هیأت حزب ه.د.پ که با رهبر ملت کرد, عبدالله اوجالان دیدار کرده بود, گفت روند صلح از 15 اکتبر به مرحله‌ای نوین وارد شده است. اوجالان بیان کرد امر لازم, باور به صلح, دموکراسی , اراده استوار و تلاش جسورانه سیاسی است و افزود:«هنوز هم شانس رسیدن به حل جهانی را داریم, اگر چنین تلاشی نکنیم, آنگاه منطقه ما در گرداب نیروهایی که صرفا خود را مرکز همه چیز می‌دانند, غرق خواهد شد».

پروین بولدان, ادریس بالوکان و سری ثریا اوندر سه پارلمانتار حزب ه.د.پ در جزیره امرالی با رهبر ملت‌کرد, عبدالله اوجالان دیدار بعمل آوردند. آنها در بازگشت از جزیره امرالی , بیانیه‌ای مکتوب در مورد محتوای دیدار خود, صادر کردند. در بیانیه‌ آمده که این دیدار 4 ساعت ادامه یافت و افزوده شد که اوجالان جان باختن شماری از شهروندان در جریان تظاهرات روزهای 6 و 7 اکتبر را تسلیت گفته و مراتب تأثر و تألم خود را ابراز داشت.

باید تلاش‌ها برای آغاز مذاکرات تسریع شود

درادامه بیانیه افزوده شده که اوجالان گفته:«باید از امروز به بعد همه سازمان‌ها و تشکل‌های منطقه که به سیاست دموکراسی, آشتی و حل باور دارند, با مسئله روبرو شده و مسئولانه عمل کنند. باید از وقایع روی داده, درس عبرت گرفت و با درک اهمیت حل دموکراتیک مسئله و تلاش‌های خود برای آغاز مذاکرات را تسریع بخشند.وظیفه اساسی هر طرف این است که حقوقی سالم و تضمین شده میان آنها تدوین گردد. اگر چنین نشود, به احتمال زیاد, مرحله‌ای که در آن قرار داریم با ضربه‌ای مهلک به پایان برسد. اما برای همه خلق‌ها و آیین‌ها تنها گزینه اساسی باید دموکراسی واقعی باشد».

در 15 اکتبر به مرحله‌ای نوین وارد شدیم

در بیانیه افزوده شد که اوجالان در مورد مرحله کنونی گفته:

«سطحی که روند صلح و حل به آن رسیده, با شکست روبرو شده است. دلیل اساسی آن هم این است که در این مرحله حکومت تلاش کرد از برقراری روابط با من بعنوان ابزار استفاده کند. آشکارا درک شد که چنین برخوردی متناسب با روح مسئله‌ای که در پی حل آن هستیم, نیست. چنین برخوردی تنگ‌نظرانه به حل مسایل خدمت نمی‌کند و طرف‌ها هم بخوبی بر آن واقف شده‌اند. چیزی که می‌خواهم بگویم این است که از 15 اکتبر به مرحله‌ای نوین و مهم از روند صلح که همانا آینده دموکراتیک و صلح پایدار در منطقه است را تضمین می‌کند و نیز امید به برداشتن گامی عملی در جریان روند صلح را افزایش می‌دهد.

بدون فوت وقت حصول نتایج عملی روند کنونی که مجددا آغاز کرده‌ایم, وظیفه و مسئولیت خطیر ما است. در این زمینه وظایف و مسئولیت‌های بسیار مهمی بر دوش طرفداران آشتی و دموکراسی است. بر این اساس, من نشست هیأت عقلا و کنفرانس دوم آشتی را که در آنکارا برگزار شد و نیز درخواست‌هایی که در آنها مطرح شد را مهم می‌دانم. واقعیتی که همگان باید آن را درک کنند, این است که: باید ما دینامیک‌هایی که راه را بر نابودی ما بگشایند به نفع خود بکارگیریم. نه تنها خلق‌های ما, بلکه گردآوردن همه خلق‌های منطقه و انسانی زیر سایبان دموکراسی بدست ما می‌باشد. آنچه نیاز است, اعتقاد به آشتی و دموکراسی, اراده راسخ و تلاش‌های جسورانه سیاسی است.

هنوز هم شانس رسیدن به حل جهانی را داریم, اگر چنین تلاشی نکنیم, آنگاه منطقه ما در گرداب نیروهایی که صرفا خود را مرکز همه چیز می‌دانند, غرق خواهد شد. جلوگیری از جدایی ما خلق‌های منطقه از یکدیگر, دین تاریخی ما است.»

درود بر آگرسانلی و همه شهدا

در ادامه بیانیه, اوجالاندر مورد مقاومت کوبانی هم چنین تحلیلاتی ارایه دادند:«تمامی حقایقی که من می‌خواهم بیان دارم, در مقاومت کوبانی عملا اجرایی شد. حقیقت کوبانی که به مرکز تضادها, درگیری‌ها و فرصت‌یابی قرن 21‌امین مبدل شده, کلید حل می‌باشد. مقاومت جسورانه و حماسی در کوبانی از سوی خلق ما که از آن مقاومت پشتیبانی می‌کند, شرافتمندانه است. من در شخص «نجات صبحی آگرسانلی» یاد و خاطره همه شهدا را که در راه اراده‌مندی جان باختند را گرامی داشته و به خانواده‌هایشان تسلیت می‌گویم. آنچه در شخص رفیقمان, نجات صبحی به میان آمد, باور و صداقت در قبال آینده مشترک همه خلق‌هایمان است.

نباید از یاد برد که آینده دموکراتیک خاورمیانه با توسل به چنین برخوردها و چنین روحی ممکن می‌گردد. بجای سخن و مواضعی که آشتی منطقه را با خطر روبر بسازد, باید فعالیت‌هایی به انجام برسانیم که روشنی‌بخش حقایق بوده و به پیشبرد آشتی خدمتی بزرگ کند. این یک اجبار تاریخی است. در مرحله کنونی, نیروهایی که درصدد برهم زدن روند صلح هستند, همانطور که نمونه بارز آن را در چولک مشاهده کردیم, می‌خواهند جنگ آغاز شود. هوشیاری صرف نسبت به این اخلال‌گری‌ها کافی نیست, بلکه باید تدابیر و مکانیسم‌هایی که از چنین اخلال‌گری‌هایی جلوگیری کنند, دربرگرفته شوند.

برخی برخوردهای امنیتی ضد دموکراتیک, مسلما مسایل را با خطر نابودی روبرو خواهد ساخت. آنچه باید انجام شود این است که باید به ریشه اساسی مسایل توجه کنند و جسورانه , سیاست های دموکراتیک‌تر و کارساز را در پیش گیرند. بر این اساس, آنچه مهم بوده و بردوش تشکل‌ها و سازمان‌های ما است, گسترش فعالیت‌ها در راستای تحقق صلح دموکراتیک در جامعه است. من باردیگر به همه انسانیت که از مقاومت عظیم کوبانی حمایت می‌کنند و به همه خلق‌های جهان که پشتیبان آن مقاومت می‌باشند, درود می‌فرستم. سلام به همه زندانیان , مادران صلح و نیروهای دموکراتیک».