لورا شریدر نویسنده ایتالیایی کتاب «برخوددان: مقاومت مردم کورد در برابر نسل‌کشی اردوغان» گفت: «در پس مقاومت تزلزل‌ناپذیر مردم کورد یک موضوع مشترک، نامی تغییرناپذیر وجود دارد: اوجالان و ایده‌های او.»
مبارزات آزادیخواهانه مردم کوردستان که تحت رهبری حزب کارگران کوردستان (پ‌ک‌ک) و رهبر آن عبدالله اوجالان به‌ویژه در ۴۵ سال گذشته ادامه داشته است، همچنان موضوع آثار ادبی و هنری در سطح بین‌المللی است. لورا شریدر، روزنامه‌نگار و نویسنده ایتالیایی، که از سال ۱۹۷۵ در مورد خلق کورد و مبارزات آنها برای آزادی کار می‌کند، اخیراً بعد از کتاب‌های I Fuochi del Kurdistan (آتش کوردستان)، Civilta e Verita (تمدن و حقیقت (سومین کتاب او با عنوان "Berxwedan: La Resistenza Del Popolo Kurdo Contro Il Genecidio Dı Erdıgan" (برخودان: مقاومت مردم کورد در برابر نسل‌کشی اردوغان) منتشر شد.
کتاب لورا شریدر که توسط انتشارات پونتو روسو منتشر شده که کتاب‌های رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان را به زبان ایتالیایی منتشر می‌کند، به بررسی مقاومتی می‌پردازد که بر اساس ایده‌ها و فلسفه عبدالله اوجالان در برابر جنگ نسل‌کشی دولت ترکیه علیه مردم کورد شکل گرفته است.
با لورا شریدر، روزنامه‌نگار و نویسنده ایتالیایی درباره آخرین کتاب او «برخودان: مقاومت مردم کورد در برابر نسل‌کشی اردوغان» و مبارزه مردم کورد برای آزادی گفت‌وگو کردیم.
شریدر نویسنده ایتالیایی که از سال ۱۹۷۵ بر مبارزات آزادی خلق کورد تمرکز کرده است، دلایلی را که او را وادار به کار در مورد کوردها کرده است، اینگونه خلاصه می‌کند: «بسیار تحت تأثیر بی‌عدالتی که مردم کورد متحمل شدند، وحشیگری سرکوبی که بر آنها اعمال شد و همدستی دموکراسی‌های غربی در آنچه مردم کورد تجربه کرده‌اند.»
شریدر، نویسنده و روزنامه‌نگار، رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان را رهبر و متفکری در سطح نلسون ماندلا، لوتر کینگ و گاندی توصیف کرد و گفت: «انزوای تحمیل شده بر رهبر اوجالان یک جنایت بین‌المللی است. پارادایم‌های اوجالان الگویی از همزیستی برای همه بشریت است و قادر به حل و فصل درگیری‌هایی است که جهان را احاطه کرده است. مایلم جامعه جهانی بداند که جنبش ژن، ژیان، آزادی، که زنان را از هر قاره‌ای در بر می‌گیرد و تحت تاثیر قرار می‌دهد، از انقلاب زنان مورد نظر اوجالان از زمان تأسیس پ‌ک‌ک توسعه یافته است. این انقلاب زنان، انقلابی است که فرهنگ ظلم‌ستیزی را نه تنها در جهان اسلام، بلکه در سراسر جهان از بین می‌برد. این فلسفه‌ای است که نفسی از نوآوری رادیکال و حیاتی را به تمام گوشه و کنار جهان می‌آورد.»
