سزایی تملی معاون گروه دمپارتی در نشست خبری که در پارلمان برگزار کرد، تحولات جاری را ارزیابی کرد. تملی با یادآوری اینکه سالگرد فاجعه سوما است که در آن ۳۰۱ کارگر معدن کشته شدند، گفت: «اخیراً ایلیچ را تجربه کردیم، ۹ کارگر را از دست دادیم، درد و زخم ما همچنان تازه است، میتوانم بگویم که مسائلی مانند بلایای معدن، قتل کارگران فقدان امنیت شغلی دیگر عادی شده است.»
تملی با اشاره به بحثهای بسته نهم قضایی، این بسته را «گامی جدید از بیعدالتی» توصیف کرد. تملی گفت: «موضوع دیگر، نهاد نفوذ است، در واقع ما شاهد تدارک گامی هستیم که به دلیل مخالف بودن انسانها، حقوقشان را از بین میبرد. همانطور که میدانید قبلاً قانون اطلاعات نادرست مطرح بود، در حالی که این قانون مطرح میشد، ما گفتیم؛ وقتی شما این موضوع را مطرح کردید، قصد شما از بین بردن اطلاعات نادرست نبود، بلکه به انحصار خود درآوردن اطلاعات نادرست بود. و آنگونه هم شد. یک مرکز مدیریت اطلاعات نادرست در اداره ارتباطات وجود دارد. یک مرکز تولید اخبار جعلی وجود دارد، یک مرکز ترول وجود دارد، بنابراین هدف این بود که مطبوعات آزاد را خاموش کنند، یعنی حمله کردن به حقوق مخالفان. و بنابراین اینگونه هم شد.»
صلح ممکن نیست مگر اینکه انزوا در امرالی تمام شود
تملی در رابطه با انزوای تحمیلی بر رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان گفت: «اگر قرار است بسته قضایی تهیه کنید و دغدغه شما عدالت باشد و دغدغه شما این باشد که به نام حاکمیت قانون گام بردارید، دولت قانون را بازسازی خواهید کرد. این را در این بسته قضایی انجام دهید، تنها در این صورت میتوانید به صلح، صلح سیاسی، صلح اقتصادی و صلح اجتماعی در ترکیه دست یابید. آنچه ترکیه در ابتدا به آن نیاز دارد صلح سیاسی است. نقطه صفر صلح سیاسی به ۲۵ سال قبل برمیگردد. به سال ۱۹۹۹ برمیگردد. این به موقعیت استثنایی ساخته شده در جزیره امرالی متکی میشود. بنابراین تا زمانی که شما نتوانید این کشور را از نقطه صفر نجات دهید، تا زمانی که شما نتوانید به این انزوا پایان دهید، تا زمانی که شما آقای اوجالان را دوباره به این معنا مخاطب نگردانید، صلح سیاسی در ترکیه امکانپذیر نیست. وقتی به تمام قوانین وضع شده در ترکیه نگاه میکنیم، این یک واقعیت است که یک طرف با محوریت آقای اوجالان و یک طرف با محوریت امرالی وجود دارد. به نظر شما آیا این امکان وجود دارد که یک مفهوم که با چنین شاخصی به منظور فرار از راهحل دموکراتیک مسئلهی کورد عمل میکند، یک کشور دموکراتیک ایجاد کند یا یک قانون اساسی دموکراتیک بسازد؟ مطمئناً امکان ندارد.»
تملی در ادامه سخنانش به پرونده کوبانی نیز اشاره کرد. سپس به موضوع سیاست جنگ و پسانداز (صرفهجویی) پرداخت. تملی به «بسته پسانداز و کارآیی عمومی» که امروز از سوی دولت اعلام شد، اشاره کرد و ادامه داد: «هم جَودَت یلماز و هم آقای شیمشک چندی پیش، ۵ ماه پیش در مجمع عمومی با تمجید یک ماجرای اقتصادی برایمان تعریف کردند که نتوانستند به اتمام برسانند. آنها از قوت برنامه میانمدت صحبت کردند و گفتند که برنامه توسعه چقدر باشکوه و عالی است. آن روز هر چه به آنها گفتیم گوش نکردند. حتی ما را متهم کردند و ما را مقصر دانستند. اما امروز در همین مقطع اعلام میکنند که نیاز به صرفهجویی در بخش عمومی وجود دارد که گویی این سخنان ۵ ماه پیش آنها نبوده و این امر برای مبارزه با تورم و ثبات اجتنابناپذیر است. شما افکار عمومی را فریب دادید و مدیریت کردید. بعد از ۵ ماه دیدید که به آخر راه رسیدهاید و میخواهید صرفهجویی کنید. چه خوب. بنابراین، آیا این یک تدبیر صرفهجویی است که برای ما تعریف کردید؟ خیر.
