ساریسوزان اعلام کرد که ائتلاف آ.ک.پ/م.ه.پ ارگنکون امروز مانند محصول ۱۲ سپتامبر شناخته میشود و در این باره افزود: در آن زمان آمریکا در مقابله با جنبش [شیعی] خمینی کمربند سبز یا خطی اسلامی [سنی] را ایجاد کرد که امروز در خاورمیانه از سوی حاکمیتهای منطقه به شیوهای کلی استفاده میشود. آغاز آن هم کودتای نظامی ۱۲ سپتامبر بود.
ویسی ساریسوزان در گفتگوی خود با بخش ترکی خبرگزاری هاوار اعلام کرد که جونتای نظامی شکست بزرگی را بر جنبش سوسیالیستی ترکیه وارد کرد، اما در مقابل سازماندهی جنبش آزادی کوردستان این کودتا را در هم شکسته و خاطرنشان ساخت که بعد از این پیروزی بود که جنبش آزادی کوردستان رهبری و پیشاهنگی انقلاب خاورمیانه را در دست گرفت. این فرایند از سوی جنبش آزادی کورد خلق شد و شرایط و زمینههای احیای انقلاب در ترکیه را هم رقم زده و در نهایت فرصتهای بزرگ و مشترکی را برای انقلاب آغاز کرده است.
موضعگیری درست پ.ک.ک
ویسی ساریسوزان در بخش دیگری از گفتگوی خود با بخش ترکی خبرگزار هاوار گفت: جنبش سوسیالیستی ترکیه در مقابل کودتای نظامی ۱۱۲ سپتامبر شکست سنگینی خورد، اما پ.ک.ک موضعی درست در این باره نشان داده و میدان سازماندهی و عمل جنبش را به کوردستان منتقل کرد. اگر جنبش انقلابی ترکیه در مقابله با کودتای نظامی مقاومت میکرد، اگر این کودتا خنثی میشد، میشد امیدوار بود که ترکیه به نیروی موسس دمکراسی تبدیل شود، اما این جنبش به جای آن، فعالان و مبارزان و اعضای خود را به نقاط دیگر خاورمیانه و اروپا اعزام کرده و مقاومتی از خود نشان نداد.
اما برخلاف چپها، حزب کارگران کوردستان مقاومت اصلی خود را در مقابله با کودتای نظامی سازماندهی کرده و در این باره اظهار داشت: در مدت زمانی کم وضعیت موجود را تحلیل کرده و بعد از تحلیلهایی منسجم و قدرتمند، برای سازماندهی و عمل به سوی کوردستان عزیمت کردند و مبارزه آزادی را آغاز کردند. تحلیلهای عبدالله اوجالان در رابطه با این وضعیت بسیار مهم هستند. مناطقی مانند مرمره، تراکیه و اژه و آکدنیز از مناطق انقلابی قبل از کودتای نظامی بودند، اما بعد از آنکه جنبش کوردستان آغاز میشود، این کانونهای انقلابی به کوردستان انتقال پیدا میکنند. پتانسیل انقلابی خلق کورد خود را نشان داده است. از نظر من، آقای اوجالان این لغزش را در زمان خود مشاهده و فورمولیزه کرده و در مقابله با استعمارگری در کوردستان به سازماندهی بنیادین آن دست. در نتیجه این تصمیم پ.ک.ک در کوتاه مدت به تنها نیروی واقعی تبدیل شد که در مقابل رژیم فاشیستی دست به مقاومت زد.
در بخش دیگری از سخنان خود ساریسوزان اعلام کرد که مقاومتی که در زندان آمد در ۱۵ اگوست صورت گرفت، برای جنبش آزادی کوردستان از بلندترین گامها بود و جنبش سوسیالیستی در ترکیه در این باره موضعی درست اتخاذ نکرده و با این موضع زمینه شرایطی را مهیا کرد که امروز در آن افتاده است.
