مهاجرت روزافزون روستائیان کرماشان به شهر

مهاجرت روزافزون روستائیان کرماشان به شهر

پدیده دردسرساز مهاجرت روستاییان به شهر با اینکه گریبان گیر همه مناطق شرق کردستان و ایران است اما در استان کرماشان آن هم در سالهای اخیر بسیار سرعت گرفته است.

به گزارش مهر، روند مهاجرت از روستا به شهر به عنوان یک ناهنجاری اجتماعی و اقتصادی برای روستاهایی که در استان کرماشان از مراکز شهرها دورتر هستند به شکل چشمگیرتری اتفاق افتاده که در نتیجه آن بعضی آبادی های استان را به دهکده هایی متروک تبدیل کرده است.

این مسئله  البته به نظر می رسد در روستاهای غربی استان کرماشان که در محدوده گرمسیری اقلیم استان قرار دارند نسبت به مناطق سردسیری بحرانی تر است. مهاجرت های نامبارکی که در واقع فرهنگ روستایی به عنوان ریشه تمدن مناطق مختلف را به شدت تهدید می کند.

عوامل متعدد تأثیر گذار بر این پدیده از ابعاد مختلف  اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی، جمعیت شناسی و کشاورزی  قابل بررسی است و البته هر یک از این عوامل نیز بدون تردید با یکدیگر ارتباط تنگاتنگ دارند.

رژیم ایران با توجه به اینکه از سرمایه‌گذاری‌های کلان در مناطق شرق کردستان جلوگیری می‌کند و هیچگونه فرصتی شغلی برنامه‌ریزی شده به وجود نمی‌آورد, اصلی‌ترین عامل برای مهاجرت خیل بیکاران و محرمان روستایی به حاشیه شهرهای بزرگ است. هم رژیم و هم سرمایه‌داران بزرگ به بهانه مسایل امنیتی و بخاطر منافع سیاسی و سرمایه‌دارانه خود, در شرق کردستان به سرمایه‌گذاری و توسعه شغلی نمی‌پردازند.

در همین رابطه دکتر محمد صادق بیرانوند از اساتید دانشگاه در حوزه علوم اجتماعی به گفت: معمولا این مهاجرت ها با اهداف مختلفی انجام می شود که عمده آنها اشتغال، تحصیل و ازدواج است. البته در استان کرماشان طی سالهای اخیر مخصوصا به دلیل وقوع خشک سالی های پیاپی کشاورزان ناچارند فقط در فصل کاشت و برداشت زراعت های دیم خود را مدیریت کنند و مابقی سال را در شهر شغل دیگری داشته باشند.

بیرانوند بر همین اساس تخلیه روستاها در اثر مهاجرت به شهر را یکی از مهمترین ناهنجاری های اجتماعی و اقتصادی در ایران دانست که ریشه ها و علل تاریخی نیز در آن مؤثر است.

کاهش تولید و افزایش بیکاری از تبعات مهاجرت روستاییان است

دکتر بیرانوند گفت: این موضوع علاوه بر اینکه جمعیت پیر در روستاها را افزایش داده و عملا به سمت خالی شدن روستاها از سکنه پیش می رود، باعث می شود که جمعیت کشاورزان پیر و جمعیت افراد جویای کار را بیشتر و جوانتر کند که نتیجه ای جز کاهش تولید و افزایش بیکاری نخواهد داشت.