حزب حیات آزاد کوردستان (پژاک) بمناسبت ۴۶مین سالگرد تاسیس حزب کارگران کوردستان (پکک) بیانیهای کتبی منتشر کرد.
بیانیه پژاک به شرح زیر است:
«۴۶ سال کامل از تأسیس «حزب کارگران کردستان (پ.ک.ک)» گذشت ولی سیر تاریخسازی آن برای خلق کُرد مبتنی بر مبارزات آزادیخواهانه بیوقفه و فداکارانه علیه ستمگری فاشیسم را به اوج رساند و راه آزادی را برای همگان خصوصا زنان گشوده است.
مبارزات پ.ک.ک و تاریخ آن با ظهور رهبر آپو آغاز شد و حزبی را بنیان نهاد که برای نخستینبار مراتب و اصول «حزبیشدن حقیقی» را عملی ساخت و در تکامل آن بزرگترین هنرها و هنرنماییها به خرج داد. این اتفاق بر بنیان نیازهای خلقکُردِ تحت ستم به آزادی و دمکراسی روی داد و در سراسر خاورمیانه حیاتی دیگر برای خلقها نوید داده است. در ۴۶ سال گذشته نیروی فدایی گریلا بیشائبه به قهرمانیها و فداییگریها که در تاریخ نظیر ندارد، دست زده و هر نوع فرصتی برای کسب دستاوردهای ارزشمند برای خلقمان را ایجاد نموده است. شکی نیست که به سبب سیاستهای نسلکشی و آسمیلاسیون شدیدی که بر خلق کرد روا داشته میشد، بدون رهبریت رهبر آپو و تأسیس پ.ک.ک نامی از خلق کُرد باقی نمیماند. ظهور پ.ک.ک و رهبر آپو به رستاخیزی مبدل شد که زمینههای نسلکشی توسط فاشیسم را از میان برد و حرکت بسوی قلههای رفیع آزادی را آغاز نمود. آنجا که نام «کُرد» ممنوع بود، پ.ک.ک رنسانس به پا کرد و حقیقیترین فلسفه آزادی را ارایه داد. خلقی که قراربود مطابق برنامه نسلکشانه دشمن طی چند سال نابود شود، به یکباره به پیشاهنگ جنبشهای خلقی کردستان و خاورمیانه مبدل شد. امروز تاریخ خلق کُرد و پ.ک.ک و رهبریت رهبر آپو درهم تنیده و واقعیت آن برای جهانیان آشکار گشته است. پیشاهنگی آزادیخواهان و دمکراسیطلبان جهان در مسیر سوسیالیسم و دمکراسی امروز برعهده پ.ک.ک است و موجی از هیجانِ زیستنِ آزادی از سوی آنها را در سطح بینالمللی به راه انداخته است. پارادایمی که رهبر آپو در تداوم دیالکتیک پ.ک.ک ارایه داده، مسیر جنبشهای آزادیخواهی انترناسیونالیست را روشن ساخته و کارزارهای بینالمللی آن هر روز دستاوردی برای آن جنبشها دارد. تمامی این ارزشمندیها تنها میتواند از جنبشی برآید که مبتنی بر صحیحترین پارادایم یعنی «جامعه دمکراتیک و اکولوژیک مبتنی بر آزادی زن» است.
حقیقت وجودی پ.ک.ک و رهبر آپو را امروز بایستی از ایدئولوژی آزادی زن فهمید که چگونه بر ریل شعار ژن ژیان آزادی نظام مردسالار را درهم کوبیده و به فریاد رسای زنان مبدل شده است. تاریخ و فرهنگ هزاران ساله را امروز در چارچوب جنبش پ.ک.ک و خصوصا جنبش زنان عضو آن، احیا نموده. نیرومندترین ابزارهای مبارزهگری ایدئولوژیک و پارادایمیک را در اختیار زنان کُرد و خاورمیانه قرارداده که بتوانند بر پای خود بایستند و راهی را بروند که تاریخ پنج هزار ساله گذشته آن را تجربه نکرده است. تمامی ارزشهای انسانی و تاریخی را برای زنان بازگردانده و اجازه نداده در این راهِ مبارزهگری، به نظامهای مردسالاری وابسته شوند. غفلت از این حقیقتِ وجودیِ پ.ک.ک، بزرگترین خسارتها را در انقلابات در حال وقوع خاورمیانه و جهان به دنبال خواهد آورد. فلسفه، ایدئولوژی و حقیقتهای پارادایمیک پ.ک.ک و رهبر آپو برای زنان آزادیخواه به سبب همان خصایص انقلابی، قابل انکار نیست. لذا جهان انقلابات زنان بدون این اندیشه سترگ، ناقص خواهد بود. آنچه برای زنان یک انقلاب محسوب میشود و آزادی را حصول مینماید، تغییر ذهنیت مردسالاری است آن هم ذهنیتی که بشریت را بسوی نابودی سوق میدهد. وقتی این خصیصه در وجود پ.ک.ک نهفته است، پس صیانت از آن برای خدمت به آزادی بشریت یک نیاز میباشد. خوشبختانه زنان آزادیخواه در حوزه انترناسیونال در سایه تلاشهای یومیه زنان کُرد به این سطح از آگاهی دست یافتهاند و حمایتهای ارزشمندی از زنان کُرد میکنند که بایستی قدر آن را دانست و ارتقاء بخشید.
