رژیم آک‌پ-م‌ه‌پ که همچنان قانون دشمن علیه زندانیان سیاسی در زندان‌های کوردستان و ترکیه را ادامه می‌دهد، زندانی بدخیم عبدالقادر کودای را به قتل رساند.

امینه کایا، عضو هیئت مدیره فدراسیون انجمن همبستگی با خانواده‌های زندانیان و محکومان (TUHAY-FED) استان آمد اظهار داشت که قبلاً بارها برای عبدالقادر کودای درخواست داده شده بود، اما آزادی او محقق نشد.

امینه کایا با اشاره به اینکه دولت زندانیان بیمار را رها کرده تا بمیرند، گفت: «این یک قتل است. مرگ طبیعی نیست. رژیم زندانیان سیاسی را ترک به مرگ می‌کند. در حالی که افرادی که دارای ۲۶ سابقه کیفری در جرایمی مانند تجاوز جنسی، قتل و دزدی هستند بطور آزادانه در خیابان‌ها پرسه می‌زنند، زندانیان سیاسی حتی پس از پایان دوره محکومیت خود آزاد نمی‌شوند. این گواه بر این است که رژیم قانون دشمن را در مورد زندانیان سیاسی اعمال می‌کند.»

«زندانیان بیمار به گروگان گرفته می‌شوند»

امینه کایا با بیان اینکه پس از جان‌باختن عبدالقادر کودای بار دیگر واقعیت زندان‌ها مطرح شد، گفت: «مدت‌هاست که تلاش می‌کنیم به وضعیت زندانیان بیمار توجه کنیم اما حساسیت کافی وجود ندارد. کنش‌ها و فعالیت‌های ما به قشر خاصی از مردم می‌رسد، اما کافی نیست. آزادی صدها زندانی به تعویق افتاده است. زندانیان بیمار گروگان گرفته می‌شوند. انزوا با شدت بیشتر ادامه دارد. ما به عنوان مادران و فدراسیون-انجمن به آنکارا رفتیم و جلساتی برگزار کردیم. به مجلس رفتیم. تا به امروز، به هیچ یک از درخواست‌های ملاقات یا فراخوان‌های ما پاسخ داده نشده است. رژیم خواسته‌های ما را نادیده می‌گیرد. رفقای مسن زیادی هم در زندان هستند. زندانیانی هستند که دیگر نمی‌توانند به تنهایی زندگی خود را ادامه دهند. اما سیستم در تلاش است تا زندانی در زندان ایجاد کند.»

«ما باید صدای زندانیان باشیم»

امینه کایا با تاکید بر اینکه نسبت به سیاست‌های نظام اعتراض داشته و خواهند داشت، افزود: «بیرون آمدن جنازه از زندان به نفع کسی نیست. این اشتباهات باید اصلاح شود. دولت باید آزادی زندانیان بیمار و سالخورده را تضمین کند. ما نمی‌خواهیم پیکر بی‌جان رفقای‌مان از زندان بیرون بیایند. این یک نگرش غیر انسانی و غیر وجدانی است. با وجود همه شرایط، زندانیان سیاسی از موضع خود کوتاه نمی‌آیند و پا پس نمی‌کشند. ما نیز باید در بیرون از زندان از موضع آنها صیانت کنیم. ما باید صدای آنها باشیم و مبارزه آنها را گسترش دهیم. مشارکت روزافزون در کنش‌ها و فعالیت‌های ما پاسخی به سیاست زندان نظام خواهد بود.»