پاسخ‌های نویسنده و روزنامه‌نگار ایتالیایی، لورا شریدر به سؤالات خبرگزاری فرات (ANF) به شرح زیر است:
*اول از همه، آیا می‌توانیم شما را بشناسیم؟ چگونه با مبارزات مردم کورد برای آزادی آشنا شدید و چگونه شروع به کار روی آن کردید؟
در سال ۱۹۷۵ سفرنامه‌نویس بودم همراه با همسرم که عکاس بود، در حال تهیه مصاحبه برای مجلات مسافرتی و جهانگردی بودم. در این مدت از پیامد غم‌انگیز انقلاب کوردستان عراق مطلع شدم. بنابراین، شروع کردم به برخورد با افرادی که قبلاً آنها را نمی‌شناختم. من از بزرگی بی‌عدالتی که آنها متحمل شدند، وحشیگری سرکوبی که بر آنها اعمال می‌شد و همدستی دموکراسی‌های غربی در آنچه که مردم کورد تجربه کرده‌اند متاثر شدم.
برای اولین بار در ایتالیا عکس‌های پیشمرگه‌های عراق را در دو مجله و یک روزنامه منتشر کردم. سفارت وقت عراق یکی از مقامات را به شهر من تورین فرستاد تا از سردبیر مجله‌ای که مدیریت می‌کردم درخواست اخراج من کند. سفیر عراق که به این بسنده نکرد، یک پذیرایی مجلل به افتخار صدام حسین و یک سری نمایش فیلم ترسناک به نام او برای مقامات و مطبوعات ایتالیا ترتیب داد.
سپس در طول چند سال با شخصیت‌های سیاسی و فرهنگی از سراسر کوردستان آشنا شدم. به عنوان خبرنگار باکور و باشور کوردستان برای بسیاری از نشریات و روزنامه‌های چپ شروع به کار کردم.
خانواده من به کار من در کوردستان افتخار می‌کردند. دخترم در دفتر جبهه رهایی‌بخش ملت کورد (ERNK) در رم کار می‌کرد و امروز پسرم کارهای من را دنبال می‌کند و در رویدادها، کنفرانس‌ها، جشنواره‌ها و فعالیت‌های حزب کارگران کوردستان (پ‌ک‌ک) شرکت می‌کند.
آنچه در کتاب‌هایم می‌گویم واقعیتی است که کوردها آن را تجربه کرده‌اند
*شما قبلاً کتاب‌های I Fuochi del Kurdistan (آتش کوردستان) و Civilta e Verita (تمدن و حقیقت) را نوشته‌اید. اخیراً کتاب شما با عنوان مقاومت خلق کورد در برابر نسل‌کشی اردوغان منتشر شده است. شما در کتاب‌هایتان از مبارزات مردم کورد برای آزادی می‌نویسید. در این تحقیق از چه منابعی استفاده کردید؟
یکی از مواردی که توجه خوانندگان را به کتاب‌های من جلب می‌کند، مستند بودن آنهاست.
امروز ۸۵ سال دارم و دیگر نمی‌توانم سفر کنم. از خبرگزاری‌های با گرایش‌های مختلف مانند خبرگزاری آنادولو و خبرگزاری فرات (ANF) و از سایت‌های موسسات و مراکز تحقیقاتی ملی و بین‌المللی اطلاعات می‌گیرم و با نمایندگان، روزنامه‌نگاران و دوستان کورد و ترک صحبت می‌کنم. من ترجیح می‌دهم از معتبرترین منابع مانند سازمان ملل، پارلمان اروپا، دادگاه حقوق بشر اروپا (ECtHR) نقل کنم، زیرا ظلم علیه مردم کورد نه تنها بسیار شدید است، بلکه عمداً پنهان می‌شود و در حال پنهان‌کاری است.
آنچه در کتاب‌هایم می‌گویم ممکن است باورنکردنی به نظر برسد، اما این واقعیتی است که کوردها تجربه کرده‌اند.
