جمیل بایک رئیس مشترک شورای اجرایی ک‌ج‌ک در برنامه ویژه‌ای در شبکه تلویزیونی استرک به ارزیابی فراخوان تاریخی رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان، وقایع پس از این فراخوان، توافق دولت دمشق و اداره خودمدیریتی شمال و شرق سوریه و حملات دولت ترکیه با وجود آتش بس پرداخت.

متن کامل سخنان وی به شرح زیر است:

«در ماه رمضان و نوروز هستیم. عید نوروز و رمضان نزدیک‌تر می‌شود. به همین مناسبت کن عید را به خلق خود تبریک می‌گویم. برایشان آرزوی موفقیت دارم. همچنین درود و احترام خود را به رهبر آپو تقدیم می‌کنم. یاد همه شهدای آزادی و دموکراسی را گرامی می‌دارم. من احترام و سپاس خود را به آنها ابراز می‌کنم. آنها رهبران همیشگی مبارزات ما خواهند بود.

همانطور که می‌دانید رهبر آپو یک طرح تاریخی را تدوین کرد. رهبر آپو در سال ۱۹۷۳ یک مبارزه تاریخی برای خلق کورد و کوردستان به راه انداخت. امروز هم در حال توسعه مبارزه به شکلی بزرگتر و عمیق‌تر است. زمانی که رهبر آپو مبارزه را آغاز کرد، مردم کورد در خواب مرگ بودند. از ریشه‌ها، تاریخ، ارزش‌ها و هر چیزی که به آن تعلق داشتند، بریده شده بودند. به همین دلیل به سمت نابودی پیش می‌رفتند. همه فکر می‌کردند که کوردها دیگر هرگز قیام نمی‌کنند. رهبر آپو این را قبول نکرد. او گفت: «زندگی که مردم کورد را می‌کشد، قابل قبول نیست؛ زندگی واقعی برای مردم کورد ضروری است.» در نتیجه همین تفکر، مردم قیام کردند.

چون همه راه‌ها بسته بود. تنها یک راه برای کوردها باقی مانده بود. همه راه‌ها در برابر اشغال و نسل‌کشی مسدود شده بود. راه دیگری نبود. این منجر به توسعه مبارزات مسلحانه شد. گریلا نقش تاریخی داشت. در نتیجه این ظلم‌ها بود که خلق کورد دست به قیام زدند و مردم کورد به خلق نوروز تبدیل شدند. افرادی که در آستانه مرگ بودند، زنده شدند و به پا خاستند. آنها برای آزادی و دموکراسی خود مبارزه کردند.

وقتی رهبر آپو می‌گفت: «ما انقلاب احیا را پیروز شدیم، حالا وقت مبارزه برای آزادی کوردستان و خلق کورد است» این مبارزه را شروع کرد و می‌خواست مبارزه‌ای را که می‌کرد از یک جنبش مسلحانه وارد میدان سیاسی کند. اینکه بتوانیم مبارزه را در زمینه سیاسی و به شیوه‌ای دموکراتیک توسعه دهیم. چرا که تمام مبارزات و هدف رهبر آپو توسعه مردمی بود که در هر شرایطی برای آزادی خود مبارزه می‌کنند. این اتفاق افتاد.

بنابراین مسیر سیاسی و دموکراتیک باید توسعه یابد. مبارزه دموکراتیک و سیاسی باید توسعه می‌یافت. راه حل بر این اساس توسعه یافته است. بنابراین در سال ۱۹۹۳ آتش بس اعلام شد. تورگوت اوزال نیز به این آتش بس پاسخ مثبت داد. روندی که دموکراسی و سیاست را پیش خواهد برد در حال توسعه بود. با این حال، این روند خراب شد. هم تبهکاران خرابکار و هم گروه‌های درون دولت اجازه ندادند این روند پیشرفت کند. در نهایت تورگوت اوزال حذف شد.

با این حال، رهبر آپو بر تصمیم خود پافشاری کرد. از این رو، او این خط تماس را رها نکرد و با مهمت علی بیراند مصاحبه کرد و روندی را که با تورگوت اوزال آغاز کرده بود، ادامه داد. در سال ۱۹۹۵ گزارشی تهیه کرد و طرحی را برای پیشبرد کنگره تحول در جنبش مطرح کرد. کنگره پنجم تغییراتی را ارائه کرد. با این حال، تغییراتی که آنها ترویج کردند، آنطور که رهبر آپو می‌خواست توسعه نیافت. تعداد بسیار کمی باقی ماندند.

