حسین کوچوکبالابان، رئیس کل انجمن حقوق بشر ترکیه (İHD) در گفتوگو با خبرگزاری فرات(ANF) نارضایتی خود را از عملکرد حکومت ابراز کرد و آن را متهم کرد که حتی در مواجهه با فرآیندهای جاری نیز گامی مثبت برنداشته است.
کوچوکبالابان روند فعلی را با عنوانهایی معنادار توصیف کرد و یادآور شد که «بسته دهم اصلاحات قضایی» که موجب نارضایتیهای فراوانی شد، هیچ پاسخی به خواستههای زندانیان نداد. وی گفت این بسته که زندانیان بیمار و سیاسی را در بر نمیگیرد، مانع اصل برابری در اجرای مجازاتها شد.
رئیس İHD یادآور شد که تقریباً ۴ هزار زندانی محکوم به حبس ابد وجود دارند که دوران محکومیتشان به پایان رسیده، اما همچنان در زندان به سر میبرند. وی افزود که حدود ۸۰۰ نفر از آنها باید آزاد شوند، اما به دلایل سلیقهای توسط هیئتهای نظارت و اداری در بازداشت باقی ماندهاند.
او گفت: «سازمانهای حقوق بشری و نهادهای جامعه مدنی از ابتدای این روند تأکید کردهاند که باید اقداماتی انجام شود، اما دولت حاضر به حرکت در این مسیر نیست. پس از بیانیه «صلح و جامعه دموکراتیک» از سوی عبدالله اوجالان در ۲۷ فوریه، امید و انتظار این بود که گامی برای تقویت دموکراسی، آزادی بیان، آزادی رسانهها و حقوق کوردها برداشته شود. اما تاکنون چنین موردی در دستورکار دولت قرار نگرفته است.»
دولت همچنان به عملیات نظامی ادامه میدهد
کوچوکبالابان یادآور شد که پکک دوازدهمین کنگره خود را برگزار کرده و تصمیم به توقف درگیریها گرفته است، اما دولت همچنان به عملیات نظامی در اقلیم کوردستان ادامه میدهد. او گفت: «این یک تناقض خطرناک است. بدون شک، این روند هم در جامعه کورد و هم در جامعه ترک منجر به افکار تند و خشن میشود. ما میبینیم که از سوی پکک اقداماتی در جهت پایاندادن به این افکار انجام شده، اما دولت هیچ گامی برای پایاندادن به بیاعتمادی برنداشته است.»
رئیس İHD تأکید کرد که نباید این روند تنها به انصاف دولت سپرده شود و گفت: «متأسفانه در ترکیه حتی با وجود جنگ ۴۰ ساله نیز هیچ جنبش صلحی شکل نگرفته است.» کوچوکبالابان تأکید کرد که اکنون باید یک جنبش اجتماعی صلحآمیز آغاز شود.
«حق امید» تنها یک مسئله حقوقی نیست
او خاطرنشان کرد که در دورهای که در خاورمیانه تغییرات با سرعتی بالا در حال وقوع است، دولت باید اقدامات معناداری انجام دهد، عملیات نظامی در اقلیم کوردستان را متوقف کند، «حق امید» را به رسمیت بشناسد و زندانیان بیمار را آزاد کند. وی تأکید کرد که «حق امید» مسئولیت بینالمللی دولت است و نهتنها موضوعی حقوقی، بلکه انسانی، وجدانی، اخلاقی و سیاسی است. او گفت: «میخواهید مسئله ۴۰ ساله کوردها را حل کنید، اما یکی از بازیگران اصلی، عبدالله اوجالان، ۲۶ سال است که در انزوا بهسر میبرد. به مناسبت عید قربان، خانوادهاش خواستار ملاقات شدند، اما هنوز اجازه داده نشده وکلایش به زندان امرالی بروند. مثلاً در آفریقای جنوبی، نلسون ماندلا پس از ۲۷ سال زندان از خانهاش روند گفتوگو را آغاز کرد. امروز ممکن است وزیر دادگستری بگوید که در قوانین ما حقی به نام «حق امید» وجود ندارد، اما شورای اروپا و کمیته وزرای آن—که ترکیه عضو آن است—حکم دادهاند که ترکیه باید نظام حبس ابد را اصلاح کند.»
در پایان، کوچوکبالابان بر لزوم تدوین بسته یازدهم اصلاحات تأکید کرد تا شامل زندانیان سیاسی و بیماران نیز بشود و در مسیر ساخت جامعهای دموکراتیک و صلحآمیز نقش ایفا کند.