن، نشناختن واقعیت نسل‌کشی و استعمارگری، منجر به نفهمیدن و درک نکردن واقعیت کورد، کوردستان و وضعیت خاورمیانه منجر خواهد شد. بنابراین باید هر کسی بگوید، دشواری هر چه که باشد، ما مبارزه خواهیم کرد و پیروز می‌شویم. باید سختی‌ها و دشواری‌ها مثل مانع دیده نشوند. دشواری در واقعیت خلق کورد و سختی مبارزه آزادی خلق کورد، خود دلیلی برای مبارزه است. یقینا، ما اعتقاد داریم که با گسترش مبارزه پیروز خواهیم شد.

ادامه دارد...