توطئه بینالمللی و مقاومت جهانی
روند توطئه بینالمللی که از ۹ اکتبر ۱۹۹۸ آغاز شد، مبتنی بر حل نشدن مسئله کورد بود و به عنوان عملیاتی مبتنی بر منافع قدرتهای جهانی در تاریخ ثبت شد. خلق کورد و دوستانشان مبارزه را به سنت مقاومت تبدیل کردند.
روند توطئه بینالمللی که از ۹ اکتبر ۱۹۹۸ آغاز شد، مبتنی بر حل نشدن مسئله کورد بود و به عنوان عملیاتی مبتنی بر منافع قدرتهای جهانی در تاریخ ثبت شد. خلق کورد و دوستانشان مبارزه را به سنت مقاومت تبدیل کردند.
توطئه بینالمللی علیه رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان در ۹ اکتبر ۱۹۹۸ آغاز شد. در نتیجه فشار مشترک کشورهایی که روند توطئه به رهبری ایالات متحده آمریکا را مدیریت میکردند، رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان مجبور به ترک سوریه شد. این روند که با هدف حل نشدن مسئله کورد و درهم شکستن مبارزات فزاینده خلق کورد آغاز شد، در راستای منافع قدرتهای بینالمللی برنامهریزی شد. رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان که این روند توطئه را به خوبی خوانده بود، به دنبال راهحلی به اروپا رفت و هدفش حل مسئله کورد در چارچوب قوانین بینالمللی و موازین دموکراتیک بود، اما درخواست پناهندگی او از سوی همه کشورهای اروپایی رد شد.
روند توطئه بینالمللی که از ۹ اکتبر ۱۹۹۸ آغاز شد، مبتنی بر حل نشدن مسئله کورد بود و به عنوان عملیاتی مبتنی بر منافع قدرتهای جهانی در تاریخ ثبت شد. این روند به رهبری آمریکا، اسرائیل و کشورهای اروپایی منجر به اسیر شدن رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان در کنیا و تحویل آن به ترکیه در ۱۵ فوریه ۱۹۹۹ شد. او از آن روز در شرایط سخت انزوا در جزیره امرالی نگهداری میشود و مدتهاست که اجازه ملاقات با وکلا و خانوادهاش را نداشته است. در برابر این روند توطئهای که به تدریج علیه مبارزات آزادیخواهانه خلق کورد در شخص رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان به مرحله اجرا درآمد و ادامه یافت، خلق کورد و دوستانشان مبارزهای را که ۲۶ سال است ادامه میدهند به سنت مقاومت تبدیل کردند. کارزاری جهانی علیه روند توطئه آغاز کرد.
رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان با اندیشههای سیاسی و فلسفیای که در دوران اسارتش توسعه داد، نه تنها برای خلق کورد، بلکه برای مردمان ستمدیده و جنبشهای زنان در سراسر جهان، مایه امید شد. به ویژه، فلسفه «ژن، ژیان، آزادی» به نماد و منبع الهام جنبشهای زنان در سراسر جهان تبدیل شده است. در حالی که گزارههای سیاسی «کنفدرالیسم دموکراتیک» و «راه سوم» که او ارائه کرد، جایگزینی قوی برای حل مشکلات خاورمیانه بود، قدرتهای بینالمللی سیاستهای انزوای خود را در برابر این راهحل عمیقتر کردند.
دوستان کورد با در نظر گرفتن آزادی رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان به عنوان گامی حیاتی برای حل مسئله کورد و مشکلات خاورمیانه، کارزار «آزادی برای عبدالله اوجالان و راهحل سیاسی برای مسئله کورد» را در ۱۰ اکتبر ۲۰۲۳ راهاندازی کردند. این کارزار با مشارکت خلق کورد و دوستانشان به یک مبارزه جهانی گسترده تبدیل شد. خواستهها برای آزادی جسمانی رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان و حل مسئله کورد از طریق راههای دموکراتیک در راهپیماییها، تجمعها و کنشهای مختلف که در کشورهای مختلف اروپا و جهان برگزار شد، به شدت بیان شد.
با این کارزار که در دو مرحله انجام شد، با هدف تامین آزادی جسمانی رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان و به رسمیت شناختن موقعیت سیاسی خلق کورد، به افکار عمومی بینالمللی و نهادهای ذیربط یادآوری شد. مبارزه سازمانیافته خلق کورد و همبستگی بینالمللی در این روند به مبارزهای مصمم تبدیل شد.
