پاسخ زبیر آیدار به تئوری‌های توطئهگرانه
پاسخ زبیر آیدار به تئوری‌های توطئهگرانه
زبیر آیدار عضو شورای رهبری کنفدرالیسم جوامع کردستان، تئوری‌های توطئه‌‌گرانه‌ای که بعد از عملیات نیروهای مدافع خلق (HPG) در اورمار، مورد بحث قرار گرفته است را مورد ارزیابی قرار داده و گفت: "بایستی هرکس به وجدان خود مراجعه کند، مگر قبل از انجام این عملیات موردی به نام آتش‌بس وجود داشت؟ آیا قبل از این عملیات توافقاتی صورت گرفته بود که اکنون ما این توافقات را نقض کرده باشیم؟".
زبیر آیدار عضو شورای رهبری کنفدرالیسم جوامع کردستان (KCK) در صحفه اینترنتی تویتر خود با آدرس " @ZubeyirAydar"، عملیات نیروهای گریلا در منطقه جولمرگ و مباحثی که بعد از این عملیات مورد گفتگو قرار می‌گیرد را مورد ارزیابی قرار داد.
آیدار گفت: "چنان جوی به وجود آورده‌اند که انگار صلحی در میان بوده، مسئله کرد چاره‌یابی شده و همه‌چیز بر وفق مراد بوده است و این حزب کارگران کردستان (PKK) بوده که با انجام چنین عملیاتی این صلح را برهم زده است. در مطبوعات ترکیه تئوری‌های توطئهگرانه گسترده‌ای مورد بحث قرار گرفته است".
آیدار چنین نوشت:
"اینچنین به مسئله بنگریم:
1- قریب 331 روز است که از دیدار وکلا با رهبر آپو ممانعت به عمل می‌آید. تمامی وکلای او را بازداشت کرده‌اند. از وضعیت ایشان اطلاعی در دست نداریم.
2-آیا طی 15 ماه گذشته، ارتش ترکیه حتی یک روز حملات نظامی خود را متوقف کرده است. آیا هر روز این حملات تداوم ندارند. آیا طی این مدت، حدود 300 تن از رفقایمان به شهادت نرسیده‌اند. آیا در شرایط دشوار زمستان در کوهستان‌های صعب‌العبور با استفاده از تسلیحات پیشرفته حملات نظامی انجام ندادند و دهها تن از رفقایمان را به قتل نرساندند؟
3-آیا طی این 3 سال گذشته نمایندگان مجلس، شهرداران، روسای شهرداری‌ها، اعضای مجلس، روسا و اعضای حزب و نهاد‌های مدنی، وکلا، روزنامه‌نگاران، فعالان حقوق بشر و قریب 10 هزار سیاست‌مدار کرد را به زندان محکوم نکردند؟ مگر تمامی شهردار‌ها و اعضای شهرداری‌های میهن‌دوست استان وان را بازداشت نکردند؟ آیا حملات نظامی و سیاسی آنها تداوم نمی‌یابد؟
4-مگر سیاست‌مداران کردی که در زندان‌ها به سر می‌برند به تقاضای آنها برای دفاع از خود به زبان کردی توسط دادگاه‌ها پاسخ رد داده نمی‌شود؟
5- آیا می‌دانید چه کسی بود که گفت: "اگر من بودم، زمانی که آپو را دستگیر کردند، او را اعدام می‌کردم, تا زمانی که من وجود داشته باشم نمی‌گذارم که از زندان خارج شود. مسئله‌ای به نام مسئله کرد وجود خارجی ندارد"؟ مگر کسی که این سخنان را بر زبان آورد، خود نخست وزیر نبود؟
آیا این چاره‌یابی و صلح است؟ آیا مسئله کرد اینگونه چاره‌یابی می‌شود؟ چرا وقتی که در شرایط دشوار زمستان، رفقای ما را به قتل می‌رساندند و یا در زمستان در منطقه بدلیس 15 تن از رفقایمان را درحالی که برفی شدید می‌بارید, به شهادت رساندند، کسی نگفت که اوضاع را برهمی می‌زنید؟
بایستی هرکس به وجدان خود مراجعه کند، مگر قبل از انجام این عملیات موردی به نام آتش‌بس وجود داشت؟ آیا قبل از این عملیات توافقاتی صورت گرفته بود که اکنون ما این توافقات را نقض کرده باشیم؟
برخی‌ها می‌گویند که زمانی را برای این عملیات انتخاب کرده‌اند که اوباما و اردوغان دیدار انجام می‌دهند، می‌گویند، این عملیات پاسخی است به این دیدار. به هیچ وجه چنین چیزی حقیقت ندارد. بیش از یک سال است که درگیری‌ها با شدت هرچه بیشتر ادامه دارند. برخی اوقات نبردها در ابعاد کوچکی انجام می‌گیرند اما برخی اوقات نیز نبردها شدیدتر می‌شدند.