حتی پس از کنگره، رهبر آپو همچنان بر راهبردی که می‌خواست توسعه دهد، تغییر و تحولی را که می‌خواست در جنبش ترویج دهد، پافشاری کرد و گام‌های خود را بر اساس آن اصل برداشت. در همین حال در ترکیه نجم الدین اربکان به قدرت رسید. نجم الدین اربکان نامه‌هایی برای رهبر آپو فرستاد. رهبر آپو به آن نامه‌ها پاسخ داد. زیرا نجم الدین اربکان نیز خواستار حل مسئله کوردها بود. شاید نه تورگوت اوزال و نه نجم الدین اربکان نمی‌خواستند راه حلی را که ما می‌خواستیم ایجاد کنند. اما آنها می‌دانستند که اگر این مشکل را حل نکنند، ترکیه با مشکلات بزرگی مواجه خواهد شد و دچار شکست خواهد شد. به همین دلیل می‌خواستند این مشکل را به نوعی حل کنند. همانطور که تورگوت اوزال حذف شد، نجم الدین اربکان نیز حذف شد.

پس از آن رهبر آپو بر اساس این ابتکار و استراتژی به کار خود ادامه داد. در ۱۵ اوت ۱۹۹۸ رهبر آپو سخنرانی و ارزیابی کرد. کاری که از سال ۹۳ آغاز و در سال ۹۵ توسعه داده بود را می‌خواست در سال ۹۸ به هدف خود برساند. او می‌خواست تغییرات و دگرگونی‌هایی را که در جنبش ترویج کرده بود، تکمیل کند. بر این اساس مجدداً پیشنهاد آتش بس مطرح شد. اما این بار پاسخی که دادند یک توطئه بین‌المللی بود. می‌خواستند سر راه رهبر آپو قرار بگیرند. دیدند که اگر تحول در این جنبش پیشرفت کند دیگر نمی‌توانند جلوی آن را بگیرند و جنبش بزرگتر می‌شود. برای جلوگیری از این اتفاق، آنها یک توطئه بین‌المللی ایجاد کردند.

به این ترتیب رهبر آپو اسیر شد. با این حال رهبر آپو از اهداف خود دست برنداشت. در شرایط بسیار سخت و دشوار و در میان موانع، کاری را که در سال ۱۹۹۳ آغاز کرده بود، مطابق با شرایط امرالی به پایان رساند. به عبارت دیگر، تغییرات و دگرگونی‌ها و سازماندهی مجدد را تکمیل کرد. بر این اساس پارادایم جدیدی ایجاد شد. او همچنین آن را در سال ۲۰۰۵ تکمیل کرد. گفت: «من مسئولیت این کار را بر عهده می‌گیرم.» بر اساس این پارادایم، کار در شرایط امرالی توسعه یافت. او می‌خواست تمام جنبش را به یک مسیر سیاسی و دموکراتیک تبدیل کند. او می‌خواست مسئله کوردستان را از راه‌های دموکراتیک و سیاسی حل کند.

آنهایی که نمی‌خواستند مسئله کوردها حل شود و می‌خواستند جنگ را ادامه دهند، به مداخله روی مداخله روی آوردند تا بتوانند منافع خود را پیش ببرند. مداخلات در سال‌های ۲۰۰۳، ۲۰۰۵، ۲۰۰۹، ۲۰۱۳ و ۲۰۱۵ برای جلوگیری از توسعه جنبش به پارادایم جدید توسعه یافت. برای جلوگیری از سازماندهی جنبش بر اساس پارادایم جدید و اجازه یافتن برای انجام نسل کشی و انحلال، مداخله لازم بود. اما رهبر آپو از این امر دست برنداشت. زیرا هدف رهبر آپو توسعه مردمی بود که تحت هر شرایطی برای آزادی خود مبارزه می‌کنند.

وی گفت: «دوران مردم شروع شده و دوران تحزب به پایان رسیده است.» پ‌ک‌ک نقش تاریخی خود را ایفا کرده بود. خطر همگون‌سازی و نسل کشی در کمین بود. او مردم کورد را بلند کرده و دوباره زنده کرده بود. او مردم کورد را عاشق آزادی و دموکراسی کرد. به همین دلیل، مهمانی کامل شد. اکنون نیاز به دوره‌ای دیگر از مردم وجود داشت. به همین دلیل، او پارادایم را تغییر داد و خواستار سازماندهی جامعه و توسعه یک جامعه متشکل شد. او می‌خواست اراده مردم را توسعه دهد تا بتواند به آزادی خود دست یابند.

دولت ترکیه و متحدانش چه در کوردستان و چه خارج از آن، ناتو و نظام مدرنیته سرمایه‌داری همیشه پشت دولت ترکیه خواهند ایستاد. از سیاست و ذهنیت انکار و تخریب دست بر نمی‌دارند. دولت ترکیه می‌خواست به نتیجه مورد نظر خودش برسد. جنبش را منحل کند و نسل کشی کوردها را کامل گرداند. آنها فکر کردند که رهبر آپو اسیر شده و این جنبش ضربه خورده است. در صورت موفقیت، جنبش قادر نخواهد بود خود را در پارادایم جدید قرار دهد یا مبارزه را بر اساس آن توسعه دهد. تصور کردند دیگر می توانند ضربات بزرگی بزنند و به هدفشان برسند. به همین دلیل همه فرصت‌های خود را چه در داخل و چه در سطح بین‌المللی بر همین اساس توسعه دادند.

