سفارت ایران در آنکارا روز سهشنبه، دهم اردیبهشت، در واکنش به درج مقالهای در روزنامه ملیت چاپ ترکیه مبنی بر تلاش ایران برای تشویق اعضای مسلح «پ ک ک» برای ماندن و جنگیدن در ترکیه، آن را اتهامی بیپایه دانست.
روز گذشته روزنامه ترکزبان ملیت با استناد به گفتههای چند مقام امنیتی که نامی از آنها نبرد گزارش داد که سپاه قدس، شاخه برونمرزی جمهوری اسلامی، طی روزهای گذشته با رهبران حزب مسلح کارگران کردستان ترکیه، پ ک ک، در مقر فرماندهی نظامی این گروه در کوههای قندیل عراق ارتباط برقرار کرده است.
این روزنامه همچنین گفته بود که سپاه قدس ایران به رهبران پ ک ک وعده داده است که در صورت ماندن در عراق و ادامه جنگ با دولت ترکیه، این نیروی رزمی ایران تسلیحات سنگین در اختیار آنها خواهد گذاشت.
به گزارش خبرگزاری رسمی جمهوری اسلامی، ایرنا، سفارت ایران در ترکیه در نامهای اعتراضی خطاب به مدیر مسئول روزنامه ملیت گفته است که «چاپ مطلبی با عنوان «پیشنهاد غیراخلاقی» که در آن ادعاهای بیربطی علیه ایران مطرح شده قویا تکذیب میشود».
در ادامه این نامه آمده است: «ادعاهای پوچ و بیاساس که صرفا به منظور بازارگرمی و با هدف تخریب روابط دو کشور ایران و ترکیه مطرح میشود، هیچ زمان قابل استناد نبوده و ارزش پرداختن به این گونه مطالب و انتشار آن در روزنامه ملیت دور از انتظار بود.»
حزب پ ک ک ۵ اردیبهشتماه طی اعلامیهای از آغاز خروج هزاران گریلای این حزب از ترکیه خبر داد.
عبدالله اوجالان، رهبر ملتکرد، نیز در پیامی نوروزی خود گفت که این حزب با دولت و ارتش ترکیه اعلام آتشبس میکند.
روزنامه ملیت نوشته است که نمایندگان نیروهای قدس از طرف قاسم سلیمانی به رهبران پ ک ک در کوههای قندیل قول دادهاند که اگر جنگ در ترکیه را ادامه داده و از این کشور خارج نشوند، ایران کمکهای لجستیکی و تسلیحاتی سنگین در اختیارشان قرار خواهد داد، اما رهبران پ کا کا این پیشنهاد را رد کردهاند.
این روزنامه مینویسد که یک منبع رسمی در عراق نیز در گفتوگو با «ملیت» موضوع پیشنهاد سپاه قدس را تایید کرده است.
این روزنامه سپس به نطق هفته گذشته مراد کارایلان، رئیس شورای رهبری ک.ج.ک، برای روزنامهنگاران اشاره کرده و مینویسد که او نیز به شکل تلویحی گفته است: «اگر مذاکرات صلح با دولت ترکیه به نتیجه نرسیده بود، آتش جنگ میان پ ک ک و ارتش ترکیه شعلهورتر میشد، چرا که کشورهایی در منطقه هستند که علیه دولت ترکیه عمل میکنند. ما میتوانستیم کمک خارجی هم قبول کنیم، کما این که دری هم باز شد، اما ما خود نخواستیم.»