آیا قبل از این عملیات تلاش‌های برای چاره‌یابی و صلح وجود داشت و ما از آن آگاه نبودیم؟ این مسئله، مسئله بسیار مهمی است و راه‌حل‌های بسیار جدی می‌طلبد. این مسئله تنها با دیداری میان کلجداراوغلو و اردوغان، دیداری با رهبران کرد در جنوب کردستان و یا با ادای چند جمله، چاره‌یابی نخواهد شد. منظور من بی‌ارزش بودن چنین دیدارها و تلاش‌های نیست، این دیدارها تداوم داشته باشند. اما چنین گامهایی برای چاره‌یابی ناکافی می‌باشد. از یک سو می‌خواهید که مخاطب اصلی مسئله را از میان بردارید و از سوی دیگر با چنین موارد کوچکی چنین وانمود می‌کنید که مسئله را چاره‌یابی کرده‌اید، چنین موردی امکان‌پذیز نخواهد بود، با چنین موضعی به موفقیت نخواهید رسید.
اگر می‌خواهی مسایل را چاره‌یابی کنی، می‌توانی با مخاطبین راستین این مسئله دیدار انجام دهی، این جنبش مواضع خود را برای چاره‌یابی مشخص کرده است و برای چاره‌یابی صلح آمیز نیز آماده می‌باشد. اگر تلاش و پشت‌کار وجود داشته باشد، ما نیز برای هر موردی آماده می‌باشیم".
زبیر آیدار عضو شورای رهبری کنفدرالیسم جوامع کردستان (KCK) در صحفه اینترنتی تویتر خود با آدرس " @ZubeyirAydar"، عملیات نیروهای گریلا در منطقه جولمرگ و مباحثی که بعد از این عملیات مورد گفتگو قرار می‌گیرد را مورد ارزیابی قرار داد.
آیدار گفت: "چنان جوی به وجود آورده‌اند که انگار صلحی در میان بوده، مسئله کرد چاره‌یابی شده و همه‌چیز بر وفق مراد بوده است و این حزب کارگران کردستان (PKK) بوده که با انجام چنین عملیاتی این صلح را برهم زده است. در مطبوعات ترکیه تئوری‌های توطئهگرانه گسترده‌ای مورد بحث قرار گرفته است".
آیدار چنین نوشت:
"اینچنین به مسئله بنگریم:
1- قریب 331 روز است که از دیدار وکلا با رهبر آپو ممانعت به عمل می‌آید. تمامی وکلای او را بازداشت کرده‌اند. از وضعیت ایشان اطلاعی در دست نداریم.
