در استکهلم، پایتخت سوئد، به فراخوان مرکز جامعه دموکراتیک کورد (ن‌ج‌دک) و شورای زنان آمارا، مراسم یادبودی برای شهدا برگزار شد. صدها نفر از کوردستانی‌ها یاد شهدای ماه می را گرامی داشتند و ده‌ها خانواده‌ای که عزیزانشان را در راه آزادی وطن فدا کرده‌اند، در این مراسم شرکت کردند.

عکس‌های کادرهای پیشرو حزب کارگران کوردستان (پ‌ک‌ک)، علی حیدر کایتان، رضا آلتون و بسیاری دیگر از شهدا در سالن مراسم آویخته شده بود. مراسم با خوش‌آمدگویی و ادای احترام به شهدا آغاز شد.

اولین سخنرانی به نمایندگی از ن‌ج‌دک و شورای زنان آمارا توسط روکن یِتیشکین، سیاستمدار، ایراد شد. روکن یتیشکین بار دیگر یاد تمامی فداییان راه آزادی را گرامی داشت و افزود: «من به تمامی مادران و پدرانی که فرزندان قهرمان تربیت کرده‌اند، سلام می‌فرستم. به یمن قهرمانان فداکار، امروز خلق ما سرافراز است و اثر خود را بر تمام جهان زده‌اند. ما مدیون شهدای خود هستیم که موجودیت ما و خاک ما را حفظ کردند. به یمن مبارزه آن‌ها، پیروزی و آزادی کوردستان نیز محقق خواهد شد.»

پس از سخنرانی، جمال‌الدین دَلی‌باش، رئیس مشترک ن‌ج‌دک، سخنرانی کرد. جمال‌الدین دلی‌باش که ۲۴ سال از عمر خود را در زندان‌ها سپری کرده است، به تفصیل در مورد رویدادهای جاری و تحلیل‌های سیاسی و تاریخی صحبت کرد. جمال‌الدین دلی‌باش به پیشروان سال‌های ۱۹۸۰ و ۱۹۹۰ اشاره کرد، از مقاومت در زندان‌ها سخن گفت و اظهار داشت که پ‌ک‌ک خلق کورد را از تاریکی بیرون آورده و اکنون شروع به ایجاد آزادی پایدار کرده است. او گفت: «در مرحله‌ای که امروز در آن هستیم، دستاوردهای کنونی بدون شک به یمن شهدای ماست. رهبر آپو که این حقیقت را پیش روی ما قرار داد، امروز به سطح بالایی رسیده است. بار دیگر، قدرت‌های سرمایه‌داری هژمونی و اشغالگران کوردستان و خاورمیانه وارد بحرانی شدند که خواستند کوردستان را به میدان جنگ‌های خود تبدیل کنند. اما رهبر آپو بار دیگر مداخله کرد و فرصتی برای زندگی آزاد و برابر پدید آورد. باید به خوبی دانست که ما بیش از هر زمان دیگری در امتداد خط آپویی هستیم، باید از جنبش، شهدای خود و آزادی خود محافظت کنیم.»

سپس، شُکران آمَد نیز به نمایندگی از خانواده‌های شهدا سخنرانی کرد. دایه شکران نیز به خانواده‌های شهدا تسلیت گفت و اظهار داشت: «ما فرزندان خود را با شیر حلال بزرگ کردیم. دنیا باید خوب بداند که در تاریخ بشریت هرگز قهرمانانی مانند قهرمانان آزادی کوردستان که جان خود را فدا کردند، به دنیا نیامده‌اند. فرزندان ما سوزن شدند و به چشم دشمن فرو رفتند. به ترس و وحشت مبدل شدند و به قلب دشمن افتادند. ما جان شیرین را قربان خاک وطن خود کردیم. ما به آزادی شیرین نیز دست خواهیم یافت. ما به جنبش خود، به رهبر خود ایمان داریم. زنده‌باد کوردستان، مرگ بر بردگی!»

سپس، کامران سمو هَدلی، نویسنده، به نمایندگی از مؤسسه کوردی استکهلم سخنرانی کوتاهی ایراد کرد و اشعار خود را که در سال‌های ۱۹۸۰-۱۹۹۰ در مورد شهدا نوشته بود، قرائت کرد.

همچنین، سخنرانی‌ای به نمایندگی از حزب حیات آزاد کوردستان (پژاک) انجام شد. سپس حمید نَرژی به فداییان روژهلات کوردستان اشاره کرد و اظهار داشت: «برای تمام کوردستان یک درد و غم بزرگ است که خبر شهادت رفقا علی حیدر کایتان و رضا آلتون را شنیدیم. آن‌ها نیز مانند شیرین علم‌هولی، فرزاد کمانگر، آرگش کارزان و دیار غریب جان خود را فدا کردند. اما خلقی را در راه آزادی قرار دادند.»

پس از سخنرانی‌ها، یک ویدئو نمایش داده شد و هوزان جومَرد که هر دو پسرش شهید هستند، به روی صحنه رفت و آهنگ‌های خود را اجرا کرد.