به پیشاهنگی هیئت فرهنگ کانتون فرات و با همکاری جنبش فرهنگ و هنر مزوپوتامیا، سومین جشنواره تئاتر آرین بسک و زولفن آشتیه در روز ۵ اکتبر در شهر کوبانی با شعار «تئاتر هویت نگرش اجتماعی است» آغاز شد. گروههایی از شهرهای حلب، شهبا، رقا، منبج، تبقا و کوبانی در این جشنواره حضور دارند، آنان تا روز ۱۲ اکتبر که روز پایانی این جشنواره است، آثار خود را اجرا خواهند کرد. بازیگرانی تئاتری که در این جشنواره مشارکت کردند با خبرگزاری فرات (ANF) مصاحبه کردند.
بازیگر اهل شهر حسکه، شروان حاج مسلم که بازیگر تئاتر موم و چرا هلالِ زِرین است گفت: «ما به مثابه بازیگران تئاتر هلال زرین در جشنواره شهید آرین مشارکت کردیم. تئاتر ما به نام موم و چرا (شمع و چراغ) بود. این تئاتر درباره کسی است که درگیر یک وضعیت روانی به خصوص میباشد، عقل خود را از دست داده است و با منطق و وجدان در جنگ است. در میان یک جنگ روانی حضور دارد، اما در نهایت به این نتیجه «ما شمع و چراغ هستیم ممکن نیست خاموش شویم» میرسد. ما بسیار خوشحال هستیم که در شهر کوبانی در این جشنواره مشارکت کردیم.»
از راه تئاتر قالبهای اجتماعی شکسته میشوند
کارکنان تئاتر از شهر عفرین جلب در رابطه با این جشنواره چنین گفتند: «ما بهمثابه فعال حوزه نمایش در جشنواره شهید آرین مشارکت کردیم، نام تئاتر ما، جشن است. درباره وضعیت جامعه، عادات، تقالید و ازدواج در سنین کم میباشد. نقش من در این تئاتر فیلمبرداری است، از راه دوربین این نمایشها را به همگان میرسانیم و به تصویر میکشیم، این سختی و دشواریها را با دوربین خود دنبال کرده و به مثابه چشم جامعه آن را ارائه میدهیم. جامعه ما در خاورمیانه با قالبها درگیر میباشد، از راه تئاتر این قالبهای و تقالید شکسته میشوند و راهی نو نشان داده میشود. ما از راه این تئاتر میتوانیم فرهنگ کهن خود را به نمایش بگذاریم.»
از خلق عرب نیز، فاطمه العبید از شهر رقا در ۳مین جشنواره آرین بسک و زولفَن آشتیه مشارکت کرده و چنین گفت: «ما نمایش رقصندگان گوران را اجرا کردیم. زنان در هر عرصهای دارای نقشهای مهمی هستند، در تئاتر نیز اینگونه است و این خود اجتماعی بودن میباشد. مقطعی تاریک در رقا به وجود آمده بود اما اکنون کاملا برعکس، امروزه در روشنایی قرار دارد. زنان از راه احساسات خود میتوانند تمام نقشها را برای مشاهده کنندگان به نمایش بگذارند.»
تاریخ ارمنی با تئاتر نمایش داده شد
از خلق ارمنی نیز، دیکران اَردمَیان که عضو انجمن اجتماعی ارمن و همچنین یکی از کارکنان تئاتر میباشد بیان کرد که هزاران داستان ارمنیها وجود دارد که میتوان با تئاتر آن را به نمایش گذاشت و معرفی کرد، او گفت: «تئاتر ما نیز درباره دادگاه وجدان بود. سوگموتهر ریلیان یک ارمنی بود که تلعت پاشا را کشت، به همین خاطر هم دادگاهی میشود. تئاتر ما داستان واقعی زندگی ریلیان بود. خلق ارمنی اهمیت ویژهای برای تئاتر قائل است. از راه تئاتر، فرهنگ ما ارمنیان معرفی میشود. تئاتر از میان تمام ناآرامیها، تناقضات و مشکلات برمیخیزد و به یک راه برای رهیافت مبدل میشود.»