روز 26 اکتبر سالگرد اعدام زندانی سیاسی کرد, حبیب‌الله گلپری‌پور در زندان مرکزی اورمیه است. مجلس پژاک در نخستین سالگرد اعدام این انقلابی کرد, بیانیه‌ای صادر کرد و گفت:« رفیق باهۆز ( حبیب الە گلپری‌پور )  در جریان مبارزات آزادیخواهی خلق کرد نقش خود را تماما ایفا نمود و مقاومت قهرمانانه وی در زندان نیز خط بطلانی بود بر سیاست انکار و اسارت.»

مجلس حزب حیات آزاد کردستان پژاک با صدور بیانیه‌ای به مناسبت سالگرد اعدام حبیب‌الله گلپری‌پور, گفت مقاومت و مبارزه گلپری‌پور و دیگر انقلابیون « قطعا پیروزی نهایی مبارزات را مسجل خواهد ساخت.»

در بیانیه پژاک آمده:

«در ٢٦ اکتبر سال ٢٠١٣ حبیب اللە گلپری پور از آزادیخواهان خلق کرد و مبارز پیشاهنگ پژاک از سوی رژیم اعدام و حاکمیت جمهوری اسلامی به طرزی وحشیانە به دار آویختە شد. در ابتدا ضمن محکوم کردن این اقدام رژیم ایران، یاد و خاطرە رفیق راه آزادی و حقیقت جویی را گرامی داشتە و با تجلیل از مقاومت بی همتایش، بار دیگر در پیشگاه خلق مبارز و مقاوم کردستان کە امروزە در پاسداری از ارزشهای مبارزات آزادیخواهی به پا خاستە، عهد می بندیم کە مسیر جانباختگان آزادی را تا پیروزی نهایی ادامە دهیم.   

رفیق باهۆز ( حبیب اللە گلپری‌پور )  در جریان مبارزات آزادیخواهی خلق کرد نقش خود را تماما ایفا نمود و مقاومت قهرمانانه وی در زندان نیز خط بطلانی بود بر سیاست انکار و اسارت. روح ایستادگی رفیق باهۆز در برابر سیاست بردگی هم‌اکنون در کوبانی، شنگال و هر چهار بخش کردستان به اوج خود رسیدە و تلاش و مبارزات افرادی چون باهۆز، آرین، کارو و هاکان، همراه با رنج و دستاوردهای آنان، قطعا پیروزی نهایی مبارزات را مسجل خواهد ساخت. 

رژیم اعدام در ایران از سالها پیش با سرکوب و زندان و برپایی چوبەهای دار، در تلاش است تا مسیر آزادیخواهی و دمکراسی خلقها را مسدود کردە و بدین ترتیب ادامە حاکمیت خود را تضمین نماید. این روند در سال ٢٠١٣ و پس از روی کار آمدن دولت حسن روحانی نیز ادامە داشتە و تاکنون صدها فعال سیاسی و افراد بیگناه، اعدام شده‌اند. اعدام حبیب اللە گلپری پور کشتاری سیاسی در برابر خلق ما در شرق کردستان و جنبش ما بود کە در دوران روحانی انجام گرفت. این مشی، کە نابودی سیاسی خلقهاست از سالها پیش در دستور کار حاکمیت ایران قرار دارد، اما چنین اقداماتی تاکنون نە تنها قادر به پیشگیری از مبارزات آزادیخواهی در جامعە نبودە بلکە برپایی هر چوبەی داری انگیزەای شده برای اوج گیری مبارزات.  رژیم جمهوری اسلامی باید این واقعیت را درک کند کە ادامه چنین سیاستی به هیچ شکلی از آن نمی تواند خلقها، جوانان و مبارزات آزادی را به اسارت درآورد. سیاستی کە تاکنون ادامە داشتە کشتار خلقهاست و تداوم آن موجب تعمیق هرچە بیشتر اختلافات و تشدید تنشها شده کە افزایش نارضایتیها در جامعە و بروز بحرانهای سیاسی و اجتماعی را در پی خواهد داشت و در واقع مسیر ایجاد زخمهای عمیق را هموار می کند. حاکمان ایران از یک سو فرزندان خلقها را به قتل می رسانند و از سوی دیگر مدعی و خواهان احساس مسئولیت با روح ملی  هستند. اما هیچ جامعە و ملت و خلقی در مقابل چنین سیاستی سکوت نمی‌کند، چرا کە پذیرش و سکوت در برابر اینگونە سیاستها بدور از واقعیتهای جامعە است.