آنچه امروز بعنوان نظامهای ترکیبی علیه بشریت دست به ساختن سناریوهای مرگبار زدهاند، نظامهای سرمایهداری و مردسالاری مکمل یکدیگر هستند. نادیدهگرفتن این نظامها تاکنون آسیبهایی جدی به انسانیت زده ولی پ.ک.ک ظهور به موقع برای مبارزه علیه این نابودگری سیستمک آنهاست. تنها جنبشی است که صرفا به شکستدادن سیستمهای ظالمانه نمیاندیشد، بلکه با نابترین اندیشههای فلسفی، حقیقیترین آلترناتیو حیات را نیز ارایه میدهد. امروز با اصطلاح و نگرش تمدن دمکراتیک که دربردارنده مدرنیته دمکراتیک و کنفدرالیسم دمکراتیک است، آشنا هستیم و این را مدیون رهبر آپو و پ.ک.ک هستیم. تلاش قدرتهای هژمونیک جهانی برای ممانعت از رخدادن بزرگترین اتفاق آزادی بدست پ.ک.ک، همان توطئه بینالمللی است که از سال ۱۹۹۸ علیه رهبرآپو آغاز شد و هنوز هم در قالب سیستم امرالی ادامه دارد. این ممانعت قدرتهای هژمونیک سرمایهداری و لیبرالیستی قطعا تا اینجای کار بزرگترین آسیبها را به روند آزادیخواهی خلقها وارد آورده است. مبارزه علیه این تلاش خصمانه و ضدبشری آن نظامها، مستلزم ارتقای مبارزات در سطح بینالمللی است و هنگامی واقعیت پ.ک.ک و رهبر آپو درک خواهد شد که این حقیقت در سطح بینالملل بیشتر درک گردد و در راه آن گامهای عملی برداشته شود.
در این سیر، درک واقعیت پ.ک.ک، صیانت از حقیقت وجودی رهبر آپو بعنوان نماد رهبریت صحیح برای خلقها و پیبردن به واقعیت مسئله کُرد با هم ممکن میگردد. هرکدام بدون دیگری، ناممکن است. حل مسئله کُرد تا آن حد واقعیت دارد که برپایه آزادیخواهانهترین و دمکراسیمحورترین اندیشهها باشد که پ.ک.ک دارای آن خصلتهاست. امروز آنچه در چهاربخش کردستان رخ میدهد، تغییر سناریوها به اشکال نوینتر اشغالگری است. درحالی که خلقکُرد به آزادی نزدیکتر شده، این سناریوها بر محوریت جنگافروزیهای جدید و در چارچوب برنامههای آنها در جنگ جهانی سوم ادامه دارند. این امر خطرات جدی را برای خلق کُرد به همراه آورده اما باید دانست که در سایه مقاومتها و مبارزات کُردها فرصتهای بیبدیلی نیز پیشرو میباشد. تلاش دشمن این است که در این برهه، افکار عمومی را فریب دهد تا واقعیتهای پ.ک.ک، خلق کُرد و رهبرآپو را از هم جداسازد و با این تفرقهافکنی مزورانه، راه انقلاب کُرد را کاملا مسدود نماید. این سناریو تاکنون در سایه درایتهای رهبرآپو و سیاستهای صحیح پ.ک.ک و جنبش آزادیخواهی کُرد خنثی شده است. به همین دلیل این ایستادگی بینظیر تأثیرات مثبت بینالمللی بر حوزه انترناسیونال داشته است و میرود که در تغییر نظم خاورمیانه، سهمی به حق برای خلقمان کسب نماید.
حزب حیات آزاد کردستان (پژاک) ۴۶امین سالگرد تأسیس پ.ک.ک را به رهبر آپو، پ.ک.ک، خانوادههای شهدا، تمامی خلق کُرد و آزادیخواهان و دمکراسیطلبان تبریک میگوید. باور داریم که جنبش خلق کُرد از جنس صحیحترین دمکراسی و حقیقیترین آزادیهاست و نویددهنده حیاتی آزاد است که در آن، زنان میتوانند باردیگر در تاریخ، سرافرازانه به کسب آزادی نایل آیند. به پیشاهنگی پ.ک.ک و رهبر آپو برای خلقهای تحت ستم باور داریم و تا پای جان برای آزادی رهبر آپو میکوشیم. سرفصل مبارزات ما آزادی رهبرآپو و خلق کُرد بصورت توأمان است. لذا از تمامی مبارزان، فعالان کُرد و بینالملل و سازمانهای جهانی و اقشار و خلقهای تحت ستم دعوت بعمل میآوریم که کمپین بینالمللی «آزادی برای رهبر آپو و حل مسئله کُرد» را تا کسب پیروزی حمایت کنند. بیشک حمایت از مبارزات کُردها، همانا تسریع روند تحقق رنسانس خلقها در خاورمیانه محسوب میگردد و فاشیسم نابود خواهد شد.»