مراد کارایلان, رئیس شورای رهبری کنفدرالیسم جوامع کردستان, ک.ج.ک, با بیان اینکه از این پس ادامه مذاکرات در امرالی قابل قبول نیست, گفت:«اگر مذاکراتی هم صورت گیرد, در امرالی نخواهد بود. هرگاه شرایط تندرستی, امنیتی و آزادی رهبر آپو بهبود یافت, آیگاه ممکن خواهد بود. رهبر آپو تنها کسی است که می‌تواند چاره‌یابی‌ای دایمی به میان آورد». کارایلان اذعان داشت که زندانی کردن نمایندگان عضو حزب صلح و دموکراسی مشکل را عمیق‌تر خواهد ساخت.

مراد کارایلان, رئیس شورای رهبری ک.ج.ک در مورد موضوعاتی از قبیل: مسئله مذاکرات با ترکیه, چهارمین کنگره حزب عدالت و توسعه, اظهارات اردوغان مبنی بر اینکه «با حزب صلح و دموکراسی مذاکره نمی‌کنم» و تداوم جنگ ویژه در کردستان را در مصاحبه با فرات‌نیوز مورد تحلیل قرار داد:

«در امرالی یک سیستم شکنجه و انزوا و فشار روانی علیه رهبر آپو در جریان است. به همین خاطر خانواده با رهبری دیداری انجام دادند. اما این امر به آن معنی نیست که انزوا لغو شده. هر زندانی بنا به قوانین جهانی, طبیعی و حقوقی حق دارد با خانواده و وکلای خود ملاقات و دیدار کند, اما این موارد برای رهبری ما ممنوع اعلام شده. بخاطر درخواست‌هایی جداگانه و در نتیجه فشارهای مضاعف , برادر رهبر آپو با وی دیداری انجام داده. غیر از آن نیست.

این امر چنان تفهیم شده که گویا باید اقداماتی صورت گیرد. هرچند پروژه‌ای و تصمیمی برای حل مسئله کرد ندارند, اما تلاش می‌کنند که وانمود کنند که مرحله‌ای نوین برای حل مسئله کرد آغاز شده است. حزب عدالت و توسعه و سرکرده آن اردوغان از همان اوان به این تاکتیک‌های عوامفریبانه متوسل شده‌اند. لذا اعلام می‌کنند که «می‌توان در امرالی و اسلو هم مذاکراتی دیگر صورت داد» که اظهاراتی واهی و پوچ است.

اگر دولت ترکیه تصمیم گرفته و بطور قطع در نظر دارد که مسئله کرد را چاره‌یابی کند, پس باید پیش از هرچیز پروژه خود را ارایه دهد. طرف مسئله کرد برای مذاکره مشخص است. تو از طرفی می‌گویی که من به لحاظ سیاسی و قانونی با حزب صلح و دموکراسی مذاکره نمی کنم, از طرف دیگر هم ادعا می‌کنی که با پ.ک.ک در اسلو مذاکره خواهم کرد. آیا این یک چالش بزرگ نیست؟ تو می‌خواهی مصونیت قانونی را از نمایندگان عضو حزب صلح و دموکراسی در مجلس سلب و به زندان بیاندازی, سپس ادعا کنی که با گریلاها برسر میز مذاکره می‌نشینم! آیا در این کار صمیمیتی دیده می‌شود؟ مسلما این کار تو یک تاکتیک است ...».

ما به شیوه‌ای استراتژیک در مذاکرات اسلو عمل کردیم

ما بارها توضیح دادیم که مرحله مذاکرات اسلو چگونه به میان آمد. ما در آن مذاکرات صمیمانه برخورد کردیم. بر ادامه مذاکرات مصر بودیم. درصدد چاره‌یابی بنیادین و پایدار مسئله برآوردیم. تصمیمان جدی بود و می‌خواستیم سلاح‌ها کاملا سکوت کنند. برخوردمان استراتژیک بود. هم برخورد رهبری ما و هم جنبش ما چنان بود. اما طرف ترکها به این مذاکرات به شیوه‌ای بی‌معنی خاتمه دادند و اعلام جنگ کردند. هم‌اکنون هم نام آن را سیاست امنیتی می‌نامند. دولت ترکیه به چنان حالی افتاده که انگار عقلش را از دست داده و می‌گوید«شماها کی هستید, من نابودتان می‌کنم». در آن موقع برخی از نویسندگان طرفدار حزب اردوغان و دولتش موضوع «سازمان تامیل سریلانکا» را مطرح ساختند. تصمیم گرفتند که با توسل به خشونت پ.ک.ک را نابود کنند. دولت ترکیه نمی‌تواند با توسل به خشونت کردها را از میان بردارد, اما عکس آن, آنها خواهند باخت. این امر کاملا واضع و مسلم است».

