هوزان شمدین که به اقداماتی مانند حذف علائم هشداردهنده راهنمایی و رانندگی به زبان کوردی و دستگیری کسانی که با آهنگ‌های کوردی رقص و پایکوبی کرده‌اند واکنش نشان داد، این اقدامات دولت ترکیه را «فاشیسم» توصیف کرد.
با حذف علائم و تابلوهای هشداردهنده ترافیک به زبان کوردی «PÊŞÎ PEYA (ابتدا عابر پیاده)» در وان، آمد، الح و مردین و هدف قرار دادن علی یرلی‌کایا وزیر کشور ترکیه از طریق رسانه‌های مجازی، بسیاری از افرادی که با آهنگ‌های کوردی پایکوبی و می‌رقصیدند بازداشت و دستگیر شدند. واکنش‌ها علیه این «اعمال» علیه زبان و فرهنگ کوردی همچنان ادامه دارد.
هوزان شمدین، هنرمند کورد در اظهارات خود به خبرگزاری فرات (ANF) این اقدامات دولت ترکیه علیه زبان و فرهنگ کوردی را «فاشیسم» توصیف کرد. شمدین تاکید کرد که کوردها باید موسیقی کوردی خود را در همه جا بخوانند و از رقص و پایکوبی‌هایشان حفاظت کنند.
هوزان شمدین با بیان اینکه دولت ترکیه با کوردها دشمنی دارد، گفت: «دولت ترکیه قبلاً نیز کوردها را انکار می‌کرد. با این حال کوردها گام به گام پیش رفته و به سوی پیروزی می‌روند. دوستان کوردها در حال افزایش هستند و کوردها در سراسر جهان شناخته می‌شوند. در انتخابات محلی گذشته موفقیت خاصی حاصل شد. آنها برای جلوگیری از این وضعیت دست به اقدامات تحریک‌آمیز می‌زنند. همه در سراسر جهان فرهنگ، هنر و آداب و رسوم خود را برجسته می‌کنند. اگر کسی از منطقه دریای اژه در ترکیه رقص زیبک اجرا کند، آیا دولت ترکیه آن را ممنوع می‌کند؟ مردم دریای سیاه هورون دارند. اگر کسی از منطقه دریای سیاه هورون بنوازد، آیا دولت ترکیه آن را ممنوع می‌کند؟ آیا زمانی که کسی در آناتولی مرکزی چیفته تلی یا تیله بازی می‌کند ممنوع می‌شود؟ مردم کورد مردم پایکوبی هستند. مردم کورد با زبان، پایکوبی، هنر و فرهنگ خود زنده مانده‌اند. به همین دلیل، دولت ترکیه اقدامات فاشیستی را اعمال می‌کند.»
هوزان شمدین درباره آنچه واقعاً در پس‌زمینه این حملات اتفاق افتاد، تأکید کرد که کوردها دیگر کوردهای بیچاره سابق نیستند و گفت: «بر دوستان‌مان افزوده می‌شود. اخیراً ۶۹ روشنفکر، نویسنده، فیزیکدان و شیمیدان برنده جایزه نوبل نامه‌های سرگشاده نوشتند و خواهان آزادی رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان شدند. دولت ترکیه به همراه حکومت آک‌پ-م‌ه‌پ نمی‌تواند این موفقیت‌های کوردها را هضم کند و می‌خواهد دست به اقدامات تحریک‌آمیز بزند. می‌خواهد هرج و مرج، سردرگمی ایجاد شود و به دنیا گفته شود، «ببین، اینها تروریست هستند». اما این تروریست کیست؟ کسانی که به زبان و فرهنگ کوردی حمله می‌کنند تروریست هستند. تروریست کسی است که بر اراده کوردها قیم تعیین می‌کند. تروریستی است که به مناطقی مانند باشور کوردستان، شنگال و روژوای کوردستان حمله می‌کند که هیچ ربطی به مرزهای دولت ترکیه ندارند. این دولت ترکیه است که در این منطقه وحشت ایجاد می‌کند، اما آنها جهان را فریب می‌دهند و کوردها را تروریست معرفی می‌کنند.»
شمدین در پاسخ به این سوال که آیا فقط کوردها تحت تاثیر این ممنوعیت‌ها و دستگیری‌ها قرار می‌گیرند؟ گفت: «دولت ترکیه مرتجع و دشمن مردم کورد است. با این حال، دولت ترکیه برنده این خصومت نخواهد بود، بلکه خود متحمل خسارت خواهد شد. وضعیت اقتصادی ترکیه واضح است. اگر پارادایم رهبری در ترکیه حاکم بود، آیا وضعیت اقتصادی کشور اینگونه می‌بود؟ آیا مردم اینقدر فقیر خواهند بود؟ آیا مردم کورد و ترک با هم دست به یخه می‌بودند؟ پارادایم رهبری دموکراسی را برای همه مردم متصور است و مناسب‌ترین پارادایم برای صلح و رفاه خلق‌ها است. علاوه بر این، مردم کورد دیگر آن خلقی نیستند که قبلا بودند، اکنون آنقدر قوی هستند که بتوانند از خود دفاع کنند. ممنوعیت‌ها و حمله به پایکوبی‌ها البته از سوی کوردها پذیرفته نخواهد شد. پایکوبی هویت کوردهاست. وقتی می‌گویید کورد، حتی یک بچه کوچک، یک پدربزرگ پیر، یک مذهبی یا یک زن می‌تواند پایکوبی کند. دلیل حمله به پایکوبی این است که پایکوبی هویت ماست.»
شمدین در پایان با اشاره به اینکه کوردها چگونه باید در برابر اقدامات بازدارنده دولت ترکیه موضع بگیرند، گفت: «کوردها باید هر کجا هستند ترانه‌ها و سرودهای خود را بخوانند و از رقص و پایکوبی خود محافظت کنند. علاوه بر این، کوردها باید موسیقی کوردی را در تمام قهوه‌خانه‌ها، کافه‌ها، رستوران‌ها و فروشگاه‌های خود پخش کنند. اگر صاحب مکان‌ها کورد است به جای آهنگ ترکی موسیقی کوردی پخش کنند. وقتی دولت ترکیه زبان ما را ممنوع می‌کند چگونه می‌توانیم آهنگ‌های آنها را پخش کنیم؟ هزاران سبک موسیقی سنتی کوردی وجود دارد. ما دنگ‌بِژ (سبک ترانه‌خوانی منحصر به کوردها) داریم، ترانه‌های رادیو ایروان و بغداد وجود دارند. ما هزاران خط در دسترس داریم. پخش این موسیقی به عنوان یک واکنش ضروری است.»
