کمیته همبستگی با خانواده‌های شهدای حزب کارگران کوردستان (پ‌ک‌ک) در بیانیه‌ای ضمن اعلام شهادت جعفر اَنگیزَک با اشاره به اینکه مبارزات آزادی کوردستان پنجاهمین سالگرد خود را پشت سر گذاشت، تصریح کرد که پ‌ک‌ک با هزینه‌های زیادی در برابر سیاست‌های انکار و تخریب دولت نسل‌کش ترکیه به این روز رسیده است. در این بیانیه، جایگاه و سهم جعفر اَنگیزَک در مبارزات اعلام شد و به خانواده وی و همه مردم میهن‌دوست کورد تسلیت گفته شد.

در این بیانیه آمده است که جعفر اَنگیزَک که در سال ۱۹۵۵ در منطقه پازارجیک مرعش به دنیا آمد، در سنین جوانی به مبارزات انقلابی پیوست و در جنبش آپویی نقشی فعالانه برعهده گرفت، گفته شد که انگیزک که تحت تأثیر پیشگامان جنبش انقلابی در ترکیه قرار گرفته و به صفوف انقلابی پیوست، با تعمیق در زمینه‌های نظامی و ایدئولوژیک، کمک شایانی به مبارزات پ‌ک‌ک کرده است.

پ‌ک‌ک تاکید کرد که اَنگیزَک با آموزش‌هایی که به‌ویژه در زمینه‌های لبنان و سوریه دریافت کرد، شخصیت انقلابی خود را تقویت کرد و سازمان‌دهی مبارزات گریلایی را پیشاهنگی کرد. همچنین گفته شد، اَنگیزَک که به شخصیت متواضع و فداکار معروف بوده و وظایف بسیاری را در بسیاری از مناطق از فعالیت‌های گریلایی گرفته تا کار مطبوعاتی بر عهده گرفت.

در این بیانیه اعلام شد که اَنگیزَک در ۱۴ مارس ۲۰۲۴ در روژاوا به شهادت رسید.

بیانیه کمیته همبستگی با خانواده شهدای پ‌ک‌ک به شرح زیر است:‌

«با تکمیل مبارزات آزادی کوردستان که تحت رهبری پ‌ک‌ک به مدت نیم قرن توسعه یافت، دستاوردهای بزرگی بر اساس حفاظت از موجودیت و آزادی خلق کورد به دست آمد. برای رسیدن به این روزها، شکست سیاست‌های انکار و نابودی دولت نسل‌کش ترکیه و نمایان ساختن هویت کوردی در جهان، هزینه‌های زیادی پرداخت شده است. هزاران قهرمان که از همان لحظه اول فداکارانه به صفوف انقلاب پیوستند به شهادت رسیدند. راهپیمایی بزرگ آزادی که با شش نفر آغاز شد، امروز به میلیون‌ها نفر رسیده و از مرزهای کوردستان فراتر رفته است. بی‌شک همه اینها کار و زحمات شهدای جاویدان ماست که حلقه مبارزات آزادی ما هستند و قهرمانانی است که در تونل‌ها و جبهه‌ها با فداکاری در برابر انواع وحشی‌گری مقاومت می‌کنند و نام خود را با حروف طلایی در تاریخ مبارزات مردم برای آزادی به ثبت می‌رسانند.

یکی از قهرمانانی که سهم بسزایی در رسیدن مبارزات آزادی کوردستان به این درجه داشت و در هر شرایطی خط مبارزات آپویی را ادامه داد و توانست به یکی از فرزندان برجسته خلق کورد تبدیل شود، رفیق ما جعفر اَنگیزَک است . ضمن اعلام شهادت رفیق‌مان جعفر، این ضایعه را به خانواده ارزشمند ایشان و مردم میهن‌دوستمان تسلیت عرض می‌نماییم. یاد و خاطره شهدای انقلاب خود را در شخص رفیق جعفر اَنگیزَک که با زندگی بزرگ خود خط مبارزه و مقاومت را تشکیل دادند و هزینه‌های ایجاد یک زندگی آزاد در کوردستان را آشکار کردند، با احترام و قدردانی گرامی می‌داریم. ما بار دیگر قول می‌دهیم که قطعاً بر اساس آزادی جسمانی رهبر آپو به پیروزی خواهیم رسید و ذهنیت نسل‌کشی را در شخص دولت ترکیه شکست خواهیم داد.

