بارزانی‌ها و حزب دمکرات کوردستان (پدک) با این شیوه‌ها تسلیمیت و همکاری را بر مردم منطقه تحمیل می‌کنند. اما برعکس، مردم منطقه در برابر عملیات اشغالگری مقاومت می‌کنند و ملموس‌ترین نماد آن گریلا هَلمَت از دِرَلوک است که قهرمانانه جنگید و به شهادت رسید.
در نتیجه هر عملیات انقلابی گریلاها، همه رسانه‌های جنگ ویژه و عناصر آن نگران و به حالت آماده‌باش درمی‌آیند و دیوانه‌وار مثل گاوی که پارچه‌ی قرمز را می‌بیند به هر جا حمله می‌کند. پس از ارضای احساسات اوباش فاشیستی برای چند روز، دستور کار بی سر و صدا بسته می‌شود و آخرین ردپایی که در خاطره‌ها باقی می‌ماند، درک اینکه گریلا «ریشه‌کن شده، ویران شده، نمی‌تواند حرکت کند» است. این سریال تا عملیات انقلابی بعدی بارها و بارها ادامه می‌یابد و زمانی که گریلا عملیات انقلابی را انجام می‌دهد، ابتدا یک شگفتی و شوک بزرگ وجود دارد. چون آخرین چیزی که به یاد آورد گریلایی بود که نابود شد، ریشه‌کن شد و قادر به حرکت نبود؟
این بار، پرسنل جنگ ویژه شروع به تجزیه و تحلیل سناریوها می‌کنند و هر بار با اضافه کردن یک نفر در پشت و جلوی آن به ترسیم سناریو می‌پردازند. در پایان افرادی در پشت و جلوی کار شناسایی و مسئول نشان داده می‌شوند و در پایان به این نتیجه می‌رسند که ارتش ترکیه کاملا موفق بوده است. پس از عملیات انقلابی شهید هَلمَت دِرَلوک که توسط گریلاها در ۱۲ ژانویه انجام شد، این گروه دوباره شوکه شد. به گفته پرسنل جنگ ویژه ترکیه، این بار عاملان این حمله مردم محلی بوده‌اند و بارزانی‌ها و پدک نیز شرکای محلی هستند که به مسئولیت خود عمل نکردند. آنها روستاهای منطقه را روی نقشه با دسته قلم‌مو در دست علامت‌گذاری کردند و آن روستاها را مرکز حملات نامیدند و مردم محلی را هدف قرار دادند و به وضوح اشاره کردند که آنها کشته خواهند شد و روستاها از بین خواهند رفت. شرکای محلی نیز دیگر باید مابقی را حل کنند...
بارزانی‌ها و پدک بدون اتلاف وقت وارد عمل می‌شوند. آنقدر بی شرمند که روستاهای منطقه را برای دلخوشی دولت ترکیه تخلیه کنند. پدک مجدداً در اولین فرصت به کمک ارتش ترکیه آمد که بیش از نیمی از مواضع خود را در منطقه آمدیه در نتیجه عملیات انقلابی گریلاها از دست داد. در مرحله اول برای خارج کردن جنازه کشته‌ها و مجروحان ارتش ترکیه از منطقه بسیج شد و در مرحله دوم تلاش برای تقویت و بازسازی مواضع ارتش ترکیه که همراه با ماشین‌های کار و حفارهایی که به منطقه فرستاده بود توسط گریلاها در آتش سوخت و منهدم شدند. این روزها شروع به فشار به مردم منطقه و تخلیه روستاها کرده‌اند. روستاهای سپیندار، مژه و کَونَ مژه (مژه قدیمی) در ابتدا توسط بخشدار آمدیه تهدید شدند تا روستاییان را مجبور به ترک خانه‌های خود و تخلیه روستا کنند. سپس وقتی اهالی روستا خانه‌های خود را ترک نکردند، خطوط برق توسط هواپیماهای جنگی بمباران شد و روستاها بدون برق ماندند. بعداً مقامات پدک با اهالی روستا تماس گرفتند و گفتند؛ امروز عصر روستا بمباران می‌شود، به شما می‌گوییم که سریع روستا را ترک کنید و عصر روستا توسط هواپیماهای جنگی ترکیه بمباران می‌شود. دو روز بعد به روستاییان ۳ ساعت زمان داده می‌شود تا کل روستا