بر همین اساس خط مشی و برنامه‌ای تدوین کردند. گفتند اینها را به زانو در می‌آوریم. به عبارت دیگر، اراده آنها را می‌شکنیم، آنها را از بین می‌بریم و نسل کشی کوردها را کامل می‌کنیم. آنها سال‌ها روی این اصل کار کردند. آنها این را به ویژه پس از ۱۵ فوریه و پس از آن توسعه دادند. آنها برای رسیدن به نتیجه روی آن حساب می‌کردند. اما هیچ نتیجه‌ای نگرفتند. هر چقدر هم که می‌خواستند پ‌ک‌ک را از بین ببرند و نسل کشی کوردها را کامل کنند، سیاستشان نتیجه نداد. سیاست حذف و نابودی آنها بیهوده و پوچ بود. اکنون مشکلات بسیار جدی در ترکیه به وجود آمده است. آنها هنوز آن مشکلات را تجربه می‌کنند. با وجود این، جنگ جهانی سوم عمدتاً در خاورمیانه گسترش یافت. مرکز این جنگ شد.

معلوم است که در خاورمیانه، ترکیه و ایران در جنگ جهانی اول و دوم نقش آفرینی کردند و نقش خود را ایفا کردند. نقش آنها توسعه دولت-ملت در خاورمیانه بود. تحت آن اتحاد، انگلیس و فرانسه قرارداد سایکس-پیکو را در خاورمیانه توسعه دادند. خاورمیانه را بر این اساس سازماندهی کردند. نظام مدرنیته سرمایه‌داری نیز بر همین اساس سامان یافت. جنگ جهانی سوم سازمان خاورمیانه و قرارداد سایکس-پیکو را نابود کرد. ملت‌ها سقوط کرده‌اند. وضعیت جدیدی در خاورمیانه پدید آمده است. یک تغییر اساسی در خاورمیانه رخ داده است. در نتیجه نقش ایران و ترکیه دیگر مثل سابق نیست. زیرا دولت ترکیه در زمان جنگ جهانی اول تأسیس شد. اسرائیل در طول جنگ جهانی دوم تأسیس شد. جنگ جهانی سوم همچنین هژمونی اسرائیل در خاورمیانه را پیش برد. به همین دلیل، نقشی که ترکیه داشت، اکنون به دست اسرائیل افتاده است. اسرائیل این نقش را در خاورمیانه ایفا می‌کند.

برای این کار ترکیه و ایران ضربه بزرگی خوردند. زیرا آنها بودند که دولت-ملت را توسعه دادند. دولت-ملت‌ها در خاورمیانه در حال فروپاشی است. بنابراین خطر بزرگی هم برای ایران و هم برای ترکیه در حال ظهور است. مشکل ترکیه نیز بسیار پیشرفت کرده است. به همین دلیل ترکیه دید که خطر بزرگی برای آنها در حال توسعه است. ترس از هژمونی اسرائیل باعث جنگ در خاورمیانه شده است. آنها حساب کردند که کوردها در این جنگ چیزهای زیادی به دست خواهند آورد. برای اینکه کوردها نتوانند پیروز شوند، هیچ کس باقی نمانده بود که آنها را از وضعیت دشوارشان یاری کند و کسی جز کوردها نیست که به آنها کمک کند. آنها می‌خواستند از تهدید کوردها جلوگیری کنند. آنها همچنین می‌خواستند از کوردها کمک بگیرند تا از وضعیت دشوار خود خارج شوند. دیدند چاره دیگری برایشان نیست. یا روابط خود را با کوردها توسعه می‌دهند و از آنها کمک می‌گیرند یا ضربه‌های بزرگی را متحمل می‌شوند.

برای همین دولت باغچه‌لی به پارلمان ترکیه رفت. آنها می‌خواستند پ‌ک‌ک را از بین ببرند و نسل کشی کوردها را کامل کنند. به همین دلیل، نقشه آنها بر اساس رهبر آپو است. اگر رهبر آپو خنثی شود، می‌توانند به نتیجه برسند. به همین دلیل سلیمان سویلو گفت که هیچکس نباید دیگر از رهبر آپو یا پ‌ک‌ک نام ببرد. او گفت این اسامی باید حذف شوند. اما تحولاتی که در خاورمیانه رخ داد، تغییراتی که به وجود آمد و مشکلاتی که ترکیه داشت آنها را مجبور کرد تا پیش رهبر آپو بروند. می‌خواستند رهبر آپو را خنثی کنند، باید رهبر آپو را مجبور می‌کردند، کوردها را مجبور می‌کردند. اما در عوض، آنها اکنون شروع به پذیرش رهبر آپو و کوردها کرده‌اند.