عبدالله اوجالان؛ رهبری در سطح ماندلا، لوتر کینگ و گاندی
بگذارید یک مثال از امروز بزنم. جنگ غزه موضوع اصلی همه رسانه‌های بزرگ است. اشغال عفرین اتفاق افتاد و همه در مورد این وضعیت سکوت می‌کنند. برای دیگری، کل مطبوعات به تفصیل در مورد شرایط بازداشت ناوالنی مخالف روسی صحبت کردند که در اواسط دسامبر از زندانی به زندان دیگر منتقل شد. از سوی دیگر، آنها همیشه در برابر هزاران دموکرات مانند صلاح‌الدین دمیرتاش یا نام‌های معروفی مانند عثمان کاوالا که در ترکیه اسیر هستند، سکوت می‌کنند. من حتی در مورد عبدالله اوجالان، رهبری در سطح نلسون ماندلا، لوتر کینگ یا حتی گاندی صحبت نمی‌کنم. وقتی صحبت از کوردها می‌شود، رسانه‌ها سکوت می‌کنند.
در مورد دختری که عکسش روی جلد کتابم درج شده است بسیار کنجکاو هستم
*عکس روی جلد کتاب شما قابل توجه است. آیا دلیل یا داستان خاصی وجود دارد که چرا این عکس جلد را انتخاب کردید؟
من روزها به دنبال تصاویر برای جلد می‌گشتم. در نهایت سه عکس رنگی زیبا انتخاب کردم و ناشر برای هر کدام یک پیشنهاد گرافیکی بسیار جذاب برایم فرستاد. اما اینها رضایت کامل مرا جلب نکرد. یک روز عصر هنگام تماشای فیلم کوردی «نامه‌هایی از شنگال»، صحنه‌ای که در آن دختربچه‌ای توسط یک مبارز کورد به مکان امنی منتقل می‌شود مرا تحت تأثیر قرار داد. دختر کوچکی که از دست قاتلان داعشی فرار کرده بود با احتیاط و تدبیر گل و گلدانی که داشت را به مکانی امن می‌برد. به نظرم نماد کوچک و شگفت‌انگیز مقاومت، امید بود. فیلم را نگه داشته و از قسمتی که دختر کوچولو در آن بود اسکرین‌شات گرفتم. از منظر گرافیکی، انتخاب سیاه و سفیدی آن اصلی‌تر بود، ما در میانه سیل تصاویر رنگی هستیم. از منظر شخصی، من به آن دختر کوچک وابسته شدم. من نمی‌دانم که آیا او در امان است و کجاست؟
هرکسی که بخواهد می‌تواند کتاب را به زبان کوردی ترجمه کند
*آیا کتاب شما به زبان‌های دیگری غیر از ایتالیایی منتشر می‌شود؟
نمی‌دانم کتاب من به زبان‌های دیگر منتشر خواهد شد یا خیر. من تصمیم گرفتم از حق چاپ چشم پوشی کنم، اما حق چاپ را حفظ کردم. به این ترتیب، مثلاً اگر یک ناشر کوردی بخواهد کتاب را ترجمه و منتشر کند، فقط با اجازه من و بی‌آنکه هیچ هزینه‌ای به من پرداخت کند، مختار است که این کار را انجام دهد.
نامی تغییرناپذیر در پس مقاومت تزلزل‌ناپذیر وجود دارد: عبدالله اوجالان
*ممکن است اطلاعاتی در مورد محتوای کتاب برای کسانی که هنوز به کتاب شما دسترسی پیدا نکرده‌اند و یا نخوانده‌اند ارائه دهید؟
در کتاب‌هایم می‌خواهم همه را مخاطب قرار دهم، نه فقط متخصصان مسئله کورد. سبکی به نام «چشم‌انداز» را انتخاب کردم و اسلوبی را که «تاثیرگذار» نامیده می‌شود بکار بستم. داستان با تمرکز بر وقایع مهم و غم‌انگیزی مانند ویرانی سور، اشغال عفرین، ویرانی جزیر و پرتره برخی از شخصیت‌ها مانند سکینه جانسیز، فیدان دوغان، صلاح‌الدین دمیرتاش، هَورین خلف و خود اردوغان در فصول جداگانه کتاب ادامه می‌یابد. حضور عبدالله اوجالان در سراسر کتاب ادامه دارد. یک موضوع مشترک وجود دارد، یک هستی تغییرناپذیر در پشت مقاومت تزلزل‌ناپذیر خلق کورد وجود دارد: اوجالان و ایده‌های او. علاوه بر این رهبر اوجالان با روایت برادرزاده‌اش، آینه اوجالان، که از منظر خانواده بسیار جذاب صحبت می‌کند ارائه می‌شود.
