پانل ملت دمکراتیک از سوی روشنفکران کورد و آمازیغ

آکادمی علوم اجتماعی عبدالله اوجالان به همراه روشنفکران کورد و آمازیغی یک پانل آنلاین را برگزار کرد.

اتحاد خلق‌ها

می‌توان گفت که سال‌هاست هم خلق کورد و هم خلق آمازیغ در یک وضعیت مشابه بسر می‌برند. درعین‌حال برای رسیدن به آرمان خود نیز هر دو خلق مبارزه‌ای بی‌همتا اجرا کرده‌اند. این وضعیت موجود موضوع پانلی شد که در رسانه مجازی زووم برگزار شده که روشنفکران و دانشمندان بسیاری در آن شرکت کردند.آکادمی علوم اجتماعی عبدالله اوجالان برای ایجاد این پلتفرم پیشگامی کرد.

اسامی شرکت کنندگان در این پانل عبارتند از: اعضای آکادمی علوم اجتماعی عبدالله اوجالان‌‌، اویندا مصطفی،نویسنده،‌ منتقد و مسئول ارتباطات با دانشمندان، عبدالوها بیرنی، صالح مسلم ریاست مشترک حزب اتحاد دمکراتیک ‌(پ‌ی‌د)، لیلا سُرخوین از مدیران خود مدیریتی شمال و شرق سویه، دکتر، کامران برواری، عضو آکادمی علوم اجتماعی عبدالله اوجاالان و عضو کنگره ملی کوردستان، ماموستا محمد شیخو سیاستمدار کورد.

از سوی خلق آمازیغ نیز‌: آکلی چککا، محقق، نویسنده و کنشگر، تواریگ، آمانی الواشاهی، مسئول آمازیغ‌های مصر در کنگره بین‌المللی آمازیغ‌ها، فتحی خلف رئیس حزب لیبو، رئیس سابق انجمن کنگره ملی آمازیغ، عبدالوهاب بواتانی،کنشگر آمازیغی در الجزایر، ماگدای بوهنا،کنشگر و محقق سیاسی مصر، دکتر تاها علی در این پانل شرکت کردند.

مشکلات عدم اتحاد

امانی الواشاهی در این پانل اعلام کرد بزرگترین مشکلی که در برابر هر دو خلق کورد و آمازیغ قرار دارد، اتحاد علیه کسانی که ضد مبارزه هستند می‌باشد.

الواشاهی اعلام کرد که سالهاست هم خلق کورد و همزمان خلق آمازیغ نیز به هیچ وجه به خدمت سلطه‌گرایان در نیامده‌اند و گفت‌‌‌‌‌: ‌«ما در مرحله‌ای بسیار مهم قرار داریم، به همین دلیل دیده می‌شود که خلق به هر شیوه با مبارزه خود قیام کرده و پرچم قیام را به اهتراز در می‌آورد.‌»

الواهاشی توجه‌ها را به این مورد معطوف داشت که در طول سال‌ها هر دو خلق یعنی خلق کورد و آمازیغ برای فرهنگ خود همیشه نقش محافظ را ایفا کرده‌اند و خواسته‌اند که همیشه به شیوه‌ای از آزادی حیات خود صیانت کرده و بدین شیوه خود را مدیریت کرده و به هویت مستقل خود دست یابند.

عبدالوهاب بیرانی نیز ابراز داشت که خلق کورد و آمازیغ از همان سناریوی تاریخی می‌گذرند و اعلام کرد که کلونیالیسم و یا سلطه‌گرایی اروپایی در نیمه‌ی یک قرن گذشته از منطقه بیرون رفت، کوردها را در میان چند منطقه جغرافیایی پراکنده کردند و یا به عبارت دیگر یک خلق که بروی خاک خود می‌زیست را در میان ۴ کشور در درون مرزهایی جعلی تقسیم کردند. همان مسئله برای خلق آمازیغ نیز به اجرا درآمد، این مرزها در مقابل آزادی هر دو خلق مهم‌ترین دشواری موجود است.

عبدالوهاب بیرانی گفت‌: ‌«در عین‌ حال تاثیرات فرهنگ عمیق بروی مناطق بسیاری ایجاد شده است، یعنی می‌توان به جرات گفت که خلق کورد با فرهنگ اصیل خود کوشش کرده است تا خود را به جهانیان بشناساند و در عین ‌حال در سطحی بسیار عظیمی نیز به یک نمونه مبدل شده است.‌»

بیرانی توجه‌ها را به این مورد معطوف داشت که کورد و آمازیغ از هویت خود محافظت کرده‌اند، علیرغم تمام تلاش‌های مداوم سلطه‌گران برای شکست دادن این هویت این کار انجام شده و گفت‌: ‌«هر دو خلق در مرحله‌ پس از جنگ جهانی دوم با نا امیدی روبرو شدند و از جنبه جغرافیایی و تاریخی، نا امیدی به سراغشان آمد. علیرغم اینها این دو خلق‌های بزرگی هستند و مسائل کهن در منطقه را نمایندگی می‌کنند.‌»

بیرانی اشاره کرد که کورد و آمازیغ با انکار و به حاشیه‌راندن روبرو شده و اینچنین به سخنان خود ادامه داد‌: ‌«در جمعیت و سرشماری آنان مداخلاتی انجام می‌شود. تا به حدی که آنان را به صورت اقلیت نامگذاری کرده‌اند. برای آنکه درباره مشکلات اجتماعی تامل و عمل نکنند این چنین اعمالی انجام شده‌اند. این کار را کردند که جستجوی هویت و فرهنگ دمکراتیک براساس اندیشه خواهری و برادری و برتری نبخشیدن به یک قشر خاص به دیگر اقشار و ملل صورت نگیرد.