بیانیه در ۸۳ مرکز جهان
در ۱۰ اکتبر ۲۰۲۳، یک کارزار جهانی برای آزادی رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان و راهحل سیاسی برای مسئله کورد آغاز شد. این کارزار با انتشار بیانیههای مطبوعاتی گسترده در ۸۳ مرکز در سراسر جهان اعلام شد. بیانیههای همزمان در بنگلادش، پاکستان، ژاپن، هند، کنیا، آفریقای جنوبی، آمریکای لاتین و بسیاری از کشورهای دیگر، به ویژه در استراسبورگ، فرانسه، جایی که کمیته شورای اروپا برای پیشگیری از شکنجه (سیپیتی) و دادگاه حقوق بشر اروپا واقع شده است. آکادمیسینها، روزنامهنگاران، سازمانهای مردم نهاد، احزاب سیاسی، نمایندگان مجلس، فعالان حقوق بشر، فیلسوفان، برندگان جایزه صلح نوبل، سازمانهای زنان و نمایندگان مردم بومی در این بیانیهها حضور داشتند.
در بیانیههایی که در ۷۴ مرکز در خصوص هدف این کارزار بیان شد، هدف از این کارزار یافتن راهحلی عادلانه و دموکراتیک برای مسئله قرن یعنی مسئله کورد با تضمین آزادی رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان عنوان شده است. تاکید شد که پیشنهادات سیاسی رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان در خط مقدم و اولویت خلق کورد و جنبشهای دموکراسی چند قومیتی و چند مذهبی در خاورمیانه قرار دارد و تئوریهای او الهامبخش کسانی است که علیه نابرابری، استثمار و سرکوب زنان در سراسر جهان مبارزه میکنند. در بیانیههای مطبوعاتی، خواستار پایان دادن به شرایط انزوای تحمیلی بر رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان، اجازه ملاقات با خانواده و وکلای خود و آزادی او شدند تا بتواند نقش فعالی در حل مسئله کورد ایفا کند.
پشتیبانی از جغرافیای عربی
*در ۱۶ اکتبر ۲۰۲۳، کجدک-اروپا، بزرگترین سازمان چتر کوردهای ساکن خارج از میهن، در یک کنفرانس مطبوعاتی اعلام کرد که به کارزار جهانی «آزادی برای عبدالله اوجالان و راهحلی سیاسی برای مسئله کورد» میپیوندد. در بیانیهای که با مشارکت روسای مشترک کجدک-اروپا، روسای مشترک کُن-مَد و فدراسیونهای وابسته منتشر شد، آنها اعلام کردند که فعالانه در کارزار جهانی شرکت خواهند کرد.
*در ۱۶ اکتبر ۲۰۲۳، ۲۷ سازمان غیردولتی در جنبش جامعه دموکراتیک (TEV-DEM) که در روژاوا فعالیت میکنند با بیانیهای مطبوعاتی حمایت خود را از این کارزار اعلام کردند. در این بیانیه آمده است: «ما بر این باوریم که آزادی رهبر آپو به جنگ بین خلقهای کورد و ترک پایان میدهد و صفحه جدیدی در زندگی مردم و خلقهای منطقه میگشاید. این کارزار از نظر ایفای مسئولیتهای انسانی و اخلاقی و گسترش مبارزه، معنای بزرگی دارد.»
*در ۱۵ اکتبر ۲۰۲۳ حمایت قابل توجهی از سوی جغرافیای عربی از کارزار «آزادی برای عبدالله اوجالان و راهحل سیاسی برای مسئله کورد» صورت گرفت. ۱۰۰ نفر از روشنفکران، آکادمیسینها، هنرمندان و سیاستمداران مصری، سوریه و لیبی اعلام کردند که در این کارزار جهانی مشارکت دارند. آنها در این بیانیه اعلام کردند که از این کارزار بینالمللی برای آزادی جسمانی رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان و حل سیاسی مسئله کورد حمایت میکنند و انزوای تحمیل شده بر رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان توسط دولت ترکیه و توطئهگران بینالمللی را محکوم میکنند. آنها تاکید کردند که صلح و راهحل در ایدهها و رهبری رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان نهفته است.
