"مطبوعات و رسانه های ترکیه طی دهه های گذشته همواره به موازات حکومت علیه خلق کرد و جنبش آزادیخواهی آن موضع گرفته و مسئولیت سیاهنمایی و ایجاد جنگ روانی علیه کردها را بر عهده داشته است.خصوصا از آغاز نخست وزیری اردوغان و روی کار آمدن دولت او مطبوعات ترکیه از نقش پر رنگ تری در این راستا برخوردار شد ، نقش مخربی که پس از انفجار دو روز پیش دیلوک نیز بخوبی مشهود بود."

پس از انفجار در شهر دیلوک رسانه های ترکیه طبق معمول همسو با اظهارات مقامات حکومتی این کشور بدون ارائه هیچ مدرکی مسئولیت این انفجار که به کشته شدن 9 شهروند غیر نظامی انجامید را متوجه حزب کارگران کردستان کردند.

ساعاتی پس از انفجار دو شب پیش در دیلوک مرکز فرماندهی نیروی مدافع خلق در بیانیه ای دست داشتن در این انفجار را رد کرد و اعلام داشت اقدام علیه غیر نظامیان اساسا با چارچوب فکری نیروهای گریلا سازگار نیست اما با این وجود گروههایی از نژادپرستان ترک از همان ابتدا سعی کردند پ.ک.ک را در این جریان مقصر جلوه دهند و با حمله به دفاتر حزب صلح و دمکراسی در دیلوک این اماکن را به آتش کشیدند.

در همین ارتباط پروفسور اسری آرسان استاد دانشگاه بیلگی در مصاحبه ای با خبرگزاری فرات گفت رسانه های ترکیه در برابر رویداد دیلوک همان موضعی را از خود نشان دادند که در واقعه روبوسکی نیز شاهد آن بودیم اما این نوع برخورد به هر چیزی شباهت دارد غیر از اصول حرفه روزنامه نگاری .

وی گفت هنوز هیچ مدرک و بیانیه ای در میان نبود که رسانه ها بر خلاف عرف روزنامه نویسی فورا انگشت اتهام را به سوی پ.ک.ک دراز کردند.

پروفسور آرسان تأکید کرد روزنامه نگار نباید بر اساس احتمالات خبرسازی کند ، تا زمانی که اشخاص کارشناس در مورد رویدادی تحقیق انجام نداده باشند و نتیجه ای در دست نباشد چگونه می توان گروه یا فرد مسئول در یک رویداد را معرفی کرد ؟ رسانه های ترکیه دوباره نشان دادند در قالب مرزهای سانسوری که برایشان تعریف شده عمل می کنند.

وی همچنین گفت همانطور که جو حاکم بر شمذینان در رسانه ها مخفی نگاه داشته می شود انفجار دیلوک نیز بصورت یکجانبه و هدف دار پوشش یافت و بیشتر تحلیلها با هدف برانگیختن حس نژادپرستی و ایجاد حس تنفر میان خلقهای کرد و ترک بود.