چهل و دومین سالگرد مقاومت روزه مرگ بزرگ ۱۴ جولای
کمیتههای زندان پکک-پاژک در چهل و دومین سالگرد روزه مرگ بزرگ ۱۴ جولای بیانیهای صادر کردند.
بیانیه مشترک کمیتهها به شرح زیر است:
«ما وارد چهل و دومین سالگرد روزه مرگ بزرگ ۱۴ جولای میشویم. در این روز تاریخی که به عنوان روز افتخار ملی مردم ما محسوب میشود، ما یاد و خاطره رفقای مقاومتگر روزه مرگ بزرگ ۱۴ جولای کمال پیر، محمد خیری دورموش، عاکیف ییلماز و علی چیچک که از آگاهی، ایمان و اراده برخوردار بودند را با احترام، عشق و قدردانی گرامی میداریم و قول میدهیم که در هر شرایطی سزاوار آنها باشیم. به همین مناسبت فرا رسیدن ایام افتخار ملی را به رهبر آپو و همه مردم و رفقایمان تبریک میگوییم.
تاریخ بشر مدرنیته دموکراتیک؛ تاریخ مبارزات مردم علیه حکومتهای فاشیستی، سرکوبگر و قتلعام است. یکی از باشکوهترین مقاومتهای این سنت مبارزاتی، چه از نظر جنبش آزادی ما و چه در مبارزه خلقهای جهان، بی شک مقاومت روزه مرگ ۱۴ جولای است. این مقاومت یکی از باشکوهترین مقاومتهای تاریخ بوده است که قهرمانان پکک به تمام جهان نشان میدهند که چگونه باید برای یک زندگی شرافتمندانه، گام به گام، با گرسنه نگه داشتن بدن خود و با تنها سلاحهای خود یعنی آگاهی، ایمان و ارادهشان در برابر فاشیسم استعمارگر - نسلکشی مقاومت کرد. ۱۴ جولای، روزه مرگ بزرگ، حماسهای قهرمانانه است. این باشکوهترین نمایش روحیه مقاومت و خط پیروزی است که در محالترین مکانها و شرایط به ناممکنها دست یافت.
این یک مقاومت در برابر مانکورتیزاسیون است
مقاومت ۱۴ جولای علیه رژیم کودتای ۱۲ سپتامبر که عرصه اجرای سیاست نسلکشی کامل رژیم جنگ ویژه فاشیستی علیه تمام اقشار مخالف انقلابی و چپ سوسیالیست به ویژه کوردها بود، توسعه یافت. این رژیم کودتای فاشیستی به معنای واقعی کلمه کل جامعه ترکیه را به وحشت انداخت، دهها هزار نفر را دستگیر کرد، آنها را در زندانهایی که انواع اعمال غیرانسانی در آن انجام میشد شکنجه کرد و تقریباً همه گروههای مخالف سرکوب و مجبور به تسلیم شدند. زندان آمد بدون شک یکی از بزرگترین مکانهای اجرای این اعمال ضد انسانی و سیاستهای تحمیل تسلیمیت است. در این مکان ویژه تلاش شد تا تمام انسانیت را در شخصیت کادرهای پکک تسلیم کنند و خلقی که از طریق جنبش پکک شروع به موجودیت کرده بودند، نابود شود. نه تنها کوردها، بلکه تمام گروههای اپوزیسیون دموکراتیک انقلابی هدف قرار گرفتند. در حالی که در زندان نظامی شماره ۵ آمد میخواستند انقلابیونی را که جامعه را رهبری میکردند به تسلیم شدن وادارند، در خارج از زندان مانند امروز همه نهادهایی که به نام عدالت، قانون، انسانیت و دموکراسی به جامعه خدمت میکنند تعطیل شدند، از تشکیلات اجتماعی جلوگیری شد و جامعه تحت فشار و ظلم قرار گرفت. به طور خلاصه، فاشیسم همه را هدف قرار داد، میخواستند از کارگران گرفته تا دهقانان، از کوردها گرفته تا علویها و چپها، و همه گروههای اپوزیسیون ساکت شوند و دیگر نتوانند حرف بزنند یا سر خود را بلند کنند. گویی فاشیسم ۱۲ سپتامبر زندان آمد را به شکنجهخانه مانکورت تبدیل کرده است. مقاومت حماسی رفقای ما کمال پیر، محمد خیری دورموش، عاکیف ییلماز و علی چیچک، پیشگامان روزه مرگ بزرگ ۱۴ جولای، مقاومتی در برابر مانکورتیزاسیون است.
