جامعه کارگری ایران اگرچه شاید اکثریت کل جامعه ایران را تشکیل دهد، اما به دلایل بسیرای این طبقه مورد بی‌مهری‌ قرار گرفته‌اند؛ به‌طوریکه با گذشت هر سال از حاکمیت جمهوری اسلامی، وضعیت کارگران در این کشور روزبروز بدتر می‌شود. انتخابات ریاست‌جمهوری در ایران و مسئله بهبود اوضاع معیشتی کارگران در ایران موضوعی‌ست که خبرگزاری فرات آن را با مازیار گیلانی‌نژاد فعال کارگری و سندیکایی به گفتگو نشسته است. متن کامل گفتگو را در زیر می‌خوانید:

"با توجه به اينكه سنديكای کارگران "فلزكارمكانيك" در رابطه با موضوع رياست‌جمهوری موضع‌گيری خاصي ندارد و اساساً در موضوعی كه قرار نیست در آن اتفاق خاصی به نفع زحمتكشان اتفاق بیافتد، سندیکا در این رابطه دخالت نمی‌كند. بی‌ترديد سرمايه‌داری حاكم بر كشور ما در اين مورد دست بالا را دارد و هر كسی كه در اين انتخابات پيروز شود، می‌‌بايد دستورات صندوق بين‌المللی پول را در كشور اجرا كند".

 

- با‌توجه به آنچه تا‌کنون نمود بیرونی یافته است، برنامه‌ها یا وعده‌های انتخاباتی نامزدها، به‌ویژه در ارتباط با وضعیت زحمتکشان و طبقه کارگر کشور، را چگونه ارزیابی می‌کنید؟ آیا هیچ‌کدام برنامه امید بخشی برای زحمتکشان ارائه داده است؟

 

مازیار گیلانی نژاد: بی‌ترديد همه نامزدها خود را مدافع كارگران معرفی می‌کنند و رقبای خود را به‌دليل حل نكردن مشكلات زحمتكشان مورد حمله قرار خواهند داد، ولی آنچه واقعی است و ما به آن ايمان داريم اين‌ست كه تا سيستم اقتصادی كشور سمت و سویی برای بهبودی وضعیت زحمتكشان نگیرد، اتفاق خاصی نخواهد افتاد.

 

- در اولین مناظره تلویزیونی در ۸ اردیبهشت میان ۶ کاندید منتخب شورای نگهبان، موضوع وضعیت معیشیتی مردم در صدر بحث‌ها قرار داشت. تا چه حد این موضوع می‌تواند در روند کارزار انتخاباتی افکار عمومی و به ویژه کارگران و مزدبگیران را تحت تاثیر قرار دهد؟

 

مازیار گیلانی نژاد: البته وضعیت معیشتی زحمتكشان بسیار خراب است و لذا هیچكدام از كاندیداها نمی‌توانند به این موضوع نپردازد، اما آنچه روشن است این موضوع است: كارگری كه در این سال‌ها ۴ برابر زیر خط فقر زندگی كرده است، بی‌تردید تحت تأثیر شعار‌ها و برخوردهای تبلیغاتی این کاندیداها که مواضعشان شناخته شده است، قرار نخواهد گرفت.

 

- چگونه می‌شود از آقای روحانی خواست که پاسخ‌گوی نقص‌های کارش در چهار سال گذشته باشد؟ به‌ویژه زحمتکشان کشور چه سازوکارهایی برای پرسش از رئیس جمهور در مورد وعده‌های انجام نشده در اختیار دارند؟

 

مازیار گیلانی نژاد: دوستان، سندیكاهای كارگری كه تنها صدای رسای زحمتكشان هستند در فعالیت‌هایشان با محودیت‌های بسیاری روبرو هستند و حتی یك دفتر ندارند. كوشندگان سندیكایی و یا كوشندگان حتی مستقل كارگری با هر اعتراض کوچکی دستگیر می‌شوند. مگر كارگران چه می‌خواهند بكنند كه برای جشن روزكارگر نباید تجمعی داشته باشند؟ یكی از ساز و كارها می‌تواند همین جشن روز كارگر باشد. برای مورد سوال قرار دادن کارکرد و عملکرد مسئولین. البته نامه‌نگاری‌هایی می‌شود ولی این حد اعتراض نمی‌تواند كارساز باشد.