دیگر انجام دو مذاکره در کنار هم قابل قبول نیست

اگر واقعا تصمیم گرفته‌اند که مسئله کرد را نه از راه جنگ بلکه از طرق سیاسی چاره‌یابی کنند, مسلما راه آن واضح است. ما همچو پ.ک.ک برای انجام مذاکره آماده‌ایم. حتی می‌توانیم اولین دوره مذاکره را نزد ما در کوهستان به انجام برسانیم. ما اساسا ما بعنوان دینامیکی که مبارزات را پیشبرد می‌دهیم, بخش سیاسی جنبش‌مان, گریلاهایی که در کوهستانها مبارزه می‌کنند و تمامی کسانی که در این مبارزه جای دارند, رهبر آپو را بعنوان تنها فرد مخاطب مذاکرات می‌دانیم. این مسئله‌ای واضع و آشکار است. پیشتر هم این را گفته‌ایم که تنها طرف مسئله رهبر آپو است. اما همانند سابق انجام دو مذاکره(اسلو و امرالی) در کنار هم قابل قبول نیست. پیشتر مذاکراتی در امرالی صورت می‌گرفت و همان هیأت به اسلوی نروژ هم می‌آمد و مذاکراتی دیگر به انجام می‌رساند. مسئله فرستادن نامه هم از همان امر نشأت می‌گیرد. رهبری ما نتایج مذاکرات را در قالب یک نامه می‌نوشت و هیأت ترکیه هم آن نامه را به هیأت ما ارایه می‌داد. بعبارتی مذاکرات اسلو تداوم مذاکرات امرالی بود. هم‌اکنون اثبات شده که انجام مذاکره به این شیوه موفقیتی در برندارد. باید دو مورد تغییر یابد: نخست, باید دولت پروژه‌ای برای چاره‌یابی داشته باشد. دوم, انجام مذاکره مطابق سیستم پیشین ممکن نیست! اگر خواستار نتیجه‌بخش بودن مذاکرات هستند, باید شرایط زیستی مخاطب یعنی رهبر آپو بهبود یابد. هم‌اکنون می‌دانیم که اگر مذاکراتی صورت گیرد, در امرالی غیرممکن است, برای همین هم باید شرایط تندرستی, امنیتی و آزادی رهبر آپو بهبود یابد.

اگر بدنبال چاره‌یابی هستید باید رهبر خلق‌کرد را بعنوان مخاطب بپذیرید

نخست‌وزیر اردوغان از طرفی می‌گوید «اگر لازم باشد با امرالی به مذاکره می‌پردازیم, از طرفی هم می‌گوید حصر خانگی برای اوجالان را نمی‌پذیریم» . می‌گوید در آن صورت من چطور تو چشم خانواده شهدا نگاه کنم؟ آیا این عاقلانه است؟ شماها با دروغ‌ها و عوامفریبی‌هایتان آن خانواده‌های شهدا را فریب داده‌اید. شماها تمامی رهبران قیام‌های پیشین کردی را اعدام کرده‌اید, اما کردها سر خم نکردند و به مبارزاتشان ادامه دادند.این درست است که دهها سال مورد ستم قرار گرفتند و با قتل‌عام و نسل‌کشی روبرو شدند, اما امروزه جامعه کردی و خلق‌کرد آگاه شده است. با ذهنیتی معاصر خاص یک رهبری واقعی حیات بسر می‌برد. تنها به رهبری خود چشم می‌دوزد. می‌گویند قاتل کودکان! همگان بخوبی می‌دانند که قابل کودکان کی است. خیال کرده‌اید ما قتل‌عام «لاچه» و «دره زیلان» را فراموش کرده‌ایم؟ کمی وجدان داشته باشید, حقیقت را بگویید. جامعه را با دروغ تغذیه نکنید. پ.ک.ک یک جنبش آزادیخواهی است که در نتیجه وجود فشارها و ستم‌های شما ظهور کرده. اگر تنها حقیقت را به جامعه بگویید, آنگاه مشکلی در میان نمی‌ماند. مطابق نظرخواهی‌های اخیر هم نیمی از جامعه می‌خواهد مسئله کرد از طریق مذاکره و دیالوگ حل شود. اگر مطبوعات این حقایق را برزبان رانند, برخی از مقامات سرشناس هم حقیقت را بگویند, مسلما خلق‌های آناتولی حقیقت را می‌پذیرند. کدام روستایی محترم خواهان ممنوع‌شدن زبان و تاریخ یک روستایی ترکیه است. هیچ کس ظلم رواداشته شده در حق کردها را نمی پذیرد. اگر از آنها بپرسی «اگر من همان بلا را سر تو بیاورم قبول می‌کنی؟» مسلما خواهد گفت نه. همانطور که در آرشیو دولت موجود است, آنها گفتند که قیام 29امین کردها را هم نابود خواهیم کرد. اما 20 سال است که نمی توانند این کار را بکنند. پای یک خلق و رهبری خلق‌کرد در میان است. اگر خواستار حلی پایدار هستید, پس ناچارید که حقیقت رهبری خلق‌کرد را هم بپذیرید. اگر نپذیرید آنگاه ما قبول نخواهیم کرد و خلق‌کرد خواهد جنگید.

