رضا آلتون: علوی‌ها در داخل برهه قرار دارند
«ما به مثابه علویان در میان صفوف پکک، در داخل برهه و روند جای می‌گیریم. روند رهیافت به همراه دمکراتیک شدن برای علوی‌ها، آزادی را به ارمغان می‌آورد.»
شهادت رضا آلتون از کادرهای پیشاهنگ حزب کارگران کوردستان (پکک) در ۱۲مین کنگره پکک اعلام شد، وی در سال ۲۰۱۳ در مصاحبه خود وضعیت علویان را ارزیابی کرده بود.
رضا آلتون در رابطه با مسائل علویان و برخورد پکک با آن مسائل، با روزنامه‌نگار اَردال اَر مصاحبه کرده بود. آلتون بیان داشت که پکک از زمان بنیانگذاری خود تاکنون مسئله علویان را مثل مسئله کورد به مثابه دلیل موجودیت خود دیده است و برای حقوق آنان مبارزه کرده است. آلتون اعلام کرده بود که در پیام رهبر آپو در نوروز به این واقعیت اشاره شده است و گفت: «در مانیفستی که در نوروز ارائه شد، چارچوبی مشخص شد. چارچوبی وسیع برای هرکسی و در هر عرصه زندگی دمکراتیک. رویکرد پکک و رهبر ما نه تنها برای علویان بلکه برای تمام تفاوت‌مندی‌ها، برابری‌طلب، آزادیخواه و دمکراتیک است.»
عضو کمیته سیاسی پکک، رضا آلتون اعلام کرد روندی که آغاز شده است تنها برای رهیافت دمکراتیک مسئله کورد نیست و گفت: «با این روند تلاش می‌شود دیگر مسائل تاریخی به بن‌بست رسیده، بر بنیان دمکراسی، آزادی و برابری به رهیافت برسند. روند رهیافت دمکراتیک، دمکراتیک شدن سراسر ترکیه است. برای همین هم هیچ مورد دیگری در ترکیه در خارج از این روند قرار نمی‌گیرد. علوی نیز در میان آن است. برای همین هم گمان اینکه 'ما در خارج از آن قرار می‌گیریم' و یا 'ما را مشارکت نمی‌دهند' اشتباه است. به نظر من، علویان باید بیش از همگان در روند رهیافت جای بگیرند.»
آلتون مشخص کرد که پکک دمکراتیک شدن را مثل یک هدف استراتژیک در پیش‌روی خود قرار داده است، برای همین هم هیچ بخشی از جامعه در خارج از آن قرار نمی‌گیرد. آلتون گفت: «ما این روند را به مثابه رهایی دمکراتیک و حیات آزاد عنوان می‌کنیم. زمانیکه ما چارچوب این برهه را مشخص کنیم، حقوق تمام بخش‌های اجتماعی را نیز در آن لحاظ می‌کنیم. این تنها یک نیت نیست، در عین حال، رویکردی ایدئولوژیک است؛ سیاسی و پارادایمی است. پکک تنها نماینده یک گروه نیست، پکک نماینده خلق‌ها و معیارها است.»
آلتون توجه‌ها را به تلاش‌هایی برای تجزیه پکک که از سال‌ها قبل انجام می‌شوند معطوف داشت و گفت: «قبلا تلاش می‌کردند تا پکک را به شیوه جناح‌های 'بازها' و 'کبوترها' تجزیه کنند. اکنون نیز می‌گویند 'جناح علویان'. در میان پکک چنین چیزی وجود ندارد. پکک محل حیات آزاد است. در میان پکک هر کسی گفتگو کرده و نظر خود را بیان می‌کند. اما سازمانی به نام پکک و رهبرش وجود دارد، دارای موجودیتی سازمانی است. این سازماندهی بودن بر اساس بنیاد اتحاد نظریات حرکت می‌کند. اگر مطابق چیزی که گفته می‌شود جناح‌های 'بازها' و 'کبوترها' یا 'علوی' وجود می‌داشت، نه رهبری می‌توانست این روند را آغاز کند و نه پکک تا این اندازه در این روند موفق می‌شد. این‌ها به تمامی خیالات آنان است.»
رضا آلتون خاطرنشان کرد که بسیاری از مدیران و مبارزان مثل خود وی علوی در میان صفوف پکک وجود دارند و مردمان علوی نیز حمایتی قوی از آنان به عمل می‌آورند. آلتون گفت: «ما به مثابه علویان در میان این حزب بر این باور هستیم که جامعه علوی بیش از همگان می‌تواند از این روند سود می‌رساند. از این حقیقت دفاع می‌کند. برای همین، ما بهتر و بیشتر از هر کسی دیگر از این روند حمایت می‌کنیم و برای موفق شدن آن تلاش می‌کنیم. ما به مثابه علویان در داخل صفوف پکک، همراه و پایبند رهبرمان هستیم. نه در حاشیه‌های روند و برهه بلکه کاملا در متن و در داخل برهه و روند قرار داریم. ما بر این باور هستیم که روند رهیافت به همراه خود دمکراسی برای هرکسی و بیش از همه نیز برای علوی‌های آزادی را به ارمغان بیاورد.»
