محرم آرال با تاکید بر اینکه تشکیلات مردمی رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان با بیان «کوردستان مستعمره است» اهمیت تاریخی دارد، گفت: «تشکیلات مردمی که تحت رهبری رهبر آپو شکل گرفت به مردم کورد شجاعت بخشید.»
اولین عملیات‌های مسلحانه که توسط جنبش آزادی کورد در ۱۵ اوت ۱۹۸۴ انجام شد نقطه عطفی در تاریخ مبارزات آزادی کوردستان به حساب می‌آید. این عملیات‌ها نه تنها سرآغاز مبارزه مسلحانه، بلکه بازسازی آگاهی ملی و روحیه مقاومت مردم کورد بود. این اولین عملیات‌هایی که تحت رهبری رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان برنامه‌ریزی شده بود، با رهبری شهید فرمانده عگید انجام شد. پس از گذشت ۴۰ سال، با محرم آرال، سیاستمدار که شخصاً آن دوران را تجربه کرده است، درباره معنا و اهمیت این برهه تاریخی، تأثیرات آن بر مردم کورد و روند مبارزه‌ای که تا امروز ادامه دارد، گفتگو کردیم.
محرم آرال، سیاستمدار، عملیات‌های مسلحانه همزمان جنبش آزادی کورد در دیهه و شمزینان در ۱۵ اوت ۱۹۸۴ نقطه عطفی برای مردم کورد دانست و گفت: «استعمار فاشیست و نسل‌کش ترکیه، سیاست دیرینه نسل‌کشی علیه مردم کورد دارد که هنوز هم ادامه دارد. در دوره عثمانی قیام‌هایی رخ داد، اما این قیام‌ها نتوانستند تأثیر ماندگاری داشته باشند، زیرا نتیجه یک مبارزه سازمان‌یافته نبودند.»
آرال با تاکید بر اینکه تشکیلات مردمی رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان با بیان «کوردستان مستعمره است» از اهمیت تاریخی برخوردار است، گفت: «سازمان مردمی که تحت رهبری رهبر آپو شکل گرفت، به مردم کورد شجاعت بخشید. در نتیجه این سازمان، دولت فاشیست ترکیه کودتای سال ۱۹۸۰ را انجام داد و زندان‌ها از مردم کورد مقاومتگر پر شد. در میان مقاومت‌کنندگان زندان، رفیق مظلوم دوغان یکی از نمادهای این مقاومت است.»
«پارادایم رهبری عملی شد»
محرم آرال که در سال ۱۹۸۳ در دره بَقا بود، گفت که بسیاری از مبارزان آزادی در آن زمان برای این مبارزه مسلحانه آموزش نظامی و سیاسی دیدند. آرال گفت: «در آن زمان رهبری تاکید کردند که با شروع مبارزه مسلحانه، ناتو وارد عمل خواهد شد. در واقع این اتفاق افتاد. همزمان با شروع این مبارزه به رهبری رفیق عگید، ناتو انواع کمک‌های نظامی و مادی را به دولت فاشیست استعمارگر ترکیه ارائه کرد.
پس از کارزار ۱۵ اوت، کارگران در بسیاری از شهرهای بزرگ ترکیه می‌خواستند راه‌های شرکت در مبارزات آزادی را بیاموزند. مهمترین دلیل این امر این بود که پارادایم رهبر ما عملی شد. این عملیات‌ها به عنوان لحظه‌ای در حافظه مردم حک شده است که کوردها برای اولین بار با اراده آزاد خود در برابر ظلم و ستم سال‌ها، صدای خود را به گوش همه رساندند.»
آرال با ارزیابی واکنش مردم به این عملیات‌ها گفت: «مهمترین چیز برای مردم ما وجود خودسازماندهی است، ما باید خودمان را در مقابل این حملات سازماندهی کنیم و از نظر جسمی و روحی توسعه دهیم، زیرا دشمن از هر طرف به ما حمله می‌کند. درک کامل واقعیت و ایدئولوژی رهبری و درونی کردن زندگی حزبی حیاتی است، باید به واقعیت خلقی که می‌جنگند دست یابیم. این عملیات‌ها نه تنها یک عملیات نظامی بود بلکه یک بیداری در روحیه جمعی مردم بود. این بیداری به یکی از پایه‌های آگاهی ملی کوردها تبدیل شد.»
«جنبش آزادی نه تنها مبارزه مسلحانه، بلکه یک مبارزه هویتی را نیز فراهم می کند»
آرال با اشاره به اینکه فضای سیاسی کشور پس از کودتای نظامی ۱۲ سپتامبر در ترکیه در سال ۱۹۸۰ به شدت متشنج بود، گفت: «تأثیر رژیم سرکوبگر آثار عمیقی در هر بخش از جامعه بر جای گذاشت. در آن زمان بسیاری از کوردها مجبور به مهاجرت به اروپا شدند. با این حال، مبارزه برای صیانت و حفظ هویت‌شان در اروپا نیز برای کوردها اهمیت زیادی داشت.