در زمینه خلع‌سلاح حزب صلح و دموکراسی مخاطب مسئله نیست

در نشستی در مجلس ترکیه یکی از نمایندگان حزب عدالت و توسعه به حزب صلح و دموکراسی حمله‌ور می‌شود. خیلی بی‌وجدان هستند. حزب صلح را به نابودی می‌کشانند چیزی از آن باقی نگذاشته‌اند, اعضای مجلس آن حزب, طرفداران آن و بطور کلی هشت هزار نفر را به زندان انداخته‌اند. هفت تن از نمایندگان مجلس در زندان بسر می‌برند. هم‌اکنون بدنبال راهی هستند که بقیه نمایندگان را هم به زندان بفرستند. فقط نمایندگان مانده بودند که اگر آنها را هم زندانی کنید, پس آنوقت به نسل‌کشی سیاسی دست زده‌اید. چند نفری باقی مانده‌اند, اما بخاطر اینکه تسلیم دولت نمی‌شوند, به آنها حمله‌ور می‌شوند. وجدان ندارند.

می‌ خواهیم در مورد حزب صلح و دموکراسی چند موضوعی را بیان کنم. این حزب یک حزب مسلح و نظامی نیست و قانونی است. یکی از طرف‌های کردها است یک طرف سیاسی است. حزب صلح و دموکراسی می‌تواند پیشنهاداتی به پ.ک.ک ارایه دهد و نظریاتش را بیان دارد. هم‌اکنون دولت ترکیه می‌گوید این حزب باید مجبورا علیه جنبش کردی دشمنی کند. می‌گوید باید در زمینه خلع‌سلاح تلاش کند!

غیر ممکن است. حزب صلح و دموکراسی ارگانیزاسیونی نیست که در مورد خلع‌سلاح تصمیماتی اخذ کند. آن حزب یک حزب دموکراتیک است که مطابق قوانین ترکیه تأسیس شده است, اما در قبال مسئله کرد یکی از طرفهای مسئله است. هم آکنون تاکتیک نابودسازی کردها و سیاست اشغال علیه آن, در جریان است. پیشتر می گفتند:«ما با حزب صلح و دموکراسی مذاکره می‌کنیم نه با پ.ک.ک» اما حالا برعکس آن را می‌گویند.