رفیق ما جعفر اَنگیزَک در سال ۱۹۵۵ در روستای بازلار از توابع پازارجیک مرعش به دنیا آمد. او در محیطی اجتماعی بزرگ شد که باورداشت علوی در آن تأثیرگذار بود و فرهنگ اجتماعی کوردها به شدت حفظ شده بود. مرعش و حومه آن پیش از این در دوران حکومت عثمانی تحت سیاست‌های همسان‌سازی، تبعید و تغییر جمعیتی قرار داشتند. پس از تأسیس جمهوری ترکیه، این منطقه به منطقه‌ای تبدیل شد که در آن ترک‌گرایی و همسان‌سازی به شدت اجرا می‌شد. این منطقه عملاً از هویت اصلی خود تهی شده است. با وجود این، رگه بسیار قوی مقاومت فرهنگی همچنان وجود داشت. رفیق ما جعفر اَنگیزَک در چنین فضایی بزرگ شد و اولین پرسش‌های خود را در مورد زندگی، روابط اجتماعی و مبارزه طبقاتی تجربه کرد. زنده بودن حافظه اجتماعی موضع او را نسبت به اقدامات دولت ترکیه ایجاد کرد. اشتراک، همبستگی و ویژگی‌های مقاومتی جامعه‌ای که او عضوی از آن است، در شخصیت، افکار و احساسات رفیق ما جعفر انگیزک منعکس شد. احساسی که با کار به زندگی او معنا می‌بخشید و ویژگی‌های طبیعی اجتماعی را حفظ می‌کرد، شخصیت او را شکل می‌داد. تحصیلات ابتدایی را در روستای محل تولدش به پایان رساند و دوره راهنمایی را در پازارجیک به پایان رساند. پس از فارغ‌التحصیلی از موسسه هنر ویژه م.روشتو در دیلوک، در موسسه آموزشی در مرعش ثبت‌نام کرد. پس از فارغ التحصیلی از مؤسسه آموزشی به عنوان معلم دبستان ابتدایی مشغول به کار شد.

در سال ۱۹۷۶ به پ‌ک‌ک پیوست

رفیق ما جعفر اَنگیزَک که از جوانی شروع به طرفداری با مبارزات انقلابی کورد کرد، از مقاومت و شهادت سینان جَمگیلَر که در سن ۱۶ سالگی در اثر حملات دولت ترکیه در روستاهای همجوارش به شهادت رسید بسیار تحت تأثیر قرار گرفت. طرفداری و علاقه‌ی او به پیشگامان جنبش انقلابی ترکیه تا سال ۱۹۷۶ ادامه داشت.

