نزدیک به ۳ سال است که هیچ اطلاعی از رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان که در انزوا در زندان تیپ اف امرالی به سر می‌برد، دریافت نمی‌شود. به عنوان بخشی از کمپین «آزادی برای عبدالله اوجالان، راه حل مسئله کورد» ، یک هیئت بین‌المللی از نمایندگان پارلمان اروپا از استانبول بازدید کردند. سگولن آمیوت، عضو حزب ناسیونالیست فرانسه، که یکی از اعضای این هیئت است، در مورد این موضوع با خبرگزاری فرات (ANF) صحبت کرد. آمیوت اظهار داشت که به عنوان هیئتی برای دیدار با عبدالله اوجالان به وزارت دادگستری مراجعه کرده‌اند اما پاسخی دریافت نکرده‌اند.

من کوردها را با مبارزه آنها مقابل داعش شناختم

سگولن آمیوت با بیان اینکه مسئله کوردها را از طریق مبارزه کوردها در سوریه علیه داعش شناخته است، گفت، از آن زمان به بعد سعی کرده با تاریخ و برنامه کوردها آشنا شود. سگولن آمیوت اقدامات علیه کوردها را مشکوک دانست و گفت: « کوردهایی که علیه سازمان تروریستی داعش جنگیدند توسط دولت ترکیه تروریست اعلام شدند. می‌بینیم که دولت ترکیه سعی دارد از این اظهارات برای ساکت کردن مخالفان خود استفاده کند. زبان کوردی همچنان انکار می‌شود اما ممنوعیت زبان اولین گام برای نابودی هویت و تاریخ مردم است و می‌دانیم که سیاستمداران کوردی که با این امر مبارزه می‌کنند دستگیر می‌شوند. انزوای رهبر عبدالله اوجالان مهم ترین دلیل این ساکت کردن است».

اگر انزوا پایان یابد، فشار نیز پایان خواهد یافت

سگولن آمیوت با اشاره به اینکه در صورت پایان انزوای اوجالان، حل نشدن مسئله کورد و همچنین فشار بر زندانیان سیاسی پایان خواهد یافت، گفت: «برای آشکار کردن انزوای اوجالان در سطح بین‌المللی، برای آنکه به صدایی برای رفع این انزوا تبدیل شویم و برای صحبت در مورد اینکه چه کار می‌توانیم انجام دهیم، ما اینجا هستیم. فعلاً ارتباط کاملاً قطع شده است. نباید فراموش کرد که رهبر اوجالان ۷۴ ساله است و ۲۵ سال است که در زندان است و در جزیره‌ای منزوی شده است. وضعیت سلامتی او مشخص نیست، معلوم نیست زنده است یا نه. او نمی‌تواند وکلایش یا خانواده‌اش را ببیند. این مایه نگرانی است.»

انزوای مطلق شکنجه است

آمیوت اظهار داشت که انزوای مطلق شکنجه است و این را نمی‌توان تحمل کرد. سگولن آمیوت با بیان اینکه ترکیه باید به توافقات بین‌المللی عمل کند، گفت: «اگر ترکیه واقعاً آنقدر که ادعا می‌کند، کشوری دموکراتیک است، نباید این گونه رفتار کند. زیرا در یک کشور دموکراتیک نمی‌توان مخالفان را به خاطر حرف‌هایشان مجازات کرد. بیش از ۳ سال نمی‌توان انزوای مطلق را برای یک زندانی سیاسی اعمال کرد.»

سازمان‌های اروپایی نیز شریک بی‌قانونی هستند

سگولن آمیوت سازمان‌های اروپایی را شریک این بی‌قانونی ترکیه اعلام کرد و گفت: «اگر از این عمل اطلاع نداشتند شریک جرم نبودند اما چون می‌دانند و سکوت می‌کنند پس در این امر شریک هستند. وضعیت معافیت از مجازات به عاملان بی‌عدالتی نیرو می‌دهد به همین دلیل است که کمیته پیشگیری از شکنجه شورای اروپا (CPT)، سازمان ملل و سایر نهادهایی که این موضوع را نادیده می‌گیرند، در شکنجه انزوا شریک هستند. دادگاه حقوق بشر اروپا درباره حق امید در مورد اوجالان تصمیم گرفته است، اما نکته اصلی نحوه اجرای این تصمیم است.

سکوت اروپا به دلیل سیاست مهاجرت است

سگولن آمیوت سکوت اتحادیه اروپا در برابر انزوا در امرالی را مربوط به سیاست مهاجرتی دانست و گفت: «ترکیه در رابطه با مهاجرت از سوریه یا افغانستان نقش ترمز و فیلتر را ایفا می‌کند، بنابراین اروپا مانند داستان سه میمون علیه ترکیه عمل می‌کند. آقای اوجالان نمادی برای خلق کورد است و میل به خاموش کردن او تلاشی برای خاموش کردن و نابودی کوردها است. آنها می‌خواهند خشم کوردها را افزایش دهند و شرایط جنگ را ادامه دهند. با این حال، برعکس، مبارزه باید برای ایجاد شرایط برای صلح انجام شود. نباید فراموش کرد که ایجاد شرایط صلح دشوارتر از ایجاد شرایط خشم و جنگ است. یک نظام دموکراتیک تنها با ایجاد شرایط برای صلح امکان پذیر است. اولین گام این امر رفع انزوا در امرالی و آزادی عبدالله اوجالان و تمامی زندانیان سیاسی است.»