ریاست مشترک شورای رهبری ک.ج.ک گفت دولت آ.ک.پ ترکیه دست از سیاست‌های خصمانه خود بر ضد مقاومت کوبانی و غرب کردستان برنمی‌دارد و به پشتیبانی‌های خود از داعش هم ادامه می‌دهد. ک.ج.ک افزود که ترکیه در سیاست‌های خود در قبال خاورمیانه و غرب کردستان با شکست روبرو شده و در شمال کردستان مقاومت مردمی در ضدیت با سیاست‌های نسل‌کشی سیاسی ادامه خواهد یافت.

در بیانیه ک.ج.ک آمده که مقاومت کوبانی وارد 40امین روز می‌شود و شکوهمندانه ادامه دارد. این مقاومت برای تمامی خلق‌هایی که در راه آزادی و دموکراسی مبارزه می‌کنند, به منبع نیرو و روحیه‌بخشی مبدل شده است. در همان بیانیه گفته شده که اعزام نیروی پیشمرگه به کوبانی بسیار مهم است و افزود:«بر بنیان مبارزه مشترک, اعزام این نیرو به اتحاد ملی کردها و برگزاری کنگره ملی خدمت خواهد کرد».

در بیانیه آمده:

«حاکمیت آ.ک.پ ترکیه در ضدیت با این تحولات, با توسل به سیاست‌ها و واکنش‌ها, دشمنی خود با کردها را اثبات کرد. زیرا حاکمیت آ.ک.پ دست از سیاست‌های خصمانه خود بر ضد مقاومت کوبانی برنداشته است. تمامی تلاش دولت ترکیه این است که موقعیت اراده‌مندی که خلقمان در غرب کردستان همراه با دیگر خلق‌ها بدست آورده, به نابودی بکشاند. کاراکتر دموکراتیک و صلح‌جویانه انقلاب غرب کردستان, سیاست‌های ترکیه مبتنی بر عدم حل مسئله کرد را به شکست کشانده و ذهنیت ضدکردی آنها را فاش ساخت. آ.ک.پ برای تباه‌ساختن نتایج مثبت مقاومت کوبانی, تمامی امکانات خود را بسیج ساخته و خواهان حصول نتایجی برضد پ.ک.ک و پ.ی.د است. ترکیه می‌خواهد برخی قدرت‌های دیگر را در این راه شریک خود سازد و با پ.ک.ک و پ.ی.د دشمنی کنند. آ.ک.پ با این سیاست‌های خود نه تنها بر ضد ملت کرد, بلکه درعین حال برضد خلق‌های عرب, سریانی, ایزدی, ارمنی و ترکمن هم اقدام می‌کند.

سیاست‌های آ.ک.پ در قبال خاورمیانه و غرب کردستان به شکست انجامیده است. در ضدیت با خلق‌کرد و سیاست‌های بین‌المللی به طور جدی در تنگنا قرار گرفته است. اما علی‌رغم این, سیاست‌هایش را تغییر نمی‌دهد و به سیاست برادری میان خلق‌ها و آیین‌ها روی نمی‌آورد. پشتیبانی دولت ترکیه از داعش, سیاست‌های آن برضد کوبانی, اظهارات اردوغان مبنی بر اینکه «کوبانی درحال سقوط است» , یکی دانستن پ.ک.ک و داعش و همچنین اعلام پ.ی.د بعنوان نیرویی تروریست , موجب خشمگین‌شدن خلقمان و نیروهای دموکراتیک و انقلابی شده است. بویژه همچنان به داعش کمک می‌کند و بر سیاست سقوط کوبانی اصرار می‌ورزد. این امر نشان می‌دهد که دولت آ.ک.پ ترکیه در سیاست‌های خود در قبال مسئله کرد و کوبانی, تغییری صورت نداده است. علی‌رغم تلاش‌ها و فراخوان‌های رهبر آپو, اما ترکیه موج بازداشت‌ها, فشارها و سرکوب‌گری‌ها علیه خلقمان را افزایش داده است. قوانینی امنیتی برای پلیس تدوین می‌کند که مبنی بر قتل, بازداشت و سرکوب است که آشکارا بیانگر این است دولت اراده حل مسئله کرد را ندارد. بجای برداشتن گام‌هایی مثبت در راستای حل مسئله کرد, چنین قوانینی تدوین می‌کند که البته موجب در ستم علیه خلقمان می‌شود.

از سال 2011 الی 2013 در کردستان و ترکیه بحرانی روی داد و دلیل اساسی آن هم موجب بازداشت‌ها تحت عنوان ک.ج.ک در راستای سیاست‌های دولت بود. با توسل به همان ذهنیت, به بهانه امنیتی‌بودن مسئله, به عملیات‌هایی مشابه برای بازداشت‌های بیشتر دست می‌زند. مشخص است که ا.ک.پ هنوز از عملیات موسوم به ک.ج.ک و عواقب آن درس عبرت نگرفته است. در هر چهاربخش کردستان, ترکیه و اروپا, قیام‌هایی در حمایت از کوبانی شکل گرفت که موج بازداشت‌ها هم درست پس از این قیام افزایش یافت و شمار زیادی بازداشت شدند. این عملیات‌ها تداوم عملیات علیه ک.ج.ک است. با این موج بازداشت‌ها, می‌خواهند اراده خلق ما را به شکست دچار سازند و با توسل به راهکار عدم حل مسئله کرد, به نسل‌کشی فرهنگی کردها ادامه می‌دهند. استفاده خلقمان از حق دفاع مشروع در مقابل این فشارها هم امری کاملا طبیعی و بجا است. ما همچو ک.ج.ک در بیانیه‌های پیشین خود هم گفته‌ایم که بازداشت و زندانی‌کردن بهانه‌ای برای قیام و مقاومت است. در مرحله‌ای که گفتگوها در امرالی ادامه دارد, موج بازداشت‌ها افزایش یافته و در ضدیت با گفتگوها با رهبر آپو است. بدون‌شک خلقمان علیه ذهنیت آ.ک.پ ترکیه و ستم‌های آن سکوت نخواهد کرد. باید هر بازداشتی دلیلی برای ارتقای مقاومت و مبارزات قرار داده شود.

دولت آ.ک.پ به عملیات‌های خود بر ضد ک.ج.ک در پشت پرده ادامه می‌دهد و فضای بحرانی و آشوب‌زدگی را ملتهب‌تر می‌گرداند. چنانچه مشاهده می شود, عملیات برضد ک.ج.ک با ادعای امنیتی صورت می‌گیرد. این برخوردها هم نشان می‌دهد که عملیات‌های ک.ج.ک پیشتر هم از سوی خود دولت آ.ک.پ صورت می‌گرفته است. نه تنها خلق‌کرد, بلکه نیروهای دموکراتیک باید علیه این مواضع ترکیه مبارزه کنند و سیاست‌های ضددموکراتیک آ.ک.پ را به شکست بکشانند تا راه را بر حل سیاسی و دموکراتیک مسئله کرد بگشایند».