روزنامه شهروند تهران در گزارشی، از زندگی ۱۰ خانواده‌ بلوچ در بیابان‌های اطراف تهران خبر می‌دهد که در "کپرهای پلاستیکی" زندگی می‌کنند. این درحال‌ست که سرمای هوا در تهران، در طول شب به زیر صفر می‌رسد!

این مهاجران زابلی و بلوچ که خانه‌های خود را با استفاده از پلاستیک و برزنت در منطقه‌ای بیابانی به‌نام "هفت‌جوی" در شهریار ساخته‌اند، علت مهاجرت خود از استان سیستان و بلوچستان را نبود درآمد و فرصت شغلی عنوان کرده‌اند.

این خبر درحالی منتشر می‌شود که چند وقت پیش پدیده‌هایی مانند گورخوابی، کارتن‌خوابی و لوله‌خوابی به بحث‌هایی در مورد ناعدالتی‌های گسترده در ایران دامن زد. درپی رسانه‌ای شدن موضوع گورخوابی در ایران، مقامات جمهوری اسلامی سعی کردند تا با اقداماتی نمایشی، "سازماندهی و اسکان گورخواب‌ها در مکان‌هایی مناسب" را در دستور کار خود قرار دهند. اما این واقعیت بر کسی پوشیده نیست که حل چنین معضلاتی تنها به بردن چند نفر به مکان‌های گرم! آن‌هم به‌صورت موقت نیست.

متأسفانه ناعدالتی‌های اجتماعی و فساد گسترده در دستگاه جمهوری اسلامی باعث شده است تا از طرفی با پدیده اختلاس و دزدی‌هایی روبرو شویم که گاهاً حتی شمردن صفرهای مبالغ دزیده شده نیز بسیار سخت است و از طرف دیگر نیز با پدیده‌‌هایی چون گورخوابی، کارتن‌خوابی، لوله‌خوابی و این اواخر با "کپر پلاستیکی خوابی"‌ روبرو شویم.

مطمئناً در صورت رسانه‌ای‌تر شدن این خبر و تلاش مسئولان جمهوری اسلامی برای سرپوش گذاشتن بر آن، باز هم با معضل غم‌انگیزتری روبرو خواهیم شد. مطمئناً هیچ تضمینی وجود ندارد که با وجود ناعدالتی‌های موجود در سیستم اقتصادی ایران، فردا با پدیده جدیدی به‌نام "درخت‌خوابی" یا چیزی شبیه به آن مواجه نشویم.