به رغم آنکە سالهاست سیاست چوبە دار در برابر ملت کرد اعمال می شود اما هر اعدام و چوبەی داری، خود عامل افزایش مقاومت و اصرار بیشتر خلق کرد در مبارزات آزادی است. هم اینک خلق ما در شرق کردستان با روح باهۆزها، فرهادها، شیرکوها و شیرینها، نە فقط برای آزادی خویش بلکە برای آزادی و حفظ دستاوردهای خلقمان در کوبانی و شنگال مبارزە می‌کند. این روحیە و ایستادگی قهرمانانه باهۆزها امروزە در کوبانی و هر چهار بخش کردستان علیە سیاست بردگی و کشتار زنده‌تر گشتە و با اوجگیری هر روزەی خود، مقاومتی  بی همتا را به نمایش گذاشتە است.   هیچ نیرو و راهکاری قادر بە ممانعت از مبارزات ملت کرد نیست و رزمندگان آزادی و خلق کرد در این برهە تاریخی کە نیروهای اقتدارگرای جهانی از طریق تبهکاران داعش خلقمان را هدف گرفتەاند، دست از مبارزات خود برنخواهند داشت . مقاومت بی‌مانند و روحیە ملی خلق کرد نیز این واقعیت را در مقابل دیدگان جهانیان به نمایش گذاشت. 

ملت کرد از زمان اشغال و تقسیم سرزمینش تاکنون، هموارە در راستای دستیابی به حقوق طبیعی و انسانی، مقاومت مشروعی را در پیش گرفتە و خود را از نابودی و ژینوساید حفظ کردە، امری کە از سوی اشغالگران همیشە جرم و اتهام تلقی شدە و با انواع شیوەهای وحشیانە حقوق مشروع خلقها را زیر پاگذاشتە و به قتل و کشتار آنها پرداختەاند. اعدام مبارزان و فرزندان این ملت نتیجە ادامە این سیاست و بی ‌عدالتی در برابر خلق ماست. همانگونە کە داعش و همکاران آنان در کردستان به شکلی وحشیانە ملت ما را مورد حملە قرار دادە و زنان و کودکان را گرفتە و سر از تن جدا می کنند ، اقدامات اشغالگران کردستان نیز در اعدام ، ممنوعیت فرهنگ ، سنن ، زبان و هویت سیاسی ، تکرار همان جنایتهاست. سیاست اعدام جوانان و خلق ما نیز تفاوتی  با این کشتارها ندارند. در چند دقیقە و بدون داشتن حق دفاع، محاکمە و اعدام می شوند. جوانان ما بخاطر آنکە زبانمان کوردیست، ملت کوردیم و فرهنگی متفاوت داریم اعدام شدە و یا در زندانها با حبسهای سنگین مواجه می شوند. ما از همە خلقمان ، بویژە جوانان و زنان می خواهیم تا ضمن پاسداری از آرمان شهیدان، در مقابل احکام اعدام و کشتار سیاسی سکوت نکردە و با اعتراضات خود تلاش کنند تا صدور و اجرای اینگونە احکام غیر انسانی متوقف و به کلی برچیدە شوند. پاسداری از شهدا ، دفاع از دستاوردها و تلاش این قهرمانان است کە وظیفە تمامی انسانها و بویژە خلق کرد بودە کە هموارە در دفاع از ارزشهای جانباختگان خود سنگ تمام گذاشتە، و لازم است کە از این پس نیز همان موضع ملی و میهن دوستی را در برابر شهیدان خود حفظ نماید. هم اینک پاسداری از کوبانی و شنگال ، دفاع از آرمان شهدا و ارزشهائیست کە با فدا کردن جان خود بدست آوردەاند.

از منظر ما تنها راه حل مشکلات اجتماعی و سیاسی کە هم اکنون جامعە ایران را فرا گرفتە برقراری دمکراسی و ایجاد شرایطی است کە جامعە بتواند خواستەهای خود را آزادانە مطرح، و فرهنگ و هویت سیاسی خود را ابراز نماید. »