او در سال ۱۹۷۶ با انقلابیون کوردستان آشنا شد. او در همان سال به جنبش آپویی پیوست. او انقلابیون بزرگ حقی کارَر و کمال پیر را شناخت و با آنها کار کرد. کار کمال پیر در محور مرعش و دیلوک نقش تعیین‌کننده‌ای در توسعه مبارزات آزادی کوردستان و شرکت بسیاری از جوانان در صفوف مبارزات داشت. تعداد زیادی از کادرهای برجسته بر اساس این مطالعات به صفوف پ‌ک‌ک پیوستند. رفیق ما جعفر انگیزک در تمام این تحولات شرکت فعال داشت. وی پس از انجام فعالیت‌های فشرده در منطقه جنوب غرب، در سال ۱۹۷۹ به همراه اولین گروه برای آموزش نظامی به منطقه لبنان رفت. وی در مدت اقامت خود در سوریه و لبنان نیز مشارکت پررنگی داشت. رفیق ما جعفر که آموزه‌های رهبر آپو را اساس خودسازی‌اش قرار داد، از نظر نظامی نیز مجهز و آماده برای شروع مبارزه گریلایی در کوردستان شد. پس از آموزش، او برای توسعه کار انقلابی در منطقه جنوب غرب بازگشت. او از جمله کسانی بود که اولین گام‌ها را برای توسعه مبارزات گریلایی در این مناطق برداشت. او در سطح پیشرو در توسعه مقاومت در برابر کودتای نظامی فاشیستی ۱۲ سپتامبر ۱۹۸۰ شرکت کرد. در نتیجه دستگیری‌های شدید، تا سال ۱۹۸۱ به عنوان یک گروه کوچک گریلایی در جنوب غرب باقی ماند. در سال ۱۹۸۱ به لبنان رفت، جایی که رهبر آپو در آنجا بود. بعدها در مناطقی مانند حلب و عفرین کارهای سازماندهی مردم را انجام داد. تا پاییز ۱۹۸۲ توانست به یکی از مبارزان مبارزات آزادی کوردستان تبدیل شود و پایه‌های انقلاب ملت دموکراتیک را در مناطقی که امروزه در سراسر جهان به انقلاب روژاوا معروف است، پی‌ریزی کند. او با زندگی متواضعانه و مشارکت فداکارانه خود جایگاه بزرگی در قلب مردم محلی به دست آورد. او با پرداختن به کار ارتباط مرزی برای رساندن ارزش‌هایی که رهبر آپو با مشقت فراوان به کوردستان خلق کرد، ایفای نقش نمود. پس از یک سال درمان در باشور کوردستان به دلیل بیماری سختی که داشت، در پاییز ۱۹۸۳ عازم منطقه بهدینان شد. رفیق ما جعفر اَنگیزَک که بی‌وقفه به راهپیمایی انقلابی خود ادامه داد، سپس به منطقه خاکورک رفت. او با وجود بیماری شدید زردی که داشت، هیچ مشکلی را مانعی برای حضورش نمی‌دید. وی از سال ۱۹۸۴ تا ۱۹۹۰ در مناطقی از غرب رودخانه زاپ تا کوه گابار به فعالیت‌های گریلایی پرداخت و در برابر حملات اشغالگرانه دولت نسل‌کش ترکیه مبارزه کرد. او همراه با پیشگامان افسانه‌ای مبارزات آزادی کوردستان مانند فرمانده بزرگ عگید (معصوم کورکماز)، مصطفی یوندَم، کاظم کولو، شهید عزیز، شهید عظیمه در جنگ آزادی شرکت کرد. او در تیم، گردان، مدیریت منطقه‌ای و هماهنگی حومه شرکت کرد. او حتی در زمانی که رسما وظیفه نداشت نیز از شرکت در ساده‌ترین، پایبندترین، فداکارترین، صادقانه‌ترین و تنها معطوف به پیروزی انقلاب بعنوان یک مبارز دریغ نمی‌کرد. او دانش خود را تحت هر شرایطی در خدمت رفقایش قرار داد و فعالیت‌های آموزشی را که پ‌ک‌ک به عنوان اصل اساسی موفقیت تعیین کرده است، انجام داد.

در آموزش هزاران کادر زحمات زیادی کشید

در سال ۱۹۹۰ بار دیگر به حوزه‌ی رهبر آپو رفت. او تا پاییز ۱۹۹۱ در آکادمی معصوم کورکماز آموزش دید و بر اساس موفقیت در مبارزات دوران، تمرکز شدیدی را تجربه کرد. او شخصیت پیشگام خود را با انجام وظایف در طول فرآیند آموزش تقویت کرد. رفیق جعفر که ابتدا مقدمات حرکت به منطقه بوتان را فراهم کرد، بر اساس نیاز در سطح مسئول به منطقه جنوب غرب موظف شد. وی مبارزات گریلایی و کار سازماندهی مردم را در مناطق مرعش و سَمسور به نحوی سازنده انجام داد. در سال ۱۹۹۴ مجدداً به حوزه رهبری رفت. پس از یک دوره آموزشی فشرده و موفق، به منطقه بوتان اعزام شد. او تا سال ۱۹۹۹ با شرکت در کارهای مدیریتی در مناطق بوتان-بهدینان کمک زیادی به رشد مبارزات آزادی کوردستان کرد. رفیق جعفر اَنگیزَک که به خط مقاومت تعیین شده توسط رهبر آپو پایبندی عمیق داشت، همواره در برابر برداشت‌ها و رفتارهای ارتجاعی، انحلال‌طلبانه و ضد انقلاب موضع گرفت. در هر کاری چه بزرگ و چه کوچک مشارکت فداکارانه نشان می‌داد. او در هر منطقه‌ای که می‌رفت با احساس مسئولیت فراوان دست به فعالیت‌های آموزشی می‌زد تا در هر فرصتی آموخته‌های خود را از رهبر آپو در خدمت مبارزه قرار دهد. در آموزش هزاران کادر زحمات زیادی کشید.

