رهبر آپو در دهه ۱۹۹۰ به تلاش‌های خود برای آزادسازی زنان بدون وقفه ادامه می‌داد. او در آن سال‌ها تئوری گسست را توسعه می‌دهد که شامل گسست جسمانی و روحی زنان از سلطه مردانه است. در این بخش از مقاله، تلاش خواهیم کرد درکی از ارزیابی‌های رهبر آپو پیدا کنیم و بفهمیم که گسست از مردان به چه معناست، چه مشکلاتی دارد و چه موانعی بر سر راه آن وجود دارد.

آگاهی انقلابی و همچنین عملی کردن آگاهی، ضروری است

رهبر آپو در تحلیلی که در ۴ سپتامبر ۱۹۹۸ انجام داد، به این نتیجه‌گیری می‌رسد که اگر انسان‌ها نتوانند آگاهی انقلابی را که در حال انجام آن هستند ایجاد کنند، در یک عمل محدود و تکراری غرق می‌شوند و اگر آگاهی خود را عملی نکنند، نمی‌توانند خود را از عوام‌فریبی (دماگوژی) نجات دهند و ارزیابی خود را به این صورت ادامه می‌دهد:

«به طور کلی، زنان باید از حالت ظریف‌ترین کالای نظام کالایی خارج شوند و به جای این رویکرد، به شخصیتی اراده‌مند و متعلق به خود که بر این اساس، به طور کامل در زندگی اجتماعی و سیاسی شرکت می‌کند، تبدیل شوند. به طور خلاصه، بحث بر سر حذف مالکیت از کسی است که مورد مالکیت قرار گرفته است، خارج کردن او از مالکیت و در نتیجه تبدیل کردن او به نیرویی مؤثر در مبارزه با نظام مالکیت است. البته این امر، طوفانی در کل نظام روابط ایجاد می‌کند. به ویژه در هویت و شخصیت مردان ناراحتی بزرگی ایجاد می‌کند.»

«چرا این همه گسست؟»

رهبر آپو با بیان اینکه گسست از مردان نباید صرفا یک مسئله نظری تلقی شود، می‌گوید:

«این یک مسئله عملی است که به اندازه نان و آب ضروری است. برخی می‌گویند 'چرا این همه گسست؟' در واقع، این گسست، گسست از زندگی‌ناپذیری و گسست از زشتی است. این گسست، گسست از نابرابری و گسست از خفگی زندگی است. شاید در آن همه چیز متعلق به دشمن باشد، اما هیچ چیز متعلق به انسانیت نیست. این گسست، گسست از چنین واقعیتی، از شکست، از فرسودگی و نابودی است. مزوپوتامیا منبع زندگی و گهواره بشریت بود. این گسست، گسستی است که برای دستیابی به امکان زندگی از بشریتی که در اینجا نابود شده است، انجام می‌شود. این گسست برای هیجان آغاز تمدن و برای زندگی است. این گسست، فرصتی برای کسب شایسته‌ترین چیزها برای انسان است.»

زمینه ارتباطی که میهن آزاد را از بین برد، مورد سوال قرار خواهد گرفت!

رهبر آپو به این نتیجه می‌رسد که چنین رویکرد انقلابی، بارزترین ویژگی انقلاب است و در ادامه به نتایج ژرف زیر می‌رسد:

«بزرگ‌ترین بدی که می‌توان به ذات انسان کرد، این است که به جای تعالی، در محدوده‌های انگیزه‌های محدود و خودخواهی و خودمحوری بسیار ابتدایی متوقف شود. واقعیت موجود تا حدودی همین است. اگر این واقعیت حل نشود، هیچ زن و مردی نباید فکر کند که در این میهن، زندگی خواهد کرد. از آنجایی که میهن با ارتباط متقابل زن و مرد ما در نظام ارتباطی فعلی از دست رفت، چیزی به نام آزادی باقی نماند، همه چیز زشت شد، گرسنگی کشیده شد، هیچ کس نتوانست در میهن خود صاحب چیزی شود و همه چیز در حال فرار بود، پس زمینه ارتباطی که منجر به این امر شد، مورد سوال قرار خواهد گرفت.»

همه باید به این سوال پاسخ دهند که چگونه زندگی کنند!

رهبر آپو اظهار می‌دارد که در حال تلاش برای تحقق چنین پیشرفتی در شخصیت خود است و به گونه‌ای عمل می‌کند که برای همه زنان مناسب باشد و در ادامه می‌گوید:

«این نگرش من، روابط بسیار کهنه را در جامعه کوردستان متزلزل می‌کند. راه را برای زنان آزاد در حزب باز می‌کند و مردان را نیز مجبور به پاسخگویی می‌کند. همانطور که مرزهای خودخواهی را می‌شکند، معیارهای شخصیتی را تعیین می‌کند که باید نیروی ضروری زندگی هر کس باشد. وظیفه همه این است که این را درک کنند و از منظر خود به این سوال پاسخ دهند که چگونه زندگی کنند.»

