«همایش وظیفه و مسئولیت را به جوانان سپرد»

فیراز گارزان از کمیته جوانان پ‌ک‌ک اظهار داشت که اجرای تصمیمات و اهداف اولین کنفرانس جهانی جوانان وظیفه جوانان است.

فیراز گارزان از اعضای کمیته جوانان پ‌ک‌ک به اهمیت مبارزه برای ایجاد زندگی آزاد پرداخت و گفت: «روشن است که جوانان در قرن بیست و یکم پتانسیل ایجاد یک زندگی آزاد و با عزت در جهان را دارند.»

فیراز گارزان از کمیته جوانان پ‌ک‌ک به سوالات خبرگزاری فرات در خصوص اولین کنفرانس جهانی جوانان که در تاریخ ۳ تا ۵ نوامبر در پاریس، پایتخت فرانسه برگزار شد، پاسخ داد.

اگرچه این کنفرانس اولین بار بود برگزار می‌شد، اما ایجاد، مشارکت و بحث‌های آن را چگونه ارزیابی می‌کنید؟

برگزاری اولین کنفرانس جهانی جوانان شور و شوق زیادی را در ما ایجاد کرد. ما نتوانستیم شرکت کنیم، اما از طریق پیام؛ تبریک فرستادیم. بحث‌ها و تحولات کنفرانس را با توجه به امکانات خود پیگیری کردیم. جوانان کورد از هر چهار بخش کوردستان در این همایش و تدارکات آن حضور فعال داشتند. ما این کنفرانس را که به رهبری جوانان برگزار شد، گامی مهم در راستای مبارزه بشریت برای آزادی می‌دانیم. به جوانانی که برای آماده‌سازی و برگزاری همایش زحمت کشیدند درود می‌فرستیم. یک بار دیگر به جوانانی که این کار را با موفقیت به پایان رساندند و مبارزه جهانی را رهبری می‌کنند تبریک می‌گوییم. ۴۰۰ جوان از ۴۹ کشور و ۹۵ سازمان گرد هم آمدند. بحث در مورد مشکلات در سطح جهانی، به‌ویژه بحث در مورد مشکلات جوانان، جستجوی راه حل و به اشتراک گذاشتن تجربیات آنها بر این اساس، بهای زیادی برای تقویت حمایت‌های بین‌المللی دارد. جوانان قیام پاریس را در سال ۱۹۶۸ پیشاهنگی کردند. پس از ۵۵ سال، صدای جوانانی که می‌گویند «دنیای متفاوت، ممکن است» دوباره از پاریس بلند شد. ما آنها را معادل هم نمی‌دانیم. ما آن را یک گردهمایی تاریخی می‌دانیم. معلوم شد که در روزگار امروز تکاپوی جوانان در برابر فشارهای نظام سرمایه‌داری زیاد است. روشن است که جوانان در قرن بیست و یکم پتانسیل ساختن یک زندگی آزاد و با عزت را در جهان دارند.

کارهای انجام شده در کنفرانس چه تأثیری بر آزادی جسمانی رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان خواهد داشت؟

خود کنفرانس از موضع قوی برخوردار بود. "ابتکار جوانان تاریخ می‌نویسند"؛ در سخنرانی افتتاحیه خود، کنفرانس را به رهبر آپو تقدیم کرد. در این کنفرانس ۳ روزه مباحث بسیاری انجام گرفت. در نتیجه این گفتگوها، هم مسئول سازمان زنان جوان و هم مسئول عمومی کنفرانس تصمیم به شرکت در کمپین «آزادی برای عبدالله اوجالان، راه حل سیاسی برای مسئله کورد» گرفتند و فراخوان به مشارکت در این کمپین دادند. این فراخوان عمومی توسط لوئیس ماگانگا؛ نماینده اتحادیه انقلابی و سوسیالیست کنیا انجام شد. این خود بیانگر معنای بزرگی است. دموکراتها و انقلابیون کشوری که در سال ۱۹۹۹ رهبر آپو در آن اسیر شد، خود را مسئول می‌دانند و موضع خود را در برابر این توطئه نشان می‌دهند. در خاتمه کنفرانس نیز لزوم آزادی جسمانی رهبر آپو به‌وضوح بیان شده است. واضح است که درباره این موضوع عزم راسخی توسط کنفرانس به وجود آمده است. ایده‌های رهبر آپو به‌طور فزاینده‌ای در آفریقا و آسیا شناخته شده و مورد بحث قرار می گیرد.

