گوران شاهو، عضو شورای مدیریتی جامعه‌ی دمکراتیک و آزاد روژهلات کوردستان (کودار)، در برنامهی هفتگی هلی سه [خط سوم] از شبکه‌ی تلویزیونی آرین، به وضعیت اقتصادی ایران و روژهلات کوردستان، بحران مشروعیت نظام، انتخابات مجلس پرداخت.
گوران شاهو، عضو شورای مدیریتی «کودار» در برنامهی این هفته‌ی هلی سه اضهار نمود:"آیا این مجلس توانایی ایجاد تغییرات و تصمیم‌گیری در راستای چاره‌یابی معضلات و مشکلات و بحران‌های موجود را دارد؟ با نگاهی به کارنامه‌ی رژیم ایران می‌توانیم بگوییم که خود حاکمیت هم هیچ اعتقادی به مجلس ندارد."
گوران شاهو، عضو شورای مدیریتی جامعه‌ی دمکراتیک و آزاد روژهلات کوردستان (کودار)، در برنامهی هفتگی هلی سه [خط سوم] از شبکه‌ی تلویزیونی آرین، به وضعیت اقتصادی ایران و روژهلات کوردستان، بحران مشروعیت نظام، انتخابات مجلس پرداخت.
عضو شورای مدیریتی کودار در آغاز ٧٢مین سالگرد تاسیس جمهوری کوردستان و هفتمین سالگرد تاسیس کانتون‌های روژاوا خصوصا عفرین و کوبانی را به خلق کورد تبریک گفت.
گوران شاهو سپس با اشاره به یازدهمین دوره انتخابات مجلس شورای اسلامی اظهار کرد: ما در اساس با چنین شیوه‌ای از نمایندگی در مجلس مخالف هستیم. زیرا این مجلس نمی‌تواند ارائه دهنده دمکراسی مشارکتی باشد. جامعه برای اداره امور خویش نیاز به دمکراسی مشارکتی دارد، نمونه‌ی آنرا اکنون در کانتون‌های روژاوا شاهد هستیم. بدین معنی که جامعه‌ای سیاسی و اخلاقی، خود به تعیین سیاست‌هایش می‌پردازد و بدور از مرکزگرایی است. انتخابات مجلس با چالش‌های فراوانی روبروست. اعتماد مردم به نمایندگان مجلس در خصوص برآورده کردن مطالبات مشروع و برحق، تصمیم‌گیری و مشارکت آنان در نهادینه‌ساختن دمکراسی و عدالت اجتماعی از مشکلات و معضلات اساسی است. چالش اصلی مردم این است که آیا رژیم اسلامی ایران در اصل قضیه اعتقادی به مجلس دارد؟ آیا این مجلس توانایی ایجاد تغییرات و تصمیم‌گیری در راستای چاره‌یابی معضلات و مشکلات و بحران‌های موجود را دارد؟
گوران شاهو در ادامه افزود: هیچ نماینده‌ای در تصمیم‌های مهم و استراتژیک رژیم استعمارگر ایران نقشی ندارد. بدان معنی که در حال حاضر در این مجلس، نماینده مهره‌ای بیش نیست. ابزاری برای کسب مشروعیت نظام، به ویژه در وضعیت کنونی که رژیم ایران دچار بحران مشروعیت شده است. رژیم در تلاش است تا بوسیله انتخابات و کشاندن مردم به خیابان‌ها و سرصندوق‌های رای مشروعیت خود را نشان دهد. با نگاهی به کارنامه‌ی رژیم ایران می‌توانیم بگوییم که خود حاکمیت هم هیچ اعتقادی به مجلس ندارد.
وی به مفاهیمی از جمله آزادی، استقلال و دمکراسی در ایران پرداخت و گفت: ما در حالی وارد ۴١مین سالروز انقلاب خلقهای ایران علیه رژیم شاهنشاهی می‌شویم که مردم ایران برای دست‌یابی به مفاهیمی من جمله به آزادی، برابری، استقلال، دمکراسی و... انقلاب کردند. ولی متاسفانه به دلیل اینکه از جنبه فکری و فرهنگی زمینه‌های انقلاب فراهم نبود، از طرف الیتی از روحانیون، انقلاب خلقهای ایران مصادره شد. می‌توانیم بگوییم اتفاقاتی که در طول این چهل و یک سال عمر رژیم استعمارگر اسلامی ایران گذشته، خارج از بحران مشروعیت و تضعیف حقوق مردم چیز دیگری به همراه نداشته است.
گوران شاهو در ادامه گفت: رژیم در طول چهل و یک ساله اخیر خود نتوانسته مشروعیت خود را در میان خلقهای ایران کسب نماید. در طی چهل و یک سال مسئله حجاب اجباری یکی از معضلات جامعه به ویژه زنان بوده است. مردم در اغلب کشورهای منطقه همچون عراق و لبنان علیه سیاست‌های مداخله‌جویانه رژیم ایران بپا خواسته‌اند. جوامع داخل ایران دچار سرگشتگی، سرکوب و خفقان شده و خواستار حقوق مشروع خود هستند. این درحالی است که همه سرمایه‌ی خلق‌ها چه در داخل و چه در خارج، خرج زیاده‌خواهی ایدوئولوژیک این رژیم می‌شود. این مسائل و همچنین شکست اهداف ایدئولوژیک نظام، شکاف درون نظام و اعتراضات و اعتصابات خلق‌ها نسبت به رژیم حاکم، حاکی از بحران مشروعیت رژیم است.
وی به وضعیت اقتصاد و عدالت اجتماعی در ایران و روژهلات کوردستان پرداخت: یکی از مسائلی که مردم ایران برای تحقق آن به انقلاب ۵٧ دست زدند، عدالت اجتماعی بود. رفاه اجتماعی، کسب درآمد و تقسیم ثروت از شاخصه‌های هر سیستم عادلانه‌ای است و هر رژیمی وظیفه دارد، عدالت اجتماعی را برقرار سازد. عدالت اجتماعی فقط در شاخصه‌ی اقتصادی آن خلاصه نمی‌شود، بلکه مفهوم‌هایی از جمله دمکراسی، آزادی و حتی ارائه دیدگاههای ناظران و افراد جامعه را در بر می‌گیرد. این در حالی است که رژیم ایران با تمامی این مفاهیم بیگانه است. نظام جمهوری اسلامی با مفاهیمی همچون اقتصاد مقاومتی، اقتصاد امام‌زمانی و اسلامی و ... تنها مسئله را لاپوشانی کرده و با احساسات مردم بازی می‌کند.
گوران شاهو عضو شورای مدیریتی جامعه دمکراتیک و آزاد روژهلات کوردستان در پایان برنامهی هلی سه گفت: بعد از اتمام جنگ ایران و عراق اقتصاد ایران به سمت اقتصاد لیبرالیستی رفت و روز به روز این روند شتاب بیشتری به خود گرفت که تا به امروز نیز تداوم دارد. خصوصی‌سازی و یا خصودولتی در دوره رفسنجانی وارد عرصه بازار شد و تا دوره روحانی این روند ادامه و افزایش پیدا کرد. این‌ها همه مفاهیم برگرفته از اقتصاد بازار آزاد است. خصوصی‌سازی یا همان خودمانی سازی شامل بخش‌های است که در تملک و اختیار سران نظام و یا آقازادگان و قدرت‌مدران درون نظام است. این مسئله همان اقتصاد دولتی است که با رانت و وام‌های کلان به صاحبان نفوذ در سیستم سیاسی ایران سپرده شده است.
