وکیل آوچیل: مجازات 'قدم زدن' نشان از نابودی سیستم می‌دهد
از ۷۶۸ حقوقدانی که خواستند انزوای تحمیل شده بر رهبر خلق کورد، عبدالله اوجالان خاتمه پیدا کند، ناگهان آچیل ا اعلام کرد که مجازات قدم زدن نشان می‌دهد که سیستم نابود شده است.
عبدالله اوجالان رهبر خلق کورد ۲۳ سال است که در زندان گروه F امرالی بدون وقفه در انزوا قرار گرفته است. دیدار وکلا و خانواده با اوجالان از ۲۷ ژولای ۲۰۱۱ با بهانه‌هایی مانند وضعیت بد هوا، خرابی کشتی متوقف یا دچار محدودیت شده است. کودتای نظامی ۱۵ ژولای ۲۰۱۶ هم به بهانه ارائه نقشه راه حل الحاقی به دفاعیات خود در دادگاه حقوق بشر اتحادیه اروپا در سال ۲۰۰۹، باعث شد تا با مجازات دیگری در داخل زندان روبرو شده و دیدارها با وی محدودتر شوند. آخرین نمونه آن مشخص شد که در سپتامبر ۲۰۱۸ به بهانه اینکه در زمان ورزش به قدم زدن پرداخته است به مدت سه ماه از حق ملاقات با خانواده محروم شده است.
اما تلاش‌ها برای برداشتن انزوای تشدید شده علیه اوجالان ادامه دارند. سازمان حقوق و حقوق بشر آخرین بار به کمیته وزرای اتحادیه اروپا مراجعه کرده و انجمن حقوقدانان برای آزادی OHD کارزاری را آغاز کرده است. ۷۶۸ حقوقدان و وکیل در این کارزار شرکت کرده و درخواستی را برای برداشتن انزوای اوجالان آغاز کرده‌اند. ناگهان آوچیل از جمله حقوقدانان و وکلایی است که در این کارزار شرکت کرده و نامه مذکور را امضا کرده است. اوچیل در گفتگویی وضعیت انزوای تحمیلی بر اوجالان را تحلیل کرده است.
در این گفتگو آوچیل اظهار داشت هیچ نمونه مشابهی برای انزوای اوجالان وجود نداشته و در ترکیه دو سیستم مجزای حقوقی برای مجازات وجود دارند. آوچیل در این باره گفت: یکی از این دو سیستم به اوجالان تعلق داشته و سیستم دیگری متعلق به تمام زندانیان سیاسی دیگر است. آوچیل در این رابطه به ممنوعیت‌ها و محدودیت‌های خانواده و وکلا اشاره کرده و خاطرنشان ساخت که در بعد حقوقی، موردی در قوانین ترکیه وجود ندارد که به این مجازات‌ها اشاره کرده باشد.
آوچیل خاطرنشان ساخت که دیدارها به بهانه‌های واهی ممنوع شده‌اند. در بعد حقوقی هیچگونه اشاره‌ای به این ممنوعیت‌ها نشده است. هیچگونه مجازاتی، هیچگونه محدودیتی برای دیدار با وکلا، با خانواده وجود ندارد. اما این مسئله در امرالی ادامه دارد. در واقع نمونه‌ای آشکار از نحوه مدیریت سیاست‌ها را می‌توان مشاهده کرد. همچنین این مسئله نشان می‌دهد که انزوا یک فرایند و یک پروژه است.
کارزار امضا
آوچیل ضمن اشاره به کارزار امضا برای خاتمه دادن به انزوای رهبر خلق کورد و مبنا قرار دادن قوانین ملی و بین‌المللی خاطرنشان ساخت که انزوا مسئله تمام روشنفکران و وکلای حقوق بشر است. وی همچنین اعلام کرد که انزوای تحمیل شده بر امرالی، بر تمام زندانها هم به نوعی تحمیل شده است و افزود: تا زمانیکه انزوای تحمیل شده بر امرالی خاتمه پیدا نکند، انزوا بر زندان‌های دیگر هم خاتمه پیدا نمی‌کند. در صورتیکه جامعه نسبت به این مسئله واکنش نشان ندهد، انزوا در تمام ابعاد جامعه گسترش پیدا می‌کند. تحمیل انزوا بر امرالی مسئله‌ای اجتماعی است. باید جامعه به صورت مداوم به این انزوا واکنش نشان دهد.
آوچیل با اشاره به مجازات تشدید شده علیه رهبر خلق کورد به دلیل ارائه نقشه راه به دادگاه حقوق بشر اتحادیه اروپا خاطرنشان ساخت که نقض حق دفاع هیچ گاه در هیچیک از قوانین جزایی و حقوق مشاهده نشده است.
ناکارایی سیستم حقوقی
در بخش دیگری از تحلیل خود آوچیل به مراجعه هفتگی وکلا برای دیدار با رهبر خلق کورد، عبدالله اوجالان اشاره کرده و خاطرنشان ساخت که در زندان امرالی سیستم مجزایی مدیریت می‌شود. سیستم حقوقی در این زندان از سیستم‌های حقوقی و قانونی در زندان‌های دیگر مجزاست. وی در بخش دیگری از سخنان خود به مجازات آقای اوجالان به بهانه قدم زدن واکنش نشان داده و گفت: این مجازات نه مبنای حقوقی داشته و نه در بعد منطقی هیچگونه مشروعیتی ندارد. این مجازات به این معنا است که سیستم حقوقی کشور از میان رفته است. در قوانین و سیستم حقوقی هیچگونه توضیحی برای این مجازات وجود نداشته و سیستم با عقل و مبانی اخلاقی جامعه بازی می‌کند. روزهای آینده هم بهانه‌های دیگری می‌گیرد. این پروژه، انزوا نشان می‌دهد که سیستم چگونه از میان رفته است. آوچیل اشاره نمود که حتی در حقوق بین‌المللی هم هیچگونه توضیحی برای این مجازات وجود ندارد.
محدودیت صلح اجتماعی
آوچیل در خاتمه اعلام نمود که انزوای تحمیل شده بر امرالی ممنوعیت و محدودیتی علیه صلح اجتماعی بوده و در این باره اظهار داشت که: تا زمانیکه انزوا علیه امرالی ادامه داشته باشد، این مسئله به عنوان ممنوعیت و محدودیت علیه پیمان صلح اجتماعی عمل می‌کند. لازم است که جامعه مخالفت خود را علیه آن نشان بدهد. زمانی که بیعدالتی و قانون گریزی خاتمه پیدا کند، ثبات اجتماعی هم ایجاد می‌شود.
