دونالد ترامپ در نتیجه انتخابات ایالات متحده آمریکا برای دومین بار رئیس‌جمهور آمریکا شد و با برخی از تصمیمات خود راه را برای بحث و جدل باز کرد. ترامپ ایالات متحده آمریکا را از سازمان بهداشت جهانی و توافقنامه آب و هوایی پاریس خارج کرد. همچنین مهاجرانی را که به ایالات متحده آمریکا آمده بودند، سوار هواپیما کرد و به کلمبیا فرستاد و سیگنال جنگ با کارتل‌های مواد مخدر مکزیک را داد. او همچنین با اظهاراتی در مورد گرینلند، خلیج پاناما، خلیج مکزیک و کانادا باعث بحران شد. ترامپ نشان می‌دهد که روابط، به ویژه با آمریکای لاتین، به مرحله متفاوتی خواهد رفت. از سوی دیگر، به نظر می‌رسد که او مسیر خود را در خاورمیانه مشخص خواهد کرد و برای این منظور ابتدا بنیامین نتانیاهو، رئیس اسرائیل را به کاخ سفید دعوت کرد.

روزنامه‌نگار آیکان سور در مورد دوره دوم ترامپ و تأثیرات آن بر ترکیه و کوردها، به ویژه در مورد سیاست سوریه، با خبرگزاری فرات (ANF) صحبت کرد.

روزنامه‌نگار آیکان سور اظهار داشت که ترامپ نماد جدید کاپیتالیسم است و گفت: «ترامپ یک فرد نیست، بلکه نمادی از کاپیتالیسم موجود است. این فقط به ترامپ محدود نمی‌شود. من منظورم دولت ترامپ و تاجران اطراف اوست. در مراسم تحلیف، به جای وزرا، سرمایه‌داران در کنار ترامپ بودند و حتی در صف ایستاده بودند. این وضعیت کاپیتالیسم آمریکا را نمادین می‌کند. البته نه فقط کاپیتالیسم آمریکا، بلکه روندی که در جهان وجود دارد نیز به نوعی به ما نشان می‌دهد. حدود دو هفته است که ترامپ آمده است. اولین اقدامات آنها باج‌خواهی و تهدید است. دوباره همه روش‌های خشونت را به کار گرفته است. به نظر من دستور کار اصلی ترامپ از ابتدا داخل آمریکا بود. به همین دلیل ابتدا مشکل مهاجران را در دست گرفت. البته تأثیر آن در خارج نیز وجود دارد. تصمیم خروج از توافقنامه پاریس را گرفت. به طور کلی می‌توان گفت که در آمریکا تلاش می‌کند جامعه را فاشیست کند. وقتی مهاجران را از آمریکا بیرون می‌کند، تلاش می‌کند جمعیت آمریکا را مطابق میل خود بسازد. در عین حال، او اکنون می‌خواهد نهادهایی را که آمریکا را به امروز رسانده‌اند، که ما آن را نظم ایجاد شده می‌نامیم، تغییر دهد. می‌خواهد کادرهای خود را ایجاد کند.»

«اسرائیل در تغییر حاکمیت سوریه پیروز شد»

آیکان سور در مورد سیاست ترامپ در مورد سوریه گفت: «به نظر من سیاست آمریکا در حال حاضر مشخص نیست، نوعی ابهام وجود دارد. پس از اینکه HTS در نتیجه عملیات ناتو در سوریه به قدرت رسید، تعادل تغییر کرد. می‌توانیم این را به رابطه بین سازمان فتح‌الله گولن و اردوغان تشبیه کنیم. از قبل، وقتی نوبت به تقسیم چیزها می‌رسد، از هم دور می‌شوند. به باور من، طرح آنها از ابتدا تضعیف ایران و گسترش در منطقه بود. روسیه نیز وارد کشورهایی شد که بیش از حد ضعیف شده بودند. در این امر موفق بودند. اما بگذارید بگوییم، شاید ترکیه در آن طرح بود یا در ذهن آنها این بود که ترکیه به نوعی شمال سوریه را اشغال کند و در آنجا مستقر شود. اسرائیل اکنون مطابق با نیازهای خود از جنوب پیشروی می‌کند. می‌توانم بگویم که این طرح برای اسرائیل موفقیت‌آمیز بود. آنها علاوه بر ویرانی غزه، منطقه‌ای را در جنوب لبنان نیز اشغال کردند. این اشغال هنوز ادامه دارد. شاید آنها به دنبال راه‌هایی برای دائمی کردن این اشغال باشند. آنها منطقه مشخصی را در سوریه اشغال کردند. به نظر می‌رسد که آنها در آنجا دائمی خواهند بود.»