رفیق ما جعفر اَنگیزَک که پس از دستگیری رهبر آپو در نتیجه توطئه بین‌المللی در مناطق حفاظتی مدیا ماند، به اندازه‌ای که یک گریلا، یک جنگجوی مبارز علیه نسل‌کشی، یک فرمانده که جنگ را هدایت می‌کند و با عمق ایدئولوژیک و قابلیت سازمانی‌اش توانست افراد را آموزش دهد؛ همچنین نویسنده، محقق و اهل قلمی بود که توانست افکارش، باورش به موفقیت انقلاب، احساس پیروزی و آزادی و تمرکزش را بر واقعیت اجتماعی و تاریخ کوردی که عضو آن بود، به آثار مکتوب تبدیل کند. او بین سالهای ۱۹۹۹ تا ۲۰۱۰ در کنار مطالعات عمومی، کتاب تحقیقی و مروری درباره زردشت (زرتشت) را نوشت. رفیق جعفر که علیرغم سیاست‌های شدید آسیمیلاسیون دولت ترکیه توانست زبان و فرهنگ خود را حفظ کند و بر زبان کوردی مسلط بود، در همین دوره دو رمان کوردی به نام‌های بِناو (Bênav) و بَرخِن من (Berxên Me) را نیز نوشت. رفیق ما جعفر اَنگیزَک، یک انقلابی همه کاره، در ماجراجویی مبارزاتی نیم قرنی خود هرگز به یک اثر محدود نشد. هر لحظه را با آثار متفاوتی ارزیابی می‌کرد. او در مطالعات آموزشی، سازماندهی، مطالعات پژوهشی و تحلیلی و همچنین نشریات مطبوعاتی مشارکت داشت. او مسئولیت رادیوی دنگه گریلا (Dengê Gerîla- صدای گریلا) را بر عهده گرفت که نقش مهمی در انتقال زندگی و مبارزه گریلا به جامعه داشت.

او به مدت ۳ سال به نمایندگی کنفدرالیسم جوامع کوردستان (ک‌ج‌ک) در روژهلات کوردستان ادامه داد. بعدها در آکادمی علوم اجتماعی که در زیر مجموعه کمیته علم و روشنگری تأسیس شده بود به کار خود ادامه داد. او در این مدت رمانی درباره روژهلات کوردستان را به پایان رساند. رفیق ما جعفر اَنگیزَک که آثار بعدی خود را وقف توسعه ادبیات کوردی و جان بخشیدن به واقعیت اجتماعی و غنای فرهنگی کوردی از طریق ادبیات کرد، آثار جدید بسیاری نوشت. او با آثارش به نام‌های گَورو و گَوره (GEWRO û GEWRÊ)، هر تشته من (Her Tiştê Me)، سَرکَت (Serket) و سیسه (Sisê) کمک زیادی به ادبیات کوردی کرد. او گام‌های موفقی در توسعه ادبیات انقلابی و ادبیات گریلایی بر اساس رویکرد پ‌ک‌ک به مطالعات ادبی با دیدگاهی نو برداشت. او بر اساس نتایج اولین همایش ادبیات کوردی که در مناطق حفاظتی مدیا برگزار شد، با عزم و اراده بسیار و حساسیت بالا به کار خود ادامه داد. رفیق ما جعفر اَنگیزَک که به نقشی که ادبیات کوردی در بازسازی جامعه ایفا خواهد کرد اهمیت زیادی می‌داد، نه تنها با قلم قدرتمند خود به شدت با نسل‌کشی فرهنگی مبارزه کرد، بلکه خالق آثار ارزشمندی شد که برای همیشه در تاریخ کوردستان باقی خواهد ماند.

نام سازمانی‌: جعفر انگیزک

نام و نام خانوادگی‌: حسین انگیزک

زادگاه و تاریخ تولد‌: مرعش / ۱۹۵۵

نام مادر‌: سَجیه

نام پدر‌: محمد

تاریخ و محل عضویت‌: ۱۹۷۶ / مرعش

تاریخ و محل شهادت‌: ۱۴.۰۳.۲۰۲۴ / روژاوا.»