«جمیل بایک» ریاست مشترک شورای رهبری «کنفدرالیسم جوامع کردستان, ک.ج.ک» به منظور پیشبرد روند صلح که از سوی جنبش کرده بصورت یک‌طرفه ادامه دارد, سه شرط اساسی را عنوان کرد. بایک گفت اگر آن شروط رهبر ملت‌کرد, عبدالله اوجالان مدنظر قرار گیرد, تغییرات قانونی انجام شود و یک طرف سوم هم بعنوان میانجی‌گر در مذاکرات سهیم شود, مسلما روند صلح ادامه خواهد یافت.

بایک افزود که جنبش‌شان بعنوان طرف کردها تا به امروز با برداشتن گام‌هایی یک‌طرفه روند چاره یابی دموکراتیک و صلح را تا به امروز آورده و تصریح کرد که دولت آ.ک.پ ترکیه در قبال این گام‌های جنبش کردها حتی کوچک‌ترین گامی مثبت برنداشته است و برعکس به سیاست‌های تشدید جنگ ادامه داد و خواسته اراده ملت‌کرد را به شکست بکشاند.

بایک در مصاحبه با «فاروق بالک‌چی» روزنامه‌نگار گفت دولت آ.ک.پ با تداوم روند صلح خیال‌هایی منفی درسر دارد و تأکید کرد که آنکه بدنبال تداوم جنگ است, دولت آ.ک.پ می‌باشد.

بایک بیان داشت که روند کنونی چاره‌یابی مسئله کرد شبیه روند مرحله پیش از آغاز مذاکرات صلح در آفریقای جنوبی است و افزود:«در آن موقع دیدارهای صلح‌جویانه در آفریقای جنوبی به بن‌بست رسیده بود. به جایی رسیده بود که یا می‌بایست مذاکراتی گسترده آغاز می‌شد, یا اینکه جنگ داخلی شدیدی روی می‌داد. ماندلا و سازمان وی برای آغاز مذاکرات به تلاش‌هایی دست زدند و رژیم هم شروط آنها را پذیرفت. لذا آن وضعیت بن‌بست به مذاکره انجامید. اگر نه جنگی شدید درمی‌گرفت . آنچه امروزه در ترکیه هم روی می‌دهد, شبیه همان وضعیت آفریقای جنوبی است».

بایک در ادامه گفت می‌بایست روند صلح از 1 ژوئن وارد مرحله مذاکرات می‌شد . وی افزود:« روند گفتگوها مدتی مدید ادامه یافت. اما دیگر چیزی درمیان نمانده بود که با امید به آن به گفتگو ادامه داد. همه حرف‌ها زده شده بود. هیأت دولت ترکیه هم این را پذیرفته بود. ما از سال 93 تاکنون 9 بار بصورت یک‌طرفه اعلام آتش‌بس کرده‌ایم. درنوروز 2013 هم گذشته از آتش‌بس, اسرای ارتش ترک را آزاد کرده و نیروهای خود را به خارج از مرزها گسل داشتیم. خواستیم زمینه را برای آغاز مذاکرات هموار سازیم, اما با فرارسیدن 1 ژوئن, دولت آ.ک.پ با همه چیز از در مخالفت و دشمنی درآمد. ما هم به آن هشدار دادیم و گفتیم باید به سیاست‌های مشغول‌سازی خاتمه دهد و به فکر منافع خود برای پیروزی در انتخابات نباشد. اول هشدار دادیم, بعد خروج نیروهایمان را متوقف ساختیم. ترکیه به هشدارهای ما توجهی نکرد. ما هم بیانیه‌ای را صادر و سه شرط اساسی رابرای اطلاع افکارعمومی مطرح ساختیم. هم‌اکنون می‌بینیم که دولت آ.ک.پ و اردوغان روند صلح را به بن‌بست رسانده‌اند».

سرایت دادن جنگ به غرب کردستان

بایک تصریح کرد که دولت آ.ک.پ هیچگاه بدنبال چاره‌یابی سیاسی و دموکراتیک مسئله کرد نبوده و بطور قطع حقوق طبیعی ملت‌کرد را رد می‌کند. وی بیان داشت که این امر هم موجب عدم آغاز مذاکرات صلح است.

بایک گفت ما زمینه را برای صلح هموار ساختیم واگر دولت آ.ک.پ ترکیه قصد چاره‌یابی را داشت, مذاکرات را آغاز می‌کرد, اما برعکس, جنگ را به غرب کردستان سرایت داد و در آن بخش با دشمنی با انقلاب عظیم کردها با پشتیبانی از تبهکاران جبهه‌النصر و داعش هم‌اکنون به جنگ با کردها ادامه می‌دهد. زیرا می‌داند که آزادی کردهای غرب بر کردهای شمال کردستان تأثیر می‌گذارد.

سه شرط اساسی ک.ج.ک

بایک گفت برای آغاز مذاکرات باید زمینه‌هایی برابر وعادلانه ایجاد شود و سه شرط اساسی کردها و جنبش آن از سوی دولت برای آغاز مذاکرات صلح, پذیرفته شود.

«تغییر در وضعیت رهبر ملت‌کرد عبدالله اوجالان, تغییر قانون اساسی و آغاز مذاکرات با میانجی‌گری طرفی سومین» سه شرط اساسی بود که جمیل بایک به آن اشاره کرد که باید دولت ترکیه به آن عمل کند. همچنین دخالت‌های نابجای دولت ترکیه در امورات هیأت حزب ب.د.پ برای امرالی را محکوم ساخت و گفت یک طرف حق ندارد برای طرف مقابل خود تعیین‌تکلیف کند.

بایک در ادامه تأکید کرد که سیاست‌های دولت آ.ک.پ در راستای به شکست کشاندن اراده ملی کردهاست ولی تاکنون در سایه مبارزان کردها و رهبر ملت کرد, عبدالله اوجالان آن سیاست‌ها به شکست انجامیده است.

بایک تأکیدکرد که می‌خواهند روند صلحی را که رهبر ملت‌کرد, عبدالله اوجالان از نوروز 2013 آغاز کرده را به سرانجام و موفقیت برسانند . وی افزود که کردها علیه هرگونه حمله‌ای جنگ‌طلبانه از خود دفاع خواهد کرد . ترکیه مانع تحقق صلح است, نه می‌تواند پ.ک.ک را نابود کند و نه به تسلیم‌پذیری وادارد. زیراپ.ک.ک از همان اوایل مبارزات خود علیه خط تسلیم‌پذیری و خیانت , مقاومت کرده است. از این پس دیگر هیچ قدرت و دولتی نمی‌تواند بدون توجه به پ.ک.ک و کردها به سیاست‌هایش ادامه دهد.پ.ک.ک کردها را در خاورمیانه به وزنه‌ای سنگین مبدل ساخته و باید با احترام با رهبر ملت کرد, برخورد کنند.

بایک در خاتمه افزود که حیات آزاد تنها با خلق یک «ملت دموکراتیک» ممکن است و زمان کنونی, زمان آزادی و رهایی زنان است و زنان کرد پیشاهنگی انقلاب آزادی زنان خاورمیانه را براساس خط‌مشی عبدالله اوجالان برعهده دارند.

وی اکیدا گفت از این پس یا مذاکراتی شرافتمندانه آغاز خواهدشد, یااینکه مقاومتی از جنس آتش و قیام از سوی کردها ارتقاء خواهد یافت. هیچ قدرتی نمی تواند میان رهبر آپو, پ.ک.ک و جنبش سیاسی کردها تفرقه ایجاد کند زیرا آنها یکی هستند.