همه دولت‌ها در به اسارت درآمدن عبدالله اوجالان نقش داشتند
*شما همچنین عضو «کمیته آزادی برای عبدالله اوجالان» هستید. نظر شما در مورد مسئولیت ایتالیا در دستگیری رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان چیست و آیا ایتالیا می‌تواند در آزادی عبدالله اوجالان نقشی داشته باشد؟
دستگیری آقای اوجالان یک توطئه بین‌المللی بود که توسط سرویس‌های مخفی ترکیه، آمریکا، اسرائیل و کنیا سازماندهی شده بود. با این حال، همه دولت‌های مربوطه در این وضعیت نقش داشتند که نمی‌خواستند از رهبر کورد حمایت کنند. قوه قضاییه ایتالیا به آقای اوجالان پناهندگی سیاسی اعطا کرد. عدالت در کشور ما کند عمل می‌کند، اما باید بگویم که در این مورد تصمیم نسبتاً سریع و در اول اکتبر ۱۹۹۹ گرفته شد. صادقانه بگویم، من نمی‌فهمم چرا به رهبر اوجالان توصیه نشد تا چند ماه دیگر تا زمان تصمیم دادگاه در ایتالیا بماند. نخست وزیر ما گفت که امکان استرداد او به ترکیه وجود ندارد زیرا در آن زمان در ترکیه حکم اعدام اجرا می‌شد.
اگر اوجالان تا تصمیم دادگاه صبر می‌کرد، اوجالان از حق کامل اقامت در ایتالیا با به رسمیت شناختن قانونی حق پناهندگی سیاسی خود برخوردار بود. با توجه به این موارد، اوجالان پناهنده سیاسی ماست و ایتالیا کشوری است که بیشترین حق را دارد که آزادی او را مطالبه کند. اما ایتالیا و اتحادیه اروپا سیاست بین‌المللی مستقلی ندارند. آنها از دستورات آمریکا و ناتو پیروی می‌کنند و اجرا می‌کنند، حتی اگر خلاف منافع خودشان باشد. با وجود فعالیت‌های سیاسی همه‌جانبه اردوغان، متاسفانه ترکیه همچنان به عنوان یک کشور ارزشمند ناتو شناخته می‌شود. به همین دلیل، محکومیت نقض سیستماتیک حقوق بشر ترکیه، به ویژه دستگیری عبدالله اوجالان و شرایط انزوای او، فقط شفاهی باقی مانده است.
انزوا یک جنایت بین‌المللی است
*همانطور که می‌دانید رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان ۲۵ سال است که در زندان جزیره امرالی زندانی است و حدود ۳ سال است که هیچ اطلاعی از وضعیت وی در دست نیست. حق ملاقات با وکیل و خانواده‌اش از عبدالله اوجالان به کلی سلب شده است. این شرایط انزوا را چگونه ارزیابی می‌کنید؟
انزوای تحمیل شده بر رهبر اوجالان یک جنایت بین‌المللی است و بارها توسط سازمان ملل و اتحادیه اروپا (EU) محکوم شده است. یکی دیگر از رهبران بزرگ، نلسون ماندلا، نیز به حبس بسیار طولانی محکوم شد، اما در مورد او افکار عمومی مطلع شدند و کمپین‌های آزادی او تأثیر زیادی در رسانه‌ها داشت.
