علی کنعان‌اوغلو، رئیس مشترک ه‌دک، با اشاره به اینکه دولت از طریق حملاتی تحت عنوان ه‌دک می‌خواهد مخالفان اجتماعی را تحت فشار قرار دهد و آنها را مجبور به روندی کند که خودش می‌خواهد، گفت: «این دو با هم پیش نمی‌روند!.»
دولت آک‌پ-م‌ه‌پ از یک طرف از روند صلح صحبت می‌کند و از طرف دیگر سیاست‌های ساکت کردن مخالفان را دنبال می‌کند. نوبت به کنگره دموکراتیک خلق‌ها (ه‌دک) رسیده است که با چماق قوه قضاییه، توسط دولت، جرم‌انگاری شود. دستگیری غیرقانونی فرات اَپ‌اوزدَمیر، عضو هیئت مدیره کانون وکلای استانبول، بهانه‌ای برای این موضوع شد که نام او در لیست نامزدهای ه‌دک که در جریان تفتیش ه‌دک در انتخابات محلی ۲۰۱۴ از آن بیرون آمد، وجود داشت. این سیگنال برای حمله به ه‌دک، پس از دستگیری‌های مبتنی بر توافق شهری بین ج‌ه‌پ و دم پارتی در انتخابات محلی ۳۱ مارس، در ۱۸ فوریه با موج جدیدی از دستگیری‌ها خود را نشان داد. در حملات نسل‌کشی سیاسی که مرکز آن استانبول بود، ۵۲ نفر از اعضا و مدیران احزاب سوسیالیست، روزنامه‌نگاران، هنرمندان و کسانی که از زندگی و آزادی فلسطین دفاع می‌کردند، در حمله سحرگاهانه دستگیر شدند. در بیانیه‌ای که دادستانی استانبول برای عموم منتشر کرد، به ه‌دک اشاره شده و گفته شده است که اسکندر بایهان، نماینده EMEP، مطلع شده است که دستگیری‌ها اولین حلقه از یک حملات ۶ هزار نفره است که ه‌دک را هدف قرار می‌دهد و این خبر از آغاز یک پرونده ساختگی جدید علیه ه‌دک می‌دهد. علی کنعان‌اوغلو، رئیس مشترک ه‌دک، در گفت‌وگو با خبرگزاری فرات (ANF)، حملات نسل‌کشی سیاسی انجام شده با هدف قرار دادن ه‌دک را ارزیابی کرد و اظهار داشت که آک‌پ که در روند اول شکست خورد، در روند دوم نیز برای شکست نخوردن، با تحت فشار قرار دادن مخالفان اجتماعی، به دنبال ایجاد یک باغ گل بدون خار است.
«این حملات علیه همه مخالفان است»
کنعان‌اوغلو اظهار داشت که اگرچه اعلام شده است که این حملات توسط دادستانی استانبول علیه ه‌دک انجام شده است، اما با نگاهی به ۵۲ نفر دستگیر شده، می‌توان دید که پویاترین بخش مخالفان اجتماعی در ترکیه، یعنی سوسیالیست‌ها، فعالان، فعالان محیط‌زیست، روزنامه‌نگاران، سیاستمداران و هنرمندان در آن حضور دارند. کنعان‌اوغلو با اشاره به اینکه در بین این ۵۲ نفر افرادی هستند که هیچ ارتباطی با ه‌دک ندارند، تاکید کرد که ه‌دک رسما توسط قوه قضاییه تحت سلطه دولت به عنوان ابزاری برای ساکت کردن مخالفان اجتماعی استفاده می‌شود. کنعان‌اوغلو با یادآوری اینکه ه‌دک برای جنایی کردن توافق شهری که ج‌ه‌پ و دم پارتی برای انتخابات محلی انجام داده‌اند، مورد استفاده قرار گرفته است، خاطرنشان کرد که این حملات پی در پی به عنوان یک کلیت علیه مخالفان است.
