روژن به مناسبت ۸ مارس، همه همکاران خود را دعوت کرد تا در برابر هرگونه حمله و تهدید علیه روزنامه‌نگاران، صدا و سخن خود را متحد کنند، شبکه‌های مشترک خود را تقویت کنند و عرصه مطبوعات را به میدان مبارزه‌ای به نام زنان تبدیل کنند.
اتحادیه روزنامه‌نگاران زن کوردستان (روژن) در بیانیه‌ای کتبی به مناسبت ۸ مارس، روز جهانی زنان زحمتکش، این پیام را داد: «با گسترش مبارزه خود علیه جنسیت‌زدگی در مطبوعات‌ها و جامعه، روزنامه‌نگاری آزاد و اصیل زنان را بیش از پیش به پیش خواهیم برد.»
در این بیانیه با اشاره به اینکه ۸ مارس، روز جهانی زنان زحمتکش در دوره‌ای جشن گرفته می‌شود که حقوق و آزادی‌های زنان روزنامه‌نگار به طور جدی تهدید می‌شود، آمده است: «ما اراده خود را برای مبارزه با این تهدیدات و امید خود را به آزادی افزایش می‌دهیم.»
در ادامه بیانیه آمده است:
«در مناطقی که سیاست‌های جنگی حاکم است، زنان روزنامه‌نگار به منظور رساندن وقایع به جامعه، به دنبال حقیقت در سایه درگیری و سلاح‌ها هستند.
اگرچه حق دسترسی به اطلاعات توسط دولت‌های قانون‌مدار در قانون اساسی تضمین شده است، اما این حق توسط رژیم‌های مردسالار و تمامیت‌خواه به دلایل خودسرانه مسدود می‌شود. رژیم‌های مذکور به جای تضمین شرایط کاری روزنامه‌نگاران، آنها را یا به قتل می‌رسانند، یا دستگیر می‌کنند یا تهدید می‌کنند.
این وضعیت در میهن ما کوردستان به وضوح دیده می‌شود. در طول یک سال، بسیاری از همکاران روزنامه‌نگار ما در حین پیگیری اخبار به قتل رسیدند. روزنامه‌نگارانی که در طول سال به قتل رسیدند، یعنی گلستان تارا، هیرو بهاالدین، روسیدا مردین، جیهان بیلگین، نه تنها به روزنامه‌نگاری مشغول بودند، بلکه از حقوق و آزادی‌های زنان نیز دفاع می‌کردند. آنها صدا، سخن و قلم مبارزه زنان بودند. هر خبر آنها، علاوه بر اطلاع‌رسانی به جامعه، یک پیشرفت و دستاورد به نام زنانی است که آزادی‌هایشان سلب شده است. فدا کردن جان برای یک خبر، خودِ حقیقت است. این همکاران ما نه تنها برای روزنامه‌نگاری کوردستان، بلکه برای اخلاق و حقیقت روزنامه‌نگاری جهان نیز پیشگام هستند.
حملات چندبعدی به روزنامه‌نگاران به عنوان یک وضعیت فرامرزی ادامه دارد.
حملات و تهدیدات علیه زنان روزنامه‌نگار در پلتفرم‌های رسانه‌های دیجیتال که در سال‌های اخیر به مطبوعات‌های اصلی ارتباطی تبدیل شده‌اند، نیز بدون وقفه ادامه دارد.
بدون شک، فشارهای فزاینده علیه زنان روزنامه‌نگار مستقل از حملات علیه زنان در سراسر جهان نیست. حملاتی که در برخی کشورها به سطح زن‌کشی می‌رسد، در برخی کشورها به شکل حملات روانی-اجتماعی ادامه دارد.
تلاش برای حبس زنان در فضاهای بسته، سیاست‌های اجرا شده بر بدن زنان، حملات جنسی، همانطور که باعث فروپاشی اخلاقی در جامعه می‌شود، قصد دارد آینده‌ای ضد دموکراتیک و ضد اجتماعی را نیز بنا کند. همانطور که در مثال افغانستان به وضوح دیده می‌شود، جوامعی که زنان در آنها حضور ندارند، چگونه ساخته می‌شوند.
زنان روزنامه‌نگار از یک سو در معرض ذهنیت مردسالار و فشارهای جامعه سنتی قرار دارند و از سوی دیگر مجبور به مبارزه با جنسیت‌زدگی و آزار و اذیت در مطبوعات هستند.
در برابر همه این حملات، آشکار کردن مبارزه زنان که رژیم‌های مردسالار را به لرزه در می‌آورد و رساندن صدای زنان، بیش از هر زمان دیگری اهمیت دارد. دقیقا به همین دلایل، روزنامه‌نگاری زنان در نقطه‌ای بسیار مهم و حساس قرار دارد. بنابراین، تضمین امنیت جانی و بهبود شرایط کاری روزنامه‌نگاران، به ویژه زنان، در دنیای امروز موضوعی ضروری است.
با وفاداری به یاد و خاطره ده‌ها همکارمان که حقیقت را برای ما به ارث گذاشتند، مبارزه خود را علیه جنسیت‌زدگی در مطبوعات و جامعه گسترش خواهیم داد و روزنامه‌نگاری آزاد و اصیل زنان را بیش از پیش به پیش خواهیم برد.
به مناسبت ۸ مارس، همه همکاران خود را دعوت می‌کنیم تا در برابر هرگونه حمله و تهدید علیه روزنامه‌نگاران، صدا و سخن خود را متحد کنند، شبکه‌های مشترک خود را تقویت کنند و عرصه مطبوعات را به میدان مبارزه‌ای به نام زنان تبدیل نمایند.»