*در ۳۱ دسامبر ۲۰۲۳، ۱۰۲۵ وکیل سوری و روژاوا بیانیه مشترکی برای حمایت از کارزار آزادی عبدالله اوجالان منتشر کردند که در ۱۰ اکتبر در سطح جهانی راهاندازی شد. مطالبات امضاشده مبتنی بر آزادی رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان به عفو بینالملل و دفتر حقوقی سده که از رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان دفاع میکنند ارسال شد.
*در ۱۲ اکتبر ۲۰۲۳، در نایروبی، مردم اورومو اعلام کردند که به کارزار جهانی که برای آزادی رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان راهاندازی شده بود، می پیوندند. در بیانیه مطبوعاتی سورتی بولبولا کادیر، کنشگر سیاسی و لیسا ضبا، روزنامهنگار، تاکید شده است که اجازه ندادن به رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان که به مدت سه سال با خانواده و وکلای خود ملاقات کند، نقض قوانین بینالمللی است. اعلام شد که انزوای تحمیلی بر رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان ناقض ماده ۵ کنوانسیون جهانی حقوق بشر است و اعلام شد که برای حل مسئله کوردی مشارکت رهبری مانند رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان در گفتگوها بسیار مهم است.
افراد مشهور نیز از کارزار آزادی حمایت کردند
در حالی که کارزاری که با هدف «آزادی برای عبدالله اوجالان و راهحل سیاسی برای مسئله کورد» آغاز شد، بازتاب گستردهای در سراسر جهان داشت، ۱۶ آکادمیسین، نویسنده، فیلسوف، سیاستمدار و حقوقدان مشهور جهان با پیامهایی که منتشر کردند اعلام کردند که از این کارزار حمایت میکنند.
*اسلاوی ژیژک، فیلسوف مشهور جهان، تاکید کرد که باید از همدردی با رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان فراتر رفت و گفت: «من تا آخر با اوجالان همبستگی دارم. من به او ابراز همدردی نمیکنم. فکر میکنم باید یک قدم فراتر از همدردی برویم. شاید در آنجا با کسی که رنج میبرد همدردی کنید، اما نه، ما برای او چیز بیشتری را ارائه میدهیم. او کسی نیست که بتوان از دور با او همدردی کرد. او یکی از ماست. وقتی برای او میجنگیم، برای همهمان میجنگیم.»
*پروفسور دکتر نورمن پیچ این کارزار را نشاندهنده گستردگی مقاومت بینالمللی در برابر انزوا دانست و گفت: «این کارزار نشان داد که عبدالله اوجالان بسیار فراتر از مرزهای کوردستان شناخته شده و از وی در برابر منافع سیاسی دولتها صیانت میشود.»
*سایمون دابینز، مدیر بینالمللی Unite The Union، یکی از بزرگترین اتحادیههای کارگری در انگلستان، در گفتوگو با خبرگزاری هاوارنیوز (آنها) به اهمیت این کارزار توجه کرد و گفت: «این کارزار یک ابتکار بزرگ است، به خصوص که اتحادیههای کارگری، آکادمیسینها، حقوقدانان، سیاستمداران محلی و ملی و سایر سازمانهای غیردولتی بسیاری از کشورها را گرد هم میآورد تا خواهان آزادی آقای اوجالان شوند. این کارزار نشان میدهد که علاوه بر پایان دادن به انزوای تحمیلی بر آقای اوجالان، فشارها برای آزادی او در حال افزایش است تا او بتواند نقش خود را در یافتن راه حل سیاسی عادلانه و دموکراتیک برای مسئله کورد به طور کامل ایفا کند.»
*ماریکس رویز دی استری از سازمان باسک Askapena (رهایی) در مصاحبه خود بیان کرد که پارادایم رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان منبع الهام آنها است و گفت: «اوجالان تصویر امید است، او نشاندهنده امید برای ما است. ما باید آزادی او را تضمین کنیم.»
*لورنا لوپز د لاکال، رئیس اتحاد آزاد اروپا (EFA) گفت: «با توجه به اینکه عبدالله اوجالان مدت بسیار طولانی است که کنفدرالیسم دموکراتیک را پذیرفته است و از این رو به دنبال راهحلی دموکراتیک برای موجودیت خلق کورد است، شرایط انزوایی که امروز در آن قرار دارد هرگز قابل قبول نیست. ما کاملاً با انزوا مخالفیم.»
*دیگو دل نورته کنشگر بلژیکی خواستار آزادی رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان شد و گفت: «ایدههای عبدالله اوجالان نه تنها الهامبخش میلیونها کورد، بلکه مردم از سراسر جهان است.»