فاشیستهای اردوغان و باغچلی مانند کنعان اَورَن از لعنتشدن نجات نخواهند یافت
از آن زمان تاکنون، تغییر چندانی برای دولتهای فاشیست نسلکشی و استعمارگر ایجاد نشده است. انکار خلق کورد و به نتیجه رساندن نسلکشی کوردها، از بین بردن همه مخالفانی که برای خود خطر میبیند و نابودی همه مراکز مقاومت همچنان از سیاستهای اساسی آن است. تنها چیزی که تغییر کرده است، ابزار قتلعام و نسلکشی است که چند برابر شده و تا به امروز سر پا مانده است. امروز نیز مانند گذشته، فاشیسم با اعمال سیاستهای نسلکشی فرهنگی و فیزیکی، تلاش میکند تا آنهایی را که میتواند تسلیم کند و کسانی را که نمیتواند تسلیم کند را نیز با سختترین مجازاتها، شکنجه و ارعاب روبرو کند. اما همانطور که فاشیسم نسلکش و استعمارگر در زندانهای آمد در برابر اراده کنشگران روزه مرگ شکست خورد و خط مقاومت پیروز شد، امروز نیز کارزار «آزادی رهبر آپو، راهحل مسئله کورد» ما که توسط صدها نهاد، شخصیتهای شناخته شده و دوستان ما در سطح جهانی آغاز شده است، فاشیسم آکپ-مهپ را شکست داده است، قطعا یک ترکیه آزاد دموکراتیک ایجاد خواهد کرد. همانطور که نیروهای دموکراسی و اتحاد مردم در هر لحظه با شکست فاشیسم تقویت خواهند شد، فاشیستهای اردوغان و باغچلی مانند کنعان اورن بازیگر اصلی کودتای فاشیستی ۱۲ سپتامبر نمیتوانند از لعنتشدن در تاریخ مدرنیته دموکراتیک خلق رهایی یابند.
مقاومت ۱۴ جولای یک نقطه عطف است
روحیه مقاومت ۱۴ جولای فرآیندی است که باید به آن معانی متعددی داد. این نشاندهنده بالاترین سطح بازنمایی درک صیانت از جنبش خود و مردم در هر شرایطی است. مقاومت ۱۴ جولای نقطه عطفی در شکلگیری حافظه جمعی خلق کورد است که به عنوان یک ملت دموکراتیک شکل گرفته است. عملیشدن فلسفه، ایدئولوژی و روح نهفته در ذات آن است. این نه تنها برای مردم کورد، بلکه در زمینه واقعیت خاورمیانه نیز صدق دارد. مقاومت ۱۴ جولای بیان خط فلسفی، ایدئولوژیک و عملیاتی مدرنیته دموکراتیک خلقهای خاورمیانه به ویژه مردم کورد در برابر نظام حاکم بر منطقه و به ویژه در برابر فاشیسم دولتی ترکیه است که مهمترین جزء آن است.
بیایید با روحیه ۱۴ جولای تا زمانی که فاشیسم نابود نشود مقاومت را افزایش دهیم
روحیه مقاومت ۱۴ جولای خطمشی پیروزی خلقها و خلق کورد است. روحیه رفیق کمال پیر که گفت: "من پیروزی را در خط این جنبش میبینم" روح مشترک خلقهایی است که در کارزار "آزادی رهبر آپو، راه حل مسئله کورد" که در ۱۰ اکتبر ۲۰۲۳، تحت رهبری دوستان ما در سراسر جهان راهاندازی شد ظاهر شده است.
امروز رفقای ما با روحیه ۱۴ جولای در برابر نقشههای فروپاشی فاشیسم آکپ-مهپ در زندانهای ترکیه و کوردستان تا آخر مقاومت میکنند. رفقای ما در زندان در هر شرایطی، علیرغم همه فشارها و تحمیل تسلیم شدن، با روند عملیاتی که در ۲۷ نوامبر ۲۰۲۳ در چارچوب کارزار «آزادی رهبر آپو، راه حل مسئله کورد» آغاز کردند، با مقاومت با روحیه ۱۴ جولای، این روند را پیشاهنگی میکنند. این مقاومت تا دستیابی به آزادی جسمانی رهبر آپو و حل مسئله کورد بر مبنای دموکراتیک ادامه خواهد یافت.
به همین مناسبت، ما از همه مردم، دوستان و عموم مردم دمکراتیک میخواهیم که با روحیه مقاومت ۱۴ جولای، حول کارزار "آزادی رهبر آپو، راه حل مسئله کورد" متحد شوند مقاومت را تا زمانی که فاشیسم نابود نشود افزایش دهیم و قیامهای نتیجهگیر را در هر زمینهای راهاندازی کنیم.»