ببینید، آنها دقیقاً ۴۵ دقیقه در مورد هر چیزی که گفتند صحبت کردند و حتی یک رقم هم ندادند. آنها در برابر مطبوعات ظاهر شدند بدون اینکه حتی مقدار صرفهجویی و پسانداز خود را محاسبه کنند. هیچ دادهای در مورد میزان پسانداز آنها از این تدابیر پسانداز عمومی وجود ندارد. نیت، فقط نیت خودشان را بیان میکنند. تمرکز این اهداف بر خدمات عمومی و کارکنان عمومی است. آنها به جایی که باید نگاه میکردند، نگاه نکردند. مثل همیشه با عشق نئولیبرالی خود به زحمتکشان، حقوق کارگر، حقوق عمومی جامعه چشم دوختهاند و در آنجا به دنبال پسانداز هستند.
پسانداز در گرو آرامش است. تا زمانی که در جهت صلح گام برندارید، نه میتوانید بودجه و نه اقتصاد را اصلاح کنید. اگر هر روز اینهمه هواپیما در دیاربکر به پرواز درمیآورید و شمال عراق و روژاوا را بمباران کنید، اقتصاد این کشور به هم میریزد. اگر وزیر امور خارجه شما در منطقه پرسه بزند و جنگی ایجاد کند، این کشور ورشکست خواهد شد. آرامش پسانداز است. این کشور آماده صلح است. این کشور آمادگی دارد در این زمینه صرفهجویی و پسانداز کند. این را در ۳۱ مارس بیان کرد. شما نمیتوانید از این پسانداز فرار کنید.
از ثروتمندان مالیات نمیگیرید، از بخش مالی مالیات نمیگیرید، ۷۰ درصد مالیات غیرمستقیم میگیرید، بر روی رنج کارگران جلوس کردهاید و هنوز هم میگویید پول پسانداز میکنم. واقعا خندهدار است، میدانید چرا خندهدار است؟ یکی از جاهایی که در آن صرفهجویی میکنید وسایل نقلیه است. به عبارت دیگر، آنها تعداد وسایل نقلیه عمومی و هزینههای سوخت را کاهش میدهند و در نتیجه کسری بودجه ۳/۴ تریلیون را بهبود میبخشند. آیا این ممکن است؟ اگر این را به دانشجوی سال دوم دانشکده اقتصاد بگویید، او به شما میخندد. میدانید، من معلم اقتصاد هستم. اگر مهمت شیمشک بیاید و بگوید «به کلاس درس میروم»، می گویم که نرو. من میگویم کلاس را به هم میزنی.
بنابراین اقتصاد نمیداند. اقتصاد که میداند در واقع مصرف شده است. اقتصاد نئولیبرال اعتقاد آنهاست. اقتصادی که در آن شاگردان سرمایه بودند منقرض شده است. آن کار در سال ۲۰۰۸ به پایان رسید. مهمت شیمشک هنوز از درک بحران جهانی ۲۰۰۸، بحران جهانی فاصله دارد. او هنوز نمیتواند موضوع را درک کند. او میگوید: 'اگر چنین بودجهای تهیه میکردیم، کسری بودجه به ۱۰ درصد افزایش مییافت. ' تا این اندازه کسری دارد. او با کسری ۲/۶ تریلیون شروع کرد و میگوید 'به ۱۰ درصد افزایش مییابد'، در واقع افزایش هم یافته است. او نتوانست به هیچ یک از اهداف خود دست یابد. او در ماه می این مژده را داد که تورم ۷۰ درصد خواهد بود.»