*النی تئوخاروس، عضو سابق پارلمان اروپا، رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان را «رهبر واقعی» توصیف کرد و گفت: «او یک رهبر واقعی، یک جنگجو بود. او یک فرد کامل بود، من او را تحسین میکنم و معتقدم دستگیری او یک فاجعه واقعی بود. من روحیه او و روشی را که مردمش را در مبارزه برای آزادی و تعیین سرنوشت هدایت میکند، تحسین میکنم. زمان آزادی او فرا رسیده است.»
* نیکولای ویلومسن، نماینده پارلمان دانمارک در پارلمان اروپا، رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان را کلید صلح در خاورمیانه دانست و گفت: «اتحادیه اروپا باید خواهان آزادی فوری عبدالله اوجالان برای تسهیل حل مسالمتآمیز مسئله کورد در ترکیه شود.»
*دبیر کل اتحاد انجیلی (اوانجلیستی) آفریقای جنوبی (TEASA) کشیش ماس نتلها، پارادایم رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان را «نسیم زندگی» توصیف کرد و گفت که ایدههای او نشان میدهد که آیندهای که در آن دموکراسی حاکم خواهد شد امکانپذیر است.
*ایکوکو کاتسوماتا، روزنامهنگار ژاپنی با تاکید بر اینکه رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان یک متفکر مهم است، گفت: «از همه رهبران ترکیه میخواهم که اگر صلح بین مردم را میخواهید، نیازی به سلاح یا تهدید ندارید. شما میتوانید در سلول زندان را باز کنید.»
*دکتر جامعهشناس دکتر راستکو موکنیک جنبش کورد را به عنوان یک مبارزه انقلابی تعریف کرد، گفت: «جنبش کورد از این نظر بسیار مهم است، زیرا مبارزات آزادیبخش ملی و مبارزات انقلابیاش اکنون در سطح جهان مورد صیانت قرار میگیرد، اما کوردها برای انسانیت مبارزه میکنند و در این امر بسیار موفق هستند.»
*سارا گلین، کنشگر، نویسنده، معمار بریتانیایی اظهار داشت که اهمیت ایدههای رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان در سازماندهی اجتماعی به طور فزایندهای در حال کشف است.
* استاد دانشگاه لیوبلیانا دکتر آندری کورنیک اظهار داشت که ایدههای رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان در اسلوونی تاثیر زیادی داشته است.
*دکتر ویکی سنتاس و کریس استفنز نماینده اسکاتلند خواستار پایان انزوای اعمال شده بر رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان و آغاز روند صلح شدند.
*در ۱۵ اکتبر ۲۰۲۳، کارزار «آزادی برای عبدالله اوجالان، راهحل سیاسی برای مسئله کورد» با حمایت قابل توجهی از جهان عرب مواجه شد. ۱۰۰ نفر از روشنفکران، آکادمیسینها، هنرمندان و سیاستمداران مصر، سوریه و لیبی اعلام کردند که در این کارزار جهانی شرکت کردند.
*در ۷ نوامبر ۲۰۲۳، النی تئوخاروس، نماینده سابق پارلمان اروپا و قبرس، از انزوای تشدید شده بر رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان انتقاد کرد و تاکید کرد که باید گامهای موثرتری برای آزادی او برداشته شود. النی تئوخاروس با بیان اینکه رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان در انزوای غیرانسانی نگه داشته شده است، سکوت اروپا را «ناسپاسی» توصیف کرد. وی همچنین گفت که باید بر اتحادیه اروپا فشار وارد شود و پکک از لیست تروریستی خارج شود. النی تئوخاروس عبدالله اوجالان را «یک رهبر و جنگجوی واقعی» توصیف کرد و گفت که آزادی او باید در اولویت باشد.
