هماهنگی ک‌ژک با تاکید بر اینکه آزادی رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان نیز باید در کنش‌های ۸ مارس فریاد زد، گفت: «همه زنانی که قیام و زندگی را از خاکستر خود بازآفرینی کردند، همه جهان را به سرزمین قیام و سازندگی تبدیل کنند.»
در بیانیه هماهنگی کنفدرالیسم زنان کوردستان (ک‌ژک) که گفته شده است رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان راه آزادی و صلح را به معنادارترین وجه برای زنان نشان داده است، آمده است: «این کنش‌ها و مراسمات ۸ مارس در عین حال ۸ مارسی است که در آن آزادی جسمانی رهبر آپو در بیست‌وششمین سالش فریاد زده می‌شود و از وی صیانت بعمل می‌آید. مبارزه برای آزادی زنان در قرن بیست و یکم ارتباط مستقیمی با پارادایم رهبر آپو و خط آزادی زنان دارد.»
بیانیه هماهنگی ک‌ژک با عنوان "خطاب به زنانی که با ۸ مارس به سوی بهار زنان راهپیمایی می‌کنند" که در آستانه ۸ مارس، روز جهانی زنان زحمتکش منتشر شد، به شرح زیر است:
«ما در سایه جنگ‌ها و قتل‌عام زنان و با مبارزه زنانی که چون خورشید در برابر این سایه طلوع می‌کنند، به استقبال هشتم مارس جدید می‌رویم. زنان در برابر ذهنیت و سیستم مردانه سلطه‌جو که همانند یک زمستان سیاه سعی در محاصره و خفه کردن زنان و خلق‌ها دارد، زنان به عنوان منادی بهار، امید می‌بخشند و زندگی را رنگین می‌سازند.
ما نمی‌توانیم مبارزات آزادی زنان را صرفا در یک روز بگنجانیم. با این حال، این بزرگترین مسئولیت ما زنان است که روزی مانند ۸ مارس را که صدها زن در آتش سوختند، تبدیل به روزی کنیم که زنان از خاکستر خود زنده می‌شوند و این روز را به هر روز منتقل و بسط دهیم.
جنگ جهانی سوم یک جنگ اعلام نشده و پنهان علیه زنان است. هرچقدر هم با هزار دروغ و تقلب بخواهند این واقعیت را پنهان کنند، ولی وضعیت جنگ در میان است. به همین دلیل، مبارزه زنان نیز مبارزه‌ای برای دفاع از خود در برابر این جنگ است، مبارزه‌ای برای خوددفاعی است. ایالات متحده آمریکا، کشورهای اروپایی و بسیاری از کشورهای دیگر قاره‌ها با هیچ دولتی در جنگ نیستند، اما وقتی به آمار زن‌کشی، تجاوز جنسی، کشتار و استثمار در محل کار نگاه می‌کنیم، با ارقامی برابر با خسارات جنگ مواجه می‌شویم. نمی‌توان این آمار را با اصطلاحی غیر از جنگ توضیح داد.
ما باید مبارزه خوددفاعی در برابر جنگ را افزایش دهیم
علاوه بر این، با تشدید جنگ بین دولت-ملت‌ها و جنگ‌های داخلی در سال‌های اخیر، این وضعیت به سطوح وحشتناک‌تری رسیده است. جنگ‌های شناخته شده و جنگ‌های داخلی در کوردستان، روژاوا، فلسطین، اوکراین، سودان، یمن، نیجریه، افغانستان، ایران، آذربایجان، ارمنستان و بسیاری از کشورهای دیگر رخ می‌دهد و کشتار زنان را به سطوح بسیار بالاتری می‌رساند. البته در هر کشوری مبارزه زنان با همه این وقایع، هرچند در سطوح مختلف، وجود دارد و هر کدام دارای معنا و اهمیت هستند.
با این حال، ذهنیت جنگ جهانی سوم به عنوان ذهنیت هژمونیک مردانه عمل می‌کند و آنها تمام تلاش خود را می‌کنند تا زنان را در همه جا بی‌نفس بگذارند. این ۸ مارس از این نظر معنای بزرگی دارد. به عنوان زنان، ما باید در همه جا، حتی فراتر از مرزهای دولت-ملت، در برابر این واقعیت جنگی که جهان را ویران می‌کند، از یکدیگر حمایت کنیم، رنج را با صدای بلندتر فریاد بزنیم و قدرت مبارزه و سازماندهی را به دست آوریم. سازماندهی خود و جامعه در برابر جنگی که دولت‌های مردانه، اذهان مردانه و نظام مردانه جهانی علیه همه زنان و مردم به راه انداخته‌اند و توسعه خوددفاعی در برابر این جنگ در همه جا و از هر جهت، مبارزه امروز برای صلح است.
ذهنیت جنگ جهانی سوم، جنگ‌هایی را بر اساس ناسیونالیسم، جنسیت‌گرایی، دین‌گرایی و علم‌گرایی به راه انداخته است. و این ذهنیت به هر کجا که دست می‌زند خشک می‌کند و می‌پوساند. به همین دلیل، ذهنیت و مبارزه برای صلحی که تحت رهبری زنان امروز توسعه خواهد یافت، باید بر اساس پارادایم دموکراتیک، اکولوژیک و آزادیخواهانه زن، در برابر انواع ناسیونالیسم، دین‌گرایی، جنسیت‌گرایی و علم‌گرایی توسعه یابد. ما باید مبارزه را در جهت ملت دموکراتیک علیه ناسیونالیسم، ایمان دموکراتیک علیه دین‌گرایی، همزیستی آزاد در برابر جنسیت‌گرایی، و ژنئولوژی و علم آزاد علیه علم‌گرایی افزایش دهیم.