 

- یکی از تبلیغات انتخاباتی دكتر حسن روحانی این است که دولت وی توانسته است تورم ۴۰ درصدی دوره احمدی نژاد را به ۹۹% تنزل دهد و با توفیق در اجرائی کردن برجام رشد اقتصادی را از جهت منفی به جهت مثبت سوق دهد – این اقدامات ادعایی دولت در وضعیت معیشیتی کارگران و کارمندان چه تاثیری داشته است؟

 

مازیار گیلانی نژاد: اولا ما تحلیل اقتصادیمان با اقتصاددانان ایشان و كلاً سرمایه‌داری فرق اساسی دارد. در همین روز گذشته خبرنگار پیام سندیكا گزارشی از كم فروشی رایج مایحتاج مردم داد. به نظر شما تورم چیست؟ آیا تورم جز كمتر شدن قدرت خرید مردم نیست؟ آیا قرص نان هر روز كوچكتر می‌شود و كیفیت آن نازل تر می‌گردد، نشانه تورم متورم شده نیست؟ البته می‌توان همه‌جور آماری داد اما آنچه ما روزمره مشاهده می كنیم خالی‌تر شدن سفره هایمان است. و این موضوع تنها در مورد آقای روحانی نیست كه صادق است، بلكه بیش از ۳۸ سال عملكرد تفكر سرمایه‌داری در كشور است. رییس‌جمهور قبلی با دادن یارانه توانست تورم را به بیش از ۳ برابر برساند و قول می‌داد كه زحمتكشان می‌توانند با این پول مسافرت هم بروند.

 

- شنیده شده كه لیستی به نام پیشتازان عدالت برای شورای شهر تهران نامزدهای كارگری معرفی كرده است. آیا شما از كم و كیف این موضوع اطلاع دارید؟

 

مازیار گیلانی نژاد: شاید برای اولین بار است كه در ایران لیستی منتشر شده كه در آن كارگران واقعی هم حضور دارند و این كارگران بطور مستقل و بدون حمایت تشكل‌های شناخته شده دولتی پا به عرصه انتخابات گذاشته‌اند كه من به فال نیك می‌گیرم.

 

آنچه مشخص است زحمتكشان باید برای ساماندهی محلات كارگری و حل توزیع عادلانه بودجه شهری به میدان بیایند و اجازه ندهند كه مافیای شهری این بودجه را مال خود كند. بی‌تردید اگر ما روی صندلی خودمان نه تنها در شورای شهر بلكه در همه نهادهای تصمیم گیری ای كه مربوط به زندگی مان است بنشینیم مافیا به راحتی نخواهد توانست ثروت ما را به یغما ببرد. پس شركت در انتخابات شورای شهر تهران وظیفه‌ای‌ست همگانی. نبرد اجتماعی آغاز شده است و باید با صفی متحد وارد عرصه شد. بی‌تردید مافیا و اصحاب زر و زور و تزویر نخواهند گذاشت كه ما به آسانی وارد نهاد‌های قدرت شویم و شورای شهر تهران را تصاحب كنیم اما آنچه ما را از آنان متمایز می‌كند برادران و خواهرانمان هستند كه می‌توانند در این عرصه رأی خود را به كاندیداهای كارگری، كوشندگان حوزه آسیب‌های اجتماعی مانند كودكان كار و كارتن خواب ها…. و استادان دانشگاهی كه دل در گرو بهبودی وضعیت زحمتكشان دارند، بدهند.

 

مافیا با خرید آرای زحمتكشان نا آگاه، ظلم را بر آنان مستولی می‌كند. ما باید به میان مردم رفته و این ستمکاری را به ‌آن‌ها نشان دهیم و از فریب و ریا دورشان کنیم.