*در ۴ نوامبر ۲۰۲۳، ژان پیر رستلینی، عضو سابق سیپیتی، به تلویزیون مدیا هابر گفت که رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان علیرغم شرایط سخت در زندان امرالی از نظر روحی قوی باقی مانده است و آنچه او را زنده نگه داشته حمایت مردمش بوده و او نیز از این امر آگاه است. رستلینی به شدت از قوانین بینالمللی و سیپیتی انتقاد کرد و در درجه اول بر ناکارآمدی سیپیتی و سایر نهادهای بینالمللی در مواجهه با شرایط انزوای تحمیلی بر رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان تأکید کرد. وی به ویژه اظهار داشت که گزارشهای سیپیتی جدی گرفته نمیشود و عدم پاسخگویی ترکیه به این گزارشها از نظر حقوق بینالملل مشکلی اساسی است. رستلینی خاطرنشان کرد که سیپیتی فشار کافی برای پایان دادن به انزوای تحمیلی بر رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان وارد نکرد و قوانین بینالمللی برای حمایت از شخصیتهای سیاسی مانند رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان کافی نیست. وی گفت که سیاست انزوا در امرالی بخشی از جنگ علیه خلق کورد است.
تجمعات و راهپیماییهای همزمان در بسیاری از مراکز اروپا
در ۱۱ نوامبر ۲۰۲۳، اعضای جنبش جوانان اروپا، جنبش جوانان انقلابی (تجش) و زنان جوان مبارز (تکوژن) در کانادا و بسیاری از شهرهای اروپا برای استقبال از کارزار «آزادی برای رهبر آپو، راهحل سیاسی برای مسئله کورد» به خیابانها آمدند. در بیانیههای مشترکی که در تجمعات و راهپیماییهای همزمان در تورنتو، بروکسل، لندن، زوریخ، برلین، فرانکفورت، هامبورگ، اشتوتگارت، دوسلدورف و پاریس منتشر شد، تاکید شد که این کارزار در مقیاس جهانی نقطه عطفی جدید در مبارزه با توطئه بینالمللی ۲۵ ساله بیان شد که این کارزار باعث تقویت مقاومت مردم و جوانان کورد در برابر فاشیسم شد. در این بیانیهها همچنین تاکید شده است که «ایدههای رهبر آپو در سراسر جهان طنینانداز شده و جوانان حول این ایدهها متحد شدهاند.» با بیان اینکه بیخبری از وضعیت رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان صبر جوانان را لبریز کرد و خاطرنشان شد که وعدههای نهادهای بینالمللی و الزامات قانون در این روند محقق نشد. بیان شد که کنشهای ۱۱-۱۲ نوامبر نقطه عطفی برای جوانان و خلق کورد بود و با این روحیه، کارزار «آزادی برای رهبر آپو، راهحل سیاسی برای مسئله کورد» به پیروزی منجر خواهد شد.
کارزار جهانی «آزادی برای عبدالله اوجالان، راه حل سیاسی برای مسئله کورد» که در ۱۰ اکتبر ۲۰۲۳ آغاز شد، در سالگرد اسارت رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان در ۱۵ فوریه به بزرگترین و موثرترین مرحله خود رسید. در این دوره راهپیماییها، تجمعات و بیانیههای مطبوعاتی دستهجمعی در بسیاری از کشورهای اروپایی و سراسر کوردستان به رهبری جوانان و زنان برگزار شد. این کنشها هم در اروپا و هم در کوردستان به شدت خود را نشان داد و توجه را به سیاستهای انزوا علیه رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان و مطالبه راهحل سیاسی برای مسئله کورد جلب کرد.
این کنشها بزرگترین کنشهایی بود که خلق کورد و دوستانشان در اعتراض به سیاستهای انزوا بر رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان، همزمان با نزدیک شدن به سالگرد توطئه بینالمللی ترتیب دادند. راهپیماییهای دستهجمعی و بیانیههای مطبوعاتی که در بسیاری از مراکز اروپا برگزار میشد تا ۱۵ فوریه که خلق کورد آن را «روز سیاه» مینامند بدون وقفه ادامه داشت. این کنشها که با شور و اشتیاق و عزم متفاوت در هر شهر صورت گرفت، گواه این بود که این کارزار به پایگاه گستردهای سرایت کرده و تأثیر بینالمللی داشته است.
شاخههای راهپیمایی طولانی در استراسبورگ
با شعار «راهپیمایی آزادی» در چارچوب کارزار «آزادی برای رهبر آپو، راهحل سیاسی برای مسئله کورد»، شاخههای راهپیمایی طولانی انترناسیونالیست که در ۲۲ ژانویه از پاریس و در ۱۱ فوریه از بازل آغاز شد با شاخه راهپیمایی که ۹ فوریه از مانهایم آلمان آغاز شده بود، در شهر استراسبورگ در ۱۵ فوریه به هم رسیدند. راهپیمایان آزادی ۱۵ فوریه را روز نسلکشی خلق کورد دانستند و در اعتراض به این توطئه دست به اعتصاب غذای یک روزه زدند. اعتراضات گسترده که در منطقهای که ساختمانهای اتحادیه اروپا، سیپیتی و شورای اروپا در آن واقع شده است ادامه یافت، توسط کوردها و شرکتکنندگان به یک تجمع بزرگ تبدیل شد و پیامی قوی به افکار عمومی جهان مبنی بر آزادی جسمانی رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان داد.