را تخلیه کنند. اکنون هر سه روستایی که نام بردیم توسط پدک تخلیه و به میدان عملیات ارتش اشغالگر ترکیه تبدیل شده است. اگرچه مردم منطقه برای بازگشت به روستاهای خود تلاش زیادی می‌کنند، اما پدک این اجازه را نمی‌دهد، آنها به بسیاری از روستاییان که اصرار به بازگشت دارند می‌گویند: «اگر خواستید می‌توانید بروید، ولی ما مسئول مرگ شما نیستیم.» کاملاً واضح است که نسل‌کشی در منطقه توسط ارتش ترکیه انجام می‌شود و بارزانی‌ها و پدک در این حملات شریک هستند. رویه دیگر این است که پدک اکنون کارهایی را به نام «حکومت اقلیم کوردستان» انجام می‌دهد که بسیار بدتر از روش‌هایی است که دولت ترکیه در دهه ۱۹۹۰ در باکور کوردستان به کار می‌برد. آذوقه‌ها بصورت کیلویی به روستاها برده می‌شود، اگر مقدار آن زیاد باشد فورا به دلیل دستگیری تبدیل می‌شود و مصادره می‌شود. همچنین باید اضافه کرد که نیمی از دستگیرشدگان این روزها در زندان‌های پدک به اتهام اینکه گویا با پ‌ک‌ک ارتباطی تجاری داشته است، به پ‌ک‌ک کمک کرده و یا عضو پ‌ک‌ک است دستگیر شده‌اند.
در حالی که بارزانی‌ها این خدمات را برای دولت ترکیه انجام می‌دادند، هولیر توسط ایران با موشک‌های بالستیک و پهپاد بمباران می‌شد. با این حال، بارزانی‌ها و پدک نیز خدمات مشابهی را برای دولت ایران ارائه کرده بودند. او احزاب روژهلات کوردستان را خلع سلاح کرد و در اردوگاه‌ها جمع کرد و با ارائه اطلاعات به دولت ایران، تعدادی از مدیران آنها را به قتل رساند. اما با همه اینها، ایران متوقف نمی‌شود و نمی‌توانند جلوی آن را بگیرند. زیرا آنها سال‌ها تمام تلاش خود را برای مشروعیت بخشیدن به اشغال ترکیه انجام داده‌اند و هر سه تیم بارزانی خودشان این زمینه را برای کشورهای اشغالگر ایجاد کردند. در حالی که همه اینها بدیهی است و رویه مشروعیت بخشیدن به عملیات اشغالگری و نسل‌کشی دولت ترکیه و سرپوش گذاشتن بر جنایات آن با استفاده از نفوذ خود در دولت مرکزی عراق به نمایندگی از دولت کوردستان در زمینه حقوق بین‌الملل و با استفاده از وزارت امور خارجه به ویژه در این زمینه مشهود است، آنها هنوز هم می‌توانند با وقاحت و بی‌شرمانه اینها را به کناری گذاشته و بگویند «پ‌ک‌ک جنگ را به روستاهای ما آورد.»
در نتیجه عملیات انقلابی انجام شده توسط گریلا، تصویر زیر نمایان می‌شود. نیروهای گریلایی با عملیات و عملیات‌های انقلابی که در فاصله نوامبر تا ژانویه انجام دادند، ۳ بار پایگاه‌های ترکیه را در آمدیه منهدم کردند. با این حال، هر بار پدک بسیج شد و در مدت کوتاهی به اندازه یک هفته بازسازی شد. پدک به انتقال تجهیزات ساختمانی، مصالح ساختمانی و مواد غذایی حیاتی برای دولت اشغالگر ترکیه ادامه می‌دهد و عبور امن خودروهای زرهی و تانک‌های ارسالی به منطقه را تضمین می‌کند. در بسیاری از نقاط، پدک به ساختن کاله‌کول (پایگاه‌های قلعه‌مانند) برای دولت ترکیه ادامه می‌دهد. در نهایت، عمل تخلیه روستاها…
بارزانی‌ها و پدک با این شیوه‌ها تسلیم و همکاری را بر مردم منطقه تحمیل می‌کنند. اما برعکس، مردم منطقه در برابر عملیات اشغالگری مقاومت می‌کنند و ملموس‌ترین نماد آن گریلا هَلمَت از دِرَلوک است که قهرمانانه جنگید و به شهادت رسید.