تفکر ملت دمکراتیک

عبدالوهاب بیرانی همچنین این مورد را بیان داشت، در جنگ‌هایی که در همان ایام گذشته در منطقه شکل گرفت، جنگ و مبارزه برای سلطه و کنترل بود که دیگر انسان‌ها با خون و آلام،‌ هزینه آن را داده‌اند.

عبدلوهاب بیرانی در ادامه گفت‌: ‌«خلق‌ها هنوز هم هزینه می‌دهند که به مثابه یک ملت دمکراتیک زندگی کنند.‌‌‌» و در ادامه اعلام کرد که معتقد است که تفکر ملت دمکراتیک به عنوان پیروزمندانه‌ترین و درست‌ترین ایده‌ای است که تمام خلق‌ها و اقشار منطقه را در داخل خود جای می‌دهد.

در پایان سخنان خود بیرانی توجه‌ها را به این مورد معطوف داشت که ملت دمکراتیک، چنین جو و اتمسفری است که انسان در آن زندگی صحیح و به حق را ایجاد کرده و آزادی خویش را بدست می‌آورد، چنین زندگی پدیدار می‌شود. وی به اهمیت الزامات کنش‌ها نیز اشاره کرد و گفت که برای این مهم لازم است تمام خلق‌های منطقه زندگی مسالمت آمیزی با یکدیگر داشته باشند. بیرانی بیان داشت که این ایده‌ نتیجه تفکرات اندیشمند، رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان است که ۲۵ سال است در زندان می‌باشد، او همچین اشاره داشت که رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان نه تنها برای کوردها بلکه برای تمام خلق‌های جهان،‌ یک مبارز به تمام معنا است.

به یک مبارزه مشترک نیاز داریم

فتحی خلق نیز در ابتدای سخنان خود درباره خلق کورد و آمازیغ گفت اصلی وجود دارد که گروه‌های انسانی در محیط و شرایطی برابر زندگی می‌کنند، باید ذهنیت آنان به بکارگیری همان وسایل و همان شیوه تفکر برسد.

خلف اشاره کرد که لازم است یک مبارزه سیاسی راستین و مشترک از سوی خلق آمازیغ و کورد به اجرا در بیاید.

پرچم اسلام سیاسی

صالح مسلم نیز گفت‌: ‌«ما به مثابه خلق، حزب و روشنفکران کورد، به تاریخ آمازیغ و واقعیت امروزین آمازیغ بخوبی واقف نیستیم و این برای ما در حکم یک اشتباه می‌باشد.‌‌»

مسلم اعلام کرد که به کلی و طبق اطلاعات موجود هر کسی از خلق کورد بحث می‌کند که در خاورمیانه و در این منطقه یک خلق بیش از ۵۰ و۶۰ میلیون نفری است و همچنین خلق آمازیغ نیز جمعیت بسیاری دارد، از مصر تا مراکش و دشت غربی جزو مناطق آمازیغ ‌ها هستند.

صالح مسلم بیان داشت که به مثابه سیاستمدار آنان یک بی‌اعتنایی از جانب خود را متوجه شدند، بدلیل اینکه تاکنون نتوانسته‌اند جنبش‌های خود را متحد کنند و گفت‌: ‌«برای اینکه ما در تاریخ به قربانیان اسلام سیاسی از زمان امویان مبدل شده‌ایم.‌»

صالح مسلم توجه‌ها را به این مورد معطوف داشت که این امر در دولت عباسیان و سپس در زمان عثمانیان وسعت یافته و مطمئنا کاری کردند که همان مورد درباره دیگر اقوام و قبایل تحت پرچم اسلام سیاسی به مبارزان سرسختی مبدل شوند. صالح مسلم اعلام کرد که ابومسلم‌خراسانی کورد است و او بود که برای فتح اسلام به‌ سوی هند پیشگامی کرد و همان مسئله برای قبایل بربر نیز در رسیدن به اندلس و فتح آن رخ داد.

همکاری و همبستگی

صالح مسلم پس از اینکه از جوانب تاریخی موضوع مورد بحث را بیان داشت گفت که اکنون مسئله مهم اینست که ما به مثابه خلق کورد در سطح‌های متنوع و مختلفی دارای نهاد و سازمان‌هایی هستیم و همچنین خواهران و برادران آمازیغ نیز برای برگرداندن چیزهای از دست رفته لازم است که همبستگی و همکاری در میان آنان و با خود را بیش‌ از پیش تقویت و نیرومند سازیم.