چون پ.ک.ک از خلق حمایت میگیرد، به پیروزی میرسد
ویسی در بخش دیگری از سخنان خود اظهار داشت که پیروزی پ.ک.ک به حمایتهای خلقی گره خورده است و در این باره افزود: برخلاف جنبش آزادی کوردستان، در جنبش سوسیالیستی ترکیه، غیر از ابراهیم کایپاککایا که از خانوادهای کارگری برخاسته و انتقادات برندهای را از کمالیسم مطرح کرده است، بیشتر اعضای رهبری جنبش سوسیالیستی ترکیه، پزشک، معلمان و فرزندان افسران پلیس بودند.
وی در رابطه با ارزیابی وضعیت کنونی اعلام کرد: به طور خلاصه، مبنای جامعهشناسی جنبش سوسیالیستی در ترکیه، بر اساس واقعیت کوردستان و خلق کورد که توسط پ.ک.ک سازماندهی شده است، تضعیف شد. اوجالان به جای ایجاد یک جنبش ناسیونالیستی کوردی صرف، سازمانی را ایجاد کرد که کادرهای غیر کورد، افرادی مانند کمال پیر در آن عضویت داشتند. اما دریافت که کوردستان مرکز مبارزه انقلابی بوده و میتواند رهبری بسیج خلق کورد علیه استعمارگری را بر دوش داشته باشد. بر این اساس، در میان گروههای کوچک سازماندی ادامه پیدا کرده و بعد از مدتی نه فقط در شمال کوردستان، بلکه در مناطق دیگر جهان هم گسترش پیدا کرد. اقدامی را که نسل ما نتوانسته بود انجام دهد، اوجالان، رهبر پ.ک.ک موفق به عملی کردن آن شد.
سنتز ترک-اسلام با کودتا ۱۲ سپتامبر قدرت گرفت
ساریسوزان در بخش دیگری از گفتگوی خود با خبرگزاری هاوار اعلام نمود که امروزه در ترکیه ائتلاف آ.ک.پ/م.ه.پ ارگنکون خط فاشیسم در ترکیه را اداره میکند و در این باره افزود: فاشیسم کنونی محصول کودتای ۱۲ سپتامبر است. از طرف دیگر این فاشیسم محصول ایجاد کمربند سیز یا اسلامی یا اسلام نرم [سنی] در مقابل جنبش [شیعه] خمینی است که از سوی آمریکا ایجاد شد. وی در ادامه اظهار داشت: در ترکیه با آغاز کودتا، ارتباط بین دولت و گروههای اسلامی آغاز شد و گسترش جماعت فتحالله گولن بخشی از نتایج آن به شمار میرود.
ویسی ساریسوزان در خاتمه گفتوگوی خود اظهار داشت که کودتای ۱۲ سپتامبر در میان دولت و بوروکراسی آن به سازماندهی هر چه بیشتر جماعت گولن منجر شد. اینگونه بود که این کودتا راه را برای سیاستهای جدیدی در ترکیه هموار کرد. ارتش تا امروز پیوسته لائیسیته را حفظ میکند، اما بین ارتش و گروههای اسلامی هم ائتلافی در جریان است. این سیاست دولت، آمریکا، ناتو و سنتو بوده است از آن روز تا کنون تاثیر آن بر ترکیه ادامه یافته است. آنچه که اکنون عیان است این است که آ.ک.پ/م.ه.پ و ارگنکون جماعت گولن را از میان برداشتهاند، اما گروههای دیگری مانند منزیله (سمسور) در دولت در حال سازماندهی شدن هستند. مسئله افغانستان نیز موضوعی است از ۱۲ سپتامبر همچنان زنده مانده است. در سال ۱۹۷۹، بعد از آنکه جنبش خمینی در ایران به پیروزی رسید، اتحاد جماهیر شوروی افغانستان را اشغال کرد. اکنون در ایران رژیم خمینی ادامه یافته است. بعد از اشغال افغانستان از سوی آمریکا، مشکلات این کشور همچنان ادامه یافته است. در رابطه با وضع موجود، مرحله کودتای ۱۲ سپتامبر به شیوهای منسجم و یکپارچه هنوز ادامه دارد.