در این رابطه ما به‌عنوان جنبش جوانان آپویی، از خود انتقاد می‌کنیم. پس از کار رهبر آپو با تقدیم اثر «اصرار بر سوسیالیسم، اصرار بر انسانیت»، اندیشه‌های او از مرزهای کوردستان گذشت و چشم‌اندازهایی را به همه بشریت عرضه کرد. اما در زمینه انتشار این افکار و معرفی آن به همگان دیر کردیم. مانیفست مدرنیته دموکراتیک رهبر آپو که شامل ۵ بخش است، اوج فلسفه سوسیالیستی این دوران را عرضه می‌کند. این مانیفست امروز الهام‌بخش مردم و جنبش‌های دموکراتیک، سوسیالیست و انقلابی است. ما باید این تحولات را به شکل موثرتری معرفی می‌کردیم. با انقلاب روژآوا و مقاومت کوبانی این موضوع اهمیت بیشتری پیدا کرد و در سراسر جهان شناخته شد. اندیشه‌های رهبر آپو و به‌ویژه علم ژنئولوژی  تأثیر زیادی بر جنبش‌های زنان در جهان داشت. جوانانی که مشغول تحقیق و جستجو هستند باید با اندیشه و فلسفه رهبر آپو از نزدیک آشنا شوند. می‌بینیم که علاقه و کنجکاوی در این مورد نیز در حال افزایش است. کنفرانسی که در پاریس برگزار شد و مباحث مطرح شده در آن گواه این امر است. ما معتقدیم که بر این اساس کنفرانس کمک‌های مهمی به این امر خواهد کرد.

هدف از برگزاری این همایش چه بود؟ آیا برای دور هم جمع شدن جنبش‌های جوانان و اتحاد هدف در آینده برنامه‌ای دارید؟

ما خود را مسئول تصمیمات اتخاذ شده در کنفرانس و نتایج آن می‌دانیم. این را در پیام خود بیان کرده‌ایم. با وجود اینکه در کنفرانس نبودیم، تصمیمات گرفته‌شده برای ما نیز معتبر است. در مقابل نیروهای سرمایه‌دار، حاکم و فاشیست جهان، آنچه ما را تقویت می‌کند، حمایت و پشتیبانی است. بنابراین، با توجه به نتایج کنفرانس، ما معتقدیم که گسترش کار و فعالیت، تقویت اتحاد و مبارزات بین‌المللی جوانان نه تنها در کلام، بلکه در عمل محقق خواهد شد.

در این همایش روی موضوعاتی مانند مسئله زنان و اکولوژی کار شد. آیا بحث در مورد این موضوعات را رضایت‌بخش می‌دانید؟

تا جایی که ما دنبال کردیم، در ۳ روز کنفرانس بحث‌های بسیار غنی ارائه شد. پانل‌هایی در مورد وضعیت جهان، مبارزات آزادی زنان و جوانان جهان و کنفدرالیسم دموکراتیک برگزار شد. علاوه بر این، کارگاه‌هایی در زمینه مسائل زیست محیطی، زنان جوان، لیبرالیسم، مردمان بومی، جنگ در خاورمیانه، اقتصاد، مهاجرت، تاریخ جوانان، انترناسیونالیسم و موضوع آزادی برگزار شد. در تمام پانل‌ها و کارگاه‌ها، نمایندگان جوان کشورهای مختلف نظرات، ارزیابی‌ها و تجربیات خود را به اشتراک گذاشتند و نتایج خوبی را به‌دست آوردند. هنگامی که بسیاری از نهادها، خلق‌ها، فرهنگ‌ها و زبان‌ها در یک مکان گرد هم می‌آیند، قطعاً تفاوت‌هایی وجود خواهد داشت. قطعا در مورد برخی مسائل نظرات متفاوتی وجود خواهد داشت. این تفاوت‌ها، تجربیات و اشتراک‌گذاری‌ها باعث ایجاد یک هدف بزرگ شد.