نقطه اوج کارزار جهانی
نقطه اوج مرحله اول این کارزار، راهپیمایی و تجمع بزرگی بود که در ۱۷ فوریه در شهر کلن آلمان برگزار شد. این راهپیمایی و تجمع با حضور صدها هزار نفر به عنوان یکی از باشکوهترین کنش خلق کورد در اروپا ثبت شد. راهپیمایی و تجمعی که با شرکت کوردها از سراسر اروپا، مدافعان حقوق بشر و گروههای بینالمللی از ۷ کشور مختلف برگزار شد، مشابه کنش بزرگی بود که پس از اسارت رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان در سال ۱۹۹۹ برگزار شد. به ویژه مشارکت شدید جوانان و زنان نقش بسزایی در پرشورتر شدن راهپیمایی و تجمع ایفا کرد.
در این راهپیمایی که از پل Severinsbrücke بر روی رودخانه راین در کلن آغاز شد، پوسترهای غول پیکر رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان و بنرهایی به زبانهای مختلف که خواستار آزادی جسمانی وی بودند، حمل شد. در حالی که گروههای انترناسیونالیست در خط مقدم راهپیمایی بودند، این کنش به عنوان بزرگترین راهپیمایی اروپایی در سالهای اخیر ثبت شد. پس از راهپیمایی، صدها هزار نفر به سمت محل تجمع روی آوردند. محل تجمع با پوسترهای رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان تزیین شد و مراسم با خواندن سرود ملی «ای رقیب» آغاز شد. روسای مشترک کنک، کجدک-اروپا، نهادهای فرهنگی، هنرمندان، سیاستمداران کورد ساکن در تبعید و نمایندگان نهادهای مختلف در این تجمع حضور داشتند. در این سخنرانیها به اهمیت حیاتی آزادی جسمانی رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان برای حل مسئله کورد توجه شد و این پیام داده شد که تا تضمین آزادی او مبارزه خواهند کرد.
دوستان خلق کورد، نمایندگان نهادها و کنشگران از اروپا و کشورهای مختلف جهان با حضور گسترده در این راهپیمایی، با ابراز همبستگی با خلق کورد، آزادی رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان را فریاد زدند.
فاز کوردستان و ترکیهای کارزار
در ۲۸ اکتبر ۲۰۲۳، ۷۸ نفر از جمله سیاستمداران، روزنامهنگاران، روشنفکران و هنرمندان در استانبول خواستار پایان انزوا به منظور آزادی برای رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان و راهحلی دموکراتیک برای مسئله کورد شدند. این بیانیه با عنوان «فراخوان صلح» توسط آکین بیردال، رئیس افتخاری انجمن حقوق بشر در نشستی که در میدان تقسیم برگزار شد، اعلام شد. در این نشست غیر از امضاکنندگان، مدیران نهادهای غیردولتی، آکادمیسینها و هنرمندان نیز حضور داشتند.
زندانیان اعتصاب غذای متناوب را آغاز کردند
در ۲۷ نوامبر ۲۰۲۳، زندانیان پکک و پاژک در زندانهای کوردستان و ترکیه اعلام کردند که در حمایت از کمپین «آزادی برای رهبر آپو و راهحل برای مسئله کورد»، اعتصاب غذای متناوب را از ۲۷ نوامبر تا ۱۵ فوریه آغاز کردهاند. زندانیان اظهار داشتند که با احساسات انقلابی از این کارزار استقبال میکنند و از کسانی که با تمام روشهای خلاقانه در این مبارزه سهیم بودند حمایت میکنند.
