خانواده‌های زندانیان در مقابل زندان گردهم آمدند و مشخص کردند که تا زمانیکه انزوای تحمیلی پایان نیابد در کوچه و خیابان‌ها به کنش‌های خود ادامه خواهند داد.
کنش‌های «به آزادی رای بدهید» خانواده‌های زندانیان با مطالبه آزادی جسمانی رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان و از میان برداشتن انزوای تحمیلی در مقابل زندان‌ها ادامه دارد.
آمد
خانواده‌های زندانیان در ۵مین هفته کنش «به آزادی رای بدهید» در مقابل زندان آمد گردهم آمدند. روسای مشترک د‌ب‌پ، دم پارتی در آمد، کنشگران ت‌ژآ، اعضا و مدیران نهادهای
MED TUHAD-FED،MEBYA-DER و TUAY-DER، مادران صلح و خانواده‌های شهدا به همراه افراد بسیاری در این کنش شرکت کردند. در این بیانیه پلاکاردهایی با عنوان «به آزادی رای بدهید» برافراشته شدند، خانواده‌های زندانیان جلیقه‌هایی با عنوان «انزوای تحمیلی جنایت علیه بشریت است» را پوشیدند و کلاه‌هایی را نیز با عنوان «به آزادی رای بدهید» را نیز به همراه داشتند. مشارکت کنندگان بی‌وقفه شعارهای «زنده‌باد مقاومت زندان‌ها»، «حق، حقوق، عدالت»، «زندانیان سیاسی شرافت ما هستند»، «سکوت نخواهیم کرد، نمیترسیم اطاعت نمی‌کنیم» و «ما با مقاومت پیروز خواهیم شد» را سر دادند. توده خلق از سوی پلیس محاصره شده بود و سپس کنش تحصن انجام شد.
ریاست مشترک MED TUHAD-FED، کَرَم جان‌پولات در این کنش سخنرانی کرد و توجه‌ها را به انزوای تحمیلی علیه رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان معطوف داشت. جان‌پولات اشاره داشت که آنان مبارزه خود علیه نقض‌های اعمال شده ادامه خواهند داد و از حق زندانیان محافظت خواهند کرد.
این کنش با سر دادن هلهله به پایان رسید.
ازمیر
جمعیت پشتیبانی و حمایت از بستگان زندانیان و محکومین اژه (EGE TUHAY-DER) در ازمیر در مقابل زندان کِرکلار یک بیانیه مطبوعاتی داد. در این بیانیه که افراد بسیاری در آن شرکت کرده بودند به همراه صدای هلهله‌ها شعارهای «زنده‌باد مقاومت زندان‌ها»، «حق، حقوق، عدالت» و «ژن ژیان آزادی» سر داده شدند. مدیران دم پارتی در منطقه بوجای، جاهد گونای در این کنش سخنانی را بیان داشت و گفت: «ما ظلم و ناحقی را محکوم می‌کنیم. ما انزوای تحمیلی علیه رهبری و زندانیان دیگر را قبول نمی‌کنیم.»
مادر فرات یاگمکان که در زندان کِرکلار در ازمیر زندانی است، سلطان یاگمکان نیز گفت که این ۲ ماه است از فرزندان‌شان که علیه انزوای تحمیلی کنش تحریم را انجام دادند هیچ آگاهی دریافت نمی‌کنند او همچنین بیان داشت: «ما نمی‌توانیم تماس تلفنی و یا ملاقاتی داشته باشیم. دیگر بس است، انزوای تحمیلی را به پایان برسانید. در ابتدا تمام خانواده‌های زندانیان و پس باید هرکسی از ما پشتیبانی کند. بگذارید کسی دیگر جان خود را از دست ندهد. بگذارید صدای ما به وطن برسد، تا زمانی که این انزوای تحمیلی به پایان برسد و ما در کوچه و خیابان‌ها بتوانیم صدایمان را برآوریم.»
این بیانیه با کنش تحصن به پایان رسید.
مرسین
کنش‌های «به آزادی رای بدهید» به پیشاهنگی خانواده‌های زندانیان در مرسین ادامه دارد، در مقابل زندان طرسوس یک بیانیه داده شد و کنش تحصن انجام شد. این کنش به ۵مین هفته خود رسید، زندانیان جلیقه‌هایی که به زبان‌های کوردی و ترکی روی آن‌ها نوشته شده بود «انزواتحمیلی جنایت علیه بشریت است» را پوشیدندو توده‌خلق بی‌وقفه شعارهای «حق حقوق عدالت»، «ما با مقاومت پیروز خواهیم شد» و «زنده‌باد مقاومت زندان‌ها» سرداده شد.
«به درخواست مادران با قیم پاسخ می‌دهند»
ریاست مشترک دم پارتی در مرسین، رشات آشان مشخص کرد که به درخواست‌های مادران با قیم پاسخ می‌دهند و گفت: «ما یکبار دیگر دیدیم که نیت حکومت رهیافت مسئله کورد نیست. برعلیه مطالبات کوردها از جمله دمکراسی، آزادی و صلح با قیم‌ها پاسخ می‌دهند. حکومت در هر فرصتی از اراده خلق صحبت می‌کند، سپس به اراده خلق ضربه می‌زند. حکومت اکنون دوباره مکانیزم کودتا را روشن کرده است و اراه خلق را غصب می‌کند. ما در کنار مادران صلح در این کشور به همراه هرکسی که به آزادی و دمکراسی باور دارد برضد ناحقوقی‌ها ایستادگی خواهیم کرد و صدای خود را رسا خواهیم نمود.»
این کنش با تحصن پایان یافت.
آدانا
خانواده‌های زندانیان به همراه نمایندگان اجزاب سیاسی و نهادهای جامعه مدنی، خواستند که در مقابل زندان کورکچولر بیانیه بدهند اما اجازه داده نشد. قبل از کنش، پلیس تمام راه‌های منتهی به زندان را مسدود کرده و بجز مقامات به کسی دیگر اجازه عبور به هیچ کسی را نمی‌دادند. در همان ساعت پلیس ساختمان دم پارتی در منطقه سیحان را محاصره کرد و نگذاشتند که خانواده زندانیان و شهروندان در ساختمان دم پارتی تجمع کنند. پلیس که آمد و رفت به ساختمان دم پارتی را ممنوع اعلام کرده بود، نگذاشتند که بستگان زندانیان هم در مقابل زندان کورکچولر تجمع کنند.
بستگان زندانیانی که در نهادهای دم پارتی منطقه یورگیر، سیحان و جیحان گردهم آمده بودند برای اینکه که به مقابل زندان کورکچولر بروند به راه افتادند. اما بدلیل اینکه اجازه عبور داده نشد، نتوانستند به مقابل زندان بروند و از همانجا برگشتند.