تفاوت‌های ما بیانگر غنای ماست و مانع کار مشترک ما نمی‌شود. البته در ۳ روز نمی‌توان درباره هر موضوع و هر مسئله‌ای به‌طور رضایت‌بخشی بحث کرد. اما این وسیله‌ای برای شکل‌گیری یک مبارزه مشترک بود. بحث و گفتگو بر این اساس به طرق مختلف ادامه خواهد داشت. جدای از این باید دیدگاه‌های مشترک را اجرا کنیم و مبارزه با نظام‌های ستمگر را افزایش دهیم. ما باید به مبارزه برای ایجاد یک زندگی آزاد در همه جا ادامه دهیم.

این کنفرانس برای رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان برگزار شد. زنان جوان نیز پیمان دادند که با انزوا مبارزه کنند. این را چگونه ارزیابی می‌کنید؟

پیشاهنگی زنان جوان مشخص بود. زنان جوان در همه بحث‌ها، پانل‌ها و کارگاه‌ها فعال بودند و این بسیار مهم بود. از این رو زنان جوان به‌طور عادی دستور کار فعلی را در همایش تعریف کردند. ما به رفقای زن جوانمان تبریک می‌گوییم. وقتی زنان جوان خود را سازماندهی می‌کنند، می‌بینیم که فعال‌ترین، زنده‌ترین و قوی‌ترین بخش جامعه و مبارزه برای آزادی هستند. این زنان جوان هستند که بیش از همه به انتقام از نظام سرمایه‌داری و مردسالاری احتیاج دارند. بر این اساس این زنان هستند که می‌توانند بر همه اقشار جامعه تأثیر بگذارند و در خط مبارزه سازماندهی کنند. آنها مدافعان زندگی آزاد هستند. در جنبش ما هم همینطور است. این بدیهی‌ترین حقیقت در کوردستان شده است. زنان جوان در جنگ، مقاومت، سازماندهی جامعه و ساختن نظام خلق دموکراتیک نقش پیشرو دارند. وقتی زنان جوان خود را توانمند می‌کنند، این یک پیروزی بزرگ برای کل جامعه است. بنابراین، ما معتقدیم که سازماندهی زنان جوان در سطح بین‌المللی اثرات مشابهی بر مبارزه برای آزادی در کل جهان خواهد داشت. چنین اقدامی در کنفرانس بسیار مهم بود.

در این کنفرانس ۴۰۰ جوان از ۴۹ کشور جهان شرکت داشتند. این کنفرانس چه نوع پیشرفتی بر مبنای انترناسیونالیسم در پی خواهد داشت؟

در پایان همایش با تایید تمامی نمایندگان نتیجه اعلام شد و نکات مهم زیادی در این نتیجه وجود داشت. اکنون جنبش‌ها و سازمان‌هایی که در کنفرانس شرکت کردند باید فعالیت‌های مشترک بیشتری را توسعه دهند. هر چه بیشتر به دیدار یکدیگر برویم، بحث‌هایمان را عمیق‌تر کنیم، کمک‌هایمان را بیشتر کنیم، اگر حقیقت، فرهنگ و زبان یکدیگر را بهتر بشناسیم، زمینه توسعه مبارزه را بیشتر خواهیم داشت. در روزگار ما حقیقت بسیار دردناکی وجود دارد، اما در عین حال حقیقتی نیز وجود دارد که امیدهای بزرگی را به ارمغان می‌آورد. این حقیقت که ما می‌توانیم با مبارزه دنیای متفاوتی بسازیم. اولین کنفرانس جهانی جوانان کار مهمی در این زمینه بود. در بخش پایانی کنفرانس، به میراث مانیفست کُمونیست که ۱۷۵ سال پیش منتشر گردید و تمام جهان را تحت تأثیر قرار داد، اشاره شد. با فراخوان "بر این اساس متحد شوید، جهان را با هم تغییر دهید!" کنفرانس پایان یافت. ما نیز به این فراخوان می‌پیوندیم. اکنون باید با هم کار کنیم و برای این هدف مبارزه کنیم.