کمیته‌ی شهدای پژاک به مناسبت ۷امین سالیاد شهادت کمال صدیق قدیر و وَستا صدیق سالیاوایی، بیانیه‌ای کتبی صادر کرد و یاد آنها را گرامی داشت و تاکید کرد: هر شهیدی نقطه قوت و دلیل دیگری برای ادامه انقلاب است.
کمیته‌ی شهدای حزب حیات آزاد کوردستان (پژاک) در ۷امین سالگرد شهادت انقلابی و میهن‌دوستان کمال صدیق قدیر و وَستا صدیق سالیاوایی بیانیه‌ای منتشر کرد و ضمن گرامیداشت یاد آنها بر ادامه‌ی مبارزه تا رسیدن به آرمانهای آنها تاکید ورزید.
متن کامل بیانیه‌ی کمیته‌ی شهدای پژاک به شرح زیر است:
در طول تاریخ، مخالفان خلق و اشغالگران میهن‌مان، به ویژه رژیم فاشیستی و استبدادی حاکم بر ایران، انقلابیون و پیشگامان مبارزات آزادیخواهی را به شدیدترین و فجیع‌ترین وجه مورد حمله قرار داده‌اند. شهید کمال یکی از انقلابیون پیشرو و خستگی‌ناپذیر خلق ما بود که در سال ۲۰۱۶ مورد هدف اشغالگران کوردستان و تبهکاران و مزدوران آنها قرار گرفت. در هفتمین سالگرد شهادت رفیق کمال صدیق قدیر و وَستا (استاد) صدیق سالیاوایی میهن‌دوست کورد، یاد و خاطره این دو شهید و همه جان‌باختگان راه آزادی و دموکراسی را گرامی می‌داریم.
رفیق کمال در سال ۱۹۶۶ در خانواده‌ای پرتلاش و میهن‌دوست در پنجوین به دنیا آمد و از همان آغاز جوانی ظلم اشغالگران و وضعیت نامناسب جامعه را احساس کرد. وی به دلیل شخصیت و روح پاکش این وضعیت را نپذیرفت و راه دشوار و سربلند مقاومت و مبارزه برای آزادی و سربلندی سرزمین و خلقش را برگزید. بدین ترتیب ایشان صاحب ایستاری شد، ایستاری که با افتخار تا آخرین نفس بر آن اصرار داشت.
شهید کمال ریشه مشکلات و موانع جامعه و خلق ما را درک و خوانش عمیقی داشت. وی معتقد بود که برای رسیدن به آزادی و صلح باید در هر شرایطی سطح مبارزه و مقاومت را بالا برد. از این رو نماد و نمونه واقعی مقاومت و مبارزه در کوه و شهر و زندان شد. رفیق کمال با وجود جراحات، شکنجه‌ها، زندان‌ها، تهدیدها و ارعاب اشغالگران و مزدوران آنها، نه تنها ناامید و ضعیف نشد، بلکه همواره با اراده، ایمان، اشتیاق و توانایی بیشتر بر راه خود پافشاری می‌کرد.
رفیق کمال عاشق آزادی و دموکراسی بود و نماد پیروزی خلق کورد یعنی «اتحاد و همبستگی» را درک نموده بود. وی همیشه دغدغه مبارزات آزادی‌خواهانه خلق ما در سایر نقاط کوردستان را داشت و به آنها کمک کرد. به ویژه پس از آشنایی با جنبش آپویی، با تلاش و قدرت بی‌سابقه‌ای برای همبستگی و اتحاد در داخل خانه‌ی کوردی مبارزه کرد. وی تمام مرزهای ساختگی توسط اشغالگران کوردستان که بر خلق و میهن ما تحمیل شده بود را از ذهنش پاک کرد و در عمل از باکور تا روژاوا و روژهلات کوردستان، آنچه را که جهت پیشبرد جنبش آزادی‌بخش خلق کورد لازم بود، توسعه داد. رفیق کمال صدیق قدیر به خاطر اخلاق، زندگی و فعالیت‌هایش در قلب اقشار جامعه به ویژه جوانان و آزادیخواهان جایگاه خاصی داشت. وی انسانی آزاده و فداکار بود که با ایستار و رفتارش به معلم و رهرو واقعی راه رهایی و مقاومت در برابر انواع ظلم و اشغال تبدیل شد.
البته در چنین شرایطی که خلق ما و جنبش آزادی بیش از هر زمان دیگری به آزادی نزدیک شده‌اند و هجمه‌های اشغالگران در همه جای کوردستان افزایش یافته است، ما نیازمند علم، اراده، عشق و ایمانی هستیم که شهید کمال آن را مبنای خود قرار داده است. بهترین راه تکریم و بزرگداشت شهدا ادامه راه و مجاهدت آنان است.
بار دیگر ضمن محکومیت رژیم فاشیست و اشغالگر ایران و تبهکاران و جاش‌ها و مزدورانش، اعلام می‌داریم که خلق کورد و جنبش آپویی همانطور که شهید کمال و سایر شهدای خلق ما ثابت کرده‌اند هرگز عقب نخواهیم نشست و مبارزه را ارتقا خواهیم داد. هر شهیدی نقطه قوت و دلیل دیگری برای ادامه انقلاب است. در پایان بار دیگر یاد و خاطره شهیدان کمال صدیق قدیر و وَستا صدیق سالیاوایی و همه شهدای راه آزادی و دموکراسی را گرامی می‌داریم و ما سوگندی که به شهدا داده‌ایم را تکرار می‌کنیم که به مبارزه و مقاومت خود تا رسیدن به آرمان‌ها و اهداف آنها که ایجاد یک جامعه آزاد و دموکراتیک است ادامه دهیم.
