در بخش دوم و پایانی کنگره پانلی برگزار شد که در آن اهمیت انقلاب تفکر دمکراتیک در عراق، ناسیونالیسم، دین و ملیت موضوع هایی بودند که توسط شیخ آزاد عبدالله ارائه شد. همچنین دولت شهروند بودن، ملت دمکراتیک، پروژه‌ی چاره‌یابی و پیشنهادات برای استراتژی منطقه، توسط دکتر کامران برواری ارائه شد. همچنین پروفسور حکمت حبیب تحت عنوان 'مناقشات مشترک میان عرب و کورد' مطلبی را ارائه کرد.

همچنین قبل از پایان کنگره لوح تقدیری توسط هیئت تدارکات کنگره به کسانی که در پانل‌های کنگره شرکت کرده بودند و همچنین به سازمان دهندگان کنگره تقدیم شد.

در پایان کنگره نیز قطعنامه‌ی نهایی کنگره در کنفرانسی مطبوعاتی اعلام شد که از ۱۱ بند تشکیل شده بود و توسط شروق عبایچی دبیرکل جنبش میهنی قرائت شد که عبارتند از:

۱- کنگره پیمان می‌بندد برای پذیرفتن و برسمیت‌شناختن همه‌ی هویت‌های ملی، مذهبی و دینی و روشنفکری در عراق کار و فعالیت کند.

۲- کنگره برای حل مسائل و اختلافاتی که در عراق و خاورمیانه ایجاد شده‌اند، به روش گفتوگو کار می‌کند و نه بر اساس جنگ و مناقشات نظامی. همچنین بسیار حائز اهمیت است که پروژه ملت دمکراتیک و دولت شهروندی و همچنین پایبندی به صلح، آزادی و دمکراسی پذیرفته شود.

۳- کار کردن بر روی محافظت و پیشبرد و احترام به روشنفکری، دمکراسی و سیاستی مشترک برای خلق‌های منطقه.

۴- پایفشاری کنگره بر دیالوگ روشنفکری میان همه‌ی خلق‌ها و ادیان و مذاهب مختلفی که در عراق زندگی می‌کنند، به همراه ممانعت از تلاش دولت‌ها که تلاش می‌کنند تا اختلاف و دشمنی را میان این آیین‌ها و مذاهب با روش‌های گوناگون ایجاد کنند.

۵- پشتیبانی کنگره از مسئله‌ی زنان به همراه مردان در زمینه‌های گوناگون و محکوم نمودن هرگونه خشونت علیه زنان و تاکید بر توانایی‌های زنان و دادن جایگاه به آنها در همه‌ی زمینه‌ها.

۶- کار و فعالیت برای مقابله با سیاست تمامیت‌خواهی که ترکیه از آن در منطقه در چهارچوب پروژه نوعثمانیگری و به کار گرفتن دین و مذهب به عنوان ابزاری برای منافع خود در منطقه، استفاده می‌کند. همچنین برای انکار هرگونه تلاشی در منطقه تحت تاثیر هر دولت تمامیت‌خواه و اشغالگر.

۷- تقسیم عراق و مشخص کردن مرزهای آن به خواست دولت‌های پیروز جنگ جهانی اول بوده و نقش خلق‌های منطقه در آن محدود بوده است.

٨- حکومت فردی و دیکتاتوری و تک حزبی و مرکزی، راهکار‌های شکست خورده در بنیاد نهادن دولتی میهنی بوده و هویت میهنی عراقی ندارد.

۹- دمکراتیک بودن و پایبندی به فدرالیسم و حکومت غیر متمرکز و خودمدیریتی از راهکارهای موثر و موفق و ضامن آزادی در کشور و بهترین راه‌حل برای تنوع‌ها در کشور است.

۱۰- وابسته بودن حکومت شهروندی جدید عبارت است از ارتباط مشترک میان هر دو ملت کورد و عرب و همه‌ی ملیت‌ها و گروه‌های عراقی بدون به حاشیه راندن هیچ طیف و گروهی.

۱۱- پایبندی به دیالوگ آشکارا و مشخص و در زمان وجود هر مشکلی یا اختلافی و در پیش گرفتن راهکار قانونی.