"رهبر آپو راه آزادی را به زنان نشان داد"
رهبر آپو که ۲۵ سال در سخت‌ترین شرایط در امرالی در اسارت به سر می‌برد، راه آزادی و صلح را به معنی‌دارترین وجه به ما زنان نشان داد. این کنش‌ها و مراسمات ۸ مارس در عین حال باید ۸ مارسی باشد که در آن آزادی جسمانی رهبر آپو در بیست‌وششمین سالش فریاد زده می‌شود و از وی صیانت بعمل می‌آید. مبارزه برای آزادی زنان در قرن بیست و یکم ارتباط مستقیمی با پارادایم رهبر آپو و خط آزادی زنان دارد.
ما باید با درنوردیدن مرزها همدیگر را صدا بزنیم
در حالی که به سوی تکمیل ربع اول قرن بیست و یکم پیش می‌رویم، مبارزه زنان باید یک ذهنیت صلح‌آمیز استراتژیک ایجاد کند و خوددفاعی را با ایدئولوژی، سیاست، سازمان و مبارزه‌اش محقق سازد. در این ۸ مارس، ما باید یاد همه زنان به قتل رسیده را با نامشان و بدون توجه به اینکه در کجای جهان هستند، گرامی بداریم، با درنوردیدن مرزها همدیگر را صدا بزنیم و با درک ملت دموکراتیک و کنفدرالیسم دموکراتیک با یکدیگر همبستگی نشان دهیم. ما باید صدای خود را در همه جا علیه این جنگی که زنان و جامعه را می‌بلعد بلند کنیم. ما شاهد حملات بوکوحرام علیه زنان در نیجریه، طالبان در افغانستان، رژیم شرعی در ایران، فاشیسم حزب عدالت و توسعه در ترکیه و تجاوز جنسی به دوستان زنمان در سودان، یمن، اوکراین، ارمنستان، برزیل، آرژانتین و مکزیک هستیم. بیایید حملات را در هر بعد از قتل‌عام، اعدام، شکنجه، استثمار کار و بدن گرفته تا تحقیر افشا کنیم و وحدت مبارزه را تقویت کنیم.
ما باید با عدالت زنان، ذهنیت فاشیستی را محکوم کنیم
در روژاوا، دولت ترکیه با انتقام‌جویی شدید به انقلاب زنان حمله می‌کند، زنانی که برای آزادی مبارزه می‌کنند را در شنگال، مخمور، باشور و باکور کوردستان و حتی تا پاریس، قتل‌عام می‌کند. زنان هر روز در عفرین، سرکانیه و مناطق انقلابی زنان که تحت اشغال جمهوری فاشیست ترکیه هستند با شکنجه و قتل شدید روبرو می‌شوند. آنها با به کارگیری انواع روش‌های جنگ ویژه و جسمانی در حال غصب هستند و می‌کوشند دستاوردهای مبارزات زنان در باکور را از بین ببرند. زندان‌ها پر از زنان مبارز است، گورها پر از زنانی است که توسط مردانی که کپی (رونوشتی از) اردوغان هستند به قتل رسیده‌اند. در این ۸ مارس، اردوغان و این مردانگی زشتی که به جامعه رواج داد باید همه جا افشا شود و ذهنیت فاشیستی و مردانه با عدالت زنان محکوم شود. ما باید دولت ایران را که زنان را اعدام می‌کند، شکنجه می‌کند و بدن‌هایشان را زندانی می‌کند، رژیم طالبان افغانستان، ساختار تبهکاری بوکوحرام، قدرت‌های دولت مردانه که باعث همه جنگ‌ها و ستم‌ها می‌شوند و نظام سرمایه‌داری که زنان را به همه نوع کالایی تبدیل می‌کند افشا و محکوم کنیم.
برای تبدیل کل جهان به سرزمین قیام و سازندگی
با شعار ژن، ژیان، ئازادی و با ذهنیت و عدالت زنانه باید مردانگی هژمونیکی را در همه جا مورد قضاوت قرار دهیم. با راهپیمایی به سوی انقلاب زنان با ژن، ژیان، ئازادی، باید قیام خود را علیه این نظام سرمایه‌داری که زندگی را می‌خشکاند و می پوساند، تمام نسخه‌های فاشیستی آن و این سیستم مردانه که ما را تا حد سلول‌هایمان استثمار می‌کند، گسترش دهیم. خیابان‌ها، شهرها، روستاها، کوه‌ها، کارخانه‌ها، مزارع، همه مکان‌ها مال ماست و سرزمین قیام و سازندگی ماست.
زنان با عصیان، طرد، آگاهی و ساختن زندگی آزاد، زندگی را بهاری و روشن می‌کنند. ما از همه زنانی که از خاکستر خود قیام و زندگی را بازآفرینی کردند، می‌خواهیم که به مناسبت ۸ مارس، همه جهان را سرزمین قیام و سازندگی کنند و رفاقت زنان را در این سرزمین‌ها تقویت کنند و مبارزه را گسترش دهند.»