این تغییر پیشرفت خواهد کرد. اهداف آنها برای ما خیلی مهم نیست. اما تغییری که اتفاق می‌افتد، پیشرفتی که اتفاق می‌افتد، قدم‌هایی که بر این اساس برداشته می‌شود، مردم باید ببینند و بفهمند. زیرا رهبر آپو ابتکار عمل را برای صلح و یک جامعه دموکراتیک ترویج کرد. چون رهبر آپو دید که اگر در این شرایط پیشقدم شود و این گام را به جلو بردارد می‌تواند به نتیجه برسد. رهبر قبلاً به صراحت اعلام کرد که قدرت برداشتن این گام را دارد. آنچه را که در سال ۹۳ می‌خواست توسعه دهد اما اجازه ندادند آن را توسعه دهد، تا به امروز بر آن پافشاری کرده است؛ رهبر آپو دید که می‌تواند به آن برسد. از آنجا که شرایط به طور قابل توجهی تغییر کرده است، می‌تواند به اهداف و مقاصد خود دست یابد. اهداف و مقاصد خود را چگونه تعریف کرد؟ او گفت که این در مورد ترویج صلح و یک جامعه دموکراتیک است. چون رهبر آپو می‌گفت دوران حزب تمام شده، دوران مردم شروع شده است. او همچنین می‌خواست کوردها جامعه خود را تقویت، سازماندهی و توسعه دهند.

قدمی که برداشتند، بیانیه‌ای که ارائه کردند، فراخوانی که کردند همه بر این اساس توسعه یافتند. اینطور نبود که با دولت ترکیه بنشیند، معامله کند و در نتیجه این اقدام را انجام دهد. این حرکت یک حرکت اراده است؛ در ابتدا غیرممکن بود، مشکلاتی وجود داشت و سیاست نسل کشی دولت ترکیه در جریان بود. یعنی این حرکت و مبارزه را از ابتدا تا کنون با قاطعیت پیش برده است. جنبش بر اساس چیزهای آماده یا اتحاد ساخته نشده بود. رهبر آپو به خودش و اراده‌اش باور دارد، به رفقا و مردمش باور دارد. خودش را خوب تربیت کرده و بر همین اساس این گام‌ها را برمی‌دارد.

می‌خواهد ترکیه را وادار به انجام همان اقداماتی کند که لازم است. یعنی سیاست دموکراتیک را توسعه دهند، به همراه مردم توسعه دهند، برای مردم اراده کنند تا خودشان مردم باشند، بتوانند سرنوشت خود را به دست بگیرند. این هدف ابتکاری است که توسط رهبر آپو ترویج شده است. رهبر آپو می‌خواهد مسئله کورد را از عرصه جنگ خارج کند. از آنجا که آنچه در میدان جنگ رخ داد، اتفاق افتاده است، آنچه باقی مانده است، اکنون باید بدون جنگ حل شود. جنبش و مردم به آن درجه رسیده‌اند.

همچنین در مورد جنگ کوردستان در میان کوردها، در داخل ترکیه و در خاورمیانه و در سطح بین‌المللی، نیروها، احزاب، افراد و سیاست‌های بسیاری از این جنگ منتفع می‌شوند. هم خودشان را غنی می‌کنند و هم دوست دارند این جنگ را ادامه دهند. آنها نمی‌خواهند مسئله کوردستان از راه‌های قانونی و سیاسی حل شود. اگر راه‌حل پیدا شود، نان خود را از دست می‌دهند. برای همین همیشه خرابکاری می‌کنند. رهبر آپو هم می‌خواهد نان آنها را از آنها بگیرد. این یکی از اهداف این طرح است که توسط رهبر آپو ترویج می‌شود.

دیگری رئال سوسیالیسم بود؛ بسیاری از سازمان‌ها، نیروها و حتی برخی از دولت‌ها قدرت خود را از رئال سوسیالیسم گرفته بودند، خود را سازماندهی کرده بودند و بر این اساس عمل می‌کردند. زمانی که رئال سوسیالیسم فروپاشید، احزاب وابسته به آن هم از هم پاشیدند و دولت‌هایی که بر اساس آن شکل گرفته بودند، یکی یکی از هم پاشیدند و از بین رفتند. پ‌ک‌ک نیز در شرایط قرن بیستم، تحت تأثیر رئال سوسیالیسم متولد شد. چرا پ‌ک‌ک تنها ایستاده ماند؟ این به حقیقت رهبر آپو نیز بستگی دارد. زیرا رهبر آپو از ابتدا تا امروز متعهد به تغییر، تحول و سازماندهی مجدد بوده است. با تغییر، شما هرگز در مکان‌های خاصی گیر نمی‌کنید. او همواره از نظر فلسفی و ایدئولوژیکی، تشکیلاتی و مبارزاتی خط مستقلی را دنبال می‌کند و هرگز آنچه را که به وجود آورده است را ناقص، خوب و یا کم نمی‌داند و در عوض می‌خواهد خوبی‌ها و زیبایی‌ها را توسعه دهد. این همیشه جنبش را زنده نگه می‌دارد؛ همواره در حال تجدید، توسعه و موفقیت است.