تحصنهای برای عدالت در چارچوب کارزار
به دنبال اعتصاب غذای متناوب که توسط زندانیان پکک و پاژک راهاندازی شده بود، تحصن برای عدالت در سراسر ترکیه آغاز شد. این تحصنهای برای عدالت که توسط بستگان زندانیان آغاز شد، در شهرهای آمد، استانبول، وان، مردین، مرسین، آدانا، ازمیر و سایر استانها در چارچوب کارزار «آزادی برای عبدالله اوجالان و راهحل سیاسی برای مسئله کورد» گسترده شد. علاوه بر این، این تحصنها در بسیاری از شهرستانها ادامه یافت و مشارکت گسترده صورت گرفت.
در حالی که هزاران نفر از شهروندان برای حمایت از کنش زندانیان از مکانهای برگزاری تحصن برای عدالت بازدید کردند، نمایندگان احزاب سیاسی و اقشار مختلف اجتماعی نیز به منظور همبستگی از آنها بازدید کردند.
راهپیمایی از ۱۲۲ نقطه تا گَملیک
در چارچوب این کارزار، راهپیمایی از ۱۲۲ نقطه کوردستان در ۱۸ نوامبر و در سراسر ترکیه در ۱۹ نوامبر به سمت منطقه گَملیک بورسا با شعار «ما از آزادی در برابر انزوا دفاع میکنیم» برگزار شد. این راهپیمایی که تحت رهبری نهادهایی مانند هدک، دتک، تژآ، دبپ و MED TUHAD-FED آغاز شد، با شرکت هزاران نفر از مردم آمد، سرحد، چله، بوتان و استانبول، دریای اژه و مدیترانه آغاز شد. در جریان این راهپیمایی که تحت حملات شدید پلیس ادامه داشت، صدها شهروند بازداشت شدند. با وجود همه موانع، دهها هزار نفر از شهروندان به خیابانها ریختند و خواستههای خود را برای آزادی رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان، پایان انزوا و برقراری صلح فریاد زدند.
علاوه بر کنشهای گسترده در اروپا، کنشهای باشکوهی در کلانشهرهای ترکیه، روژاوا، باشور و روژهلات به منظور استقبال از کارزار علیه توطئه ۱۵ فوریه برگزار شد. این تاریخ که «روز سیاه» نام دارد برای خلق کورد معنای عمیقی دارد.
راهپیماییها، تجمعهای گسترده و دیگر کنشهایی که در ترکیه و سراسر کوردستان برگزار شد، نمادی از مقاومت خلق کورد در برابر سیاستهای انزوای تحمیلی بر رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان بود. تظاهرات جمعی بار دیگر نشان داد که خلق کورد این روز سیاه را فراموش نکردهاند و از مبارزه برای آزادی رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان دست برنخواهند داشت.
کتابهای رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان در ۱۶۰ مرکز جهان خوانده شد
در چارچوب روز ۱۰ دسامبر «روز کتاب اوجالان»، کنشهایی در بسیاری از مراکز در سراسر جهان برگزار شد. در مراسم کتابخوانی که در ۱۶۰ مرکز برگزار شد، آثار رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان به ۱۶ زبان ترجمه و بخشهایی از آنها خوانده شد.
در مراسمی که در کشورهایی مانند آلمان، فرانسه و ایتالیا برگزار شد، بخشهایی از دفاعیات رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان قرائت شد و ایدههای او مورد بحث و بررسی قرار گرفت. در این مراسمها توجه به وضعیت اسارت جلب شد و فراخوانهایی برای تضمین آزادی جسمانی وی صورت گرفت. در این مراسمها که در ۱۶۰ مرکز جهان برگزار شد، آکادمیسینها، سیاستمداران، کنشگران حقوق بشر، نویسندگان و بسیاری از روشنفکران بینالمللی از بسیاری از نقاط جهان شرکت کردند و بار دیگر تأثیر افکار رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان را در سراسر جهان آشکار کردند.
کمپین ارسال ۱۰۰ هزار کارت پستال
در چارچوب کارزار «آزادی برای عبدالله اوجالان، راهحل سیاسی برای مسئله کورد» کمپینی با هدف ارسال ۱۰۰ هزار کارت پستال برای آزادی رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان راهاندازی شد. نامهای مهمی مانند جودی ویلیامز برنده جایزه صلح نوبل، یانیس واروفاکیس وزیر دارایی سابق یونان، گرگور گیسی نماینده آلمان، فاضلا محمود کنشگر آفریقای جنوبی، الیزابت دیکری وارنر، سیاستمدار سوئیسی و جان مکدانل، نماینده بریتانیا، خواستار مشارکت در این کمپین شدند.