«سعی در ایجاد یک باغ گل بدون خار دارند»
کنعان‌اوغلو با بیان اینکه ه‌دک یک بستر مبارزه مشترک است که جنبش کورد، سوسیالیست‌ها، علوی‌ها، مدافعان کار و زندگی در آن حضور دارند، گفت: «واضح است که این یک حمله علیه مبارزه متحد است. آنها از طریق ه‌دک، با جنایی کردن توافق شهری که در انتخابات محلی جایگزینی در برابر دولت بود و ائتلاف جمهور را شکست داد، سعی در ایجاد یک باغ گل بدون خار دارند. این حملاتی است که هدف آن دور کردن ج‌ه‌پ از ساختار سوسیالیستی ترکیه و رای‌دهندگان کورد است. تا حدودی هم موفق شدند. زیرا ج‌ه‌پ که چند هفته پیش در مورد حل مسئله کوردها اظهاراتی داشت، پس از حملات توافق شهری، مسئله کوردها را از دستور کار خود خارج کرد. مشکل در این رویکرد است، زیرا خواسته دولت نیز همین است. اگر قرار باشد روند صلح به صلحی تبدیل شود، به نظر من دولت نمی‌خواهد ج‌ه‌پ را در آن شریک کند.»
«هم روند صلح هم قیم هم فشارها خلاف سرشت کار است»
کنعان‌اوغلو با تاکید بر اینکه قابل قبول نیست که از روند صلح صحبت شود و از سوی دیگر به مخالفان اجتماعی ضربه زده شود و این کار از طریق ه‌دک انجام شود، گفت: «روند صلح و این جنایی‌سازی با هم پیش نمی‌روند. از این نظر یا آن مذاکرات باید متوقف شود یا این حملات را متوقف خواهند کرد. نمی‌شود هم مذاکرات با امرالی را ادامه داد و هم از این طرف بر شهرداری‌ها قیم منصوب کرد و با حملات مخالفان را جنایی کرد. این وضعیت خلاف سرشت کار است.»
«یا روند صلح یا فشارها باید متوقف شود!»
کنعان‌اوغلو با بیان اینکه آک‌پ به دلیل رویکردهایش در مذاکرات روند حل مسئله ۲۰۱۳-۲۰۱۵ بازنده بود، اشاره کرد که برای جلوگیری از تجربه همان روند، امروز سعی در تحت فشار قرار دادن مخالفان دارد. کنعان‌اوغلو با بیان اینکه در نتیجه اگر در ترکیه دموکراتیزاسیون وجود داشته باشد، مانند همه جای دنیا، بازنده حکومت‌های سرکوبگر خواهند بود، گفت: «آنها می‌خواهند در این روند خودشان بازنده نباشند، به همین دلیل در کنار روند صلح، این سیاست‌های سرکوبگرانه را از یک طرف ادامه می‌دهند. در واقع دولت با تحت فشار قرار دادن مخالفان، می‌خواهد آنها را مجبور به روندی کند که خودش می‌خواهد. با سرکوب مخالفان اجتماعی، سعی در سرکوب واکنش مردم دارد. می‌خواهد که حداقل دستمزد اینقدر باشد، به حمایت از سرمایه ادامه دهد، هر نوع سیاست سرکوبگرانه‌ای را اجرا کند، از طرفی هم مخالفان هیچ اعتراضی نکنند و جامعه به پا نخیزد. زیرا اگر توجه داشته باشید، در حالی که روند حل مسئله ادامه داشت، قیام گَزی رخ داد. نمی‌خواهند دوباره همان اتفاقات بیفتد. اما همانطور که قبلاً اشاره کردم، این روند به این شکل پیش نمی‌رود. یا روند باید متوقف شود یا فشارهای اینجا باید متوقف شود. یعنی امکان ندارد این دو با هم پیش بروند. اینقدر واضح!»