اگر حملاتی به جنبش صورت گرفته، توطئه‌هایی شکل گرفته است که نتیجه‌ای نداشته است، به همین دلیل است. اینها ویژگی‌های شخصیت‌ رهبر آپو هستند. همیشه روی پیشرفت و موفقیت تمرکز می‌کند. هدف او آزادی و دموکراسی است. هر چیزی که در خدمت هدف نباشد، پاکسازی و اصلاح می‌شود. او همیشه اصلاح را به عنوان مبنای خود قرار می‌دهد و آنچه را که در خدمت هدفش باشد توسعه می‌دهد. پ‌ک‌ک هم آنچه را که رهبر آپو انجام داد، مبنای خود قرار می‌دهد. اگر همه سازمان‌ها و دولت‌هایی که در محیط سوسیالیسم رئال ایجاد شده بودند، حذف شدند و پ‌ک‌ک حذف نشد، ناشی از این واقعیت است. این جنبش با حزبی آغاز شد که هدفش مبارزه برای آزادی و پیشبرد آن در هر شرایطی بود. این اتفاق در سال ۱۹۹۳ رخ داد. مبارزه‌ای که رهبر آپو از سال ۱۹۹۳ آغاز کرده است کاملاً برای توسعه یک جامعه دموکراتیک است و او مبارزه را بر همین اساس انجام می‌دهد. پارادایمی که از آنجا شروع شد و در امرالی تکمیل شد نیز بر همین اصل استوار است. اما این پارادایم کاملاً با ما سازگار نبود. چرا؟ چون دخالت‌های زیادی شد، نگذاشتند این اتفاق بیفتد، نگذاشتند دقیقاً طبق آن پارادایم کار کنیم.

ما هم کمبودهایی داشتیم اما از آنها هم درس گرفتیم. به همین دلیل این روند طولانی شد. اکنون رهبر آپو تصمیمی تاریخی گرفته است و مداخله‌ای تاریخی را پیش می‌برد. تصمیم گرفته است که جنبش را به طور کامل به یک پارادایم جدید تغییر دهد. به عبارت دیگر، او یک پارادایم جدید مبتنی بر آزادی زنان، بوم شناسی و یک جامعه دموکراتیک ایجاد کرده است. او می‌خواهد این کار را به طور کامل انجام دهد. ابتکاری که آغاز شده بر این اصل استوار است. اصلاً پارادایم چه می‌خواهد؟ او جامعه آزاد می‌خواهد. بر این اساس خواهان برادری و صلح است. ابتکار رهبری بر این اساس در حال توسعه است. اکنون جنبش به تدریج از محدوده کوردستان فراتر رفته و در عرصه بین‌المللی به امیدی برای خلق‌های فرودست تبدیل شده است. این به چه معناست؟ بیانگر عمق، رشد، گسترش و توسعه این حرکت است. در این راستا تنها با یک حزب نمی‌توان این مبارزه را پیش برد و به هدف خود رسید.

زیرا حزب اکنون نقش خود را تکمیل و انجام داده است. دیگر نمی‌توان با روند جاری همراه بود، پاسخ محدود باقی می‌ماند. به همین دلیل، رهبر آپو نیز در راستای این تغییر و توسعه، تحولی را از نظر سازماندهی و مبارزه ترویج می‌کند. ما ایدئولوژی و فلسفه خود را رها نمی‌کنیم. ما پارادایم خود را رها نمی‌کنیم. چگونه این امر را از نظر سازماندهی و مبارزه انجام دهیم؟ تغییر و تحولی که ما ترویج می‌کنیم بر این اصل استوار است. به عبارت دیگر، جنبش آپویی، جنبش جدید خود را بر این اساس سازماندهی می‌کند. آنچه در حال توسعه است کاملاً بر اساس این اصل است.

جنبش به خوبی به مردم کوردستان و بشریت خدمت کرد. برخی ممکن است امروز این را انکار کنند، به آن حمله کنند و حتی ممکن است برخی بگویند که پ‌ک‌ک اکنون مرده است، نمی‌تواند آنچه را که می‌خواهد انجام دهد و همه راه‌ها مسدود شده است و تنها راه باقی مانده تسلیم شدن است. این را در مورد رهبر آپو و پ‌ک‌ک می‌گویند. توهین می‌کنند، اما فقط بی وجدان‌ها می‌توانند این حرف‌ها را بزنند. کسانی که سوگند یاد کرده‌اند با رهبر آپو و جنبش آپو دشمنی کنند، اینها را می‌گویند. عده‌ای هستند که از ابتدای این جنبش تا به امروز به دشمنی با رهبر آپو و پ‌ک‌ک ادامه می‌دهند. اکنون این کار را خواهند کرد. به همین دلیل مردم ما باید به این موضوع معنا بدهند. حالا کسانی که این حرف را می‌زنند همان طور که گفتم کسانی هستند که با این جریان قسم دشمنی خورده‌اند. ثانیاً کسانی که به این گفتگوها می‌پردازند ضعیف، درمانده، گیر افتاده و در خطر بزرگی زندگی می‌کنند. به همین دلیل این حرف‌ها را می‌زنند. این جملات را برای فریب دادن همه، پنهان کردن ضعف‌ها و تظاهر بیان می‌کنند. یعنی کارزار و روانشناسی خاصی علیه رهبر آپو و علیه این جریان انجام می‌دهند. اینها فقط امروز این کار را نمی‌کنند، از ابتدای این حرکت تا امروز این کار را می‌کردند. آنها ممکن است از بسیاری جهات این را دنبال کنند، شاید امروز در سطح بالایی این موضوع را دنبال می‌کنند و می‌گویند کاری که پ‌ک‌ک انجام داد هیچ سودی برای کوردها نداشت.

