بعد از ۲۱ سال عبدالله اوجالان رهبر خلق کورد از طریق تماس تلفنی با خانواده خود تماس تلفنی برقرار گرد. همچنین سه زندانی دیگر نیز توانستند با خانواده خود تماس داشته باشند. ویسی آکتاش، هاملی ییلدریم و عمر خیری کونار که در همان زندان به سر می‌برند، برای نخستین بار بود که از طریق تلفن با خانواده‌هایشان تماس برقرار می‌کردند.

صبیحه آسلان خواهر ویسی آکتاش که ۲۶ سال است در زندان به سر می‌برد و از سال ۲۰۱۵ به زندان فوق امنیتی جزیره امرالی منتقل شده است اعلام کرد که یک روز قبل از برقراری تماس تلفنی با برادرش، وکیل با انها تماس گرفته و اظهار داشته است اجازه داده‌اند با موکل من به صورت تلفنی تماس داشته باشید. می‌توانید روز دوشنبه با وی تماس بگیرید. اما باید در دادستانی با زندانی تماس گرفته شود. فردا به دادگاه رفته و با حضور دادستانی، ویسی آکتاش با ما حرف زد. بسیار خوشحال شدم. روز بعد نیز به دادستانی مراجعه کردم. در ساعت ۱۴:۰۰ تلفن زد. جویای احوال همدیگر شدیم. گفتم که فقط اجازه داده‌اند من وارد شوم، به مادر اجازه نداده‌اند.جویای احوال مادر و فرزندان من شد. در رابطه با مسائل خانوادگی حرف زدیم. تقاضا کرد هر دو تصاویر فرزندانم را برایش بفرستم. اما متاسفانه هیچیک از نامه‌های ما به دست وی نمی‌رسد. کاش می‌توانست به خانه ما تلفن زده و همه اعضا صدایش را می‌شنیدند.

احتمال دارد که آخرین تماس تلفنی باشد

آسلان خاطرنشان ساخت که مادرش مدت ۵ سال است صدای فرزندش را نشنیده است. مادرم پیر است، نمی‌تواند به امرالی یا دادگاه برود. مسیر امرالی نیز برای وی بسیار دشوار است. صبیحه آسلان گفت: برادرش در رابطه با وضعیت میهن و آمد پرس و جو کرده است. به برادرم گفتم که به دلیل این بیماری خلق خود به حمایت از پشتیبانی از همدیگر دست زده است. من از وی پرس و جو کردم؛ گفت که وضعیتشان خوب است، مشکل جسمی خاصی ندارند. پزشکی نیز برای کنترل سلامتی آنها در آنجا حضور دارد. صبیحه آسلان خاطرنشان ساخت که برادرش گفته است که احتمالا این آخرین بار است که می تواند تلفنی با وی حرف بزند.

آسلان در این باره گفت از برادرم خواسته‌ام که تماس‌های تلفنی ادامه پیدا کنند، که وی در جواب گفته است که مشخص نیست؛ شاید آخرین بار باشد. هیچ چیز مشخصی وجود ندارد. شاید هم تماس‌های تلفنی ادامه داشته باشند. شاید تا ادامه این بیماری، تماس‌های تلفنی ادامه پیدا کنند. ما اطلاع دقیقی نداریم. انزوای تحمیلی علیه آنها، انزوایی سنگین است و غیر قانونی است. صدای برادرم نیز بسیار تغییر کرده بود. این منطقه بسیار نم‌دار است. نمناکی هوا بر آنها بسیار تاثیرگذار بوده است. از صدای وی فهمیدم که در چه شرایط دشواری زندگی می‌کنند.

صبیحه آسلان در ادامه افزود: تماس تلفنی، ارسال نامه جزو حقوق آنان بوده و قطع ارتباط زندانیان با خانواده‌ها امری غیر قانونی است. حق دیدار، تلفن و ارسال نامه جزو حقوق زندانیان بوده و اکنون نقض می‌گردد.

