اقدامات صورت گرفته علیه زندانیان بیمار باعث شده است که جنازه‌های زندانیان از زندان خارج شود. طبق قوانین ترکیه، یکی از شروط آزادی زندانیان بیمار، تایید گزارش پزشکی از سوی سازمان پزشکی قانونی مبنی بر عدم تحمل شرایط زندان است. علی رغم آنکه این تاییدیه و گزارش از سوی پزشکی قانونی برای بسیاری از زندانیان بیمار ارائه شده است اما دادستانی به بهانه تهدید برای امنیت دولت، مانع از آزادی زندانیان می‌شود. همین مسئله باعث شده است که زندانیان جان خود را در زندان‌های ترکیه از دست بدهند. آخرین نمونه، محمد علی چلبی زندانی سیاسی کورد ۷۰ ساله‌ای بود که در ۲۵ اگوست در زندان سنجان آزاد و ۱۰ روز بعد از آزادی، جان خود را از دست داد.

درخواست‌های زندانیان بیمار

ایلهان اونگور سخنگوی کمیسیون زندان‌های سازمان حقوق بشر فرایند آزادی زندانیان بیمار و سیاست‌های دولت ترک را در مورد زندانیان سیاسی مورد ارزیابی قرار داد. اونگور در ارزیابی خود اعلام کرد که زندانیان بیمار بیشترین درخواست‌ها را از این سازمان داشته و در ادامه افزود: زندانیانی که از وضعیت وخیمی برخوردار هستند، مورد مداوا قرار نگرفته و در زمان لازم آنها را به بیمارستان اعزام نمی‌کنند، درخواست‌های آنان برای آزادی پیش از موعد پذیرفته نشده و زندانیانی که نمی‌توانند از خود مراقبت کنند، تنها از سوی پزشکان زندان معاینه شده و این پزشکان هم به تجویز مسکن بسنده می‌کنند. در این رابطه زندانیان به ما مراجعه کرده و از ما استمداد می‌کنند.

اونگور در بخش دیگری از ارزیابی خود در خصوص وضعیت زندانیان بیمار اعلام کرد که درخواست‌های زندانیان را به وزارت دادگستری، کمیسیون حقوق بشر مجلس، اداره عمومی زندان و وزارت بهداشت منعکس می‌کنند. وی در ادامه افزود: در درخواست‌های منعکس شده ما خواهان تسریع پیگیری فرایند حقوقی آزادی زندانیان بیمار بوده اما مقامات به طور عمومی پاسخ زندانیان را قبول نکرده و صرفا اعلام می‌کنند که روند پیگیری در دست اقدام است. غیر از این هیچگونه اطلاعی در اختیار ما قرار نمی‌دهند. هر چند گفته می‌شود که برای زندانیان بیمار اقداماتی را انجام می‌دهند، اما در عمل هیچ اقدامی صورت نمی‌گیرد و در همین رابطه مشاهده می‌شود که وضعیت زندانیان بیمار روز بروز وخیم‌تر می‌شود.

درخواست مداوا در بیمارستان

اونگور در ادامه اظهار داشت که زمانیکه زندانیان به بیمارستان انتقال پیدا می‌کنند، مدت ۱۴ روز آنها را در بخش قرنطینه نگهداری کرده و همین مسئله از تاثیری منفی بر زندانیان بیمار برخوردار است. به دلیل شیوع ویروس کرونا، زندانیان بیمار را به مدتی طولانی به بیمارستانها منتقل نمی‌کردند. به همین دلیل وضعیت آنها دچار وخامت شد. سپس آنها را در حالیکه دست بند به دست داشتند، از طریق ویلچر به بیمارستان اعزام کردند. بعد از بازگرداندن آنها از بیمارستان هم مجددا به قرنطینه فرستاده می‌شوند. در این بخش نمی‌توانند به تنهایی و مستقلا به امور خود بپردازند. همین مسئله هم برای بار دوم بر آنها تاثیری منفی می‌گذارد. به همین دلیل در تمام درخواست‌ها و مراجعات خود خواهان مداوای زندانیان بیمار در بیمارستان هستند.

اعلام هشدار نسبت به وضعیت زندانیان سیاسی

در رابطه با زمان آزادی زندانیان بیمار از زندان، ایلهان اونگور اعلام کرد که بعد از آنکه قادر به مداوای زندانیان نشدند، آنها را از زندان آزاد می‌کنند. یعنی زمانیکه هیچ امیدی به زنده ماندن زندانی بیمار نیست، آنها را آزاد می‌کنند. در واقع حاکمیت زندانیان بیمار را به موضوعی برای معامله سیاسی تبدیل کرده است. دولت مسئولیت‌ها و وظایف مثبت خود را انجام نداده و به همین دلیل ابعاد حقوقی خود را از دست داده است. در واقع دولت به یک سیستم دلبخواهی و خودسر تقلیل یافته است که آشکار به نقض حقوق دست می‌زند و این وضعیت پذیرفتنی نیست. در هر صورت حقوق بشر مسئله ای مهم به شمار رفته و در چارچوب حقوق حیات، لازم است که دولت مسئولیت‌های خود را به جا آورد. ما از دولت می‌خواهیم که وظایف و مسئولیت‌های خود را در این باره انجام دهد. لازم است که به مسئولان در خصوص مداوای زندانیان در شرایط مساعد هشدار داده شود.

منبع: MA