در مورد اوجالان، جلب توجه رسانه‌ای میلیون‌ها نفری که خواهان آزادی او هستند، اگر چه نگوییم غیرممکن، اما بسیار دشوار است، زیرا آنکارا هنوز به عنوان متحد مهم دنیای غرب تلقی می‌شود.
"عبدالله اوجالان راه‌حلی برای درگیری‌هایی که جهان را فرا گرفته است ارائه می‌دهد"
*به عنوان یک نویسنده ایتالیایی، نظر شما در مورد ایده‌ها و پارادایم‌های رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان چیست؟
کنفدرالیسم دموکراتیک که برخاسته از افکار عبدالله اوجالان است و در حال حاضر در روژاوا اجرا می‌شود، الگویی از همزیستی مدنی برای تمام بشریت است. این پارادایم اوجالان می‌تواند مناقشاتی را که به نام حقوق بشر و مدنی و بین گروه‌ها و مذاهب مختلف جهان را آزار می‌دهد حل کند.
مایلم جامعه جهانی بداند که جنبش ژن، ژیان، آزادی، که زنان را از هر قاره‌ای در بر می‌گیرد و تحت تاثیر قرار می‌دهد، از انقلاب زنان مورد نظر اوجالان از زمان تأسیس پ‌ک‌ک توسعه یافته است. این انقلاب زنان، انقلابی است که فرهنگ ظلم‌ستیزی را نه تنها در جهان اسلام، بلکه در سراسر جهان از بین می‌برد. این فلسفه‌ای است که نفسی از نوآوری رادیکال و حیاتی را به تمام گوشه و کنار جهان می‌آورد.
لورا شریدر کیست؟
لورا شریدر، روزنامه‌نگار-نویسنده ایتالیایی، متولد ۱۹۳۸، فارغ‌التحصیل از دانشگاه تورین، دانشکده حقوق است. شریدر که حرفه روزنامه‌نگاری خود را در سال ۱۹۷۵ آغاز کرد، ابتدا به همراه همسرش، عکاس جورج شریدر، به عنوان روزنامه‌نگار برای مجلات مسافرتی و گردشگری مشغول به کار شد. لورا شریدر که از سال ۱۹۷۵ از نزدیک با مردم کورد آشنا شد، به عنوان خبرنگار باکور و باشور کوردستان برای روزنامه‌ها و مجلات ایتالیایی کار کرد. شریدر با برقراری ارتباط نزدیک با سیاستمداران کورد، علاوه بر حرفه روزنامه‌نگاری، برای ترویج مبارزات آزادی خلق کورد در سطح بین‌المللی نیز تلاش کرد. شریدر که در سال ۱۹۹۱ به عضویت افتخاری سازمان بازسازی حمایت از کوردستان درآمد، نقش مهمی در تعدادی از پروژه‌های بازسازی مانند مدارس و بیمارستان‌ها با این سازمان داشت. مصاحبه‌های او با پیشمرگه‌ها، گریلاهای پ‌ک‌ک و رهبران سیاسی مقاومت کوردستان او را بر آن داشت تا کتاب‌هایی درباره مبارزات مردم کورد بنویسد. او جشنواره‌ها، کتاب‌خوانی‌ها و نمایشگاه‌هایی را برای اعلام موضوع کورد و مبارزه آزادیخواهانه کوردها در سطح بین‌المللی و افزایش آگاهی برگزار کرد.
لورا شریدر که یکی از بنیانگذاران موسسه بین‌المللی فرهنگ کوردی است که از سال ۲۰۱۲ در رم فعالیت می‌کند، همچنین یکی از اعضای کمیته آزادی عبدالله اوجالان ایتالیا است.
لورا شریدر که کتاب‌ها و مقالات زیادی در مورد مبارزات مردم کورد برای آزادی دارد، اخیرا کتاب «برخودان: مقاومت مردم کورد در برابر نسل‌کشی اردوغان» را منتشر کرده است.