با قانون عفو زندانیان، برخورد غیر حقوقی خود را نشان دادند

آسلان خاطرنشان ساخت که برادرش در آستانه ۲۶ سال زندانی شدن قرار دارد. زمانی که تازه به زندان افتاده بود سال‌ها را می‌شمردیم، اما زمانی که تعداد این سال‌ها بیش از ۲۰ سال شد، دیگر امیدهایمان نقش برآب شدند.

برادرم در رابطه با میدان نوروز و اطراف آن و وضعیت کوه‌ها نیز پرس و جو کرد. همچنین گفت که به دلیل شیوع بیماری زندانیان نمی‌توانند زیاد یکدیگر را ببینند. برخی از لوازم بهداشتی را به ما می‌دهند و مجبوریم برخی دیگر از وسایل را بخریم. در رابطه با بیماری بسیار دقت کرده و وضع ما در این باره خوب است. از آینده نیز اطلاعی نداریم.

آسلان در بخش دیگری از سخنان خود اظهار داشت از عدم شمولیت زندانیان سیاسی در قانون عفو زندانیان متحیر هستند. با قانون عفو زندانیان سیاسی قوانین خود را نیز نقض کرده‌اند. افرادی که جامعه را مورد تهدید قرار می‌دهند را آزاد می‌کنند، اما روزنامه‌نگاران، سیاستمداران و ... همچنان در زندان هستند. دزدها و تبهکاران را مورد عفو قرار می‌دهند، اما چون از تفکر انسان‌های سیاسی در هراسند، آنان مشمول قانون عفو قرار نمی‌گیرند. ما می‌خواهیم در درجه نخست زندانیان سیاسی بیمار، پیر و تمامی زندانیان سیاسی آزاد شوند. برای حفظ سلامتی زندانیان سیاسی لازم است که انها نیز آزاد شوند.

همه باید صدای زندانیان باشند

اسلان خاطرنشان ساخت که با فشارهای تحمیل شده بر امرالی، شاهد بی‌قانونی، رفتارهای خارج از عرف اسلام و مسیحیت، غیر انسانی هستیم. ما نمی‌توانیم این رفتارها را تحمل کنیم. ارسال نامه و مکالمه تلفنی جزو حقوق ماست.

 موارد غیر قانونی بی‌حد و مرزی در انجا پیگیری می‌شوند. ان موارد اجحافی بسیار سنگین و دشوار هستند. و به این معنا است که آشتی و افکار خوب و مترقی را تحمل نمی‌کنند. زمانی که افکار آنان محقق شود، از اریکه اقتدار و فرمانروایی به زیر کشیده می‌شوند. ما می‌خواهیم که در درجه نخست رهبری و هر چهار رفیق امرالی بتوانند از طریق تلفن با خانواده‌هایشان ارتباط برقرار کنند. نباید تماس تلفنی خانواده‌ها محدود شود. لازم است زندانیان از طریق تلفن با خانواده‌هایشان در ارتباط باشند. زمانی که در دادستانی با برادرم مشغول صحبت بودم آنها در کنارم بودند، اشکالی ندارد، افراد دادستانی به خانه من بیایند اما در خانه با زندانیان تلفنی حرف بزنم. تلفنی سخن گفتن با برادرم در حضور دادستان هیچ معنایی ندارد. نمی‌توانم به راحتی حرف بزنم. من خواهان حقوق خودمان هستم. در اصل، زندان جزیره جای این افراد نیست. لازم است که هر چهار زندانی از این زندان آزاد شوند. سیاست‌های ویژه‌ای در این زندان اجرا می‌شود. جزیره امرالی مکانی ایزوله شده است. این ظلم سنگین در وهله اول به زندانیان و در وهله دوم به خانواده‌های آنان است. به این دلیل باید همه صدای زندانیان را طنین‌انداز کنند.

منبع: MA