رهبری بد، نقض حقوق و کارهای غیرقانونی و سیاستهای دشمنان آزادی که دهها سال است در ایران ادامه دارد در همه‌ی زمینه‌ها کشور را به سمت شکست و بحران و سقوط برده است. آلودگی هوا، بحران آب، افزایش بیابان‌ها، اخراج کارگران، تورم وافزایش شدید قیمتها، نقض حقوق افراد و سیاستهای ضد زن و آزادی، منشا بحرانهای کنونی هستند.

 

بودجه‌ی زیادی برای جنگ و برنامه‌های نظامی اختصاص یافته است، اما مسائلی مانند آموزش، کار، اکولوژی و محیط زیست، حقوق اقلیتها، مقابله با فساد و تلاش برای برقراری عدالت به فراموشی سپرده شده و کمترین بودجه به آنها اختصاص یافته است.

 

در سراسر ایران بحرانی گرانی و کم آبی، گسترده شدن بیابانها و خشکسالی وجود دارد. تعداد بیکاران افزایش یافته است. بر اساس آمارهای ارائه شده در ماه گذشته‌ی مرکز تحقیقات مجلس شورای اسلامی، نرخ بیکاری از ۱۵ درصد گذشته است اما منابع مستقل نرخ بیکاری را حدود ۴۰ درصد می‌دانند.

 

بر اساس آمار همین مرکز، در روژهلات کردستان، کرمان و اردبیل بیکاری میان زنان ۱۵ تا ۲۹ ساله حدود ٨۴ درصد، ۷۹ درصد و ۷٨ درصد می‌باشد.

 

بر اساس آخرین آمار منتشر شده توسط وزارت کار ایران، بیکاری میان زنان در ۷ سال گذشته ۲۵ درصد افزایش یافته است. تعداد زنان بیکار در سال ۲۰۱۷ از یک میلیون نفر گذشته است، اما پیش‌بینی میشود آمار و تعداد واقعی بیکاران بسیار بیشتر از این تعداد باشد.

 

خبرگزاری ایلنای ایران در ماه اکتبر اعلام کرد، در ایران دو میلیون کودک، کار می‌کنند.

 

کسانی که دز مرزها به کولبری مشغول هستند و در شرایط بسیار سخت و ناگوار خرج زندگی خود را در می‌آورند، به طور مداوم توسط نیروهای امنیتی هدف قرار می‌گیرند و کشته می‌شوند.

 

به شیوه‌ای سیستماتیک سیاست تبعیض برای اقلیت‌های ملی و دینی به کار می‌رود. زنان به دلیل پوشش خود مجازات می‌شوند.

 

هزاران تن در دادگاهها، تنها در جلسه‌ای چند دقیقه‌ای به زندان محکوم می‌شوند، شکنجه می‌شوند و به اعدام محکوم می‌شوند.

 

علی رغم این مشکلات و بحرانها آمریکا به بهانه‌هایی دیگر تحریمهای اقتصادی را به ایران تحمیل کرده است. کشورهای اروپایی، روسیه و چین که از توافق اتمی ایران حمایت می‌کنند، به حقوق بشر و آزادی انسانها اهمیت نمی‌دهند. برای دولت‌‌ها منافع اقتصادی، استراتژیک و سیاسی مقدم بر همه‌ی ارزشها انسانی می‌باشند.

 

در دهها شهر اعتصاب انجام شد

علی رغم سیاستهای متناقض، چندین ماه است در ایران اعتصابات گسترده انجام می‌شود. یکی از اعتراضات خلق، اعتراضات معلمان می‌باشد که در سراسر ایران انجام صورت گرفت و در روزهای سه‌شنبه و چهارشنبه هفته گذشته هم معلمان به تحصن دست زدند. نامناسب بودن شرایط زندگی، حبس فعالان صنفی توسط دولت ایران، کم شدن موقعیتهای شغلی، افزایش قیمتها، و کاهش قدرت خرید، از دلایل این اعتراضات می‌باشند.

 

رژیم ایران برای آنکه مانع این نارضایتیها شود، سیاست تهدید و فشار، دستگیر کردن و زندانی نمودن را در پیش گرفته است. گفته می‌شود در روزهای اخیر چندین معلم توسط نیروهای امنیتی ایران دستگیر شده‌اند.