رضا آلتون توجه‌ها را به برخوردهای حزب جهپ در جامعه علویان معطوف داشت و اشاره کرد که واقعیت جهپ در قبال علوی‌ها، انکار، آسمیلاسیون و نسل‌کشی است. آلتون در این مورد گفت: «درسیم، مرعش، چوروم، سیواس و گازی نشانه‌های این واقعیت هستن. این است روز ۲ جولای. جهپ حسابی پس داد؟ نه نداد. مثل اینکه آنان در آن زمان همدست حکومت نبودند خود را در خارج از پروسه نشان می‌دهند. مسئول نسل‌کشی سیواس جهپ است. اکنون می‌رود در مراسمات یادبود همان قتل‌عام شرکت می‌کند، می‌خواهد خود را پاک جلوه دهد. تلاش می‌کند مسئولیت آن را به گردن کسانی دیگر بیندازد. بجای اینکه جهپ علوی‌ها را در مورد برخی موارد بترساند، ابتدا حساب نسل‌کشی سیواس را پس بدهد. جهپ بگوید بر اساس بنیان معیار لائیک برای علویان چه کاری انجام داده است؟»
آلتون اعلام کرد که رویکرد جهپ برخوردی تبعیض‌آمیز است و این سنت خود را از قبل تا هم‌اکنون ادامه می‌دهد. آلتون اعلام کرد که در ترکیه دو آرگومان بنیادین وجود دارد که فاشیسم بر آن‌ها تکیه کرده است و گفت: «اولی نظر 'تبعیض کورد' و دیگری نیز 'وحشت از شریعت' می‌باشد. جهپ این هر دو آرگومان را مثل سابق به خوبی بکار می‌گیرد. دولت‌ملتی که به آن جمهوری می‌گویند، براساس این دو تهدید و خطر بنا شده است. که آن نیز فاشیسم بود. آرگومان‌هایی که جهپ امروز بکار می‌گیرد نیز همان است. چه می‌کند؟ با وحشت‌آفرینی از شریعت، می‌خواهد علویان را تنبیه کند. جامعه ترکیه را نیز با ترس از اینکه کوردها کشور را تجزیه خواهند کرد، به صف‌آرایی دچار می‌کند. هر دوی این موارد را به ضدیت اجتماعی مبدل می‌کند و تلاش می‌کند خود را بر اساس آن به یک نیرو تبدیل کند. بدین صورت، من به علویانی که جهپ را برای خود مثل یک آلترناتیو می‌بینند می‌گویم؛ باید آلترناتیو سیاست‌های آ‌ک‌پ، جهپ نباشد. از وقایعی که اتفاق افتاده است، مشخص می‌شود که سیاست‌های هر دو طرف نیز به نفع علویان نیست.»
رضا آلتون توجهات را به وضعیت ریاست کل جهپ، کمال کلیچداراوغلو نیز معطوف داشت و اعلام کرد که کلیچداراوغلو با دفاع از هویت علوی و کورد خود به رأس جهپ نیامده است و اشاره داشت که کاملا برعکس از این امر بخاطر دفاع از انکارکردن به این صندلی نشانده شده است. آلتون اعلام کرد که جهپ خط خود را عوض نکرده است، نباید چیز زیادی را از آن انتظار داشت. لازم است وضعیت کلیچداراوغلو در میان حزب را از لحاظ سیاسی، وضعیتی متفاوت ندید.
برای رهیافت دمکراتیک مسئله کورد ما از قانون اساسی بحث می‌کنیم، اما کلیچداراوغلو با تغییرات ماده‌های اول قانون اساسی ضدیت می‌کند، همان ماده‌هایی که سرچشمه مسائل می‌باشند. اگر ما مطابق موضع کلیچداراوغلو حرکت کنیم، ترکیه چگونه دمکراتیک خواهد شد، مسئله کورد، مسئله علوی چگونه به راه‌حل خواهد رسید؟ اگر به این شیوه ادامه داشته باشد، کورد و علوی به چه شیوه‌ای خود را در قانون اساسی نوین ابراز کنند؟ علیرغم اینکه خود کلچداراوغلو کورد و علوی می‌باشد نیز، می‌خواهد انکارکردن خود در قانون اساسی را ایمن کند.»