شخصیت سرکوبگر مرد احساس می‌شود و تمایل به رهایی از آن ایجاد می‌شود

با تلاش‌های شدید رهبر آپو، دیده می‌شود که زنان نیز به خود آمده‌اند و دیگر مردان سلطه‌گر موجود را نمی‌پذیرند. زنان نیز به عنوان یک ساختار سازمان‌یافته، معیارهای رد و قبول خود را تعیین می‌کنند. یکی از رفقای زن که به رهبر آپو گزارش می‌داد، این موارد را بیان می‌کند:

«به دلیل سنگینی سرکوبگری شخصیت مردانه در ساختار زنان، تمایل به نزدیکی بیشتر به سازمان، حاکم است. شاید فاقد عمق ایدئولوژیک باشد، اما وضعیتی است که با گذشت زمان و با روند می‌تواند توسعه یابد. اما احساس فزاینده شخصیت سرکوبگر مردانه و تمایل به رهایی از آن، همراه با این تمایل به رهایی، تمایل به گرایش به سازمان وجود دارد. از منظر مردان، مسئله صرفا محیطی از تضادها نیست که بر اساس مردان ایجاد شده است، بلکه همراه با مشکلات عمومی خودسازی حزبی و توسعه‌ای که تجربه می‌کند، بیشتر با واقعیت خود در زمینه زنان مواجه می‌شود. این مواجهه، روانشناسی واکنشی در مردان ایجاد می‌کند. در این شرایط، مسئله ما این است که با حل این مسئله، مشارکتی را بر اساس تبدیل مردان در زمینه‌ای انعطاف‌پذیرتر و نه سلطه‌گرانه، به دست آوریم. از نظر ما، تفکر کمی مستقل‌تر، تفکر کمی مسلط‌تر و توانایی معنادهی عمیق‌تر ضروری است.»

یک تحول اساسی ضروری است!

یکی دیگر از رفقای زن در گزارش خود بیان می‌کند:

«من به عنوان یک جنگجوی تازه‌وارد می‌خواستم مشارکت قوی داشته باشم. به ویژه بر کسب تجربه نظامی در جنگ و توسعه جنبه نظامی خود تمرکز کردم. اما وضعیتی وجود داشت که فقط یک طرفه باقی می‌ماندم. می‌توانم بگویم که در برابر رویکردهای نادرست و خارج از خط‌ مشی که به سازمان تحمیل می‌شد، موضعی ناکافی داشتم. در واقع، می‌توانم بگویم که در ساختار و در خود من، تمایل به نزدیکی به جنس خود، تعمیق در یاژک (اتحادیه آزادی‌بخش زنان کوردستان) به عنوان یک فرد و تمایل به انجام کاری واقعی ایجاد شده است. در ساختار نیز رویکردی مرتبط و مشتاق وجود دارد. به ویژه رویکردهای مرتبط و محترمانه در حال توسعه هستند. اینها برای ما مهم هستند، رهبرم. البته، هنوز رویکردهای عقب‌مانده در مدیریت‌های ارشد، یعنی مدیریت‌های مردانه وجود دارد. در واقع، بدون تحولی اساسی، نمی‌توان انتظار چیز دیگری داشت.»

بخشی از گفتگوی رهبر آپو با یکی از رفقای زن را هم به اشتراک می‌گذاریم:

«رهبر آپو: اگر بگویم چند وجهی، یا اگر بگویم بدون زیبایی، نمی‌توان زندگی کرد. نمی‌خواهم شما دختران را زیاد تحت فشار قرار دهم، اما گسست رهبری از مردانگی سنتی و آشکار کردن معیارهای مرد جدید یک رویداد شگفت‌انگیز است. باید از این موضوع آگاه باشید.

ه: درست است، رهبرم.

رهبر آپو: نه محاسبات نادرست انجام دهید و نه انکار کنید. باید تا حد زیادی تلاش کنید تا در شخصیت خود، الزامات آن را به گونه‌ای حساس و دقیق و همچنین بسیار علمی درک کنید.

ه: تلاشم در این راستا خواهد بود، رهبرم.

رهبر آپو: به همه دختران می‌گوییم، حتما خودتان را بر این اساس، بر اساس واقعیت رهبری بازبینی کنید. مردان نیز همینطور. رهبری از مردانگی کلاسیک فراتر می‌رود و تا حد زیادی متفاوت می‌شود. این یک ویژگی رهبری است. اگر نتوانید دنبال کنید، با شما بسیار خواهیم جنگید. نمی‌خواهم، اما از این اصل کوتاه نخواهم آمد. پیشرفت‌هایی داشته‌ایم. هم تفاوت مردان و هم رویکردهای کلاسیک زنان را آشکار کرده‌ایم و تحلیل نیز انجام داده‌ایم. مردان نیز کم کم شروع به درک می‌کنند. اگر درک کنند، به نظر من می‌توانند شجاع شوند و قدرت نظامی-سیاسی را به دست آورند.»