بدون وجود امرالی, پ.ک.ک و ب.د.پ نمی‌توانید مسئله کرد را حل کنید

بدون وجود حزب صلح و دموکراسی مسئله حل نمی‌گردد. تنها طرف‌های مسئله کرد می‌توانند آن مسئله را حل کنند. بدون پ.ک.ک, امرالی و ب.د.پ نمی‌توانید مسئله کرد را حل کنید. البته هر کدام از این طرف‌ها از جایگاه و نقش خاص خود برخوردارند. کردها هم دارای عرصه سیاست قانونی هستند و به مبارزات مسلحانه هم ادامه می دهند. در مورد حزب صلح گفته می‌شود که «بدون اراده هستند, نمی‌توانند تصمیماتی اخذ کنند, پایبند قندیل هستند». به نظر من در وضعیت کنونی در ترکیه دموکراتیک‌ترین حزب, حزب صلح و دموکراسی و بلوک رنج و دموکراسی است. ارگان‌های حزب صلح وقتی که معضلی ایجاد می‌شود, می‌نشینند, بحث می‌کنند و قراری را صادر می کنند. حزبی دموکرات هستند. مدام در مورد ما گفته می‌شود که «یک سازمان استالینی است», اما این درحالی است که برای اخذ یک تصمیم چندین بار جلسه تشکیل می‌دهیم. بعنوان مثال برای اینکه من یک قراری را صادر کنم باید چهار الی پنج نشست برگزار کنم, با همه مشورت می‌کنم. هیچگاه من به تنهایی قراری را صادر نمی‌کنم و نخواهم کرد. سیستم ما از فرهنگ گفتگو برخوردار است. چرا کنگره‌های ما یک هفته به طول می‌انجامد؟ بخاطر اینکه همه نظرات خود را بیان می‌دارند, گفتگو می‌کنند. اما ما کنگره حزب اردوغان را هم دیدیم, حزبی است که تنها یک فرد بر آن حکم می‌راند. یک فرد همه چیز را می‌گوید و تصمیم می‌گیرد. مجلس آن را انتخاب می‌کند, انتخابات بدست اوست, بقیه فقط می‌پذیرند و بس.

خلقی مهم است که تمامی بخش‌های آن موافق دموکراسی و صلح باشند و در عین حال نقش خود را ایفا کنند. معلوم است که حزب اردوغان به جنگ ادامه خواهد داد. درصدد نابودی عرصه سیاست دموکراتیک کردها است. نباید کسی فریب آن را بخورد. حزب اردوغان تصمیم به خاتمه جنگ نمی‌گیرد. مسلما بازهم قانون جنگ برون‌مرزی را به تصویب خواهند رساند. برای ضعیف نمودن و نابودی جنبش آزادی کردها به هر تاکتیکی متوسل می‌شوند. در صددند هم بلحاظ تاکتیک‌های سیاسی و هم نظامی به نتایجی دلخواه خود برسند. محتوای مباحثات آنها پوچ و واهی است. به سیاست مشغول‌سازی دست زده‌اند. این یعنی جنگ. کسی فریب این اقدام آنها را نخواهد خورد و مقاومت خواهند کرد. ما مقاومت خواهیم کرد. تنها نیاز اساسی کنونی برداشتن گام‌هایی جدی , صمیمی و داشتن پروژه خاص است.

ما مخالف جنگ و طرفدار صمیمی صلح هستیم

پس از آن همه مذاکرات امرالی و اسلو ما به جنگ فکر نمی کنیم. برخی‌ها می‌گویند که آنها برای جنگ آماده شده‌اند. التبه که ما برای بروز هر احتمالی آماده‌ایم. ما تجارب خاص خود داریم. در مذاکرات پیشین آنچه ما را به قناعت برساند, در نیاتشان مشاهده نکردیم. لذا با تدابیر خود را اخذ کردیم. ما به خطرات پیشرو هم فکر کردیم و به آمادگی دست زدیم. اما هیچگاه موافق وقوع جنگ نیستیم. در زمینه صلح کاملا صمیمانه عمل می‌کنیم. اردوغان می‌گوید که در مذاکرات صمیمی نبودند, اما ما کاملا صمیمی و طرفدار حل بودیم.

زندانی کردن نمایندگان مجلس جنگ را تشدید می سازد

زندانی کردن نمایندگان مجلس به چه معنی است؟ به معنی تشدید جنگ و گسترش فشارها علیه خلق‌کرد است. می‌گویند هم نمایندگان را زندانی می‌کنیم و هم ادعا می‌کنند که با پ.ک.ک بر سر میز مذاکره می‌نشینند. چنین چیزی غیرممکن است. پ.ک.ک نماینده و تمثیل‌گر این ملت است. ه.پ.گ نیروی مدافع آن خلق کرد است. علیه آن همه حملات و شکنجه‌ها علیه زنان, جوانان, کارگران و اقشار خلق‌کرد, نمی‌توانند موضعی اتخاذ نکنند. کردها هم برای حفظ موجودیت خود جنگ را در عرصه‌های ایدئولوژیک, سیاسی , فرهنگی, دیپلماتیک , اقتصادی و نظامی پیشبرد می‌دهند.

حزب اردوغان به هر تاکتیکی دست بزند بازهم بیهوده و پوچ خواهد بود. تنها راه, حل مسئله کرد است. ما در مرحله‌ای تاریخی بسر می‌بریم و جنبش کردی مسلما پیروز خواهد شد.