اداره کل کشاورزی با داشتن یک میلیون و ۶۳۳ هزار دهار زمین، اجازه ساخت و ساز و نوسازی جدید در روستاهای مجاور این زمین‌ها را نمی‌دهد و روستاییان اطراف را مجبور به مهاجرت می‌کند. یکی از مناطقی که بیشتر تحت تاثیر این وضعیت قرار گرفته سرکانی است.

اخیراً ساختمان ۳۰ ساله‌ای که توسط خیرالدین وورال، ساکن روستای شیخانی به عنوان انبار استفاده می‌شد، به این دلیل که در حال تعمیر است، تخریب شد. وورال پس از تخریب این ساختمان گفت: «وقتی به محل حادثه رسیدم، دیگر کاری برای انجام دادن نمانده بود. من شاهد بردن نان و منبع درآمدم بودم.»

در روستای بَرخه نیز خانه‌های خلفی بَیاز، ایلهان بَیاز، برهان بَیاز و محمد بَیاز و دو انبار متعلق به محمد سینان بَیاز و مصطفی بَیاز به همین شیوه تخریب شد. اردال بَیاز، برهان بَیاز، طاهر آل‌کویون، حَجی کاراتاش، عثمان یاریجی و صالح آک‌کویون که مخالف روند تخریب بودند مورد ضرب و شتم قرار گرفتند و بازداشت شدند.

خلفی بَیاز در بیانیه‌ای درباره این واقعه اظهار داشت که آنها مجبور شده‌اند از روستای ۲۰۰ ساله خود مهاجرت کنند و گفت: «نگذاشتند حتی در و پنجره‌های‌مان را هم باز کنیم و ببریم. در عرض نیم ساعت خانه ما را که در نتیجه سال‌ها زحمت و کار درست کرده بودیم، تخریب کردند.»

اهالی روستا همچنین گفتند که تیم‌ها به آنها گفته‌اند: «منتظر دستور هستیم. اجازه دهید دستور بیاید شما را از روستا بیرون می‌کنیم.»