روزنامه‌نگار سور ادامه داد: «در پایان، ترکیه به تنهایی حاکمیت سوریه را به دست نگرفت. اگر مقاومت سد تشرین رخ نمی‌داد، شاید پیش می‌رفت و حاکمیت سوریه را به طور کامل هدایت می‌کرد. در این زمینه موفق نشد. ناگزیر حاکمیت سوریه را با دیگران تقسیم کرد. به همین دلیل آنها تنها نیستند. از قبل کشورهای غربی در این امر پیشرو هستند. عربستان سعودی و امارات متحده عربی نیز به ویژه با اسرائیل همکاری می‌کنند. دولت HTS در سوریه البته می‌داند که نمی‌تواند به تنهایی و فقط با حمایت ترکیه زنده بماند. آنها نیز برای افزایش شانس خود بازی می‌کنند.»

«حساب اسرائیل و آمریکا با ایران تمام نشده است»

سور در مورد خروج نیروهای آمریکایی نیز گفت: «نمی‌توانیم بگوییم که اصلا کم نمی‌شود. در شرایط عادی دلیلی برای عقب‌نشینی نیروهای آنها وجود ندارد. زیرا هنوز حساب اسرائیل و آمریکا با ایران تمام نشده است. ممکن است ترکیه را وارد این طرح کنند. به همین دلیل دلایلی وجود دارد که نیروی خود را در خاورمیانه حفظ کند. اما البته اگر با ترکیه توافقی حاصل شود، وضعیت متفاوت خواهد بود. به عنوان مثال، در این مدت آمریکا از خاورمیانه خارج نشده است. به ویژه در خاورمیانه وزن خود را نیز افزایش داده است. بایدن قبل از تحویل دولت، با دولت جنوب قبرس توافقنامه‌های گسترده‌ای منعقد کرد. قبل از هر چیز، آنها تلاش می‌کنند این مکان را به یک پایگاه نظامی تبدیل کنند. عملیات ناتو و کل شمال آفریقا و خاورمیانه.»

«تلاش می‌کنند دولت جولانی را تربیت کنند»

سور خاطرنشان کرد که ترکیه در هر موضوعی از مذاکرات با ترامپ بسیار آشکار است و گفت: «البته شاید در ابتدا خود را به عنوان بخشی از تهدید، باج‌خواهی و غیره ببیند. شاید بخشی از سیاست آنها باشد، اما اگر آنها راضی باشند، می‌توانند مذاکره را بپذیرند. آمریکا از ابتدای جنگ سوریه تاکنون طرح استراتژیکی برای خاورمیانه پیشنهاد نکرده است و نه طرح خاصی در مورد وضعیت کوردها ارائه کرده است. چنین چیزی گفته نشده است. چیزی که آنها در تمام مراحل اصرار دارند، این است که 'ما در جنگ علیه داعش با کوردها هستیم. 'البته این بدان معنا نیست که بیش از این سیاستگذاری نمی‌کنند. البته فرانسه، انگلیس و آمریکا تلاش می‌کنند از موقعیت کوردها برای تربیت دولت جولانی استفاده کنند.

«حساب خانه و بازار با هم جور در نیامد»

اما در اینجا البته کوردها در وضعیت تماشای روند نیستند. آنها مقاومت و سیاست‌های خود را پیش می‌برند، دیدگاهی دارند که می‌تواند دارای جایگاه دائمی باشد و کل سوریه را دموکراتیک کند. اما اینکه چقدر می‌توانند این کار را انجام دهند، موضوعی جداگانه است. این بستگی به شکست نخوردن در میدان دارد. اگر در میادین شکست بخورد، از قبل در سطح دیپلماتیک قدرت نخواهند داشت. اکنون چنین وضعیتی وجود ندارد. در وضعیت فعلی، دولت جولانی در موقعیتی نیست که بجنگد و نمی‌تواند کل سوریه را نیز کنترل کند. می‌توانیم بگوییم که در این وضعیت ترکیه تا حدی به تعادل‌ها نگاه می‌کند. با وجود اینکه ترکیه در داخل صدای خود را بلند می‌کند، طبق گفته رسانه‌های بین‌المللی، آنها طرفدار مذاکره هستند. زیرا در ترکیه با وجود فشارها، آنقدرها هم قوی نیست. آنها این را بهتر از ما می‌دانند. حداقل، آنها به شدت پایگاه خود را از دست داده‌اند. وضعیت اقتصادی از سوی همگان مشخص است. به نظر من ترکیه پس از آرژانتین بدترین کشور است. البته برای خروج از این وضعیت برنامه‌هایی ساخته‌اند، اما نمی‌توانند از آن خارج شوند. برای سوریه، حساب خانه و بازارشان با هم جور در نیامد.»