برخی می‌گویند اکنون که همه راه‌ها بسته شده است، باید تسلیم شد. اما در واقع پ‌ک‌ک کار بزرگی انجام داده است. جلوی سیاست تخریب و انکار را گرفت، از همگون‌سازی جلوگیری کرد و از سقوط کوردها به حالت مرگ جلوگیری کرد. او مردم کورد را بزرگ کرد، آنها را احیا کرد و مردمی را پرورش داد که عاشق آزادی و دموکراسی هستند؛ مردمی که تحت هر شرایطی مبارزه می‌کنند و برای حقوق خود می‌ایستند. جنبش ما، سیاست دموکراتیک را توسعه داد و راه را برای آن هموار کرد. راه صلح و حل و فصل را هموار و پیش برد. برای کوردها هویت ایجاد کرد، اتحاد کوردها را با کوردها ترویج کرد، انقلاب دموکراتیک را ترویج کرد و تغییراتی در ذهنیت، شخصیت و زندگی کوردها ایجاد کرد. انقلاب زنان پیشرفت کرد. از هر جهت، آنچه از کوردها گرفته شده بود، کوردها به دست آوردند. او کورد قابل قبولی را پرورش داد. امروز کوردها در جهان الگو شده‌اند. کوردها به این درجه رسیده‌اند. جنبش هنوز برای حل مشکل آزادی و دموکراسی مبارزه می‌کند. رهبر آپو این ابتکار را اعلام کرد و در حال ترویج آن است.

همانطور که گفتم احترام زیادی برای مردم کورد در جهان وجود دارد. قدرت آزادی و دموکراسی در جهان امروز مبتنی بر زنان کورد، مردم کورد، رهبر آپو کورد و پارادایم او است. اکنون رهبر آپو می‌خواهد تأثیر سوسیالیسم رئال را از جنبش پاک کند. این یکی از دلایل شروع این طرح است. همان طور که می‌خواهد مشکل مردم و خلق‌ها را حل کند، می‌خواهد مشکل سوسیالیسم را هم حل کند. این یک گام بزرگ به جلو است، یک گام تاریخی است. زمانی که رهبر آپو تصمیم گرفت ابتکار صلح و جامعه دموکراتیک را پیش ببرد، بسیاری از افراد سعی کردند او را از اعلام این ابتکار بازدارند. آن‌ها قبل از اعلام، نظریات بسیاری مطرح کردند. دستگیری، بازداشت، توهین، حمله و به عبارتی حملات خود را از هر جهت افزایش دادند. می‌خواستند با اعلام نکردن این اقدام، واکنشی ایجاد کنند. زیرا گام اعلام شده تغییرات بسیاری را در ترکیه و خاورمیانه ایجاد خواهد کرد. آنها نمی‌خواستند این تغییرات پیشرفت کند. آنها نمی‌خواستند جامعه پیشرفت کند، دموکراسی و آزادی پیشرفت کند، صلح به پیشرفت برسد. چون از جنگ سود می‌بردند، رهبر آپو فهمید که چرا این کارها را می‌کنند، هدفشان را دید و لذا با عزم و شجاعت همچنان این اقدام را اعلام کرد. این به چه معناست؟ این بیانگر حقیقت رهبر آپو، حقیقت خط رهبر آپو و پارادایم رهبر آپو است که پیروز شده است.

هیچکس نمی‌تواند جلوی رهبر آپو و پارادایمی که رهبر آپو می‌خواهد ایجاد کند، بایستد. در این مورد نیز ممکن است خرابکاری‌های زیادی صورت گیرد. آنها می‌خواهند که این گام پیشرفت نکند و منجر به تنها ماندن رهبر آپو شود. برای ایجاد واکنش متقابل علیه رهبر آپو در درون جنبش و مردم، تضعیف و حتی از بین بردن اعتمادی که به رهبر آپو وجود دارد، تلاش می‌کنند. مردم ما باید این را بدانند. همانطور که آنها می‌خواهند در این کار خرابکاری کنند تا بتوانند دوباره امرار معاش کنند، مردم ما، دوستان ما که خواهان آزادی و دموکراسی هستند و کسانی که برای سوسیالیسم تلاش می‌کنند، باید از رهبر آپو و ابتکاری که رهبر آپو ترویج کرده است صیانت کنند. ما باید حول رهبر آپو جمع شویم.

رهبر آپو مسئولیتی تاریخی و سنگین بر عهده گرفت و آن را آشکارا اعلام کرد. همه باید در این مسئولیت شریک باشند. این مسئولیت را خودتان به عهده بگیرید و آن را انجام دهید. همانطور که رهبر آپو این ابتکار را رهبری کرد، همه باید در این ابتکار شرکت کنند و آن را پیشاهنگی کنند. ساختن یک جامعه دموکراتیک و صلح آمیز را هدف خود قرار دهید و همیشه در جهت این هدف تلاش کنید.