2-آیا طی 15 ماه گذشته، ارتش ترکیه حتی یک روز حملات نظامی خود را متوقف کرده است. آیا هر روز این حملات تداوم ندارند. آیا طی این مدت، حدود 300 تن از رفقایمان به شهادت نرسیده‌اند. آیا در شرایط دشوار زمستان در کوهستان‌های صعب‌العبور با استفاده از تسلیحات پیشرفته حملات نظامی انجام ندادند و دهها تن از رفقایمان را به قتل نرساندند؟
3-آیا طی این 3 سال گذشته نمایندگان مجلس، شهرداران، روسای شهرداری‌ها، اعضای مجلس، روسا و اعضای حزب و نهاد‌های مدنی، وکلا، روزنامه‌نگاران، فعالان حقوق بشر و قریب 10 هزار سیاست‌مدار کرد را به زندان محکوم نکردند؟ مگر تمامی شهردار‌ها و اعضای شهرداری‌های میهن‌دوست استان وان را بازداشت نکردند؟ آیا حملات نظامی و سیاسی آنها تداوم نمی‌یابد؟
4-مگر سیاست‌مداران کردی که در زندان‌ها به سر می‌برند به تقاضای آنها برای دفاع از خود به زبان کردی توسط دادگاه‌ها پاسخ رد داده نمی‌شود؟
5- آیا می‌دانید چه کسی بود که گفت: "اگر من بودم، زمانی که آپو را دستگیر کردند، او را اعدام می‌کردم, تا زمانی که من وجود داشته باشم نمی‌گذارم که از زندان خارج شود. مسئله‌ای به نام مسئله کرد وجود خارجی ندارد"؟ مگر کسی که این سخنان را بر زبان آورد، خود نخست وزیر نبود؟
آیا این چاره‌یابی و صلح است؟ آیا مسئله کرد اینگونه چاره‌یابی می‌شود؟ چرا وقتی که در شرایط دشوار زمستان، رفقای ما را به قتل می‌رساندند و یا در زمستان در منطقه بدلیس 15 تن از رفقایمان را درحالی که برفی شدید می‌بارید, به شهادت رساندند، کسی نگفت که اوضاع را برهمی می‌زنید؟
بایستی هرکس به وجدان خود مراجعه کند، مگر قبل از انجام این عملیات موردی به نام آتش‌بس وجود داشت؟ آیا قبل از این عملیات توافقاتی صورت گرفته بود که اکنون ما این توافقات را نقض کرده باشیم؟
برخی‌ها می‌گویند که زمانی را برای این عملیات انتخاب کرده‌اند که اوباما و اردوغان دیدار انجام می‌دهند، می‌گویند، این عملیات پاسخی است به این دیدار. به هیچ وجه چنین چیزی حقیقت ندارد. بیش از یک سال است که درگیری‌ها با شدت هرچه بیشتر ادامه دارند. برخی اوقات نبردها در ابعاد کوچکی انجام می‌گیرند اما برخی اوقات نیز نبردها شدیدتر می‌شدند.
آیا قبل از این عملیات تلاش‌های برای چاره‌یابی و صلح وجود داشت و ما از آن آگاه نبودیم؟ این مسئله، مسئله بسیار مهمی است و راه‌حل‌های بسیار جدی می‌طلبد. این مسئله تنها با دیداری میان کلجداراوغلو و اردوغان، دیداری با رهبران کرد در جنوب کردستان و یا با ادای چند جمله، چاره‌یابی نخواهد شد. منظور من بی‌ارزش بودن چنین دیدارها و تلاش‌های نیست، این دیدارها تداوم داشته باشند. اما چنین گامهایی برای چاره‌یابی ناکافی می‌باشد. از یک سو می‌خواهید که مخاطب اصلی مسئله را از میان بردارید و از سوی دیگر با چنین موارد کوچکی چنین وانمود می‌کنید که مسئله را چاره‌یابی کرده‌اید، چنین موردی امکان‌پذیز نخواهد بود، با چنین موضعی به موفقیت نخواهید رسید.
اگر می‌خواهی مسایل را چاره‌یابی کنی، می‌توانی با مخاطبین راستین این مسئله دیدار انجام دهی، این جنبش مواضع خود را برای چاره‌یابی مشخص کرده است و برای چاره‌یابی صلح آمیز نیز آماده می‌باشد. اگر تلاش و پشت‌کار وجود داشته باشد، ما نیز برای هر موردی آماده می‌باشیم".