«زنان این قدرت را نشان خواهند داد»

رهبر آپو با توصیف این مبارزه به عنوان یک جنگ جالب توجه، در ادامه به نکات زیر اشاره می‌کند:

«ما این زنان را توسعه خواهیم داد. من این حرف را فقط بر اساس قدرت خودمان نمی‌گویم، نمی‌گویم که رهبری اینطور می‌خواهد، نمی‌گویم که مرد دستور داده است، زنان این قدرت را نشان خواهند داد. ما در این زمینه مانعی ایجاد نخواهیم کرد، یا حتی اگر بجنگیم، زنان باید جنگ خود را علیه ما نیز ادامه دهند. حتی علیه من.»

رهبر آپو با بیان اینکه برای هر شخصیتی باید مسافت زیادی طی شود، می‌گوید:

«وظیفه گذاشتن جلوی آنها، امید دادن برای پیشرفت، قطعا با مدیریت کمی می‌توان این را تسریع کرد. همیشه تیپ‌های بسیار واکنشی و بسیار محافظه‌کار وجود دارند. کار یک مدیر ماهر این است که اینها را حل کند و روش‌های پیشرفت را همیشه جلوی آنها بگذارد. همانطور که هیجان زندگی بسیاری از بین رفته یا توسعه نیافته است، هیجان زندگی برخی نیز منحرف شده است. یعنی باید تا حد زیادی اصلاح شود. نباید از زنان در حال توسعه به هیچ وجه ترسید. توسعه زنان با شخصیت مبارز و جنگجو و هوش آنها، توسعه زندگی است.»

«گسست ضروری است!»

بخش دیگری از گفتگوی رهبر آپو با یکی دیگر از رفقا را با شما به اشتراک می‌گذاریم:

«رهبر آپو: به سوالات من پاسخ بده، خطرات گسست از مردان چه می‌تواند باشد؟

مَد: گسست از مردان، واکنش شدیدی در مردان ایجاد کرد. در این جنگ و در زندگی نیز به همین شکل. به همین دلیل گسست ضروری است، رهبرم.

رهبر آپو: آیا گسست برای شما ضروری است؟ آیا باید بیشتر به این کار جسارت یابم؟

مد: بله رهبرم، باید جسارت کنید.

رهبر آپو: به کدام سمت، تا چه حد؟

مد: رهبرم، دستاوردهای این مبارزه روز به روز بیشتر می‌شود. وظیفه ما این است که به این ارزش‌ها پاسخ دهیم. رفیق زیلان بزرگترین نماینده این موضوع است.

رهبر آپو: می‌گویم چگونه از آن محافظت خواهید کرد، شما نیاز به تمرکز قوی و شدیدی به اندازه کوه‌ها دارید و این شما را مجبور می‌کند از نظر جسمانی تا رسیدن به قدرت فکری. در غیر این صورت، حتی نمی‌توانید تحمل ایستادن را داشته باشید. زیرا قرن‌هاست که به زندگی با تکیه بر مرد عادت کرده‌اید. چه کسی افکار منسجم دارد و ادعای قوی‌تر کردن خود را دارد؟ چه کسی در مورد زنان بیشتر تمرکز می‌کند؟»

«بدون ایجاد گسست، ایجاد اتحاد ممکن نیست!»

در پایان، رهبر آپو در تحلیل منحصر به فرد خود در ۲۶ ژانویه ۱۹۹۸ موارد زیر را بیان می‌کند:

«مسئله زنان که اختلافات بزرگی بر سر آن وجود دارد، همچنان جنبه مهمی از کار رهبری ما را تشکیل می‌دهد. وقتی با گروه دختران جوان مواجه می‌شویم، معنا دادن به این کار کم‌نظیر، یافتن قدرت برای آن، کار خدایان یا کار یک آرمان بزرگ است. آرمان زنان آزاد، آرمانی مانند آرمان خلق است. ما به طور کلی قبل از احیای مردم خود، سعی در احیای زنان داریم. حتی سعی می‌کنیم اولویت زیادی به آن بدهیم. چقدر آماده هستید؟ با توسعه گسست از مردان، مشکلات نیز توسعه می‌یابند -طبیعتا توسعه خواهند یافت-. بدون پشت سر گذاشتن گذشته، ایجاد آینده ممکن نیست. بدون ایجاد گسست، ایجاد اتحاد نیز ممکن نیست.»

ادامه دارد…