اگر به آن رسیدگی و اینطور کار شود، هرچقدر خرابکاری شود، نتیجه نمی‌دهد. مردم ترکیه، مردمی که در ترکیه زندگی می‌کنند، همه به نتایج بزرگی دست خواهند یافت. اگر دموکراسی‌سازی در ترکیه پیشرفت کند، همه مشکلات ترکیه از جمله مسئله کوردها حل خواهد شد. این تأثیر عمده‌ای بر خاورمیانه خواهد داشت و دموکراسی‌سازی در خاورمیانه پیشرفت خواهد کرد. باشد که ملت‌های دموکراتیک، برادری خلق‌ها، همکاری بین مردم و عدالت پیشرفت کنند.

در حال حاضر بر سوریه تأثیر گذاشته است. اکنون می‌بینیم که در سوریه، شمال و شرق سوریه و دولت دمشق با هم متحد شده‌اند. این شروع خوبی است. این به دلیل مبارزات مردم شمال و شرق سوریه رخ داد. آنها واقعاً قهرمانانه جنگیدند و مبارزه کردند. در نتیجه، این توسعه یافت. بدینوسیله به مردم شمال و شرق سوریه سلام و درود می‌فرستم. گامی که برداشته شده، هدفش این است که مبارزه‌ای را که چندین سال انجام داده است، با هزینه‌ها و رنج‌های سنگین، به مرحله جدیدی برسانند. این مرحله به خوبی به این هدف کمک می‌کند.

اگر ابتکار عمل رهبر آپو، فراخوانی که او مطرح کرد، در ترکیه موفقیت آمیز باشد، تأثیر بیشتری بر خاورمیانه خواهد داشت. حتی ممکن است روی بشریت نیز تأثیر بگذارد. در اینجا کسانی هستند که خواهان صلح هستند، کسانی که خواهان دموکراسی و صلح هستند، کسانی که برای سوسیالیسم و عدالت مبارزه می‌کنند، این ابتکار عمل را توسعه دادند و آن را به دست همه رساندند. همه باید در اینجا جای خود را بگیرند و به وظیفه خود عمل کنند. به همین دلیل، همه باید روی چگونگی پیشاهنگی این ابتکار، چگونگی ایجاد دموکراسی، آزادی و صلح تمرکز کنند و کار کنند.

در اینجا نقش زنان و جوانان نقش اساسی دارد. جنبش زنان چه گفت؟ گفت ابتکار رهبر آپو برای ما یک رنسانس است. جنبش ما چه چیزی را بیان می‌کرد؟ برای ما مانیفست قرن بیست و یکم است. این جنبش در ابتدا یک مانیفست تهیه کرد و در حال حاضر در حال توسعه آن است. آنچه از زنان و جوانان خواسته می‌شود، پیشگامی در این امر و ایجاد یک جامعه دموکراتیک در عمل است. پارادایمی که رهبر آپو توسعه داد، پارادایم یک زن آزاد، اکولوژیک و یک جامعه دموکراتیک است. ما باید این را به یک وظیفه استراتژیک تبدیل کنیم. این را هم زنان و هم جوانان اعلام کردند. من این مناسبت را به آنها تبریک می‌گویم. لازم است علویان بدانند که یکی از نیروهای اصلی جنبش هستند. در این ابتکار که توسط رهبر آپو ترویج می‌شود، علویان هم دوباره زنده می‌شوند. این ابتکار که رهبر آپو ترویج کرده است برای همه مردمان، برای همه ادیان و مذاهب و برای همه فرهنگ‌ها است. این یک گام میهنی و دموکراتیک، گامی برای آزادی و دموکراسی، گامی برای صلح و عدالت است. این برای همه است. این فقط برای جامعه کوردی نیست. این به ویژه برای مردم ترکیه، برای جامعه ترکیه، برای روشنفکران ترک و برای سیاستمداران ترکیه است. این مرحله به نفع همه خواهد بود، کسی برای از دست دادن وجود ندارد. بنابراین هیچکس نباید در مقابل این گام بایستد. به ویژه، اپوزیسیون ترکیه، به ویژه، ج‌ه‌پ و نیروهای سوسیالیست و دموکرات، همه باید در این ابتکار شرکت کنند. مردم کورد همراه با این ابتکار، عمل می‌کنند؛ آنها برای مدت طولانی مبارزه کرده‌اند. نظام ترکیه با دولت فعلی خود، جامعه ترکیه را مسموم کرده است. ما باید این سم را از جامعه ترکیه پاک کنیم. این نه تنها توصیفی از رهبر آپو، جنبش آپویی و مردم کورد، بلکه توصیفی از مردم ترکیه است. کسانی که این مردم را پیشاهنگی می‌کنند، کسانی هستند که مبارزه برای دموکراسی، آزادی و سوسیالیسم را در ترکیه پیش می‌برند. من معتقدم این گام‌ها باید بر اساس این اصول برداشته شود.