با کارزاری که جنبش آزادی کورد در ۱۵ اوت ۱۹۸۴ تحقق بخشید، بسیاری از جوانان چه در کوردستان و چه در اروپا خواستار پیوستن به جنبش آزادی شدند. در این دوره، نقش جنبش آزادی کورد تنها به مبارزات نظامی محدود نشد. این جنبش آگاهی عمومی را به عنوان جنبشی که هدف آن دفاع از حقوق فرهنگی و سیاسی کوردها نیز بود، شکل داد.
جنبش آزادی کورد نه تنها مبارزه مسلحانه مردم کورد، بلکه مبارزه برای حفظ زبان، فرهنگ و هویت آنها را بر عهده گرفته است. این وضعیت بزرگترین تضمین برای مردم کورد در برابر رژیم سرکوبگر آن دوره بود.»
«ترس دشمن بزرگ است»
محرم آرال با بیان اینکه پس از عملیات‌های ۱۵ اوت ۱۹۸۴، واکنش دولت ترکیه به شدت تند بود، با اشاره به فشارهای وارده در آن زمان و واکنش دولت گفت: «دولت پس از این عملیات‌ها، سیاست ارعاب مردم کورد را بیشتر کرد. زمانی که مردم کورد متوجه شدند که این مبارزه هنوز تمام نشده، بلکه تازه شروع شده است، فشار دولت بر مردم ما کاملا از کنترل خارج شده بود. انواع اعمال غیراخلاقی از قتل‌های عاملانش نامشخص گرفته تا تخلیه هزاران روستا انجام شد. حتی شکار سر (ترور) در آن زمان شروع شد. کنتراها در لباس آخوندی به کوردستان اعزام می‌شدند. بدین ترتیب تلاش شد تا از مبارزه انقلابی جلوگیری شود. حتی سعی کردند مغازه‌دار و بازاریان ما را قتل‌عام کنند. آنها سعی کردند مردم ما را از سرزمین خود و ذات‌شان بیگانه کنند.
امروز، در سال ۲۰۲۴، همچنان همین وضعیت وجود دارد. روستاهای ما در باشور کوردستان تخلیه می‌شود و تبهکاران داعش در آنها مستقر می‌شوند. منطقه‌ای در کوردستان باقی نمانده که مورد حمله دولت استعماری فاشیست ترکیه قرار نگرفته باشد. آنها سعی می‌کنند مردم ما را از محیط‌زیست گرفته تا جوانان، به ویژه در مواردی مانند کارهای کثیف، مواد مخدر و فحشا، به فساد بکشانند. با این حال، مردم هرگز از حضور در مقاومت دست برنداشتند. این یک بار دیگر نشان داد که مبارزه چقدر موجه و ضروری بود. ترس دشمن بزرگ است.»
«زنان پیشگامان مقاومت و مبارزه شدند»
آرال با اشاره به نقش زنان کورد در مقاومت، رستاخیز و مبارزات آزادی همراه با کارزار ۱۵ اوت، گفت: «سنگ بنای جنبش ما، مبارزه زنان است، رفیق ما سکینه جانسز (سارا) که قهرمانانه در زندان آمد مقاومت کرد، یکی از بهترین نمونه‌های این مبارزه است که زنان نه تنها مبارز هستند، بلکه به عنوان عنصری که پایه‌های ایدئولوژیک جنبش را مستحکم می‌کند، حضوری مهم از خود نشان داده‌اند. امروزه جنبش زنان همچنان الگوی تمام جهان است و رفقای انترناسیونالیست از سراسر جهان را به خود جلب می‌کند. ما شهدای زن و رفقای زیادی داریم که هنوز در حال مبارزه هستند. رهبری ما همچنین بیان می‌کند که قرن بیست و یکم، انقلاب زنان خواهد بود.
تحولی که زنان در این فرآیند به بار آورده‌اند، تنها معنای نظامی ندارد. همچنین یک انقلاب اجتماعی است. زنان با شرکت در این مبارزه نه تنها آزادی خود را به دست آوردند بلکه نقش‌های جنسیتی اجتماعی را نیز بازتعریف کردند. این یکی از بزرگترین دستاوردهای مبارزات آزادی کوردستان است.»
«با جوانی شروع کردیم، با جوانی پیروز خواهیم شد»
محرم آرال در پایان با تأکید بر اینکه مردم کورد باید سازماندهی، آموزش و خوددفاعی‌اش را توسعه دهند، گفت: «ما در دوره‌ای هستیم که مبارزه بیش از هر زمان دیگری اهمیت دارد، اما نه تنها در عرصه نظامی، بلکه باید این مبارزه را در عرصه‌های فرهنگی، سیاسی و اجتماعی تقویت کنیم. مبارزه و مقاومت سازمان‌یافته آزادی ما را به ارمغان خواهد آورد. همانطور که رهبر ما گفت: "با جوانی شروع کردیم، با جوانی پیروز خواهیم شد".»
