قریب به ۴ سال است که از رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان هیچ اطلاعاتی دریافت نمیشود. در مقابل این انزوای تحمیلی در امرالی، نهادهای مسئول و به ویژه کمیته منع شکنجه اروپا (سیپیتی) سکوت کردهاند.
استاد آلمانی، پروفسور جورج آورنهیمر که تا قبل از بازنشستگی، در دانشکده علوم انسانی در دانشگاه کلن به مثابه پروفسور آموزش بینفرهنگی کار میکرد، مرحلهی انزوای تحمیلی در امرالی را به مثابه یک «شکنجه» تعریف کرد. جورج آورنهیمر اعلام کرد که انزوای مطلق در امرالی «به هیچ وجه قابل مشروعیت بخشیدن نیست» و گفت باید رهبر خلق کورد عبدالله اوجلان آزاد شود.
به عنوان اولین مرحله باید رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان آزاد شود
آورنهیمر بیان داشت که بسیاری از مراجعات برای ملاقات با رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان رد شده است و یا بیجواب مانده است و گفت: «اشغالگری ترکیه دهها سال است که عبدالله اوجالان را در یک سلول انفرادی زندانی کرده است. طبق معیارهای بینالمللی این یک شکنجه است و قابل قبول نیست. تا جایی که من اطلاع دارم اوجالان طرفدار اینست که در میان کوردها و ترکها صلح برقرار شود. حتی اگر از مبارزه نظامی هم برای احقاق حقوق خلق کورد پشتیبانی میکرد، باز هم دستگیری او ناحقی بود.»
پروفسور، آورنهیمر مشخص نمود که باید انزوای تحمیلی پایان یابد و مذاکرات سال ۲۰۱۳-۲۰۱۵ را یادآور شد. آورنهیمر همچنین اعلام کرد که باید ترکیه به مسیر مذاکره بازگردد و به عنوان اولین گام نیز باید آزادی جسمانی رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان را عملی کند. پروفسور جورج آورنهیمر گفت: «رژیم موجود در ترکیه، باید به مسیر مذاکرات که سالها قبل با نمایندگان کورد انجام میداد بازگردد. اولین گام این امر نیز آزادی عبدالله اوجالان است.»