حالا رهبر آپو هم پیام داده و گفته است که باید به من فرصت بدهند، به من فرصت بدهند که نقش خودم را ایفا کنم، روند را به یک سطح حقوقی و سیاسی برسانم. گفت من می‌توانم این کار را انجام دهم. وی همچنین خواستار انحلال و پایان دادن به جنبش‌های مسلحانه پ‌ک‌ک شد و به همین منظور خواستار تشکیل کنگره و اتخاذ این تصمیمات شد. رهبری پ‌ک‌ک نیز پاسخ داد و به صراحت اعلام کرد که ما آماده‌ایم ابتکار عمل رهبر آپو و فراخوانی که او مطرح کرد را اجرا کنیم. او گفت که برای تحقق این امر، آتش بس ضروری است. زیرا دولت ترکیه از جنگ دست برنداشته است. هر روز هواپیماهای شناسایی تجسس می‌کنند، هر روز بمباران می‌کنند، هر روز با هواپیما، توپ و تانک حمله می‌کنند. همه می‌دانند که برگزاری کنگره در این شرایط غیرممکن و خطرناک است.

از آنجایی که دولت ترکیه این را می‌خواست، رهبر آپو این پیام را داد و گفت که کنگره تشکیل شود و تصمیم گیری شود و جنبش و رهبری پ‌ک‌ک پاسخ مثبت دادند، پس این شرایط باید رعایت شود. در صورت فراهم شدن شرایط، کنگره تشکیل می‌شود و این تصمیمات را اجرا می‌کند. این قبلاً به وضوح بیان شده است. ما هم این را اعلام کردیم، همه این را می‌دانند. در حال حاضر آنها به نمایندگی از دولت ترکیه، در برخی نهادها، در رسانه‌ها و در صحنه سیاست سخنرانی می‌کنند. با صحبت‌هایی که می‌کنند می‌توان فهمید که به نظر می‌رسد می‌خواهند هرج و مرج ایجاد کنند و آشوب کنند. آنها به هیچکس اعتماد ندارند، اگر هدفشان حل مشکل کوردها است، اگر می‌خواهند ترکیه از مشکلات خارج شود و به ترکیه‌ای دموکراتیک تبدیل شود، الگو شود و نقش خود را ایفا کند، باید این صحبت‌ها را متوقف کنند. همه این را می‌خواهند.

همانطور که گفتم، این یک روند بسیار حساس است و با عناد پیش نخواهد رفت. مردم ما باید این را بدانند. برای اینکه ابتکار رهبر آپو به ثمر بنشیند، لازم است ابتکاری که برای آزادی رهبر آپو ترویج کردیم، بیشتر تقویت شود. همه مردم و دوستان ما باید بر این اساس برای پیشبرد آزادی فیزیکی رهبر آپو و نابودی و از بین بردن نظامی که بر اساس سیستم انزوای امرالی شکل گرفته است، اقدام کنند.

در این روند، باید آزادی فیزیکی رهبر آپو را به پیش برد و سیستمی را که در امرالی شکل گرفت، نابود کرد و شکست داد. برای این، ما باید مبارزه را افزایش دهیم. این چیزی است که از همه ما خواسته شده است. نه تنها در باکور و ترکیه و در تمام نقاط کوردستان، بلکه در خارج از کشور، همه دوستان کورد باید برای این اصل بجنگند.

همه باید بگویند که رهبر آپو باید از نظر جسمی آزاد باشد تا بتواند نقش خود را ایفا کند. ابتکار عملی که رهبر آپو ایجاد کرد، تنها از این طریق می‌تواند پیشرفت کند. اگر مبارزه بر این اساس تقویت شود، رهبر آپو از نظر فیزیکی آزاد می‌شود، نظام امرالی نابود می‌شود و این وضعیت جدیدی را برای مردم و خلق‌های ما ایجاد می‌کند. همه ما باید بر این اساس به مبارزه بپیوندیم. ما همین جا اعلام بسیج می‌کنیم. مردم و دوستان ما نیز باید بدانند که رهبر آپو از روزی که شروع به کار کرد تا به امروز تحت هر توطئه و در شرایط سخت و دشوار و در میان ناممکن‌ها برای مردم کورد و خلق‌ها و بشریت مبارزه کرده و حتی یک روز هم برای خود زندگی نکرده است. او تمام زندگی خود را فدای مردم، خلق کورد و انسانیت کرد. او می‌خواهد در این مبارزه به هدف خود برسد. قدمی که برداشته است کاملا بر اساس این اصل است. همه ما باید این ابتکار را در دست گرفته، بار را بر دوش خود برداریم و آن را تنها به رهبر آپو نسپاریم. اگر این کار را انجام دهیم، رهبر آپو این ابتکار را با قدرت بیشتری پیش خواهد برد. در این گام، مردم کورد، مردم ترکیه، مردم خاورمیانه و بشریت پیروز خواهند شد. به همین دلیل اعیاد نوروز و رمضان را به ایشان تبریک می‌گویم و عرض سلام و احترام دارم.»