در مطبوعات و روزنامه‌های اروپایی در مورد اعتصاب‌غذای زندانیان کرد که در ترکیه و شمال کردستان به مدت 68 روز ادامه و روز شنبه بنا به فراخوان اوجالان خاتمه یافت, تحلیلات متعددی نوشته می‌شود. یکی از جالب‌ترین این تحلیلات, گزارشی بود که در روزنامه آلمانی تاک‌اشپیگل منتشر شد. این روزنامه در گزارش تحلیلی خود با عنوان «کردها و رهبرشان ـ عظمتی که پنهانی است» به نیروی عظیم اوجالان اشاره کرد.

«سوسان گوستن» نویسنده این گزارش در مورد تجمعی که در محله گازی استانبول برای اوجالان برگزار شده می‌گوید:«بخاطر او گرسنگی و سرما را تحمیل می‌کنند. نسل نو کردها برای آزادی اوجالان مبارزه می‌کند».

این روزنامه به زندگی نامه یک جوان کرد می‌پردازد که نام وی «علی بوزکور» است که برای آزادی اوجالان تحصن کرده و می‌گوید:«او در سرمای سخت به مدت چند هفته است برای آزادی اوجالان تحصن کرده است. وقتی اوجالان به اسارت درآمد, او ده ساله بود, اما روز 16 فوریه سال 1999 را بخوبی به یاد دارد».

کودکان از 5 سالگی یاد می‌گیرند بگویند «زنده‌باد رهبر آپو»

تاگ‌اشپیگل روزنامه المانی اذعان می‌دارد که پدر «علی بوزکور» در شهر آمد طی قتلی فاعل‌مجهول جانش را از دست داده و جنازه‌اش پس از یک هفته یافته شده. روزنامه مذکور در مورد زندگی‌نامه «علی بوزگور» می‌گوید:

«پدر علی درگذشته است, اما پدرش وقتی که علی 4 ـ 5 ساله بوده, به فرزندش یاد داده که دستش را به علامت پیروزی بلند کند و شعار «زنده‌باد رهبر آپو» سر دهد. خانواده علی مزدوری را نپذیرفته است, به همین خاطر نیروهای دولت روستای آنها در فارقین را به آتش کشیده‌اند. علی بعنوان یک کودک پناهنده در شهر بسمل بزرگ شده و هر روزه ناچار شده در مدرسه سرود ملی ترکها به عنوان «چه خوشتختم که ترک هستم» را بخواند.

علی بخاطر اینکه زبان ترکی بلد نبوده, نخست در مدرسه با مشکلاتی عدیده مواجه شده. مادر او هم ترکی بلد نبوده . علی از کلاس سوم به بعد زبان ترکی را یاد گرفته است».